Ses Telleri

[mystical_waynak]

O gün….
Başka bir gündü
Her günden daha beyaz
Her an'dan daha net
Her saat'ten daha özel

Yaşam inat…
Kırılan düşünceler ve parçalanmış zaman
Ses tellerine tutunmuş
Gerçeklerin keskin dişi
Gök kuşağı görünümü, tamir eşiğine gelmiş
Ve korkusuz kelimelerin yörünğesinde bir telaş
Hepsi tek tek yerlerine oturuyor
Yaşamın koltuğunda bir ter, bin sıkıntı
Zamanı, kendine yama yapıyordu

Tamam tamam oldu demenin ardından
Güneşten sıcak düşünceler, tacını giyer
Ses tellerindeki beyazlığın nefesi kısılır
Gündüzün son rutuşlarına, saat'lerin sessizliği uzanır
Gözler, dalğın bakan çaresizliğin,pençesine düşer
Gidişlerin gelişlerin hesabı yazılır, gönül defterine
Derin bir off çekişin ardından
Ses telleri kopar

Karanlıktan sıyaha bir yaşam düşer
Ve gece
Siyahtan daha siyah elbisesini giyer
Boynundaki flarını maviden çalar
Artık, gece boydan boya siyahtır
Düşdükçe, çürüyen düşünceler
Karanlığın siyah gölgesine, kendini gizler
Ve sinsi sinsi göz uçlarıyla
Sahte yaşama,süzülmenin keyfini sürer

Gündüzlerin beyazlığı, ses tellerinde bekleye dursun
Karanlıklardan kendine, siyah elbise diken
Heyecan karelarinin keskin ucu, sahnededir
Suskun bakışlara kilitlenmiş
Sonu,çıkmaz sokakla buluşacak
Bu kırışık düşünce
Yaşama meydan okurcasına
Macera resimlerini,gözlerine çizer

Gündüz, beyazlığına küskün
Gece, karanlığına hayran
Yaşamın görülmez nefesi
Yeni avına,siyahtan siyah kendini sunuyordu
Zaman….
Karanlıktan, siyahla yaşamı çalma zamanıdır
Vakit, beyazdan siyaha geçme saatidir
Gözler siyah
Gönül siyah
Beden siyah
Kelimeler siyahtan daha siyah
Ses telleri ise
Beyazdan daha beyaz
Tek başına
Gündüzlerde
Tertemiz, asılı olarak kalmıştır….