Seni Aramak ( şiirse şiir buyurun)

[gσσ∂-gƒв]

SENİ ARAMAK


Gece yarısı rastgele
Karanlığa inat
Ardı ardına sıkılmış
Sevdiğini arkasında bırakmış
Kovanına hasret mermi misali
Seni aramak

Düşsel avuntuların, kaybolan anıların
Dipsiz boşluğuna atılmış
Geçmişteki zaruritlerden dolayı
Anılarda tazelenmek istenmeyen
Ve bu suretle zihnimdeki
En çok parmaklığı olan köşeye
Ölüme mahkum
Ömrümün geri kalanını
Sakallarına ak düşmüş vaziyette
Seni aramak

Geçmeyen zor gelen
Zaman dilimlerinin
Ve umudunu yitirmiş
Çık çık bitmeyen taşlı dikenli
Şenlik yokuşunda
Bir çocuk görünüşünde
Seni aramak

Kendini senin yokluğunda dahi
Varlığındaymış gibi
Hayallerinde yaşata yaşata
Düşe, düşe
Seni senle yaşama arzusu ile
Yanıp tutuşarak,
Seni aramak

Seni aramak
Uykusuz *******in
Düşsel maviliğinde
Ve seni anmak
Her doğan güneşle
Bilmem ki bu hasret
Senin sensizliğinde daha ne kadar devam eder
Sensizlikle süre gelen göz yaşları ile
Üzülerek, çekinerek, ağlayarak
Seni aramak!