Hüzün

[вσυя∂¢αη]

Hüzün






Hasret girdabının ortasındayım gülüm
Senden ayrı kalmak kalbime zulüm
Aklımda senin düşüncenle her günüm
Ellerimde kelepçelerle gelemiyorum.

Hayalin gözlerimin önüne bir perde
Tatlı sesin kulaklarımda sessizce
Özleminse hep katlanır oldu içimde
Senden ayrıyım şimdiyse bu pencerede.

Çekilmiyor artık hiçbir şey yalnızım
İnlemelere tutuldum sızım sızım
Olmuyor bir tanem yapamıyorum sensiz
Neden bu uzaklık ayrı düşen biziz.

Gözlerine dalmayı isterdim ben şu an
Uzak olmak değildi sana doyamadan
Her günü sayıyorum geçsin gitsin bir an
Geçmek bilmiyor günler sesini duyamadan.

Hiç üzülme kavuşacağız elbet tatlım
Bitecek bu ayrılık gelecek kışa ordayım
Gözlerinde yaş dinmiş son vermiş hüzün
Bir bakmışsın ben gelmişim gülecek yüzün.