Sanma

[GooD aNd EvıL]

Sevmiştir yüreği bu sessiz hâli,
Sığmıyor kabına, taşıyor sanma!..
Emin ol sevdiğim, sustun susalı,
Sanki bir ölüyüm, yaşıyor sanma!..

Her fırsatta sana ahkâm kessem de,
Sevgiler saygı da ister desem de,
Ben kendim anlayış göstermesem de,
Verdiğin karara, şaşıyor sanma!..

Düştüğü her yeri nârıyla yakıp,
Geçen ateşe çâre yok diyor tıp,
Esip gürlediğim o ana bakıp,
Beni taştan bir kalp, taşıyor sanma!..

Ne sevgim tükendi, ne aşkım bitti,
Beni zâlimliğe hasretin itti,
Doldu yaprakları kapatıp gitti,
Yepyeni bir defter, açıyor sanma!..

Ölesiye sever, hâşâ tapardım,
İki elim kanda olsa, kopardım,
Sen ‘olsun’ demeden çok şey yapardım,
Zorluğu gördü de, kaçıyor sanma!..

Dün çıkardığını bugün giymiyor,
Dünyada tatmadık bir zevk koymuyor,
Ağıda, gazele gülüp oynuyor,
Etrafına neşe, saçıyor sanma!..

Sevinç varsa, neşe varsa ortaktı,
Sevmezdi zorluğu biraz korkaktı,
Kederli günleri bana bıraktı,
Her akşam bir yerde, içiyor sanma!..

Derdim sendin, tasam senin tasandı,
Bildiğim tek yasa, senin yasandı,
Ağır geldi yüküm, bıkıp usandı,
Kendine yeni yâr, seçiyor sanma!..