![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57915
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Zaman akıp giderken ben bu karanlıkta bekliyorum
Bir ışık alışık olduğum bu karanlıktan beni çekip alacak İçimde can çekişen umudumu aydınlatacak Gözlerimin içinde parıltı olacak. Zaman akıp giderken bu karanlık daha da karanlık Daha da siyah daha da umutsuz daha da cansız İçimde çırpınan son umutla düşlediğim hayallerim Karanlığa boyun eğen kısık bir mum gibi. Zaman akıp giderken alıştığım hep bende ki karanlık Artık istemiyorum aydınlığı bu karanlıkta Artık beklemiyorum bu karanlıkta sığınacak bir ışık Ben bu karanlığa hapis karanlık bana zindan.
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|