Bir çiçeğin tabiata seslenemediği gibi

[ƒяαмвυαz]

Yokluğun,
Yalnız bir odada
Karanlıkta üşümek gibi..
Yanımda olsan..
Ellerin ellerime dokunsa,
Yalnızlığımı yitireceğim…
Gözlerin gözlerime değse,
Işıklar yanacak
Ve
Tüm dünya aydınlanacak…
Kolların bedenimi sardığında,
Tüm soğuklar uzak olacak,
Çok uzak…
Şimdi!
Yalnız ve karanlık bir odada
Seni bekliyorum..
Geldiğin gün,
Tüm soğuklar uzaklaşacak
Ve
Hayat yeniden yaşanmaya değer olacak…

[ƒяαмвυαz]

Kimim ben bugün ne günlerden
yoksa yine kışmı mevsimlerden öyle çok üşüyorum ki.
Ellerim bazen ısınıyor ama yüreğim de buz dağları var sanki asla erimeyecek bir daha hiç çözülmeyecek buz dağları gibi.Kimbilir belki de hiç ısınmayacak yüreğim bir daha.Naptın bana korkma sevgi dilenmiycem senden.Yaşatıkların için kızamam sana çünkü ben hakkettim hepsini...
Aşkla sevgiyle bakılacak gözler değildi seninkiler içinde ruh yoktu.Sanki görmesini bilmiyordu bakışların kalbin çarpmıyordu taş vardı sanki onun yerine içinde...şimdi ellerini tutsam sıcaklığını hissedemezdim daha da ürperirdi bedenim kimbilir.
Özlenecek bir gülüş değildi yüzündeki yıkım gibiydi.Yüzündeki her bir çizgi alay eder gibiydi aşkla...O kahkahalar en çok sana yakışıyordu bu yüzden.Bütün mimiklerin erişilmezliğinle okadar uyum içindeydiki sana her baktığım da sanki acılı bir ayrılık şarkısı okuyordum yüzünde bana göre değildin sen...
Gece olupta başımı yastığa koyduğumda düşünebileceğim bir hayal kahramanı değildin sen çünkü tatlı rüyalarıma sürüklenemezdin hiç bir zaman.Daha çok uykusuz gözlerime ve yorgun bedenime sabaha kadar eşlik ederdi karşımda duran hayalin uyutmazdı bazen kabuslarıma uğrardın...
Ama dedim ya hakkettim ben...
Kendi kendimede olsa yaşatabilirdim bu aşkı bazen küçük bir gülüşünle bazen sıcak merhabanla yetinebilirdim olmadı işte.
Ama gel görki tek taraflıda olsa imkansızda olsa aşk yaşanacak bir adam değilsin sen...
Hataydın yanlışdın olmamalıydın ama dedim ya hakkettim ben hepsini

[ƒяαмвυαz]

Kelimelerden alacaklı bir sağır gibi
İçimi döktüm bugün yokluğunla konuştum
Tutsak gibi, bir enkaz gibi, kendim gibi
İçimden çıktım bugün içimle konuştum


Dökülüyor alacaklı gibi sözcükler dilimden. Yokluğunu anlatıyor kelimeler yokluğunun da yokluğuna iniyor her bir sözcük. Durduramıyorum sözcükleri birikmişliklerini haykırıyorlar içimden. Gizli bir mabedin kapılarına dayanıyor isyan yüklü harfler. Her bir darbede biraz daha çürüyorum. Çağladı içimdekiler dışarı çıkmak için bütün kalelerimi fetih ediyorlar. Bugün çıkıyorum içimden içimdekiler konuşuyor bastırılmış suskunluklarımın feryat-ı figanı sarıyor etrafımı.


Yüzünü ilk kez gören bir çocuk gibi
Gördüm kendimi gördüm
Kırıldı ayna paramparça param parça
Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel gel gel gel ben sensiz İstanbul’a düşmanım


Bir başka yüzümü görüyorum yıkılmış kalelerimin içinde. Gördüğüm benle bildiğim ben arasında ki farklar geliyor önüme. Kırıldı bütün parçalar kabuğumdan çıktım. Bastırılmış ben kırdı zincirlerini susmuyor, eskisi gibi beceremiyorum bastırmayı. Yokluğun ağırlığını buraya kadar taşımış içim. İçim içimden taştı gelsin artık diye bağırıyor dilim. Gel İstanbul’a yeniden güneş doğsun diyor. Gel senle daha bir anlamsızlaşsın anlamını yitirmiş şehrim. Bitsin artık İstanbul’a düşmanlığım. Yoksa sürüp gidecek bu savaş onla.


Kestim ümitlerden yelkenler yaptım ama yokluğunda ne
Gidebildim ne de kaldım
Gerçek miydi tutunmaya çalıştıklarım
Hediye süsü verilmiş ayrılıklarım


Devam ediyor İstanbul’a savaşım. Her şeyin başladığı kentin duvarlarında gözlerim. Gözlerin, sözlerin, saçların İstanbul, İstanbul sen sen İstanbul kurtuluşu yok bu çıkmazın. Yitiriyorum yavaş yavaş sana dair umutlarımı. Yokluğun daha ağır artık gelmediğin her gün biraz daha dibe çekiyor. Hayallerim dökülüyor ellerimden, daha fazla tutunamıyorlar yüzleştikçe yokluğunla birer ikişer terk ediyorlar beni sen gibi. Anlıyorum yokluğunda verdiğim savaş, yarattığım umutlar, gelecek diye telkinlerim hepsi kendime verdiğim bir hediye. Her bir paket içi boş çıkıyor. Biliyorum artık yokluğunda yokluğu yok. Hiç olmamış gibi yoksun.


Kaybetmenin tiryakisi bir çocuk gibi
Sustum kendime kızdım
Kırıldı ayna paramparça param parça
Ne varsa kadınım yokluğunda kaç damla gözyaşı eder adın
Ne olur gel gel gel gel ben sensiz İstanbul’a düşmanım


Öğrenemedim bir tülü kaybetmemeyi, yine kazanan o kaybeden ben. Her seferinde sıfır sıfırdan başlıyoruz diye giriyorum oyuna. Hep galip gelen o kaybetmekten yılmayan ben yine bir hüsranın pençesiyle cebelleşiyorum. Sustum artık bu kadar yenilgiden diye söylediğim hep tekrar kalktım yine mücadele ettim bu sefer geri dönüşü yok galiba. Kırıldı her şey param parça etrafım toplayamıyorum parçaları, yine dağılacak korkusu oturuyor üstüme. Düşmanım artık İstanbul’a aldı seni yine sakladı sokaklarına. Yokluğuna yine hapsetti beni. Aldı vermiyor geri. Gel kurtul İstanbul’un ellerinden gel bana katıl. Sensiz İstanbul’a düşmanlığım bitsin.

[ƒяαмвυαz]

O yağmurlara karışırken,içinde kalan merhamet bu türküyü söylüyordu.Bazen yandığından daha çok şey olamaz insan.

Gün gelecek,nasır tutacak karşılığın.Yüksek sesle söylenir mi bu.Hayatın yüzüne nasıl bakacaksın sonra.Yüzün kızarmayacak mı?

Olağanüstü bir yolculuk düşlüyorsan,kapılarının kilitlerini sökmekle başla işe. Kendinden çık,birbirine geçmiş sorularını bir kez olsun başkalarına sor.Her gün didiştiğin,o tozlu manzarayı ortasından biç.Sadeliğine ihanet etmiş, guaj boyalarla örtünmeyi seçmiş uzaktan yar bekleme.


Kız kulesi öykünü dinler,fakat kendi efsanesine eş olmanı istemez.Sonra,kendi üstüne kilit vuran yine kendinsin.Nesi masal olacak, kan kaybında aşk bezeyen ruhunun.


Başkalarının kalbine göm.Giden, gelmemek üzeredir.Anılarının şah damarında,acılarının sahibini bulduğun gün.İyilikler bizimdir.
Sular aşağı, sen yukarı güzel kızım.
Sular aşağı, sen yukarı acılar ortağım.

[ƒяαмвυαz]

Sen gelmezsin...

Sen yağmur sonraları toprağın tüttüğü o yerdesin,
Acı yeşilin güneşle oynaştığı o yerde.
Dokunduğu kıyıları ırmaklar bırakır gelir...

Sen gelmezsin!

Senin yüce dağların var.kar suları iplik iplik çağlar gelir.
Kokusu çidemleri bırakır rüzgarların ardına düşer.
Sonbahar *******in bittiği yerden kopar gelir...

Sen gelmezsin!

Eldesizliğin karanlığında bin kez yokluk vardır.
Duvarsızlık ötesi şaşkınlık,ölüm ötesi gülünç.
Yine de dümen suyunda yelkenlilerin inanç uçar gelir...

Sen gelmezsin!

Gel seninle Pazar sabahlarının aklığında ırmak boylarına gidelim.
Karışalım toprağın tütenliğine yağmur sonrası.
Mutluluğun sessizlikle seviştiği o yerde...

Sen gelmezsin!

Ellerimiz bir büyüklükte değil,birleşemez.
Gözlerimizin rengi ayrı,kara gözlerinde çakışır yıldızlar,
Meryem anadan inmesin,günahla gölgelenir...

Sen gelmezsin!

Niçin yaşadığımız belli değil,bu yaşantı başka.
Yaprakların inceliği ıslak da ondandır.
Tırtılların beyazlığına inat,yeşilin karası.
Kağıdın yırtılmasındaki keskinlik yaşantıya inat.

Sen gelmezsin!

Bir gün ister istemez koyup gideceğim.
Ötesinde bırakmaların,toprağın tütenliğinde.
Mutluluk sessizlikle birleşecek böceklerden,
Bulutların ordusallığında kavuşmalar akıp gidecek...

Sen gelmezsin!

()

[ƒяαмвυαz]

Bir yarım kalmışlık hikayesi
Belki de yeniden doğmanın

Belirsizlikler dünyamdaki tek belirliliktin aslında
Tüm cümlelerimin tek öznesi
Hiçbirşeylerde herşeyimdin..

Herşeyde bir fazlamdın
İmkansızlıklarda imkanımın doruğundaydın

Ulaşılmazdın..

Herşeye rağmen ufuktaki zaferleri yakalamak için çabaladığımdın..
Zaferlerde beraber sevineceğimdin..
Hayallerimdin, rüyalarım..
Aynaya baktığımda gözlerimde gördüğümdün
Kalbim her çarptığında hissettiğim
Adını her duyduğumda titrediğimdin..

Şimdiyse gece yarısı hüznümsün
Ulaşamadığım zaferlerim..
Herşeyde bir fazlamdın ya herşeyde yarım kalmışlığımsın artık..
Cümlelerim öznesini kaybetti
HERŞEYim HİÇBİRŞEYim oldu..

Tüm imkansızlıklar artık adınla anılıyor bu şehirde !
Tüm kapalı kapılarımda senin elin..
Aynalardaysa bitkin gözlerimi görüyorum
Hayatla barışık hallerim de küsmüş hayata..
Kalbimse artık eskisi gibi çarpmıyor adını duysam da..
Sence ben bunca yitirilmişlikten sonra

SEVDİĞİM diyebilir miyim sana ?

Yarım Kalmış Satırlarımdan..

[ƒяαмвυαz]

Sen! Bilemezsin beni...
Biçare olup peşinden koşarak, "Beni Affet!", diyeceğimi düşündün... Ve beni bekliyordun şu herkesin geldiği, ama benim olmadığım şehirdeki küçük evinizin merdivenlerinde...

Yollarımı gözlüyor, "gelecek" diyordun...


Y A N I L D I N !...


Hatayı yapan, ihanetin bedeline mahkümdur. İzin vermiyorum sana. Hak etmiyorsun beni, yasakladım kendimi sana. Ve sen yine bekleyeceksin "belki bir umut" diye... Yine gelmeyeceğim!
Ağrılarla kalsam da, sonuç ortada. Seni düşünmüyorum artık ve emin olmalısın ki bu yazdığım da sana SON MEKTUBUM... Belki yine duygularına esir düşüp telefona sarılacaksın... Beni arayacaksın, HAYIR!... Sakın yapma. Düşünmüyorum ve düşünmekte istemiyorum ihanetini...

Affetmeyi denedim inan... Ama olmadı yalanlar içinde garip bir sevda!. Ağla şimdi haline...

Ne kadar kırgınsan bana eskilerin yaşanmışlığı hatrına özür dilerim senden... Uzun uzun yazardım sana... Şimdi bir kaç cümleyi bile zor toparlıyorum...

...Senin de aynı fikirde olmanı, beni ve duygularımı anlayıp artık düşücelerimen çıkmanı istiyorum... "BİZ" diye birşey olmamalı artık... Sadece yolları ayrılan iki yürek...

İstemiyorum seni... İsteklerimi de erteledim yarınları olmayan günlerime... Hayat kazanılmış bir zafer görünüyor insanlara... O zaferde kaybeden benim... Seni istemekle beraber, imkansızı kabullenmeye çalıştım... Yalanlarına, sahteliğine kandım... Ve bu yüzden seni isteklerimden çıkardım... Ulaşamadım sana... Kayıp şehirlerin diyarına sürükledin beni... Yaram sızladı, kanıyor!
İstemiyorum seni unutuyorum yavaş yavaş geçirdiğimiz o sahte güzellikteki günleri...

Eski anılardan bahsetmek istemiyorum. Zaten şu an ki halini tahmin edip, yüreğimdeki cümleleri susturup, mantığım doğrultusunda kalemime yön veriyorum...

Artık bitirmeliyim... Son bir isteğim senden!... "Lütfen, Düşüncelerime Bir DamLa Yaş oLup DÜŞME..!

[ƒяαмвυαz]

ben.. hayati mi sevemedim hayat mi beni bilemedim....yüregimi sesiz bir rüzgarla mi savurdum da kimseler duyamadi hissedemedi...göremedi...
oysa her seyimi karsiliksiz verdim.....sadece sevgiydi istedigim ...
ben mi sevmesini bilemedim yoksa haketmeyene hakettiginden fazlasini mi verdim..kendime hic birsey birakmadim.... yalnizligimdan baska..
dünyanin yalaniydi sevgi de ben mi gercek diye sarildim...
simdi aynalara bakiyorum ve birde yüregimin aynasina ikisi arasinda
hic bir fark yok... ikisinde de aclarim derin cizgiler birakmis
adina yillar diyorum...adina yalan diyorum...gercegi gözlerim akitiyor
yalan dünya sevgi dedigin en büyük yalanla seni seni sonsuza gömüyorum....
ve aci bir gercek ki bu gömülüste kendim de kayboluyorum....
geceye hic dogar mi günes?........neyi bekleyeyim.....

[ƒяαмвυαz]

Ayrılık Alışkanlık Yapıyor

'Hayata neye sitem edeyim ki,
Kendimden başka'

İşte ayrılık,
Üstünde yüzlerce yüklü şiir
Ve alışkanlık
Sigara gibi
Ayrılık alışkanlık yapıyor
Dostlar unutunca

Şiirler, sözler, harfler
İstediğin kadar birleştir
Topla, çarp, böl
Sonunda hep çıkıyor
Ayrılık alışkanlık yapıyor
Sevdiklerin unutunca

Gezdiğin muhteşem yerler
Gördüğün en güzel elbise,
Kazandığın para,
Harcadığın zaman neye yarar
Ayrılık alışkanlık yapıyor
Tek başına kaldığında...................

[ƒяαмвυαz]

Ayrılık nikahı

Seni bilmem ama ben kararliyim
Su garip sevdadan cayalim gitsin
Bu askta senden cok ben zararliyim
Bir kumar oynadik diyelim gitsin

Icimde bir his var benden pes diyor
Olmayan duadan ümit kes diyor
Madem ki bahtimiz böyle istiyor
Kaderin emrine uyalim gitsin

Seninle burcumuz tutsaydi keske
Aslanlar bir baska yengec bir baska
Yarini olmayan hayirsiz aska
Ayrilik nikahi kiyalim gitsin ...........


Farzet ki bir rüya gördük ikimiz
Gercekte bu hissi tanimadik biz
Böyle bir masali yasamadik biz
Bir varmis bir yokmus sayalim gitsin

Marifet felegin elinden cikmis
Dünyada baska bir terzisi yokmus
Keremi Asliyi narina yakmis
Atesten gömlegi giyelim gitsin

Tiryaki gönlümde olmasin kuskun
Tek sana müptela tek sana düskün
Ardindan bir agit yakalim askin
Adini elveda koyalim gitsin.............

[ƒяαмвυαz]

her bakışın yarına bıraktığı avanslarını bir
kerede alışıdır
ağlama
hep çok geçlerin içine at içine o masum gözleri
eski bir plak yapıp yüreğini geçmişin türküsü ile yak yüreğini..
olmadımı zula vaktin
yenikmi düşeceksin
siyahın en karasındamı bırakacaksın,tomurcukları
ve talanların vedaların
kara tırnaklarına yapışıp sökme vaktin gelmedimi
beyazlarının sofra vakti gelmedimi..
gelmedimi dağ çiçeklerinin kokusu
kekik kokusu
bak çiğdemler yeşilini bıraktı
titreyerek bana baktığın
ellerimi tuttuğun ürkek ceylan zamanlara
mahsere zamanlarına sakladığım sevdam
ağlama
suyun damla damla esaretinde çıkma vakti
kuşatmaları
yarma vakti..
ben geldim düşlerine
gel artık giy artık
beyaz düşlerimizi
siyahlarının üstüne baksın
soysuz gözler
olmasın artık düşlerinde kör bıcak sancıları. ..
gözlerindeki beni özledim
iklimim yağmura dönük
ve gözlerinden başayıp gökkusakları renklerinde bitirdiğim hayattadır ancak
mutluluğum
seviyorum seni
düşlerimin yamalarında gezinişim ve yok oluşum senin yokluğuna
bilirim hayat sana yedirmiştir
ay ışığında en kalleş pusularını
sindirmiştir kendini
gözyaşları ile sölediğin matem türkülerine .
cana can değmez bilirim ekmeğinde
somununda yeşil soğanında bırakmıştır nankörlüğünü
fakirliğim yokluğunda başlar
artık hayatın sana kendini eskitemediği zamandayım
yüreğinde yalın ayak yürüdüğüm kadınım...

[ƒяαмвυαz]

Kadın adamı çok seviyordu...
Yemyeşil ovalarını verdi adama
Yaşam fışkıran.
Beni seviyor musun?
Evet, dedi adam...
Güneşini, ayını verdi kadın
Yıldızları taktı bir bir adamın omuzlarına...
Beni seviyor musun?
Tabi, dedi adam...
Kadın çağladı
Gürül gürül akan pınarını verdi adama.
Beni seviyor musun?
Elbette, dedi adam...
Kadın bağlandı
Yaşam ipini adama verdi.
Bir oldular tek oldular adamla.
Beni seviyor musun?
Biliyorsun, dedi adam...
Kadın dağlarını verdi adama
Tırmandılar doruklara.
Beni seviyor musun?
Aşağılara baktı adam zirveden.
Başkalarını gördü
Sustu adam...
Ağladı kadın...
Gözyaşını verdi adama
Almadı adam...
Kadın onurunu verdi adama
Şaşırdı adam...
Sordu yine usulca kadın
Beni mi seviyorsun?
Onu da seviyorum seni de, dedi adam...
Sustu kadın...
Verecek bir şeyi kalmadığında...
Senin yüreğine ihtiyacım var, dedi adam
Başkasını sevebilmek için...
Çıkarıp yüreğini verdi kadın.
Korktu adam...
Beni sevmiyor musun, dedi adam.
Sesi yoktu kadının söyleyemezdi.
Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı.
Kalbi yoktu kadının sevemezdi.
Onuru yoktu kadının yaşayamazdı

[ƒяαмвυαz]

Biliyorum bir gün bu şehirden gidecek, beni mazine gömeceksin... Giderken elinde valizin ve yüreğinde bastırdığın bir sevinç olacak... Kaybettiğim mutluluk köz köz akarken gözlerimden, buruk bir vedayla yollayacağım seni yuvana... Önünde yürürken simsiyah ıslığımla, tayfanın fırtınaya duyduğu öfkesiyle, susarak haykırırken kaderime, ve düşerken bir hazan yaprağı gibi yolunun üzerine, sen, aldırmadan çiğneyip geçeceksin... Biliyorum beni mazine gömeceksin. Sen başka güneşlerin kızıllığında gülerken doya doya, seni sensiz yaşayan, kendini sana yazılan ama duyuramadığı şiirlerinin dizelerine asan, kalemine kanını mürekkep yapıp; seni sensizlikte arayah bu şairi hiç düşünmeyeceksin...

Ama ben yinede; elini ilk tutabildiğim anla ısınıp, ilk öpüştüğümüz anla uçacağım... Sonra ayrılık bir yılan gibi yüreğime sızınca, sarhoş sızılar içinde kıvranacağım... Biliyorum, bir gün çevresini, şatafatlı *******de, iltifat kokan ağızların sardığı, yönünü bulamayan bir göçmen kuşa benzediğinin haberini getirecekler bana... Ben hatırlatıldığımda belki de: "Bir çocukluktu geldi geçti..." değinin haberini... Halbuki bende, o mutlu günlerde gizlice alıp sakladığım, muska niyetiyle hala göğsümde taşıdığım, bir kaç saç telin kalacak... Bu şehrin her köşesinde karşıma çıkacak, her kar yağışında lapa lapa, her yağmurda sağnak sağnak aklıma düşeceksin...

Biliyorum... Ayaklarım birlikte gidilen mekanlara götürürken beni, ararken beni bekleyen bir masada gölgeni, hayal kırıklığımla sığınarak umuduma; gelmeni bekleyecek, SENİ HEP SEVECEĞİM... Biliyorum, son bir kez olsun geleceksin bu şehire... Ve beni görüp, belki de güleceksin; "Sen hala oralarda mısın?..." diye. Şiirlerimi uzattığımda ellerim titreyecek, bir sevda buseni vermeni bekleyeceğim... Sen omuz silkeleyip, her zaman yaptığın gibi: "Ne yapalım sevmek işte böyle" diyerek sevilmenin bencilliğinde, gülecek ve tekrar bu şehirden gidecek, beni mazine gömeceksin...

[ƒяαмвυαz]

Sensiz bir gece yarısı daha çalıyor kapımı. Evde yok numarası yapıyorum.Lambaları söndürdüm, televizyonu kapattım, ışık görünmesin diye sigaramıbile yakmadım…Korkuyorum sensizliği içeriye almaya. Ne yapayım be bitanem, gece yarıları
daha bir kalleş oluyor sensizlik, boğuyor beni, duymak istemediğim şeyler
söylüyor bana, canımı yakıyor, başımı ellerimin arasına alıp saçlarımı yoluyorum, ağlıyorum, sensizlik daha çok üzerime geliyor, ben daha çok
kanıyorum…
Kapım çalınana kadar seninleydim oysa. Kapatmıştım göz kapaklarımı, tenintenimdeydi, saçlarımı okşuyordu ellerin, bizim şarkımızı söylüyordu dilin.Offf sensizlik hala kapımda, inanmadı galiba evde olmadığıma…

Az önce gözlerine (resmine) bakarak şiir yazdım sana, sonra dizlerine
(yastığıma) yatarak okudum… İki fincan kahve yaptım karşılıklı içebilmek
için, kahvelerimiz yarıya geldiğinde fincanları değiştirdim, kaderlerimiz
karışsın birbirine diye… Sonra fincanını çevirdin. Tam falına bakacaktım;

‘Bir kadın var’ diyecektim sana.. ‘Bir kadın, o kadar çok seviyor ki seni,öl desen ölür uğrunda,yan desen yanar hasretinle,tutuş desen
tutuşur teninde bedeni,gel desen koşarak, sever adım gelir yüreğine,git desen kızmaz sana, kızamaz.arkasına bakmadan gider...İşte öyle çok seviyor seni, güneşi ilanetti, nefesi ilan etti, canı ilan etti sevgin için…’ diyecektim.

Sensizlik çalınca kapımı gittin, birden bire gittin… Kapım artık çalmıyor ama hala
geri gelmedin, anlaşılan sensizlik pusuda, benden bir hayat belirtisibekliyor sokağımda…

Daha neler neler yapacaktık oysa… En güzel rengimi giyinecektim karşında,sana şarkılar okuyacaktım, dans edecektik, sonra dalacaktım gözlerine,
küçük bir buse konduracaktım dudaklarına, sen yatacaktın yatağıma, kolunuaçacaktın şöyle, usulca sokulacaktım, koluna uzanıp yönümü sana dönecektim,
elimi yavaşça yaklaştıracaktım boynuna, saçlarını okşayacaktım, ama uyuyansen değil ben olacaktım. En güzelini görecektim rüyalarımın… Sensizlik
çalınca kapımı gittin… senden uyandım…
Bak içim sıkılmaya başladı, yüreğim daralıyor. Bir sessizlik hüküm sürüyorsokağımda.

Pencereler açılıyor, perdeler uçuşmaya başladı, odamın kapısı çarpıyor,sokak lambasının ışığı neden vurmuyor odama? Üşüyorum… Korkuyorum…

Nerdesiiin? Kapım zorlanıyor, açmaya çalışıyorlar işte nerdesin?

Sensizlik bu! Evet sensizlik… İçeri girmeye çalışıyor, alacak beni benden,kahredecek yine… Nerdesin? Dayanamıyorum. Bak kapımın kilidi kırıldı,
odalara saklanıyorum…
Buldu işte beni! Üzerime yürüyor işte, içime girecek önce, sonra beynimikemirecek nerdesiiin? Ölüyorum diyorum gelll… İzin verme yok oluşuma gelll…
Kanatma beni…
Allah kahretsin gel artık geeeeeeeeeeell …


Yoksun… Sensizlik içimde… Ben SEN’ im … Ben SENSİZİM

[ƒяαмвυαz]

Gözlerin diyorum yar, görmedim diyorum. Kapalı mıydı hala? Karanlık mıydı "ben"? Bilemedim yar, bilemedim...

Bilsen ne afakanlar kusuyorum *******ime... Her sabah hiçbir şey olmuyorsun! Akşam olsan çekeceğim yorgunluğuma ve dalacağım uykusuzluğa. Heyhat! Susuyorsun yar, susuyorsun... Ve ben hep uyanığım zamansız ölümlere. Hep ben yar...

Bilsen, durmanın yoruculuğunda öğütmek hayatı, intizar dişlilerinde kırmak mavi gülücükleri, ne dayanılmaz, ne dayanılmaz yar... Teğet geçmek yangınlara. Gözlerinde intihara eğreti durmak. Kendimi bende bulmak. Mavilerle de olsa ağlayamamak ne zor yar...

Şimdi söyle yar, nerede o gül ektiğimiz yangınlar? Çöl bitirdiğimiz yağmurlar? Ve kana kana içmeler susuzluğu? Nerede beni dar edişin vakitlere? Fezaya fırlatışın suskularımı? Kaypak yollarda hayatı durduğum. Saatli bombamı en saatsizliğime kurduğum. Senli düşlerimi hep bana yorduğum. Sensizlik ateşlerimi Sibirya'ya sürdüğüm ve kendime yandığım o "düşkavuran" nöbetlerine özgür zamanlar. Nerde yar! Oysa yaşamak vardı gayr-ı resmi ortaklığın sürgün ortağı olarak şu ölümü! Yüzde kırk dokuz hisselerle yanmak göğün erişilmezliğine. Her adımda biraz daha geri gitmek. Her intiharda yeniden dirilmek

[ƒяαмвυαz]

Bir köse basinda avuç açmak umutlara
Sonra da katmer katmer yanmak acilarla
Hasret yanginlariyla kanka olmak
Ardindan okumak gözlerinden tüm gelecegi
Sevdamin yankisiyla ruhumu acilara gark etmek
Yasamin agirliginin çökmesi omuzlarima
Ve yigilip kalmak bir kaldirim tasina
Ama her seye ragmen umutlu olmak
Gülümseyerek bakmak hayata
Bir çocugun ürkek bakislarinda yakalamak meraki
Kalbini bir zincirle boynuna asabilmek gösteristen uzak
Hayalimdeki sana dokunabilmek gerçeklige inat
Parmak uçlarimdaki hislerin yansimasi yüzüme

Ey içimi yakan günesim
Ne kadar yaklassam sana küle dönerim
Uzaklasirsam senden ayazda kalir yüregim
Sevmek, çok ama çok sevmek
Alip basimi bu sehirden gitmek
Ve seninle bir ömür geçirmek

Hayal mi? Gerçek mi?
Ya umut?
Suskunlugum diz boyu.

Tüm bunlar ne biliyor musun?
Sevmek..sadece sevmek..
Her seyi bir kenara birakip
Tüm acilari uçurumdan atip
Delicesine sevmek..
Bu kadar çok seviyorum demiyorum
Böylesine seviyorum seni diyorum
Biraz hayat, biraz gerçeklik, biraz ask
Ve en önemlisi vuslat arkasi gelen hüzün
Ortaya çikan ise devasa bir sen
Seni çok degil kocaman degil
Böylesine seviyorum iste

Masal degil hayatimin ta kendisi
Gelecek göz kirpiyor omuzlarinin üzerinden
Sen hayatsin,
hayat da sen


Sema Sener

[ƒяαмвυαz]

Sen yoktun, geceyi bin yıldıza bölerdim. Uykuyu kendime haram ederdim. Yorgun sabahlara güneşsiz yarınlara uyanırdı her gün yüreğm. Kime sorsam bilmezdi seni. Öfkem onlara değil kendimeydi hep. Ağlamaksa, içe akıtılan gözyaşı, kimse görmezdi...

Her yağmur yağışında bu kentte, damla damla düşerdi özlem. Islanmak değildi beni korkutan, o damlalarda boğulmaktı. Yokluğun beni boğardı. Öyle zorki dayanmak, sensiz geçen her dakika yüreğime çözülmeyecek bir düğüm atardı. Sıkılırdım, bunalırdım da, isyan bile edemezdim, sesim çıkmazdı.
Beni umursar mıydın, böylesine acı çekmemi anlar mıydın bilmiyorum? Yoktun çünkü, olsaydın ben böylesine acı çekmezdim ki... Olsaydın, özlemek denen şeyin bu kadar zor olduğunu bilmezdim ki...

Sahi nasıl gitmiştin sen? Niye gitmiştin? Yıldızlara yazdığımız sevda bitmiş miydi? Kimdi seni çağıran yanına? Bir bulsam cevaplarını bu soruların... Çaresizlik diye bir şey varmış hayatta ve ben bunu yeni öğreniyorum.
Bazen kendimle savaşıyorum, seni sevmekten kurtulmalıyım diye. Öylesine karmaşık bir denklem ki bu...

Seni sevmekten kurtulamazsam, benliğimi yitireceğim. Ben, ben olmaktan çıkacağım biliyorum. Kurtulmayı başarırsam bu kez yüreğimdeki boşluğu nasıl dolduracağım peki?

Sensizliği yaşamaya alışmaktan da korkuyorum. Sensiz olmaya alıştıktan sonra bir gün çıkıp gelsen seninle yeniden birlikte olmayı beceremem diye korkuyorum. Bir çözümü olmalı bu işin. Var biliyorum ama ben bulamıyorum.
Sevgilim gitmeseydin, en tutkulu aşkın, en koyu sevdanın, en güzel masalın kahramanı olacaktın. Ben seni sevecektim, hiç bitmeyen bir aşkla.

Hep sana bakacaktım, hiç yorulmadan. Hep sana dokunacaktım hiç bıkmadan.
Ayaktayım ve yaşıyorum. Özleme, çaresizliğe, vefasızlığa ve tek başına taşıdığım bu aşka rağmen yaşıyorum.

Geleceğe dair umudumu yitirmedim henüz. Şimdi her neredeysen başını gökyüzüne çevir ve en parlak yıldıza bak... İşte oradayım ben, seni izliyorum. Hala yüreğindeysem, hala bana dair özlem varsa içinde ve hala aşkı yaşatıyorsan içinde... Sevgilim, orada durma, bak ellerim burada...

[ƒяαмвυαz]

Artık gitme demeyeceğim, zaten iyice hazırsın bu sefer.
Herşeyi yanında götür; anılarımızı, umutlarımızı, sevgimi de al belki lâzım olur.
Tek kelime etmesem diyorum, ama etmeliyim, sana bilmediğin bir şeyden
bahsetmeliyim; kendimden. Evet, onca zaman tanıdığını sandığın benden.
Hırçın yanımı gördün daha çok, oysa öyle uysal bir çocukmuşum ki.
Neydi beni zaman zaman hoyrat yapan?
Sanırım, düşünmedin.
Birini ayrı tutsam da renklerin hepsini sevdim, mevsimleri de.
Aslında çok şey var sevdiğim,
kavgalar ve savaşlar dışında bir de niye olursa olsun vedalaşma anları,
İsterdim ki uyumlu halimi yaşasaydın daima ama bana hep vurgun
saatlerinde geldin, ya da sen vurdun.
Uzaklara bakardım uysal çocukluğumda içimde dolmayan derin boşluğumla,
denizden gelecek bir gemi bekledim durdum,
sonra yıldızlara baktım yıllarca ve sen sandığım bir yıldıza.
Kadınlar, erkekler, çocuklar ve şehirler tanıdım, çoğunu da sevdim.
Aşklarım da oldu, hem de uğruna ölebileceğim aşklar, ama en çok seni sevdim.
Ve şimdi gidiyorsun, evet git içimdeki melek sana dua edecek.
Sanırım kahrolmayacağım bu veda sahnesine - senin baban öldü mü?
Bu gidiş ölümden beter olamaz.
Hangisi doğru bilmiyorum,
Seni uğurlayıp öylece kalmak mı?
Yoksa, benim uyumamı bekleyip gitmen, benim de sensiz sabaha uyanmam mı?
Bence şimdi git, hayır gitme! Yani git de önce üstümü ört, ben uzanayım şöyle, ışığı kapat ve git.
Hayır hayır gitme!
Yani git de ışığı yak git, ben karanlıktan korkuyorum da!
Hem sensizlik hem karanlık bu kadarı fazla.
Üstümü de örtme bu şevkat de fazla, ışıkların hepsi açık olsun.
İçim burkuluyor sen nasıl gidersen git.
Dur, burayı iyi dinle; birkez daha söylüyorum ve son kez.
Seni seviyorum.
Sen giderken ben içimden haykıracağım 'kusursuz bir aşktı bu' diye.
Kusursuz bir aşktı benim sana büyüttüğüm sen ne yaşadın bilmiyorum...

Yine de tanıdı gönlüm yaşadı
Bir kusursuz aşk büyüttüm sana pişman değilim

Her akşam vaktinde bu gönül üzülür
Hüzünle dolar seni düşünür
Şimdi çok uzakta kimbilir neredesin
Geri dön ya da dönme ben sendeyim

[ƒяαмвυαz]

Yok oluyorsun artık mısralarımda
Sana olan duygularımda, içimdeki sende
Sana her yaklaştığımda uzaklaşmanda
Benden bir parça uzaklaştırdın
Bitiyorsun canım sönüyorsun artık
Ben hep seni bekleyeyim derken gidiyorum artık
Daha dün sen geçtin aklımdan
Bugünse geçen zamana yenik düştün
Artık veda zamanı son cümlelerdeyim
Sana hep geldim ama bu defa gidenlerdenim
Yolum uzun gönlüm kırık
Aramızdaki yollar çok büyük
Hadi şimdi tek bir kelime etme
Zaten kırık sana bu yürek
Arkanda kalmadı artık seven
Ben gidiyorum desem de hep
Hiç gidemedim sana olan sevgimden
Ama bu defa sana olan sevgim kaldı yerinde
Ben gidiyorum sabahın en erken vaktinde
Güle güle diyemem ben senden vazgeçerken gülemem
Hadi sende git daha fazlasını isteme
Gün biterken ben giderken sen beni sevdiğini zannederken
Güle güle aşkım senden vazgeçerken güle güle

[ƒяαмвυαz]

dogum günün kutlu olsun...
ben şimdi yavaş yavaş ölüyo olsam da
hiç haberin olmasa da sonumun yaklaştığından
yine de iyi ki doğdun
ve ben iyi ki tanıdım seni
öğrendim aşk diye birşeyin olmadığını
asıl hakim olanın vefasızlık olduğunu
gurur uğruna nelerden vazgeçebileceğini insanın
yanlışa bir kere tutuldu mu
nasıl da sarıldığını insanın hatalarına
doğum günün kutlu olsun...

[ƒяαмвυαz]

Hani düşünmez olursun gerçekleri...
Anılar yakar seni, anlamsız düşünceler sarar

bedenini fırtına misali, savrulursun, yorulursun...
Acır yüreğin hiç acımadığı kadar...

Dalar gider bakışların yağmur damlalarına...

Suskun dudakların kilitlenir, konuşamaz...

Bilir konuşursa yaşlar saracak yanaklarını...
Damlalar akamaz gözlerinden, tutarsın kendini,

yalancı bir tebessüm gelir yerleşir dudaklarına...
Yağmur bile utanır yağmaya, uzanamaz avuçladığın topraklara...
Bağırmak istersin ansızın, isyan edersin...

Bomboş caddelerde elinde içi yalnızlık dolu bir bavulla...
Yürürsün karanlık sokaklarda, gölgen bile terketmiştir seni...
Bir şarkı gezinir dudaklarında ağlamaklı, hatıraların hapsolduğu...
Bakışlar susmuştur, bir veda bile çok gelmiştir kanayan yüreğine...
Kaçıp gitmek istersin yüreğine acılar dolduran bu şenirden.

Yumarsın gözlerini, gerçekleri görmekten kaçarsın,

bir damla yaş süzülür yalnızca gözlerinden, avel avel yanar için,

duymak isteyipte duyamadığı sözcükler bulandırır beynini...
Kurtulamazsın sevdandan, yapışmıştır yakana bir kez

ayrılık vakti gelir dayanır kapına, kurtulamazsın

ayrılık denen amansız, hoyrat rüzgardan...
Savurur seni yaşadığın rüyanın dışına...

Gelincik gibi bir başına rüzgara direnmeye çalışırsın,

ince ve savunmasız bedeninde kabullenir yüreğin gibi bu gidişi...
Ne gündüzün nede gecen vardır artık...
Yaşadığın her saniye çekilmez olur...
Bitsin dersin, bitsin istersin bu işkence...
Gitmeler bu kadar çok açıtmamalıdır yüreğini...
Kaçmak istersin her köşesi acı dolu bu şehirden.

Ama bütün yollar seni getirir terkeder tekrar kaçtığın bu şehre...
İsyan edersin geceye...
Bağırmak, haykırmak istersin yıldızlar alsın götürsün bedenini diye...

Onlar da duymaz olur yakarışını...
Yalnızlıktır bu gelir yerleşir yüreğinin en kuytu köşesine...

Kenetlenir kalır orda...
Daha çok sıkar damarlarını her anıda, kan dolaşmaz oluncaya kadar...
Bir şiir gibi yaşayıp bitmek istersin bu hayatta...
Sokak lambaları da söner bir bir umutların misali...
Yalnızlık sarar sımsıkı, kaçmalar fayda etmez yüreğine...
Tükenirsin yavaş yavaş, acı ağır gelmiştir,

dayanamamıştır yüreğin vedasız gidişlere...
Gücün bitmiştir, umutların tükenmiştir artık,

yumarsın gözlerini yarın doğacak güneeşe kadar...

Bulut olur, yağmur olursun, yalnızlık olup yağarsın geceye...
Senden geriye rutubet kokusu sinmiş boş bir oda

Bir de içi yalnızlık dolu bir bavul kalır, acıyla sönen hayata hatıra..



alıntıdır.

[ƒяαмвυαz]

yuregınle sev benı
tum kalbınle
gozlerınle dudaklarınla
herseyınle
yalan dunyada bıkmısken herseyden
sende yalan cumlelerle gelme bana neolur
aglatma benı yalnızlıgım gıbı
kırletme saf yuregımı
oyle muhtacımki sevgıne
oynama onunla cocuklar gıbı
kanatma kabuk baglamıs yaramı
aglatma bırde sen ıslak gozlerımı

[ƒяαмвυαz]

Ahh! şimdi romatizması tuttu kalbimin.
Dolaşmak asla derken hiçbir yağmurun altında
Birazdan gökgözüm fena halde yağacak.
Tamda dolulardan kaçmamam gerektiğine inanmıştım,
Ama işte seviyor bedenim kendi yağmurunu.
Biliyorum ne zaman ağlasam: rüzgâr da başlar.
Ah! şimdi sırası mı kendi selinden fırtınalar koparmak?


İşte sevmeyi de tam buradan başlatmak istiyorum.
Kusura bakma ne zaman tutacağı beli olmaz
Bu kalbin romantizmi.
Ne de olsa hasta bir beden taşıyorum.
Ki kendimi nicedir bulutlu havalarda da dolaştırıyorum.
Öyleyse isminim harflerinden başlayayım ağlamaya,
Çünkü en ağırı onlar oluyor ağzımda: taşıyamıyorum.
Seni susmak: Çok kurak geçiyor kaç mevsimdir.
Dökülse bi dökülse harflerin ağzımdan: rahatlayacağım.


Durmuş ağzımın içine bakıyorsun,
Bilmezmiş gibi bu kalp romatizmasının huyunu.
Tuttu mu mutlaka yağacak:
Yazsa: yağmur, güzse: dolu, kışsa: kar.
Neyse nerde kalmıştık?
Şimdi isminin harflerini ağlamalıyım,
Yoksa kurutur beni bu bulutlu yağmursuzluk.
Bir damla: Se, bir damla daha: elİf,
Bir damla, bir damla daha ve son damla.
Evet dindi, dindi şimdilik bu fırtına.
Ama biliyorum seni nerde görsem
Tutacak kalbimin romatizması.
Yağacak bu yaz: yağacak bu yağmuru.
Âşıksa insan ya delirir ya şiir yazar.


Aut insanit homo, aut versus facit* (Horatius)
*İnsan ya delirir, ya da şiir yazar...

[ƒяαмвυαz]

Bana sormayin pismanligimi, acimi, üzüntümü
Ne yasadigimi bilmiyorum..
Zamani geri alabilmem mümkün olsa bu firsati degerlendirir miydim, hic bir fikrim yok.
Seni yasamak beni yasatmak miydi
Yoksa az da olsa ölümümü hissettirdin bana, ayiramiyorum.
Yiprandi kalbimin bir kösesi
Izlerin kalmis .. Merak etme silinecek!
Acilar tecrübe yaratirmis
Ihtiyacim var miydi böylesine
Ne kazandirdin bana saysana
Sevgime sevgi mi kattin
Yoksa güvencimi mi cogalttin?
Hangisi...
Gözlerimdeki isigi mi arttirdin
Arttirdiysan bile ne kadar sürdü hüzünle tanismalari, söyle bir bir
Sayende akan damlalar sana ne katti cok merak ediyorum
Bir zaferse kutlayalim hep birlikte!!
Yenilen bensem ortaya alin beni parmaginizla göstererek gülüsün!
Ne kadar oynayabilirsin ki bu aptal serseri rolünü?
Kalbin daha ne kadarina dayanabilir ki
Ve kac kalp incinecek yalan sözler yüzünden
Kac damla akacak yalan bir sevgi ugruna
Bir de düsün, hesabini nasil vereceksin, masum sevgilerin e$siz seytani!!!
Kalbine hancer gibi saplanacak bir gün pismanligin yükü..
Sevgi dilenecek hale gelirsen o kirdigin kalpler devreye girmez bunuda hesapla..
Ben cikarsiz sevgimin verdigi acilari bir sekilde kapatirimda
Sen nasil vicdanini rahatlatacaksin
Geri döncebilecegini düsünme
Aklindan bile gecmesin!
Ben seni tekrar sevecek kadar aptalim belki, dogru..
Ama kalbim bana yaptigin serseriligi sana yapip,
Bir zamanlar kapladigin o en güzel kösesini sana geri vermez..
Ask'i seninle yasadigim dogru olabilir
Ama seninle kirletecek kadar düsmedi bu yürek.

[ƒяαмвυαz]

Yalnızlık mavisi

Er ya da geç, ama mutlaka bir gün ya da zalim bir gecede gelip sarılan bir beladır yalnız yaşayanın başına. İçinin en titreyen sesiyle söylersin kendine. Bu söylediğini duyunca, bazen, ağlarsın bile kendine:
"Bir nefes sesi bari olsa evde."
Bir nefes sesi için kimlere gider insan, kimlere ikram eder kendini. Işıklı bir bardak su ikram eder gibi karanlık ve kıymet bilmez ağızlara, çiğnenmek üzere.
Hatta kimi kez iki yalnız böyle *******in sabahında rastlarlar birbirlerine. Hiç konuşmadan, hiç kurcalamadan sarılırlar birbirlerine, bir daha hiç birbirlerinin ellerini bırakmamak üzere.
Her iki yalnız da bir nefes peşinde olduğundan, her ikisi de bir tene, bir sese kanaat ettiğinden yürür giderler hayatın içinde. Teslim olmuş askerlerin kederi vardır yüzlerinde, yetinmenin
sessizliği.

Akarlar birbirine...
Başlangıçtaki yetinme kavlini bozmazsa birinden biri, beraber ihtiyarlayacaklardır artık. Ne zaman birinden birinin aklına gelse başka hayatlar kurulabileceği, bir sıkıntı olacaktır evin içinde. Ama mutlaka diğeri hatırlatacaktır ona, yalnızlığın karşısında diz çökülen o geceyi.
Eğer kimse tamah etmezse "daha iyisine", yaptıkları çocuklara bakacaklardır oturma odalarında. Bir ömür de böyle geçecektir işte.
Bazen de, sanki merhametli bir tanrı görmüş gibi yalnız olanın halini, birbirlerinin yoluna çıkarır ışıklı iki ruhu. Tereyağından kıl çeker gibi olup biter her şey, bir çiçeğin yanından yürür gibi kurulur ilişki. Su gibi akar iki insan birbirine, birbirinde birikir iki kişi. İyidir. Çok iyidir böylesi.

'Hayret vakti'
Küçük kavgalar edilir, sonra çaylar koyulur. Daha yarısına gelmeden bardağın, iki gövde
birbirine dolanır, dolaşır. Bir çok şey konuşulmadan hallolur, iki insan birbirinde bir şahane film gibi kaydolur.
Biri diğerinin yatakta kalan kokusuna sarılır, öteki berikinin çamaşırlarına yüzünü bastırır. Gün içinde aklına gelir biri diğerinin, diğeri ötekinin sesini duymak için bahaneler yaratır.
Fakat... Ama... Ne olsa da işte... Niyeyse... İnsanın ancak yalnızken yapabileceği şeyler vardır. En pamuk şekeri aşkta bile insanın, sanki terk ettiği tek kişilik evinde, eski iç evinde özlediği bir şeyler kalır. Ve bu özlenenler içerisinde en içe işleyeni yalnızlık laciverdidir. Sabah gelen o "hayret vakti"!
Bazen yolculukta olur bu mavi. Sabaha kadar süren yolculukta, buğulu camda, yol yol akan camda, gün aydınlanır. Gece öyle bir döner ki sabaha, bir çocuk hayretiyle kalakalırsın.

Yalnızlara kalsın...
Bazen evde olur bu mavi. Sabaha kadar oturursun. Saat sana
aittir nasılsa, kimse yoktur. Niyeyse oturmuşsundur sabaha karşı, evin ışıkları açıktır. "Artık yatsam mı?" dersin, sıkıla sıkıla. Kalkarsın, evin ışıklarını söndürürsün ve...
Evin içi kararınca, işte o anda camların dışı aydınlanır. Ne sabahtır o an ne de artık gece seni saklamaktadır. Camı açarsın, bir yalnızlık fotoğrafı olursun. Kederli gibi olursun, neşeli gibi ve sanki her şeyi anlar ve her şeyi içine sindirirsin.
Sokağa bakarsın, tepende uçan sabah kuşlarına. Hayret edersin. Bu maviyi ne zaman görsen sanki ilk kez görüyor gibi hayret edersin... Sabah bu kadar mı güzel olur, her seferinde kendine bunu dersin.
Biri varsa hayatında işte o maviyi niyeyse pek görmezsin. Yalnız insanlarındır o mavi, rahat bırak! Sen git yat ısıtılmış yatağa, sevdiğin ayaklarını ısıtsın. Bırak bari bu sabah mavisi yalnızlara kalsın.

[ƒяαмвυαz]

sen!peki sen nerelerdesin ey utkuma ışık tutan sevgili?hangi güz çalışına takılı kaldı sesin ?ey yar kuşların alcak uçanıyım diye mi sevmedin beni?bu yüzden mi niye yoksun diyemem sana.yüreğim küskün ,yüreğim çiçeksiz , yüreğim deli.bulutlar maviniz varmı biraz ?yağdırın olmaz mı sevda kaçkını saçlarıma.uçurtman kaldı can ağacımın dalında .ne olur ellemeyin gözyaşalrıma.can eriğim susuz kaldı,kuşlar bile gün ışığı taşıyamadı kıyılarıma.ölüm kıyılarımıza gelirken bile güzel dünya....
martıların kanatlarına asıp yüreğimi son kez gönderiyorum sana

[ƒяαмвυαz]

Bir ben becerememiştim gitmeyi...
Kaldıkça biraz daha karaladığımı farkediyorum maviye boyanmış duvarlarımın.
Oysa fırtına dindikten sonra elimde kalan tek varlığım mavi olmalıydı...
Hiç bir zaman zat anlamına gelmemiştir mavi,gelemezde.
Vakit ayrılık vakti,
Sen,mavi,siyah.
''Sen''diyorum,
Satırlarım yanıyor yazarken.
''Mavi'' diyorum,
Biraz daha karalıyorum adını zikrettikçe...
Bürünüyorum siyahlarıma...
''Ve sahne alır''
Her gelen birşeyler götürürken,el sallamakla yetinmiştim.
Oysa hiç bir zaman bilemediler arkalarından sürüklediklerinin tek nefeslik yalnızlığım olduğunu...
Özlüyorum son zamanlarda mazideki '' yapa yalnız'' yalnızlıklarımı .
Her yalnızlıkta beliren bir anı teoride bırakıyor çabalarımı...
Şimdi siyah bir sayfa açıyorum hayata en dipten.Taşınırken yeni evime zoraki anılarımda fırtına sonrası bulutlar gibi dağılıyorlar...
İlk kez gitmelere varıyorum başka bir değişle kendime geliyorum,
Gitmemek üzere...

C a k a l

[ƒяαмвυαz]

Biliyordum...

Suskunluğuna öyle alışmış ki zemheri yüreğim,
Sen söylemesen de,getirmesen de dile ve anlam getiremesem de;buralara ait olmadığını kabullenebiliyorum...

Kimlere uzanıyordu ellerin?

Benimkilere dokunmama nedenine nasıl da uzaktı gözlerim...
Oysa tenim bir nefes uzağındaydı,
Sense sadece soluksuzluğunu verirdin bana...
Cayır cayır sana yanan ve bir o kadar susuz,
Bir o kadar ıssız,

Sana,varlığına,bana kattıklarına
ve belki daha da fazla aldıklarına rağmen hâlâ masum bir bekleyiştir bu...

Ekmekle katık edecek kadar bile değildir umudum
Olsun da...doyurmasa da olur
Bir bak yeter...konuşmasan da olur

Karmakarışık,derbeder bir yerlerdeyim ben
Kendimi kaybettim, bulamıyorum...(Bulsana beni...)

Sonu gelmeyen bekleyişlerden,*******in bitimsizliğinden,içimdeki sancıların canımı yakmasından öyle yoruldum ki...

Ve sıkıldım...

Bunları tek başıma aşacak gücü kendimde bulamamak çok koyuyor bana
Yokluğun vurdu zayıflığımın ortasındayken ben,
Yediremedim gururuma...dudaklarda sus kaldım
Yağmurlar yağdırdım gittiğin şehre,
Sen olmayınca...gözlerde yaş kaldım...

[ƒяαмвυαz]

gitmeni isteyen benim uzaklaşan ben ama içimdeki bu ızdırap bu acıyı anlamıyorum bitmek bilmiyor mantıgıma soruyorum hak etti diyorum yüreyim acaba diyor yürek ve mantıgımın arasında bocalıyorum senlede olmuyor sensizde olmuyor tek far artık beni üzemez aldadamaz aldatsada canın yanmaz artık diyorum aslında itiraf edecek kadar bile cesaretim yok bitti derken acılarım öfkem biter diye düşünürken aslında acılarım bitmemiş biten benmişim

[ƒяαмвυαz]

Bu gece devrilen kadehlerin sarhoşluğunda yüreğim. Yarım kalan bir tabloda, daha resmedilmemiş hayallere sevdalı, bir garip, yorgun, ürkek... Dönüp duran hatıralara inat hala atabilmesi bile ne kadar garip. Oysaki fırça izleri ne kadar derin, ne kadar acı verici ve ağır; tarifsizim...

Hatırlar mısın? Her şeyin başladığı o günlerde yedi rengi de barındırırdı sevgimiz; gözlerimizdeki pırıltılar dillendirirdi aşkımıza ait nameleri. "Bir gün biterse..." diye başladığım bütün cümleleri izin vermez sustururdu öpücüklerin. "Yeminler edilmiş, adaklar adanmış bir gelecek" derdin bizimkisi.

Peki değişen neydi şimdi? Değişen neydi ki terk etti sevdan yüreğimi? Değişen neydi ki o kadar kolay söyledin "Bendeki sen bitti!" diye. Düşünüyorum da, bu kadar kolay mıydı terk edip gitmeler, adına methiyeler dizilmiş sevgiler.

Ah Sevgili!

Az önce çarpıp çıkmadan önce viraneye dönmüş yüreğimin kapısını, sormak istedim bunca şeyi sana ama çıkmadı sesim. "Elveda" derken o tadı damağımdaki dudakların, soramadım mühürlenmiş dudaklarımdan dökülemeyen kelimelerle. Düğümlendi boğazımda, eskiye ait ne varsa.

"Üzüm gözlüm" dediğin göz bebeklerimde biriken yaşları gizledim. Eşyalarını toparlarken sen, pencereden dışarıyı izliyordu o gözler. Beyazın en temiz, pembenin en şeker, turuncunun en portakal koktuğu bu günlerde, ne güllerin işvesi, ne ağaçları taçlandıran çiçekler, ne de alıp kucağına sarmalayan çimenlerin yeşilliği senin gidişini engelleyemedi.

Hiç bırakmasın ellerimi dediğin ellerimi birbirine kenetledim, seni tutup engellememesi için. "Hiç titremedi mi yüreğin?" diye düşünürken, soramadım; "Bu eller nasıl dokunabilir artık başka bir tene!" diye. Söylesene Sevgili, dokunabilir mi?

En kötüsü gidişinle beraber içime sinmiş kokunda da terk etti bu evi. Ve artık engelleyemiyorum bedenimi, yüreğimdeki yangınları, gözlerimdeki yağmurları... Ama yine de suçlayamadım seni ve hiç istemedim seni geri getirmeyi. Çünkü çoktan tüketmiştin aşkımızı, belki de tüketmiştik birbirimizi.

Arkana bile bakmadan gittin Sevgili. Gittin ve yüreğime ait yarım kalmış tablonun başında, eksik notalarla çalan bir şarkıyı dinler bir şekilde yapayalnız bıraktın beni. Bil ki; her boş notada ayrı bir sızlıyor yüreğim, ayrı bir fırça darbesi vuruyor ellerim...

[ƒяαмвυαz]

Neden bu durgunluk neden bu karanlık
Yoksun..Bütün soruların cevabı sensizlik..
Duvarlar ördün aramıza
Geçit vermiyor sözlerin..
İmkansızlığın koynundayım bu gece
Ne yıldızlar ne gökyüzü şahit yalnızlığıma..
Bitkin hatıralar var şimdi ayazlarda..
Senin sesin,senin yüzün her yabancı
Hiç biri sen değilsin herkes yabancı..
Her ten başka bir acı..
Gözyaşlarım rehin kuytu köşelerde
Durmak bilmiyor ruhumdaki haykırış
Susmak bilmiyor..
Zincirlere vurulmuş sevdamın kanatları
Gittin gideli uçmak bilmiyor..
Sarp kayalara çarpar her bir parçam
Her parçamda senin sevdan
Kanar durur,engin denizlere vurur..
Ayak izlerin olur kumsallarda,
Yokluğunu yazan mısralar olur..
Ruhumun dirilişi olur gelişin
Sensizliğin devrilişi..
Son kez görmek olur hayalim gözlerindeki beni,
Son kez ölmek olur..
Geri dön dindir bu sızlayan sancıyı
Dön..Bitir bu acıyı...

[ƒяαмвυαz]

Sakın çıkma karşıma..
Hatırlatma kendini..
Eskilerden bahsetme..
Lütfen git!
Özlersem seni kimseyi dinlemez bu yürek..
Bi anda unutur ihanetini..
Ama ben yapamam unutamam hiçbirşeyi
Bu yüzden bakma gözlerime
Öfkemi dindirme
O kadar çok şey varken sana söylenecek..
Sakın beni yolumdan döndürme..

Sus!!
Bana bişeyler anlatma..

Bugünler senden uzak olmalı..
Saf bi yüreğe sahip olmanın gereği bu..
Kanması kolay ..
Ondandır aklımın seni uzak tutuşu..

Sen = İhanet
Sen = acı

Seni anmak; ihaneti dolamak diline
Senden bahsetmek; yalanı anlatmak birşeylere
Hadi şimdi kabullen koca bi yalanı çıkardığımı hayatımdan..

Beni o gün kaybettin..
Dahası yok bunun !!

[ƒяαмвυαz]

Kolay hayat ister olduk. Sevgimizi, aşkımızı bile kolay yaşamak istiyoruz. Bizi yormasın, zorlamasın, başımıza bela olmasın. İstediğimiz zaman yanımızda olsun, onun dışında yok olsun.

Bir kumandanın ucunda olsun her şey, bir bilgisayarın düğmesinde, bir telefonun tuşlarında. Ulaşmak, yaşatmak, canlandırmak, hissetmek için çaba harcamayalım.

Sanal dünya giriverdi hayatımıza, çok da işimize geldi. Sanal alemin, sanal insanları oluverdik hemen. Duygularımızdan korkar olduk. Hissetmek yok sanki. Her şey bir yalan gibi. Sanal alem ve değeri yok.

Düşünemedik ki kablonun diğer ucunda gerçek insanlar oturuyor.

Dokunmaya, hissetmeye, göz göze gelmeye korkar olduk. Bir bilgisayar, bir anlık ileti programı (MSN), bir kamera her şey tamam. İnsan başka ne ister ki(!).

Böylesi daha güzel galiba. Sanal bir gerçeklikte sorumluluk duygusu yok, bağlanma yok, hesap vermek yok diye düşündük. Canın isterse varsın (çevrimiçisin), istemezse yoksun. Ne güzel, tam bu çağın insanına göre.

Kolay işin, hangi yoldan elde edildiğinin hiç onemli olmayan kolay paranın peşinde koşar olduk. Hayata direk tepeden başlamak istedik. Üzerine "kolay" seks, kolay ilişkiler de giriverdi usulca yaşantımıza.

Zora gelemiyoruz zaten. Gerçek ilişkiler sıkıyor biraz. Biri azıcık duygularından söz ettiğinde birden itici oluveriyor. Hemen pılımızı, pırtımızı toplayıp, arkamıza bile bakmadan oradan uzaklaşıveriyoruz. Neden peki? Bünyemizde barındırdığınız duygulardan kaçmak niye? Yok saymak, derinlere göndermek...

Kimsenin gözüne gerçek anlamda bakmak istemiyoruz. Korkuyoruz birilerinin gözlerinin içine bakmaktan. Mekanik hayatlar, mekanik ilişkiler, mekanik sevişmeler istiyoruz sadece. O kadar rahatladık ki artık, ohh be.

Sevmeye bile üşenir olduk.
"Ben gelemem ama gelirsen de hayır demem. Burdayım, isteyen gelip alsın. Ben kılımı kıpırdatmam. Uğraşamam. Çaba harcayamam. Ama şöyle yakınlarımda olsan o başka. Aşk aramıyorum, sevgi aramıyorum, ilişki aramıyorum. Sadece sevişmek istiyorum"

Deyiverecek kadar bir yerlerde unuttuk duygularımızı. Yitiriverdik insanı insan yapan ruhumuzu.

Sevmekten korkuyoruz. Ne oldu bize? Ne zaman, nerde kaybettik sevmeyi? Kimlere bırakıverdik ruhumuzu? Kimler acıttı canımızı da bu kadar acımasız oluverdik? "Ben uğraşamam ama sen buralarda olursan da hayır demem yani" diyecek kadar korkar olduk. Korkar olduk istediğimizin ardından koşmaya. Bencil oluverdik.

Bir gün yalnız uyanmanın ne kadar korkutucu olacagı aklımıza hiç gelmiyor nedense. Kendi doğamıza hasret yaşadığımızı bile anlayamadık. Biri bize bunu tekrar anlatsın. Ya da bir şok bizi bu duygusuz uykudan uyandırsın. Lütfen!

[ƒяαмвυαz]

rıhtımda mavi bulutlar gibi güzel gözlerin
hazırım fırtınaya Öylesine Özledim
yeterki bir an bile senden ayrılmayayım
deniz bitse bile martı olur gelirim
sen,senin Özleminden habersiz Özlemle Özlenmektesin
sen varya Özlenenlerin içinde en Özlenensin
senden başka hiçbir şeyi olmayan ben,
senden başka herşeyi olan insanlara acırım
neden mii??,,,
çünkü sen bitanesinn.........

[ƒяαмвυαz]

Yürüyorum.....
cok derin,ucu ßucağı görünmeyen
sanki ßulutların üstünde ßir uçurum kenarındayım.
Yürüyorum.....
eSen rüzgar sanKi tenimi okşayıp
akan gözyaşlarımın tenimde yarattığı sogukluğuyla geçiyor...
içimde hüsran var,
hıçkırıyorum
ufkumun alaßildiğince uzakları görmeye Çalışıyorum.
sanki ßulutlar hareketlerinde seni yazıyorlar gökyüzüne...
içimdeki hüsran, gittikce ßüyüyor,
ve dışarıya cıkmak için adetaa savaşıyor ßenimle.
Ama hayır cıksın istemiyorum.
ßeLki o cıkınca
sana olan sevgim sana olan ßütün duygularım, ßitecek gißi geLiyor.
hayır istemiyorum.
ßitmesin!
rüzgar sanki hırçınlaşıyor,
yagmur ßaşlıyor,
Sanki Doğa ßiLe karşı, seni ßu denle sewmeme.
ßakıyorum o alaßildiğince Derin, uzak, yüksek uçuruma...
Sanki sen ,,,
sanki sen Çağırıyorsun ßeni.
Sesin kulakLarımı adeta okşuyor.
Sana geLiyorum bebeğim
Seni Sewiorum.

Senle olabilmek tek duam!!

--alıntı--

[ƒяαмвυαz]

bir yağmur sonrası,
ciğerlerime dolan en güzel kokudur
karanlık ve gürültülü nefesin...
tenime tek yoldaştır
bulutlar gibi nemli bedenin.

gözlerime ışıyan gözlerin
karanlıklarımı aydınlatan sözlerin
ve titreyen dudaklarımdaki tadınla
bir kalp atışı kadar
yakınsın bana sevdiğim.

Beklediysem eğer
inandığım içindir yağmurun yağacağına,
zamansız göklerin dumanlı bakışlarından.

İnandım ve de yanılmadım.
aşkın nur damlaları
düştü üzerimize birbir
Ve biz ıslandık
Terlerimize karışan dünya ile
yeni aşklar yarattık
gündüzden kalma
sarhoş *******de.
Ve
yeni sevişmeler biriktirdik,
sürgün gibi sevdaların kollarında.


Bir rüzgar esecek birazdan sevdiğim,
gecenin etekleri altından
ve ben savrulup
göğün gözyaşları gibi.
Damlayacağım zamansız *******in,
senli yatakları üzerine.

herbir zerrem sana akacak
aşkım mey olup dökülecek dudaklarına
öpüşlerim titretecek bedenini
Çözülecek dizlerinin bağı..
yeni sevişmeler filizlenecek *******de
son bir aldanışla
serecek bu kadın sahip olduklarını sana
ve sen gittiğin gün
karışacak sevdanla birlikte toprağa.

Ve filizlenecek kabri başında
tenin kokulu gülleri...
ve sana bırakacak
sürgün gibi *******i...

[ƒяαмвυαz]

Yüreğimdeki orman tutuştu
Yağmurun terbiyelediği toprak gibiyim
Kabarmış her yerim kokum sen değil
Yaklaşma..
Yenilgileri unutmuş bir komutan gibi
Kucaklıyorum ardında ne varsa
Bir seni alamam yanı başıma
Gözlerimin yanı başına kendini bırakan ıslaklıkların
Derin sığınaklarına
Ulaşmazsın
İçimde yırtık gülümsemelerin dolu
Bir siyah hatıra avuçlarımda sanki
yenilginin en gururlu zaferi gibi gözlerim
Ardına bırakılacak bakışlarım var artık
Bilmiyorsun anlamıyorsun gözlerimden
Anla artık bu onlara iliştirdiğim son tad sen adına
Gitme seni seviyorum diyen tüm hücrelerim savaştı
Hepsi tek tek gözlerinde yenildi
Avuçlarında yırtıldı
Ve dudaklarında bir bitişin adı kondu
Dönerse dönsün başım
Düşerse düşsün yüreğim..
Bir güneşin batışını yalnız bıraktım..
Sensiz….

[ƒяαмвυαz]

Anlattıkça kış vuruyor satırlarıma

Anlattıkça üşüyor, anlattıkça ısınıyor yüreğim.
Bugün sardunyalarım da açmadı
Belki de küskün renklere
Ellerimde günah gibi yaşayamadıklarım
Sensiz soluyorum anlayacağın
Mavi mavi ölüyorum

Duyuyor musun, orada mısın,
Var mısın, yok musun?
Bir tek şeyi unutma!

Seni sevdim ben.

Yanarak, yıkılarak
Aklıma her geldiğinde ağlayarak....

[ƒяαмвυαz]

ilkokul yaşlarındayım.. ayda bikaç gecem ateşlenip sabahı zor etmekle geçer.. annem başımda.. cayır cayır yanan vücudum karda yatar gibi üşür.. soğuk suda yatan bezin heran bi yerime değeceğini bilerek, korkak ve huzursuz geçer zaman... hasta olmadığım gece uyanırda o saatlerde ışığı açık bi ev görürsem sanırım ki benle yaşıt bi çocuk ateşlenmiş,yanında annesi sabahı gözlüyodur..

lise yaşlarındayım..bazen tembel bazen çalışkanım.. çalışkan olduğum *******den bigece... radyo açık, soru kitabının başında 3 soru cözüyorum 5 dakika hesap yapıyorum... kaç net neden yaparsam kaç puan alıyorum.. nereyi kazanıyorum... ne okuyorum... nasıl yaşıyorum... oo cok calısıyorum yıne..:) garip bir huzur/huzursuzlukla yatıyorum gece ders çalışmış olarak... o günlerde başka evlerde yanan her ışık sınava hazırlanan bi "serap" demek benim için....

üniversite yaşlarındayım... tam sohbet eğlenceye kavuşmuşum... grup halinde yapılan yemekler, gülünen filmler, yapılan kavgalar, içilen şaraplar, başında paniklenen ders kitapları kaplar geceyi... ve diğer yanan ışıkları...

hala bakıyorum gece yanan ışıklara.. tahmin oyunu keyifli...

bazen ağlayan
bazen hayal kuran kızdır gece ...

bazen ders calışan
bazen soğuk suyla yıkanan ateşli çocuktur gece..

bazen içki sofrası kurmuş eğlenendir
bazen yetiştiremediği dersin başında sızlanandır gece...

bazen yol gözleyen
bazen uğurlayandır gece..

bazen uzundur, geçmeyendir gece
bazen zamansızdır...

bazen eğlencenin adı
bazen kaygının karanlık yüzüdür..

geç öğrendiklerimden biridir geceyi sevmek....
gece, duygularının, yaşadıklarının en şiddetli tasvirlerini yapar sana.
dayanmayı, söylediklerini anlamayı, yaşadıklarımı omuzlamayı öğrenince gece benim bende gece...

[ƒяαмвυαz]

Belki de anlamak zor geliyor beni sana,
Aramızda olanları kavramayı bir denesen,
Hayat ne kadar acı olsa da paylaşılacakların olabildiğini,
Ağlarken insanın bir anda gülebileceğini
Rüzgar esintisinde birbirlerini hissedebileceklerini....

Sen bi başkasın!
En Derin hisleri tattıran,
Nasıl oldu da geç tanıdım dedirten...

Belki şuan anlayamıyorsun beni,
içinde korku var, titreksin...

Bil ki mutluluk senin bana verdiğinden öte bişey değil şuan...
Ağzımdan dökülen sözler de sen den ötesine...
Şairimsi bir kaç kelime...
Kalpten bir iki esinti...
Anlık olmaktan öte bir duygu...
Sonuç: SeN
Izdıraptan uzak ve mutlu bir hayat için olmalısın..
Ne olursa olsun sen bir başkasın....

[ƒяαмвυαz]

sanırım yağmur yağıyor,
hava birden karardı,
ve içimi derin bir sensizlik sardı,
evet sanırım yağmur yağıyor...

ortalık buram buram toprak ve hüzün kokuyor,
kupkuru bir ağaçta,simsiyh bir kuşsusuyor ve yine susuyor,
bişeyler oluyor ama anlamıyorum,
sanırım yağmur yağıyor...

yüzüme sıcak ve küçük damlalar değiyor,
nereden geliyorlar diye bakıyorum ama göremiyorum;
birden tüylerim diken diken oldu ve kalbim daha hızlı atıyor,
sanırım yağmur yağıyor...

sonra birden sen geliyorsun,,
tam karşımda durup bana gülümsüyorsun,
ama git gide uzaklaşıyor gölgen;
bilmem niye,yağmur aniden hızlanıyor ve kendimi sensiz hissediyorum;
sanırım ben ağlıyorum...

[ƒяαмвυαz]

seni unutmak için çıktığım yolda hep ben kayboldum
ol farkımda.
hala düşümde hala aynamda yansıyan sensin ol farkımda
yıldızım kaydı,yüreğim yasta,
sadece ruhumdur sana hasta
tahammülüm yok ölüm sınırda
zamanlar tuzak ol farkımda..

[ƒяαмвυαz]

Zamani gelmisti
Birseylerden artik vazgecmeliydi
Ya da daha syk baglanmaliydi..
Bilinmiyordu dogrular
Hangisini secince mutlu olunabilirdi ki..
Bize herkes, hersey küsmüsken nasil kazanabilirdik yitirdiklerimizi..
Gurur kör etmisken gözlerimizi aski nasil anlatacaktik yeniden?


Umutlar avutmuyor artik
Hic bir aci bukadar sarsmiyor icimi
Suskunluklar böylesine derin yerlesmiyor beynime
Ve yoruluyorum her bir bakisin anlamini cözmeye calismaktan
Aciyor derinlerde söylenemeyen sözler
Boguluyorum kendi icimde
Haykirmak isterken yine bürünüyorum o aciz kiz rolüne
Gurur yine kör ediyor gözlerimi
Yine susuyor dilim
Yine kilitleniyorum kendi icimde
Sen yine anlamiyorsun
Yine anlatamiyorum..


Suclamalari duymakta en zor olaniydi
Nerden bilecektin korktugumu
Belki de simdi hersey icin cok gec
Senli zamanlari elimde tutamadim
Sahip cikamadim belkide
Ama bil ki cok yoruldum:
Severken degil; Inanman icin harcadigim zamanlarda
"Sevmiyorsun, Benim Seni Sevdigim Kadar" düsüncesi cok agir geldi
Tasiyamadim


Ben vazgectim kendimi anlatmaktan ya da anlatamamaktan
Belki de sen hic anlamak istemedin Seni senden cok düsündügümü
Gururum gözlerimi hep yanlis zamanlarda kör etmisken
Simdi dogru zamani secti
Simdi susmanin tam sirasi!
Bir seyleri anlamak istiyorsan
Gözlerimin ta icine bak..
Kendini gözbebeklerimde görünce belki anlarsin seni ne cok sevdigi

[ƒяαмвυαz]

ben zavallı bir mahkumum.
karagözlü bir vefasızın,
kalbinin en kuytu köşesine,
atılmış...
küçük bir ışık bekliyorum...

elimde kırık bir sazla,
sesimi duyurmaya çalışıyorum...
ne mor bir menekşe var
camımda,
ne de öten bir kuş
ranzamın başucunda,,,

işkencen hergün dayanılmaz oluyor
ve burdan attığım çığlıkları
hiç kimse duymuyor...

bekliyorum,bekliyorum,bekliyorum..
gelmeyeceğini bile bile
bekliyorum.
sevmeyeceğini bile bile
seni dünyadaki herşeyden daha çok
seviyorumm...

dedim ya ben sana mahkumum,
ve yaklaşan idamımı bekliyorum,
celladımın sen olmasını
umarak....

[ƒяαмвυαz]

sevgi sen
umut sen
özlem sen...
sensen eğer bekletme aze
çarmağa gerilmiş hantal zamanı
ve deşifre olmuş tüm duygularımı
küf kokan ıslak odalarda çürümeğe terketme...

sevme aze
sevinme
sevilme
ama hiç ölme
ve ihanetin tasması boynuna ağır geldiğinde
tutarsızlığın haksızlığın vefasızlığın yükü tutamadığında suları
kirpiklerine kurulur setler
dayan!!
ağlama
ağlarsan seni insan sanırlar meleğim...

özür diliyorum aze
ilk defa senden
haklıydın biliyorum
ama sende beni biliyorsun be gülüm
yapmayacaktın
ben yanındayken dağlara bakmayacaktın
biliyorsun ki kızıyorum
bir saçlarının dağınıklığına bir de dağlara bakmana
yapma aze
ben yanındayken bir daha dağlara bakma...

yağmur yağıyor aze
dağlara
taşlara
yollara
ve iğde dallarına
ve sensizliğime
ve yüreğime
yağmur yağıyor sağnak sağnak
dağlar ıslanmış
taşlar erimiş
yolların hepsi bir nil bir asi bir kızılırmak
iğde dalları çökmüş
sensizliğim tir tir titriyor
ve yüreğim kor
yağmurdan tınmıyor
aze sen yoksun
belki de gökler ondan ağlıyor

eylül yansımalarını yaşarken
karabasanlarla uyanıp kan uykudan
rüzgarın uğultusuna kaptırıp kendimi
kıskanırken
severken
kahrederken
ve ölürken rüzgarın dokunduğu saçlarının ucunda
zaman duvarlarını zorlayan iradem körelirken gözlerinin karasında
esmerliğine kapılmıştı gözlerim
ve ararken seni depremler görmüş yüreğimin orta yerinde
ve hep yanlızlıklar yudumluyorum aze
çay bardağından o park kahvesinde....

alıntı

[ƒяαмвυαz]

Anlat dedin bana, neden kaçıyorsun benden... "Düşlerini görebilmek için gözlerini kapatmalısın, ölmekten korktuğun için yaşamaktan vazgeçmemelisin. . ."
Beni en iyi sen anlarsın, anlamalısın. Nice depremlerde üzerine yıkılan enkazların altından yaralı çıkmadın mı sen de? Paramparça olmadı mı gelecek güzel günlere dair kurduğun hayallerin?... Ve bilmiyor musun ki incinmiş bir ruhun ilacıdır yalnızlık. Kapanan kapıların ardından yeni bir pencere açacak gücü toplayabilmek için. . .

Anla beni. . .......

Ellerimi uzatsam sana, bulutlarına dokunabilecek kadar yakınında olsam da uçamam senin gökyüzünde. Yollardadır benim tesellim, bir başıma kendimi vurduğum yollarda... Bir garip yolcu bil beni, yaralı kanatlarıyla umuda tutunmuş eflatun bir kuş... Vakitsiz çıktın karşıma, en olmayacak zamanda. Bir de şu ay ışığı bakışlı gözlerin olmasa, ne kolaydı senden geçmek! Ne kolaydı sana esenlikler dileyip, yola devam etmek. Yakamozuna demir atmış bir gemi gibi kalakaldım hasret denizinin ortasında. Yüreğimin med-ceziri oldu; yarım kalmış bir şiir gibi bakan gözlerin... Hele şu her gece saatlerce kuytusunda gizlendiğim o buğulu sesin... Başımı döndüren sessizliğin... Ölmek ne kolaymış, gitmek ne zor! . .

Seni ve beni "biz" kılan o saatlerde sana anlatamadığım çok şey var. 'Hoşçakal' dediğinde, kaldığımda bir başıma, söylenmemiş sözcükler sarıyor dört bir yanımı. Türkü tadında bir nehir, yatağını kendi yaparcasına kanatarak geçiyor içimden, su alıp gidiyor vücut bulmamış kelimeleri. Öksüz kalıyorum sonra. . .

Geç mi kaldım sana, çok mu erken buldun beni... Bir bilsem! Bildiğim, baharım sen oldun benim... Kara kışlara sürgündüm ben bir başıma, ama şimdi; duyduğum bu koku sarhoş ediyor beni. Vakitsiz açmış ilkyaz çiçeklerinin kokusu... Gözlerimi kapatıp dinlerken seni, her yanım yeşil, bütün çiçekler güneşe sevdalı... Seher vakti, ayaza durmuş ağaçların yaprağından ayrı düşmüş dallarında birikiyorken çiy damlaları... Seninle tüm *******in sabahı aydınlık; senin aydınlığın bu. . .
"Ayrılıklara da güzel şeyler kadar kolay alışılabilseydi keşke, o zaman ürkek bir serçe gibi davranmazdın belki" demiştin bana, hatırlar mısın? Ayrılıklara alışamamak değil korkum... Düştüğüm yerden ayağa kalkmazsam, koşamam ki sana. Yine de uzat elini bana, yüreğinin bir köşesinde sakla beni. Adımı ne koyarsan koy, yeter ki unutma... Yeter ki inan, zifiri karanlığın içinde görebildiğim tek ışık olduğuna. . .
Bu gece ilk defa ağlattın beni... Ne vardı yüreğimi dağlayan o sözleri söyleyecek?... Ben de biliyorum uçmaya başladığımda seni bulamama ihtimalini. Sen de şunu bil, eğer uçacaksam bir gün, sebebi sensin, vuslatı olmasa bile birbirinden ayrı düşmüş hayallerimizin. Okuduğun her şiiri, söylediğin her türküyü ezberlercesine dinleyişim nedendir sanıyorsun? Ya bir daha hiç duyamazsam. . .
Her ne olursa olsun, bendeki bir parça sen, aklımın bir köşesinde, gülüşümde, iç çekişimde, sessizliğimde saklı duracak. . .
Ölmek ne kolaymış ay bakışlım benim, gitmek ne zor. . .
Artık hangimiz ağlayan bulut, hangimiz sevinen toprak?... Farkeder mi filizlenen, umut çiçeği olacaksa. İkimizi dağların ardında bekleyen o sevda; o şiirin henüz yazmadığın en son dizesinde saklı sevda, güneş olup doğacaksa bir gün taç yapraklarının üstüne, sırf bunun için bile değmez mi ayrılığa?. .
Ben seni bildim bir kere. . Geçmem artık senden. . .
Yüreğime sürgün buğulu bir ses, sesime çağlayan kocaman bir yüreksin şimdi sen... Bense rüzgarların savurduğu bir kum tanesi, hasretinin sedefi ile incilenen

[ƒяαмвυαz]

Sen sevgili evet sen,
Bir kez olsun dinle beni…
İzin ver bir kez olsun içimden geldiği gibi konuşayım.
İzin ver dökeyim tüm karanlıklarımı sana…
Sonra sen tekrar yollarsın nede olsa onları bana…
Ne olur bir kez sus da konuşayım…
Sus ve dinle..
Dinle ve gör ne dediğimi sana…


Gidiyorum…
Evet bak gidiyorum artık sonsuzluğa…
Sessiz sedasız istifa ediyorum yüreğinden,
Ağır ağır atıyorum adımlarımı,son göz yaşlarımı da döküp uzaklaşıyorum senden…
Ben giderken,
İçimde bıraktığın öksüz aşk çıkmaya çalışıyor,
Tenim yırtılıyor her adımımda…
Bedenim isyan ediyor,kalmak istiyor delice sevdan yüreğimde…
Engel olmaya çalışıyor her bir zerrem ama kalmak çare olmuyor….

Ömrümün tüm vakitlerini harcamak geçiyor içimden …Kalmak inadına…
Ama yok…
İnan olmuyor…


Cevap verme..
Sus…
Sus ve dinle…


Her kış bastıran öksürük gibisin boğazımda…
Her sabah bir kaşık balla geçirmeye çalıştığım ama başaramadığım…
Kuru bir öksürük gibisin hayatımdan bir türlü çıkaramadığım…
Sebepsiz anlarda çıkıp karşıma uyandıran uykumdan bir öksürük gibisin sevdiğim,
Nefes aldırmayan kimi zaman,kimi zaman ağlatan…
Ama hep var olan ve hep kışın karşıma çıkan…

Sen sevgilim…
Sen kış güneşi gibisin canıma…
Tenime asla ısıtmayan…
Sadece kendini gösterip soğuklara esir eden ve hiç yakamayan…
Belki de kendine bile hayrı olmayan…

Bu yüzden gidiyorum sevgili,
Ve izin ver giderken konuşayım son bir kez daha…
Son bir kez haykırayım içimdeki öksüz aşkla sana…

Sus ve dinle…

Biliyor musun sevgili,
Hiçbir şey almıyorum giderken yanıma…
Tüm anıları bırakıyorum sana,
Kaçamak öpüşmelerimizi,
Sevişlerimizi,Sarılmaları ve elinin sıcaklığını koyuyorum başının ucuna…
Ve tüm sevmeleri bırakıyorum yamacına…
Bir kendimi alıp çıkıyorum yola…
Bir yaralı yanımı kucaklıyorum şefkatle ve sessiz sedasız istifa ediyorum sevdamdan…İstifa ediyorum yüreğinde olmaktan…

Sen uyurken yatağında ,saçlarına kondurduğum son öpücükle veda ediyorum sana…

Sen sevgili evet sen,
Bir kez olsun dinle beni…
İzin ver bir kez olsun içimden geldiği gibi konuşayım.
İzin ver dökeyim tüm karanlıklarımı sana…
Sonra sen tekrar yollarsın nede olsa onları bana…
Ne olur bir kez sus da konuşayım…
Sus ve dinle..
Dinle ve gör ne dediğimi sana…

Hoşça kal…

[ƒяαмвυαz]

sadece bir fotoğraf

sadece bir fotoğraf..
yetmezki güzelliğini anlatmaya
yetmezki gülüşünü tanımlamaya

sadece bir fotoğraf..
kara saçlarındaki pırıltıyı yaşatmaya yetmezki,
anlatamazki sendeki şirinliği..

sadece bir fotoğraf..
yetiyor seni sevmem için,
hayalini görmem,
her gece hayalinle uyanmam için,
her şarkıda seni bulmak için,
ve oturup bu şiiri yazmam için,
sadece bir fotoğrafın yeter…
tayfun soydan

[ƒяαмвυαz]

seviyorum seni...
bir bebeğin annesine duyduğu tarifsiz bir sevgiyle!
seviyorum seni...
toprağın yağmuru sevdiği gibi hayata bağlayan bir sevgiyle!
seviyorum seni..
sen olduğun için,
kendim gibi!!!!

[ƒяαмвυαz]

Öldürecektim seni bende ;kendimde o gücü bulabilseydim eğer...
Sindiremeyecektim senden kalanları benden uzak mezarlara koymaya!!
Diyar diyar dolaşıp yine içime gömecektim seni en sonunda...
''Ben demiştim'' diyenlere, üzüntümü belli etmemek için kuşandığım,
mekanik tebessümlerimin ardındaki yaşlarla sulayacaktım taze mezar toprağına ektiğim çiçekleri...
Ama ben seni içimde öldürmeye kıyamadım...
Başarabilseydim incitecektim seni,incinmişliğimin verdiği cahil cesaretle..
Ne var ne yok sayıp dökecektim karşına geçip..
Kendimi hayrete düşürürcesine birer tokat gibi vuracaktım hiç kullanmadığım o ağır lafları..
Kıracaktım seni bin bir parçaya ayırana kadar..
Duvardan duvara fırlatacaktım sevgi diye önüme sunduğun hastalıklı duygularını.....
Ama ben seni incitmeye de kıyamadım...
Elimden gelseydi unutacaktım seni...
Gözlerimden silecektim hayalini ve dilimden adını.
Duman duman atacaktım seni bu şehirdeki tüm bacalardan;
Ama soluduğum havaya karışıp yine dolacaktın ciğerlerime.
Onlarca damla döküp göz pınarlarımdan akıtacaktım seni sevgimin atığı diye;
ama ıslaklığın kalacaktı elmacık kemiklerimde..
Bu kez de tenimin tuzuna karışacaktın...
“Sözümü tutacağım ,adını anmayacağım”
Nağmelerini dinleyip neyi unutacağımı unutacaktım seni unutayım derken..
Zaten ben seni unutmaya da kıyamadım...
Ne kadar çabuk geldi ayrılık...Oysa daha yeni başlamıştık birbirimize ayak uydurmaya,
Daha doğrusu ayak uyduramamaya...
Nedensizliklerin iç çekişlerini dinlerken vedalar bozdu suskunluğumuzu...
Bana mıydı kızgınlığın yoksa kendine mi anlamadım...
Oysa ben seni sevmelere doyamadım!!!

Öldürecektim seni..
incitecektim seni..
unutacaktım seni... ama lanet olsun!!! kı-ya-ma-dım.
Oysa ben seni sevmelere doyamadım!!!

[ƒяαмвυαz]

Gitmek istiyorum
Birakin beni artik gitmek istiyorum.
Yeter artik soylemeyin o sozleri diyorum.
Ben cok sevdim, ama sevdigim kadar sevilmedim.
Agladim her gece sabahlara kadar, ama degmezmis anladim.
Ozlem duydum hasret kaldim, ama simdi gitmek istiyorum.
Guvendim her defasinda ne oldu, kahpece sirtimdan vuruldum.
Sevmenin bu kadar aci getirecegini nerden bilebilirdim.
Birakin beni artik gitmek istiyorum.
Yasadigim bunca aci yeter bana, daha fazla cekmek istemitorum.
Istedigim tek sey var o da gitmek, birakin beni artik gitmek istiyorum.
Basimi alip gitmek, gitmek ve birdaha da hic donmek.
birakin beni!
gitmek kutulmak istiyorum bu hayattan, acilara bir son vermek, bin degil bir kere olmek.
birakin beni artik gitmek istiyorum!
Niye biliyormusunuz?
Cunku simdide beni bekleyen birsey var!
daglarin tepelerin ardinda, hazirlanmis beni bekleyen bir mezar var!!!!

[ƒяαмвυαz]

Yüreğine düşen yağmurlara
Yanaklardaki gözyaşı izlerine
Eyvallahım durmaz titreyen dudaklarıma
bedeninde parçalanan ihanet atomlarında
bir yürek direndi
Ankalara yoldaş
Ellerimden tutup yürütülmenin öğretildiği
Bir sevda ülkesinde
Düştü bir çoçuk
Dizleri kanayarak
Ne elleri tutan unutuldu
Ne analara uzak büyüyen hasretler
şimdi öfkem sen
yüreğim kan
Gelde uslandır şimdi beni
Uslanacak sevdalar
çoktan unuttu kendini
gökyüzüne yakın dağların buz öfkesinde
şimdi
Benden sana kalan
Bedeni ihanet gözyaşları ile yıkanan
Bir intihar şefkati

[ƒяαмвυαz]

Rüyalarım beni yalancı çıkarmazsa bu yaz,olmadı bir dahaki sonbaharda yanında olurum.Hiç konuşmam, sadece elimle yanağını okşarım.Okşarım ve çekip giderim istersen.Gecedir büyük olasılıkla.Gökyüzünde bir tek yıldız bile yoktur.Hafif bir rüzgar esiyodur ve uzaklarda bir iki minik ışık yanıp yanıp sönüyodur.Nedenini bilmiyorum;uzaklarda ışıklar yanıp yanıp sönerler.Göz yanılgısı mıdır bu,fizik kuralı mıdır yoksa özellikle mi öyle görürüz?Yani bilinç altımız yanıp yanıp sönmesini mi uygun bulmuştur ışıkların,bilemem.
Ama bildiğim bir şey var;eğer rüyalarım beni yalancı çıkarmıyorsa geleceğim.Çünkü insanda alışkanlık yaratan hiçbir şey gerçek değil ve hiçbir aşk yarım kalmaz.Kalamaz.Ölmeden önce,en geç ölmeden birkaç dakika önce tamamlanır.Ütopyalar gerçektir.Biz gerçeğin neresinden tutacağımızı bilemeyiz sadece...Bu ütopyanın değil bizim suçumuzdur.Suç değil de hata sadece.Çünkü herkes hata yapabilir,masum bir şeydir hata.Suç ise herkese göre değişir.Her babayiğidin harcı değildir yani.Mesela her erkek,hayatının bir döneminde en azından bir kadını öldürmüştür.Suç mudur bu?Suçsa, bu kadar doğal ve tek düze bir suç,bu kadar pervasızca,umursamazca nasıl işlenir?Ölen ölü biçimde devam eder yaşamaya.Öldüren suçluluk duygusundan değil,kendi hayatının daralan yerlerinden başlar sıkılmaya.Çünkü her öldürme eylemi,hayatın bir yerini daraltır.Kimisi öyle daraltır ki,öldüren sıkışır kalır orada,ölmekten beter olur!Ölenle ölünmez,evet!Ama öldürenle ölünür.Kadınlar kendilerinden bir önceki kadını öldüren erkekleri sever.Her kadın acıya meyillidir.Acıyı çekmek için değil ama!Çünkü acı,çekilen ve çektirilen bir şey değildir ki.Çoğaltılan,yayılan,kazınan,kızıştıran,zevk veren,zevk verdirten,delirten,yırtan,yakan bir şeydir aynı zamanda.Acıyla şaka olmaz.Acıyı yakından tanıyan herkes,hele de ömrünün bir döneminde,en azından bir kadını öldürmeyi becerebilmişse,yazın, olmadı sonbaharda çıkabilir karşınıza.
Sabah kalkınca,rüyalarım beni yanıltmadıysa eğer yolculuğa hazırlanacağım.Daha fazla gecikmemek gerek,çünkü yaz başladı galiba.Hayat geç kalmayı kaldırmaz.Tamam geç kalabilirsin de,bi yere kadar...Hayatın da bir tahammül sınırı,bir kaldırma kuvveti,bir kırışıklık düzeni vardır.Zorlamaya gelmez.Hayatı fazla zorlamamak ve zora sokmamak gerek...

[ƒяαмвυαz]

SENİ SEVİYORUM !
Sadece kim olduğun değil, sen olduğun için ve seninle
beraberken kim olduğumu, benliğimi anladığım için.

SENİ SEVİYORUM !
Sadece kendine yaptıkların için değil,
bana kattığın güzellikler için.

SENİ SEVİYORUM !
İçimdeki çocuğu, saklı kalmış ben'i yeryüzüne
çıkardığın ve sana ihtiyacım olduğu her an tüm
duyarlılığınla yanı başımda olduğun için.

SENİ SEVİYORUM !
Elini kalbimin üzerinde hissettiğim zaman,
üzüntülerimi alıp, onların yerine şimdiye kadar
hiç kimsenin başaramadığı o sıcaklığı, o içtenlik
ışığını bana duyurmayı başardığın için.

SENİ SEVİYORUM !
Hayatımı kutsal bir sevgi tapınağına çevirdiğin
ve her günümü yaşam şenliğine, unutulmayan
şiirlere dönüştürdüğün için.

SENİ SEVİYORUM !
Çünkü, sen, şimdiye kadar hiç başaramadığım şeyleri,
kendimle dost ve barışık olmayı ve hiç bir zaman
tadamadığım kadar mutlu olmamı sağlıyorsun.
ve bütün bunları yalnızca sözlerinle, dokunuşunla
yada işaretle değil, kendin olmakla yapıyorsun.

HİÇ KUŞKUSUZ, SAĞLIKLI SEVGİ
VE GERÇEK DOSTLUK,
ÖLÜMSÜZ ARKADAŞLIK BUDUR.....


KeşKe Biri OlsaYdı ama Bu GidişLe Zor..

[ƒяαмвυαz]

Tek heceli bir sözcüktü beni bu hale getiren...beni sana bağlayan...sen yokken nefes alamadığım...seninleyken zamanın nasıl geçtiğini fark edemediğim ... tek hece... beni ölümle ilk kez yüz yüze getiren...tek çaremin ölüm olduğunu düşündürecek kadar aciz, çaresiz, ümitsiz olduğumu hissetiren tek hece..AŞK!!!
Şimdi sen bana her şey bitti,gidiyorum diyorsun... beni çaresiz bir başıma bırakıp gidiyorsun. Hepsine tamam da bitanem... bana en çok koyan ne biliyor musun?
Sen beni SENSİZ(!) bırakıyorsun..!


Kendine acımıyorsan bari bana yan be gülüm
Sevdiğimi görmüyorsan sözlerim sana dinle gülüm

Kararım kesin gidiyorum diyorsun. Durma git! Arkanda bıraktığın bu aciz ruh için sakın üzülme. Sana öyle büyük bir aşk besledim ki! Benim aşkım bana da yeter sana da! Öyle büyük bir aşk ki bu bitanem seni sensizde yaşayabilirim. Ve inan aşkım günden güne artacak. Aşkım sana da bana da yeterdi sevgilim. Biraz olsun inansaydın. Yada sen de beni benim seni sevdiğim kadar sevseydin!


Dinle yüreğimin dili yoksa gözlerim ne güne duruyor
Aşkım sanada banada yeterdi küçük hırsızım
Dağlar aramızda yok olurdu büyük sevgimden
Sana son kez söylüyorum gitme

Hani vardır ya masallarda o büyük aşklar. Ferhat ile Şirin, Leyla ile Mecnun... Hep düşündüm durdum. Var mıdır böylesi büyük aşklar gerçekten diye. İnsan yapar mı sevdiği için tüm bunları? Yapar... Hem de öyle bir yapar ki. İnanmak için yaşamak gerekir. Çok doğruymuş büyük aşkım. İnsan yaşamadan anlayamıyor. İnsan sevdiği için ölümü göze alabiliyor. Ve ben seni öyle çok sevdim ki! Ben bunu hak etmedim. Aşkım bunu hak etmedi. Bu yürek seni çok sevdi. Bu yürek hep seni sevecek. Ama bu yürek seni asla affetmeyecek!!!


Ben yürek acısı mıyım gönlüne sığmaz mıyım
Sevgim bunu hak etmiyor
Uğruna nelerden geçtim ne bahar ne yazlar verdim
Takvim ferman ediliyor

[ƒяαмвυαz]

Rüzgar bu!!!
Ne zaman ve nerden eseceğini
Hiç bilemezsin.

Aşka uzatılan eller de
Rüzgar gibi...

Ortaya koyduğun yüreğin,
Bazen kendini anlatamazsa,
Hiç üzülme...

Nasıl ki kışları gürül gürül akan ırmak
Yaz gelince neye uğradığını şaşırır.

Aşkta böyle bir şey...

Sanki mevsimler gibi değişken,
Günle gece gibi farklı.

Sevdası için atıyor bu yürek
Diye düşünürken,
Bakmışın ellerinden kayıvermiş...

Neden diye hiç sorgulama,
Nedeni olsaydı;
Ayrılıklar olmazdı!

Madem bu kadar ucuz aşklar
Öyleyse yenisini söylemeli!

Garson...,
Bir aşk daha lütfen.



" Ilgın düşlerin sonrasında,
Yeniden yelken açmak aşka.
Olsa olsa,
Yeni bir yılgınlığa davet olur.."

[ƒяαмвυαz]

Ben’li cümleler kurma… yazılarına düşmesin karanlığım… içimdesin kanıyorum… beyaz sayfalarına bulaşmasın kirli kanım… sevdim seni… kendime bile itiraf etmekten korkacak kadar sevdim… bu yüzdendi senli cümlelerimi en derinime hapsedişim… bu yüzdendi uzanan elini görmezden gelişlerim… bu yüzdendi “gel” deyişlerini duymamazlık edişlerim…
Sevdim seni… nedensiz, beklentisiz, gerekçesiz, tanımsız… sevdikçe korktum kendimden… sevdikçe uzaklaştım senden… yeni hayaller, yeni düşler kuramayacak kadar yorgunum… sevme beni, benim bezmişliğim değmesin sıcacık yüreğine…
Sevme beni, korkuyorum… Alışık değilim bana dair yazılar yazılmasına… Bugüne kadar hep bendim içini döken beyaz sayfalara başkaları adına… Hep bendim satır satır kanayan…Şimdi senin satır aralarında kendi adımı hecelemek hiç görmemem gereken mavi bir düşü anımsatmakta… Bu düşe dalmak istemiyorum… Çünkü biliyorum, her düş karabasana dönüşmeye mahkum… Biliyorum her düş apansız bir uyanışla son bulmakta… Bu düşe dalmak istemiyorum, bu düşten uyanmak istemediğim için…
Sevme beni, korkuyorum… Bu ruh, bu yürek alışık değil yaralarının sarılmaya çalışılmasına… Ömrümce içimi cam kesikleriyle lime lime edenlere koştum ben… Benden beni çalıp geri vermeyenlere uzandı ellerim yıllarca… Hep bekleyendim, hiç olmadı bekleyenim… Şimdi ne olursa olsun bekleyenim olacaksın biliyorum ama inanamıyorum… Bilip de inanmamanın nasıl olduğunu sorma bana… Yine, ben anlatmasam da beni anlamana sığınıyorum…
Sevme beni, korkuyorum… O kadar uzun zaman beklentisiz, karşılıksız sevdim ki insanları ve o kadar uzun zaman beklentisiz, karşılıksız sevilmeyi bekledim ki, artık yitirdim inancımı… Artık onlardan biri olmak için kendime rağmen kendimle cebelleşirken çıktın karşıma… Sevme beni, kendime geri dönmemeliyim…
Sevme beni, korkuyorum… Korkumdan yazmadım sana bunca zaman… Korkumdan içimdesin… Ben’li cümleler olmasın satırlarında….Okuyunca içim içime sığmıyor… Yansımamı sende görmek yüreğimi yakıyor… Sen yazdıkça, çok eskide kalan bir masal belli belirsiz benliğime süzülüyor…
Sevme beni, korkuyorum… Şimdi zamansızlıklarımda boğuluyorum… Gereksiz meşguliyetler yarattım dünyevi istekler adına… Kaçışımı kolaylaştırsın diye önemli insan rollerine büründüm ahmakça… Kendimi kandırıp, kendimden kaçıp kaybolmanın, yok olmanın, hiç olmanın derdindeyim… “Ben” olarak tutunamıyorum…
Sevme beni, korkuyorum…

Sevme beni, “Beni sevme” derken içimi parçalıyorum, içime kanıyorum…

Sevme beni, hak etmiyorum…

Sevme beni, seni seviyorum......

[ƒяαмвυαz]

Her sabah bir başka ruhla kalkar gibiyim
hepsinde bir parça sen.
Ve hepsi senden kaçmak uğruna başkalaşmış.
Her gece uykuya ellerini tutarak yatar gibiyim
ve o eller uzun zaman önce elimden kaçmış
kimbilir kimlerle sevdaya, fahri ihanetlere bulanmış
Adın bir dua,
Adın bir beddua...
Karmaşıklık tohumları yeşermiş yokluğunda.
Ben kaçmak için koşsam da yarınlara
gölgen arkamda kalmıyor...Yarınımda
Sessiz ayrılık şarkılarımla haykırsam da
asla affedemeyeceğimi,
bir özrün bir af için yeterdi dedi kalbim
Gururumun örselenmişliği düşmanca dikilirken kalbimin kapılarında,
"Gel" dedi "gelllll!" kaybolmamış merhametim.
Ve o an utandığımı anladım.
Tüm yenilgime karşın devirmemişim piyonumu,
dört nala senin oyunundaymışım
"oyun bitti" yi görmüşlüğüme karşın...
Yine sevgime kapıldım
Sevilmeme ihtimalime rağmen,
Hep sevilmiş olma ihtimalime inancım ağır bastı.
En tuhafı
En aşık halimle bile ben kimseye değil
Yalnız kendime ait kaldımdı...

Hani çok sevdiğiniz bir plağı bulursunuz da çatı arasında,
buruk bir gülümsemeyle anarsınız geçmişinizi...
Sonra o plağı dinlerken anlarsınız hiç bir anının sonsuza değin silinemediğini....Unutmak, unutmamaktır aslında....

[ƒяαмвυαz]

Çocuktum...

Aşkı dil çıkarıp kaçmak sanıyordum o zamanlar. .Oysa yıllar sonra baktığımda; bende temiz kalan, yalnızca senin sevimli suretin...


Zaman ne kadar kirletmiş aşkları!



Büyüdüm...

Sen gideli çok oldu...

Artık dil çıkarmıyorum aşklarıma, çÜnkÜ senin kadar masum değil artık hiçbir aşkım...

[ƒяαмвυαz]

Belki de ölümün gizli provasıdır ayrılık...
aldığın her nefes yalnızlığın zabtına geçmiştir.
Gülümsemelerin solduğu yüz çukurlarından savruluyor aşkın imla hataları;
Virgüllerin beli kırılır satır ortalarında,
ve noktasız, soru işaretsiz, ve hatta ünlemsiz satır sonları...

Perdelerinden taşınır güneş
varlığında konuşmayan duvarlar
cümleleri sırtına yüklenip kirpiklerinde oyalanır ayazlar
sesini yitirmiş bir rüzgar gibi kalakalırsın mevsimlerin ayak ucunda.

Susmak istersin
ya da delice ağlamak
ama beceremezsin...

Hayata cezalar kesercesine kelimelerinle yalnızlığın kıyısına kusarsın çığlıklarını
gözyaşın akmaz sanırsın
oysa iç cebinde biriktirdiklerin ayrılığın tek şahididir.
Baktığın her kadın, gideni hatırlatıyorsa
takvimlerden hep gidişin tarihi avuçlarında soluyorsa
artık yenilmişsindir!

Belki de yaşadıkların acıdır.
Ama aşk her acıya göğüs gerip gideni hala sevebilmektir...
Aşk;
belki de imkansızlığın dudaklarına mıhlanmış tek kelimedir
ya da cümlelerin namlusundan yüreğine saplanan kanlı bir gözyaşıdır.

Hala sol yanım kanamakta
hala cerahatı bitmemiş bir ayrılığın narkozunda
parmak uçlarım ısrarla onun adını yüreğime karalamakta...

Sensiz ölmeyi göze alıp ölemiyorsan
uzaklarda senin saçlarına değil de başkasının saçlarında dolaşan ellerini hala özlüyorsan
hala sevmektesin.

Yazdığın her kelimeyi ayrılıkla tutuşturup yüreğinde yakıyorsan
güneşin perdelerine indiğinde onun sesinin olmadığı yataklardan uyanmak istemiyorsan
ve gelmeyeceği bile bile hala deliler gibi seviyorsan
bunun adı "Aşk"tır.

Bir zamanlar elele dolaştığınız sokaklarda
anıların ve onun kokusunu hala arıyorsan
saatlerce aynı şarkıyı dinleyip
rüzgarın kovalandığı caddelerde sana arkası dönük olanları
"O" zannedip
onun olmadığı anladığında yüreğini topuklarında eziyorsan hala seviyorsundur...

" Belki de aşk;
ayrılıklara göğüs gerip bir yudum gülüşüyle hiç gitmemecesine yaşabilmektir..."

[ƒяαмвυαz]

Ey ayrılık; sen nasıl bişeysin ki bütün aşklara hakimsin, aklım almıyor. Acaba bikere olsun aşkta kazanabilmek için Sana mı Aşık olmak gerek?.."

Demek ki böyle başlıyormuş ayrılıklar!

Garip bir sıkıntı çörekleniyormuş içine..
Nefesin daralıyormuş..
Ağlamak geliyormuş içinden..
Bir yanın < Hadi ağla > derken..
Diğer yanın < Sakın ! > diyormuş kızarcasına..

Bir sigara yakılıyormuş pencere önünde..
Gecenin siyahına bakılıyormuş..
Yüreğinin daha siyah olduğu fark ediliyormuş sonra..
Ellerin titriyormuş sigaranın külünü pencere parmaklıklarından dışarıya savururken..
Sözde duman gözüne kaçıyormuş da bir-iki damla yaş süzülüyormuş.. Kendine yalan söylemeleri başlıyormuş insanın o an..
Ama itiraf edemiyormuş..
Sonra bitiyormuş sigara..
Pencereden aşağı bırakılıyor ve karanlıkta gözden kayboluşu seyrediliyormuş..

Ayakların direniyormuş, titreyerek de olsa..
Ağır adımlarla mutfağa kadar taşıyormuş bedenini..
Bir bardak demli çayın yanında, bir sigara daha yakılıyormuş..
El ele çekilen resimler alınıyormuş, şiirler ve hediyeler..
Hepsi mutfak masasının üzerinde duran eski radyonun yanına bırakılıyormuş..
Az sonra olacaklardan ürkerek Ağır ağır oturuluyormuş sandalyeye.. Önce sigaralar yakılıyormuş, sonra yadigar radyo açılıyormuş..
Ağlamak isteniyormuş ama ağlanamıyormuş..
Her melodi bir sancı..
Her nota bir hançer misali saplanıyormuş..
Kanaması durdurulamayan yüreklere..

<Gayet güzel yaşarım> deniyormuş önce..
Acınası bir gülümseme ile…


Aptalca gülümsemeler devam ederken yüzünde..ŞAH-MAT!

Evet, Kaybettim diyormuş yüreğin..
İsyanın en tepelere ulaşıyormuş…

Nedeeeeeeeeeenn! diye haykırıyormuş insan..

Semada yankılanıyormuş sesin, melekler ağlıyormuş,şehir susuyormuş..
Uzaklardan dalga sesleri geliyormuş..
Kıyılar ağlıyor, tane tane kum parçacıklarını denize akıtıyormuş gözyaşları yerine..
Sular sürüklüyormuş her şeyi..
Tüm değerler kayboluyormuş, insanlar ölüyormuş nazarında…
Bulutlar ağlıyormuş, her damla binlerce ton ağırlığında düşüyormuş yüreğine..
Su hızlanıp boğazına yükseliyormuş, boyunu aşıyormuş sonra..
Sahilden eser kalmıyormuş,son bir nefes kalmıyormuş…

Koskoca dünya yok oluyormuş..
Ardından ölünüyormuş YAR!

Demek ayrılıklar böyle oluyormuş…!

[ƒяαмвυαz]

Ben düşünmekten yoruldum, benim yerime de düşünür müsün? Benim yerime ilgilenir misin insanlarla, yalanla, ihanetle, yâlnızlıkla...? *******i birdenbire bastıran sağanak yağışlı korkuları alır mısın yamacımdan? Gündüz gözüyle sevemiyorum kimseyi. Yüreğimdeki bu düğümü çözebilir misin?

Giderek yaklaşıyor ve çoğalıyor sorular. Bir cümlenin içinde virgül olmayı beklerken, nedendir bu noktaların kelimelerime yaptığı tecavüz? Beni bu saldırılara karşı koruyabilir misin? Korktuğumun farkındayım, bu yüzden konuşmuyorum. Küçük bir çocuğun, hiç bilmediği bir şehirde kayboluşunu ve bir köşede kıvrılarak sessizce ağlayışını yaşıyorum sanki. Tek farkımız, ben bildiğim bir şehirde kayboldum ve gözyaşlarının asıl olduğunu bilmeyen insanların arasında ağlamaya çalışıyorum. Bu çabam da sonuçsuz kalacak, biliyorum. Beni benim yerime bağışlar mısın?

Oysa, garipliğimi sudan sebeplerle süslemeyin dedim.sevecekseniz yıpratmadan , acıtmadan ve adam gibi severek sevin dedim. Ellerimin küçüklüğü çocukluğumdan kalma,dalgalı beyaz kısa saçlarımın dağınıklığı rüzgardan beni rüküş oyunlarınızın içine almayın, oynayamam dedim. Çok sonraları farkettim kendi kendime konuştuğumu. Beni deli sanacaklar. Ya da sanmayacaklar, delilik bu...! Benim adıma saklayabilir misin isyanlarımı özenle? Çığlığımı tutar mısın düşmesin yere? Bir gün, işime yarayabilirler. Yine de okulda müfettişe verdiğin ifade için ne diyeyim...

Yağmur yağıyor. Biraz sonra bütün çıplaklığımı giyinip, çocukluğumla ona gideceğiz. Belki ıslandığımda kaybolacak bu buruk gülümsemeler. Belki unutacağım incindiğimi. Yüreğimin ağrıyan yanlarını belki söküp atacağım, açlıktan ağzı kokan sokak köpeklerine. Kollarımı gökyüzüne kaldırıp, şarkılar söyleyeceğim belki, şarkılarım yağmura .. Olur da bana bir şey olursa, şarkılarımı sahiplenir misin?

Kırgınım, çok yorgunum. Yanıyor bir yerlerde, derinlerde gönlüm..Geçtiğim yollarda bıraktım sözlerimi ya da bırakmak zorunda kaldım, emin olamıyorum. Gidenlerin geride bıraktıkları gözü yaşlı ayak izlerini sayarken üzerime giydirilmiş olabilir suskunluklar..Yoksa ben de bilirdim, güneşin izniyle aldığım gülüşleri her daim dudaklara yapıştırmayı. Yaşım kadar geçtim hayattan ve sevdadan ve ayrılıklardan...ve artık ben de korkuyorum herkes gibi, senin gibi sevmekten. Canımı acıtmadan üzerimden alabilir misin bu korkuları..? Kırgınlıklarımı kazıyarak beni aşk;la barıştırabilir misin yeniden..? Ben senin bir zamanlar dokunduğun, uygunsuz yerlerine okşadığın mert bir delikanlıyım.Buna karşılık öpüşmekten başka kılına zarar vermediğim halde Neden sessizce gittiğini, konuşmaya gerek kalmadan gözlerinle anlatabilir misin..?

Bütün bunları yapabilecek kadar yürekli misin bilmiyorum. Cesaret sadece güç gösterisi değildir çünkü. Şimdi, şimdi yaşadığın yerde kal ve sakın konuşma. Ceplerinde biriktirdiğin bozukluk sevişmelerinden biri değilim ben. Ya da sınıfta ders anlatırken gözlerimin içine bakarak tahrik etmeğe çalıştığın biri hiç değil..Bunun ne olduğunu, ne anlama geldiğini anlayabilir misin..?

Tedavülden kalkıyor zamanla bütün sorular ve kaybolup gidiyor uzayın derin boşluğunda, kimse üzerine alınmadan.Suskunluğunu ve cevap veremeyişlerini, çocuk ruhunun bastırılmış serseriliğine veriyorum. Daha zamanın var, elbet bir gün sende öğreneceksin konuşmayı. Beden unutsa bile yürek unutmaz yaşadıklarını..Bunu o garip gönlüne öğretebilir misin...?

Ama biliyorum..Benim yerime yapamayacağın şeylerde var. Benim için sevemezsin şiiri, müziği, aşkı ve beni...Yüreğimin çıldırtan iyimserliği neleri yapabileceğini merak etse de, kırgınlıklarım beynimi uyuşturup gururumun yüzeyde olması için direniyor. Bu yüzden ne sesime, ne yoluma, ne de sohbetime düşme..En azından...en azından bunları benim için yapar mısın..?Yapabilir misin bitanem

[ƒяαмвυαz]

gecmisimmiydin yoksa gelecegim olmaya mi hazirlaniyordun..sen daha vazgecmemisken benden,ben coktan gunes olup batmistim baska birr ulkede,baska bir diyarda..Gelecek deismisti bizim icin.yoktun sen yanimda,terk edip gitmistin beni.cok gec geldin ve senin gelisin benim sonum olmustu.artik hergun seni dusunur olmustum gelmistin ya yeniden donmustun ya bana yapamiyordum...
keske sen olmasaydin,yaklasmasiydin bana,o kadar yollardan sonra seni bulmasaydim, sen kimdin,benim neyimdin ve neden hep sen oldun hayatimda..
basim dertlerden kurtulmadi hic,varolani sevemedim,hep yokum istedim,zoru sectim,hayat beni buldu yapisti yakama kucucuk kayik sallanir ya ordan oraya hayatta savurdu beni baskalarinin kollarina..
bekledim seni aylarca yillarca..hemen pes ettim ama donmicektin biliyordum noldu da geri geldin neden gene beni buldun..

senide gecmiside istemiyorum artik.sen nerde ben nerde.unut artik, at imzani,ben yokum seninle..

[ƒяαмвυαz]

Sonlardayım

Sonlardayım; hayallerin, hüzünlerin içinde
Bitip gidiyorum
Özlemişim seni bir tanem
Yollardayım; içimde umut, gönlümde sen
Ve bir gün döneceğim
Yolun sonuna gelen trenle
Elimde bir bavul olacak
İçi hasret dolu
Ve üstümde bir palto olacak
İç cebi resimlerinle dolu
Yol boyunca gözümün önünden ayırmadığım
Benim en büyük korkum beni unutmandı
O da oldu ya ölsem de bu kadar acı koymaz bana

Ümitsiz beklenilen sevgili gibi beklemiştim seni
Bak yaşlar yine doldu gözlerime
Gözler mi yalancıdır?, sözler mi? söyle
Sessizce konuşan merhametsiz düşünceler mi?
Boş bakışlar, yalan sözler mi?
Yitip giden kalbim,
Uğruna ziyan ettiğim bir ömür mü?
Ve ben giderim sessiz, sedasız
Ben dedim ya; unutulmaktan çok
Ölüm koymaz bana...

[ƒяαмвυαz]

bir bilsen sen gittikten sonra ne acılar çektiğimi
bir anlasan senden sonra ne kadar mutsuz olduğumu
senle beraber sanki herşeyimi kaybettim
huzurumu mutluluğumu gülüşümü

çekmek hayatı enine boyuna
yürürken dizlerinde hissetmek
düşünmek zamanı
zamansız giden gölgenin küçüklüğünü
çekmek resmini
düşün renginde siyah geldiğinde
fotoğrafın adamlığıyla bakarsın kendine...
simsiyah olarak görünce kendini
anlarsın bende neleri ifade ettiğini

artık meraketme(zsin) senden sonra herşey gitti bende o yüzden artık sen canımı eskisi kadar acıtamıyorsun.daha büyük acılara gömüldüm artık.
ama bazen ağlamak için bir omuza ihtiyaç duyuyorum işte o zaman keşke gitmeseydin diyorum şimdilerde sana kalan tek sıkıntım bir omuzuna ihtiyacımın olması

yarına ait bütün hayallerimi kaybettim senle alakası yok sadece bıraktığım yeri unuttum...

[ƒяαмвυαz]

Durulmazdı senden sonra bu şehirde...Durulmadıda zaten senden sonra hiçbirşey...

Bir gün ağlarım diye başladığım gözyaşı serüvenim gitgide uzamaya başladı..Yakalayıpta tutamadığım kucağıma sığmayan kocaman aşkımı karşıma alıp dertleştim hep..Hep sen geçtin her cümlenin içinde çünkü bütün derdim sendin...O kadar geçirirken seni içimden geçemedim yinede sevginden.Gölgemin arkasına saklandım görme karanlığımı diye,kapattım kendi odama sustum için için...Kaptırdım kendimi bir anlık hevesle umut rüzgarına tam tekrar benim olacaksın derken,yokluğun tokat gibi vurup yüzüme uyandırdı yine beni hayalimden...Nerede olduğunu ne yaptığını bilmek isterdim,aslında benim yanımdayken benle uğraşıyor ol isterdim...Sarıl isterdim sıcaklığınla...Tutup kollarından çekeceğim seni ama zaman okadar hızlı akıyorki ben karar verene kadar sen hep bir adım daha uzaklaşıyorsun benden...Özlüyorum seni hemde çok..Boşu boşuna geçiriyorum sensizlikte ömrümü...Sana adadığım herşeyimle başbaşa bıraktın beni..

Yoktu ucu bucağı sensizliğin görünmüyordu dibi içine düşmeden...Yanımdayken anlayamadığım herşeyi anlıyorum derin boşluğunda...Sığındığım anılarım alay ediyor acizliğimle ve hiçbir gurururun hayır diyemeceği çabalarımda cevapsız kalıyor karşında...Etrafımı saran bu yanlızlık korkutuyor beni bütün cesaretime inat.İki gözümüde kapayarak bakıyorum herşeye sırf gördüğümle aklıma gelme diye...Duyduğum bir cümle kadar harf bile anlam kazanmıyor durmuş aklımda...Bir hüzün,bir yakarış hepsinden fazlası bir yalvarış içinde geçiyor günler...Hiç hissetmediğin koskocaman bir acıyla dolaşıyorum sokağımda tepemde güneş
aydınlığın sözü bile geçmiyor heryer kapkaranlık...Ben biraz bulutluyum yağmurumdan kalan yükümle dolmayı,tekrar yağmayı bekleyen...

Gözyaşı yorgunuyum ıssızlığında ellerimin bir avuç sevgiyi bekleyen...Terk edilişlerde başrolde oynayan gülmeyi unutan bir kuklayım..Yüzünde her duygu saklayan ama mutluluğu ölümüne gizlemiş arada kalmış bir duvarım..Sabrın kıyısında tükenmiş bir umudun sesiyim hep senin duyabileceğin tek senin uğruna söylenen..Gözyaşı yorgunuyum uğrunda yazılacakları akıtmış gönlüme tekrar yazılmayı bekleyen karalanmış bir kağıdın ruhuyum...

Buruşturduğun yer ellerin olduğu için mutluyum!!!

[ƒяαмвυαz]

Her şeyi sana yazdım
Seni de her şeye

Kalemler tükettim, tükenmeyen hasretle
Ucundan dökülen aşkla, umutla, çığlıkla
Belki de nefretle

Her umuda avuc açtım
Sen dilendim
Aşktan harap bir dilenci şimdi yüreğim

Her şeyi sana yazdım
Seni de her şeye

Hayallerimin paragraf başlarına
Umutlarımın parantez içlerine
Kalemler tükettim tükenmeyen hasretle

Her şeyi sana yazdım
Seni de her şeye

Binlerce kez okudum her gün bir ilkokul defterinden
Binlerce kez okudum
Seçebilmek için seni soru işaretlerinden
Seni ezberledim hergün karmakarış yazılar içinden

Sana da kendimi yazdım
Bana ait harflerle
Farklı alfabelerle

Herşeyi sana yazdım
Herşeye seni yazdım

[ƒяαмвυαz]

ask bitti....
giderken geride biraktigin.icinden senide almayi unuttugun bir kalp
biraz hasarli biraz urkek .bi o kadar da beceriksiz
seni unutmayi bile beceremedi bu kalp
ask bitti...
sensiz uyandigim *******,karanlikta korktugumda cevirdigim numara
sabah kalktigimda huzur verici sesin yok .gozlerin yok..

dedimya gittin..
sen gittin gideli bu ilk ve son mektubum sana
artik seninleyken yazdigim mektup ve siirleri duzeltiyorum ve duzeltecegim
"seni ne cok seviyorumlari""seni ne cok sevdim"yaptim
"seni ne cok sevmisim meger"onuda "seni ne cok ozluyorum" yaptim
yaptim da bi seni unuttum diye degistiremedim
hep"seni unutmaliyimda"kaldi
seni unutmaliyim.....
ve gittin
sadece bitti dedin
fazlasina gerek te yoktu zaten
herkes anladigini anlamaliydi sence degilmi

ama inan hic bir sey anlayamiyorum
sana lanetler mi yagdirmaliyim,yoksa yolun acik mi olsun demeliyim
yok bu cok fazla, dilerim Allahtan,bensiz gittigin hic bir yol acik olmasin
sensiz aldigim nefes nefes degilken ,bensiz aldigin nefes olmasin

yok yaa bu da cok fazla
ben hic kiyamamki sana
ben sadece geride biraktigin bu beceriksiz kalp icin yalvariyorum
gel unuttur seni bana...

[ƒяαмвυαz]

YANAN İKİ SU DAMLASI

Aşklarıyla eriyip eski bedenlerinden çıkıp tek vücut olan ya da yok olanların şiiri.


1
Kim bilir beklide yok olmadılar,
belki de hiç bitmeyecek
bir öyküde uyandılar,
belki tek vücut, belki ayrı,
kesin olan tek bir şey vardı;
mutluydular…


2
Mumlarla çevrili
bulutlar kadar yumuşak
sıcacık bir yatak…
Yanı başımda sen,
çırılçıplak.

Aşkınla yanan avuçlarım,
dolaşıyor vücudunda,
eriyorum yanan mumlar gibi avucunda,
kollarında kayboluyorum,
bitiyorum…

Eriyorsun sen de
yanan mumlar gibi avuçlarımda,
havaya mis gibi kokun yükseliyor
eridikçe.

Eridikçe birbirine karışıyor;
kokularımız,
ellerimiz,
saçlarımız,
yanan vücutlarımız…

Eriyor her şey yavaş yavaş,
biz,
mumlar
ve bulutlar kadar yumuşak yatak
ortalık sımsıcak…


3
Birlikteler yine,
çünkü vücudun,
kalıbın,
ellerin,
bacakların,
ne önemi vardı aşklarında.


4
Belki birer su damlasıydılar,
gökyüzünden düşen,
birbirine hiç değmeyen
iki su damlası.
Milyonlarca insanın arasında
ya da gökyüzünde,
onlar yan yana olduktan sonra
ne fark eder
birbirlerine dokunamamaları.
Yanan iki su damlası…


5
Hiçbir şeyin yok olmadığı,
dönüşümlerle dönüp giden
bu koskocaman dünyada,
fark eder mi? aşklarıyla yananlar için
ne oldukları.
Aşk hiç bitmeyecek
hiç yitirilip gitmeyecek
nasıl olsa…


6
Belki buhar olacak
bir gün su damlaları
ve rüzgarla ayrılacak yolları.
Biri Afrika’ya düşecek mesela,
biri de çok uzaklara
bir okyanusa
ve milyonlarca yıl ayrı olacak
su damlalarının yolları…


7
Ne yapar o zaman su damlaları
unuturlar mı?
birbirlerini
alışırlar mı?
beklemezler mi?
hiçbir şeyin
yok olmadığı dünyada
yine kavuşmayı…


8
Beklerler sabırsızlıkla…
Hiç eskimeden aşkları.
Ve bir gün,
onları milyonlarca yıl önce karşılaştıran
ve bir daha ayırmayan yazgı,
yine estirecek aynı yönde rüzgarı,
yine kavuşturacak aşıkları…


9
Belki toprakta,
belki yine gök yüzünde,
belki bir gülün yaprağında;
yan yana
ve biri diğerine akacak
gülün kıvrımında
ve yine birleşecek iki aşık
yanan tek vücutta.

[ƒяαмвυαz]

Nasıl olsa biterdi bu aşk. Ama unutulmaz bir hatıra, gençliğin en güzel anısı olarak kalsaydı.. Sen hiçbir şeyin değerini bilmedin. Kökün çürük, yaprağın kül, meyvan zehirmiş. Ben seni aşkın yerine koymuş aldanmışım. Kabahat sende değil, ben insan tanımamışım.

Sana karşı öfke duymuyorum, kırgın değilim, kızgın değilim.. Çünkü sen zaten yokmuşsun. Asıl kızılacak kişi benim.. Küçücük bir toz tanesini bir mücevher sanmışım. Senin ihanetin bana koymadı..Beni kahreden, beni yokeden, beni bin pişman eden tek şey.. bir aşk yaratmış tek başına yaşamışım. Sen zaten yokmuşsun ki..

Gideni silmek olmaz, vardır elbet nedeni, giden kimse
Ağlamaz göze almıştır her şeyi.yıllar geçsin fark
etmez.
(Ç)alıntı

[ƒяαмвυαz]

sessizliğin buğusu sarıyor

bedenimi……

kara kalem çiziyorum

yalnızlığımı….

coşkulu bir tebessüm üretiyor

varlığın……

yorgun yüreğimde…..

eğiliyorum gün doğumuna……

ve

ardında bıraktığın çığlığa…..

eğiliyorum usulca………


hep yazacağım diyorum……

yazacağım,

yettiğince yüreğim…

kimi zaman susacak gökyüzü,

ağır gelecek hayat

sessizce duracağım belki….

hayat,

düşlerinde gezinmek olacak

o zaman….

yeniden maviye dönecek gün….

buğusunda,

gezdireceğim ellerimi;

papatyaların…..

belki,

onyedime, onsekizime döneceğim,

kopartmaya başlayacağım yaprakları

bir bir….

belki,

masalsı bir dokun

konduracağım

üzerine buğunun………

sudan iz olacak düşün

ortasından bir ok geçecek…..acımasızca………

kazınacak,

göz yaşlarıma hüzün……

[ƒяαмвυαz]

Her şeyi kendimiz yapacaktık yeni bir aşkın yeni meyvelerini kendimiz verecektik…

Aşk için yeni bir bina yapacaktık mimarı işçisi hepsi biz olacaktık…
Ve başardık yeni bir hayata yeni bir aşk binasına ile temellerini attık…
Malzemeden kaçınmadığımız bol aşk ve sevgi karışımı bir temeldi…

Her şey çok güzeldi artık tek tek bütün katları çıkıyorduk…her kata ayrı bir özlem ayrı bir sevgi katıyorduk…

ama zamanla değişti…

Sevgimizi heyecanımızı mutluluğumuzu daha az katmaya başladık…
sağlam değildi artık binamız yıkılmaya başlamıştı…

zamanla



Yıkıldı(k)…Yıkıldı(k)…Yıkıldı(k)


Şimdilerde sadece enkazımız var ikimizin de içinde olduğu bir enkaz

[ƒяαмвυαz]

Denedim, belki onlarca kez.
Çırpınışlarımın beyhude kaldığını anladığım andır başkalarını yerine koyma çabalarım.
Savaşlarımda yıldırmaya zorladığım uslanmaz asi yüreğim,
Paslı bir hançerin saplanışıyla söküp atmayıda denedim,
Avuçlarımda sıkıp parçalamayıda,,,
Dönülmez uçurumların kıyılarından,
Uçsuz bucaksız kör kuyularlardan,
Ölüme anlardan geçtim,
Bir seni sevmekten,
Senin olmakdan geçemedim.
Bağışla beni,,,
Ben seni ölümüne sevdim...

[ƒяαмвυαz]

Okulun kantininde tek başıma hayatımın son yarım saatini değerlendirirken
kendimle ilgili düşüncelerimin ne kadarda vahim olduğunun farkına
vardım.Kendimi sevmediğimi hiç itiraf edememişim.Yada davranışlarımla hep
gösterdim hislerimi.Çevremde ki insanların düşüncelerini kendimin kilerinden
önce tutmam bunun en kuvvetli
kanıtıydı.Annemin,babamın,arkadaşların,sokaktan geçen hiç tanımadığım bir
adamın tepkisinden korkup kendimi gizledim.Sırf onlarla aynı fikirde
değilim diye kendimden nefret ettim.Çünkü yalnızlıktan korkuyordum.
Son yarım saatte bu düşünceler zihnim de belirdi.Yarım saat önce
karşımda oturup konuşan sınıf arkadaşım ve hoşlandığım kızın anlattıkları
beni dünyadan alıp farklı bir düş alemine sokmuştu.
"Bak ben nasıl söyleyeceğimi bilemiyorum" derken kalp atışlarımın
seslerini bütün şah damarlarımda hissediyordum.Sonunda istediğim oldu diye
kalkıp çığlık atacaktım kalabalık kantinde.
"aslında ben bu işlerde fazla iyi değilim" demesi kıpkırmızı suratının
sebebiydi.Sebebim olan kırmızı yanakları gerildi ve ban bir gülücük attı.O
anı ,o gülücük anını bilinç altıma gömdüm ,şu anda kantinde saçım başım
dağılmış olarak otururken ki ruh halimi dağıtmak için kullanacağım ilacım
olsun diye.
"İstersen söyle artık ...Bende meraklandım..."dedim sesim meraktan
değil heyecandan titrerken.
"Tamam da ben nasıl söze başlayacağımı bilemedim" onunda heyecanlı
olduğu belliydi.
"Aslında benimde söyleyeceklerim var sana....Sen başla çünkü ben
hakikaten heyecanlandım..."
"Sen bir dur benim söyleyeceklerim bitsin....Gerçi daha başlayamadım
bile..."konuşurken o ince parmaklı ellerini anlamsızca hareket etmesi bile
beni benden alıyordu.Bu kızın her parmağına aşıktım.On parmak için on defa
ölmeye hazırdım.Eli benim elimi tutmasa da,parmak uçlarında benim tenimi
hissetmese de bu kahreden gerçeklik aşkımı azaltmaya yetmiyor.
"Ben seni önemli bi konu hakkında konuşmak için çağırdım..."her
zaman gülen yüzü ciddileşmişti.
Evet,evet diye haykırıyordum içimden.Beklemediğim aşk itirafını
söylemesini bekliyordum.O ne kadar çabuk olursa ben o kadar uzun aşkımı
ilan edip,rahatlayacaktım.Sonunda istediğini elde etmenin hazzını
tadacaktım.Komik olsa da bir an ağaçların arasında kovalamaça oynadığımızı
bile hayal ettim.
"....Biliyorsun günümüzü okulda ve beraber geçiriyoruz.insan hep
gördüğü insanlardan bıkabileceği gibi..."
"Evet,devam et..."orada yığılıp kalacaktım
".....birbirlerinden hoşlana bilirde.Ben bu konuda sana bir durumu
anlatacağım.Senin kararına saygı duyacağız"
"Kararım belli....EVET..EVET.."diye kendimi tutamayıp söyledim.
"Ama sen nerden biliyorsun...."
Kendimi kontrol edemiyordum.Ellerim,ayaklarım,dilim kontrolüm
dışında çalışıyordu."Nasıl anlamam
bakışlardan,tavırlardan,halden,aşktan...."
"O zaman.....O zaman Necla ile çıkmayı kabul ediyorsun..."
"Necla? ?"dona kalmıştım.Tek ağzımdan çıkan "Necla "oldu.
"Evet....Ben hemen haber vereyim...."dedi ve ayağa kalkıp kantinden
çıktı.Bense hayatım boyunca hep başkalarının tepkisinden,reddedilmekten,kötü
adam olmaktan korktuğumdan:"Necla’yı değil ben seni seviyorum
"diyemedim.Çıkıp giderken arkasından baktım hiç yaşayamayacağım aşkıma.

[ƒяαмвυαz]

Terk ettiler beni
Arkama baktım kimse yok
İçecek dermanımda kalmamış
Bendeki “B” kaybolmuş
Cümlem ağır aksak topallıyormuş
Saçma bunlar aslında hepsi saçma
Ve bende saçmayım
Bir susuyorum, bir konuşuyorum
Ya sıkıntılı görünüyorum, ya sırıtıyorum
Nedenlerini bilmiyorum
Kabul ediyorum egolaştım
Ama…
Ama ben dertliyim, ben sıkıntılıyım, ben panikteyim
Ben benmiyim yoksa başkalarımı?
Bu sıska vücut ne?
Yazıyorum ama kimin için
Kim var ki benimle
Öff,boşver
Ben saçmayım…
Sıra dışıyım, acayibim…
Ve yine terk ettiler beni
Onları bulmam, sormam lazım…

YuNEmOz

[ƒяαмвυαz]

icime doluyor bir elveda sizisi
üstüme devriliyor bu kör karanlik
gözlerim sirilsiklam geldigim bu sehirde
özlemlerim yarim kaldi düslerim kirik
hangi kiyiya vurduysa dalgalarim
yenilmisim...
kaybetmisim..
acilar tanik...

senindi yarim kalan bütün siirlerim
safak sancisiydin *******imde
simdi sabahin alacasi tükendi
yesil bir dal kirildi icimde
bahari seninle kucaklardi yüregim
sararan gencligimin sonbaharisin artik...

simdi mevsim hüzün,
aylardan pismalik
icim ürperiyor bozkir ayazlarinda
denizler cekildi,
derya kurudu artik
kesildi martilarin cigliklari
duygularima gem vurdum
yüregime demir parmaklik
giremezsin kalbimin sokaklarina artik...

bundan böyle hicbir sehir mekan
hicbir yürek yar degil bana
yalniz birakmaz oldu beni yalnizlik
rüzgarina yenik düstü ucurtmalarim
icime gömdüm bütün depremlerimi
dalip dalip maziye gitmelerimsin artik...

[ƒяαмвυαz]

Ağlamak istiyorum sadece,
üstelik herkesin bakışları üzerimdeyken,
bir kaç gözyaşı da yetmeyecek,
hıçkırmak istiyorum.
durduğum yerde tuzlu gözyaşımı hissederek,
seni düşünmek istiyorum eskisi gibi.
Hani bana özür dilerim demeden önce;
ağzını kapatmıştım ve gözünün içine bakmıştım ya !
gözlerinin içine düşüp haykırmak istiyorum en sessiz ama en bastırılmış çığlıklarımı yeniden.

Yüzümü ıslatan her damlamda, seni anacağım için utanmam kendimden.
ki bunun senin önünde de yapabilirim, herkesin önünde yaptığım gibi
eriyebilirim gözlerinin önünde.
ve sen seyirci kalabilirsin inan ki koymaz bana
ama ağlamak istiyorum adını haykırarak…

Parıldasın istiyorum ağlamaktan kızarmış gözlerim
sana son kez bakarmışçasına
“ben bu anı bir yerden hatırlıyorum”
diyeyim…
ve sen “rüyanda görmüş olmalısın” de bana yeniden
ve ben “tüm yaşadıklarım bir rüyaymış” diyip keseyim zırlamayı
bunca rezillik yeter, evime döneyim…

ama bu bir rüyaysa bile ağlamak istiyorum bu gece

[ƒяαмвυαz]

Belli ki isyanlarım var
dünyaya insan olarak gelmekten yana..
Yırtılan şafaklar ne getirmişti bana
bir sevgilinin özlem tarafınımı
Duygularımı yıkayan yağmur mu
yoksa terkidelenlere bırakılan gözyaşı mı
beklide seni yüreğimde gezdirdiğim
gizli celladım
hep urganını elimle verdim sana
Hayat katil gibidir
Hiçbir zaman affetmez
birde yürek ülkemin
Kralları da vardı elbet..
Hep uzaktan iki dudak arasında
Dört duvarın en siyahına asılı kaldım
Bir baş bir yürek bir gözyaşı
Bir emre baktı
Safakların urgan vakitlerine
işte ben hüzünlerimin bir yanını
sairlere bırakıyorum
hadi gel diyorum
tut yüreğimde
öp gözlerimin sen yanını
ümidim sende oldu
uzaklarında oldu
ufuklara bağlarken umutlarımı
hep içimdeki polyanna doydu
seni beklediğim sensizlikte
olmayak diye dilim varmıyor
acıyan yanları saklayan oyuna sevdalı bir çoçuk gibi
saklıyorum seni
pencerene gökyüzüne hep gülümse
ay doğumu sançılarında unutma sevdamızı
an sonrası safak
bahara kendini bırakan bir güneş gibi
düşelim yaşamın ortasına
dağların zulasına sakladığım
mutluluklarım senle deşifre edilecek
bekliyorum..
mutluluklarla el ele gezmek için
senle deşifre olmak için..

[ƒяαмвυαz]

Şimdi sen gideceksin ve ben arkandan bakakalacağım..DUR diyemeyeceğim, sesim çıkmayacak..
Susuşlarımda saklı kalacak duygularım ne kötü..
Söz geçiremeyeceğim gözyaşlarıma, akacak..
Saklayacağım görmeyesin diye, beceremeyeceğim..
İçimde biriken ne varsa gözlerimden taşacak dışarı..
Dokunmak isteyeceksin, başımı geri çekeceğim öfkeyle..
KIZGINIM GİDİŞİNE ÇÜNKÜ, ÖFKEM BİR DAĞ GİBİ BÜYÜK..!!


Ne varsa hayata dair alıp götürüyorsun benden, farkında değilsin.. Ya da farkındasın; ama değilmiş gibi davranıyorsun..
Sen kendi yolunu çiziyorsun şimdi ve doğru bildiğini yapıyorsun..
BENSE BİR YANLIŞIN ORTASINDA TEK BAŞINAYIM..!!


Oysa beklediğim sevgiliydin sen.. Yorgun günlerden damıtılmış, kimliksiz sevdalardan süzülmüş aşkımın tek sahibi..
Sanki seni aramıştım yıllarca da, ararken aşk niyetine yabancı kollarda uyumuştum. Bu yüzden kimse kandıramadı beni, dindiremedi aşka susamışlığımı..
Hep eksikti... Hem yarım...
Ne yazık ki "Bu kez tamam" dediğimde de yarım kaldığını görüyorum..
BELKİ DE SEVMEYİ BECEREMİYORUM BEN..!!!
Öyle ya, deli sevdalar bana göre değil belki de.. Dümdüz, heyecansız, içimdeki kuşlar kanat çırpmadan ve tutkuyu kanımda hissetmeden yaşamalıyım aşkı..
buna aşk denirse tabii..
BU YARIM KALMIŞLIK DUYGUSU YOK OLUR MU OZAMAN..!!


Peki sen biliyor musun bu acıya katlanmanın ilacını..?
Bu yürek sancısını ne dindirecek..?
Bu ******* nasıl geçecek..?


Söyle yar;
İÇİMİ KOR GİBİ YAKAN BU ATEŞ NASIL SÖNECEK..??
Acelen var biliyorum.. Gideceksin, yaşanmamış zamanları da beraberinde götüreceksin.. Bunu hiç istemiyorum..
Ne berbat bir duygu bu.. İstemediğim bir şeyi yaşıyorum ve buna engel olamıyorum..
Benden bağımsız gelişiyor herşey..
ÇARPMANIN ETKİSİZ ELAMANI GİBİYİM..!!


Ya da bir savaş filminin daha ilk karesinde atılan ilk kurşunla düşüp ölen ve bir daha da hiç görünmeyen figüran..
Haydi GİT, bu yol senin yolun..
Dilediğince özgür at adımlarlarını..
Kendin için iyi olanı yapıyorsun ya, ne önemi var gerisinin..
Yaşadığımız kısa günlerin anısına sığınır, atlatmaya çalışırım bu acıyı..
SENSİZ OLMAKTAN DAHA KÖTÜ NE OLABİLİR Kİ BU HAYATTA..!!


Bir insanın başına en kötü şey gelmişse, başka hiçbir şeyden korkmuyor..
Bir tek seni kaybetmekten korkuyordum; onu da yaşadım zaten..


Haydi GİT... Merak etme YAŞAYACAĞIM..


SENSİZ OLSAM DA BU SEVDAYI YAŞATACAĞIM..!!!

[ƒяαмвυαz]

Akşamın kızıllığı sarmıştı yüreğimizi

İnadına acı çekiyorduk seninle

Soguk söndürmüstü gözlerimizdeki feri

Bir çocugun elindeki somun ekmek tadındaydık

Son lokmada bitecek gibiydik sanki

Gözlerime dalmıştın

Gözlerimi alamıyordum bense senden

Bir umut diyordum

Bir umut


Çıkagelse sabahın ayazında mutlulugun gölgesi

Ve sarsa etrafımızı diye bekliyordum

İliklerimize kadar üşüyorduk ama suskunduk

Konusmuyorduk ve sarılmıyorduk da ısıtmak icin birbirimizi


Güneş doğar mıydı artık bizim için

Görürmüydük yıldızları akşam kızıllıgında el ele

Sever miydik bir daha bu kadar birbirimizi


Göz çapaklarından yakalamaya çalışıyordum eski günleri

Ama bulamıyordum bir türlü seni

Kıyamıyordum br türlü bitirmeye sevgini


Artık yoktuk ikimizde

Ağlıyordun isyan edercesine bakarak gözlerime

Ağlıyordum ağladıgın icin bense bu sebebe


İstanbul şahidimizdi o gece hatırla

Soğuk kesmisti ayaklarımızı bizden

Parmaklarımla bir turlu yazamadım duvara seni sevdigimi

Her düşüşümde ben yere sen ağladın

Sen her ağladıgında bir daha düştüm ben yere


Hatırladın mı sevdiğim

Seni seviyordum

Sen beni sevmiyordun

Ve şimdi son gücümü kullanacagım senin icin

Son gücümü son sözume harcayacagım

İster duy,ister kal belirsizliginde aksamların

Son gücümle

Son Sözüm

Seni hala seviyorum AŞKIM

İSTANBUL SEVMEDİ BENİ SENSİZ ......

........


alıntı..

[ƒяαмвυαz]

Bir Gün Geleceğim

Bir gün geleceğim
Dalgalar kıyıya okşadığında
Rüzgarlar saçlarını savurduğunda Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Bulutlu bir Ankara akşamında
Güneş tam batarken Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Martıların göç zamanında
Kış yavaş yavaş kendini gösterirken Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Soğuk bir sonbahar rüzgarında
Sen beni ararken Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Beni unutma faslında
Hayalim karşına çıktığında Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Düşünceler kafanı karıştırdığında
Beynin bu acıları kaldıramadığında Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Sevginin çıkmaz sokaklarında
Karmaşık duygular ağır bastığında Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Sen dışarıda olduğunda
Yeni aşkının yanında olduğunda Geleceğim...

Bir gün geleceğim
Beni unutmak için resmimi yaktığında
Beni hiç düşünmediğin bir anda
Bir gün
Bir yerde
...DÖNECEĞİM...
VE BEN GELECEĞİM...

[ƒяαмвυαz]

sensiz gecirdigim bilmem kacinci gün gitgide boguluyorum sanki yoklugunda...
Basarmak istiyorum dayanmak istiyorum ama gücüm tükeniyor...
Itiraf ediyorum seni cok özlüyorum, o askin varya icimi yakan askin...
Hic yanmadigim kadar yaniyorum cehennem atesi oldu askinin atesi...
Her saniye bir hancer daha batiyor bagrima dayanilmaz bir aci bu sensizlik..

Cektigim acilari birtek isigi sönmüs gözlerim anlatir sana..
Tutsan elimi buz kesti bedenim cansiz bir beden gibi...



Aci cektirsende,canimi en cok yakan olsanda beni bin kez öldüren olsanda,
Gel tut ellerimi,sahip cik yüregimdeki yerine,yine benim ol,yine benimle ol...
Sensizligin verdigi aci senin verdigin acidan daha cok, bir yaraya daha tahammülüm yok...


Biraktigin o yerde özleminle seni bekliyorum iste yine sen kazandin...
Yapamadim sensiz, olamadim sensiz...
Yüregim yüregini,
Ellerim ellerini,
Gözlerim gözlerini özlüyor...


Aşılmaz yollardayım,bir garip diyardayım
öyle çok özledim doluyor gözlerim
yanıyor bedenim ahh yalnızım çok yalnızım..

Sensiz sabah olmuyor uyaniyorum ansizin
sensiz gün dogmuyor ah yalnızım çok yalnızım...



Akitacak tek bir damla gözyasim kalmadi artik...Ya dön yada cikma birdaha karsima...

[ƒяαмвυαz]

Sevmek her zaman sahip olmak degildir.Sevmek bazen vazgeçmek demektir.İşte vazgeçiyorum

Eğer bir gün olur da birisi için ağlarsan başını dik tut ki gözyaşların seni ağlatan kişi kadar alçalmasın

O kahrolası gururunu bıraktığında geri dönme çünkü;senin gururunu bıraktığın yerde BENİMKİ BAŞLAYACAK.

Yeni bir aşka başlıyorum sanmıştım galiba çok yanılmışım. Bu aşkın sonuda ayrılık olacak,ve yaşadıklarım geride kalacak. Geriye acı ve güzel hatıralar kalsa bile,onları hatırlamak ayrılık kadar acı olmayacak

Hani birbirimizi ölene dek sevecektik noldu sevgilim ölen kim???

Beni terkedip gittiğin günkü halimi bir görseydin ; seni böyle seven birisi olduğu için kendinle gurur duyardın

Seni Sevdiğimi DüşüNdükçe Ölmeyi Diliyorum Tanrıdan... Her Seferinde Kalbim Başka Bir İsyan Çıkarıyor... Elimde Olsa Kalbimi Yerinden Söker Ayaklarımla Çiğnerdim... Ama Elimde Değil Ne Seni Sevmemek Nede Kalbimi Söküp Çiğneye Bilmek... Yapabildiğim Tek Şey SeNi SeVeBiLMeK..

Son bir yalvarıştı belkii işe yaramaadı tabi ama bir umuttu benimki

Bu GünLer Kötü oLsa biLe..YaRınLar Hep GüzeL oLur DerLer..Peki Bu GünLer DünLerin YarınLarı DeĞiLmiYDi

Sevmekmi? Hiç Tatmadım? Ya Gülmek? Çoktan Unuttum? YaşAmakmı? BoşVer! AşK Nemi? Büyük Bir Yalan! Mutsuzlukmu? IşTe O Benim
Dünyam!

İsteyipte sahip olamadığım her şeyin yerine seni koyduğum zaman anladım ki, ben her şeye sahipmişim çünkü sen her şeyden ve
herkesten değerlisin!!!!

I will love you till death do us part
(bisi ölüm ayırana dek seni seweceim)

Hadi uyandir beni söyle gördügüm zamansiz bir düs mü? Hadi git, uzaklas, yokluguna inandir beni. Gerçekten yoruldum her buldugum yerde seni kaybetmekten.

Gençligine güvenip erken derken belki elveda bile diyemezsin giderken

Yalnızlığım bir çığlıktı, hepiniz mi sağırdınız?

Bu ara ihTiacım war Sana éLLérimi saqhın bıraqhma!!, Bana huzhur weren Tek yer senin yanın unuTma!!, Gün varıncaa kadar sabahaa saqhınn hiçbirr yere kaLkmaa!!, FazLa bi$hii isTemem sadeCee Dur BurDaa$$=((

Bazıları seyrederken hayatı en önden kendime bir sahne buldum oynadım., Öyle bir rol vermişler ki, okudum okudum, anlamadım., Sonra dedim ki söz ver kendine, denizleri seviyorsan, dalqaları da seveceksin., Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin., Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin!, Bazen yaşamın o kadar içini görebiliyorum ki birden doğrulup çevreme baktığımda, kimsenin yanımda olmadığını, bana eşlik eden tek şeyin zaman olduğunu görüyorum...!

Biliormusun???seni bukadar severkennn unutmak çok zormuşş:(

Hadi gel,yoksa kaybolucam karanlıkta..belki birgün cesedimi bulacaklar çamurlar arasında..seni arayacaklar hemen haber vermek için,bir elinde resmin,bir elinde silahı vardı diyecekler.. inanmayacaksın..belkide güleceksin..apar topar arabaya bindirip getirecekler seni yanıma..işte o an gözlerine inanamayacaksın..karşında soğuk bedenim ve ter dolmuş gözlerim olacak..ve cebimde bir mektup bulacaksın..o mektup sana yazdığım mektup olcak..bi türlü yollayamadığım..içinde ne yazdığını merak ediosun dimi?“seni çok seviyorum,hep de seveceğim..” bunu okuduğunda belki gözlerin dolacak..belki üzüleceksin geçmişe..bana,bize..son kez vedalaşmak için yaklaşacaksın soğuk vücuduma..işte o an bi fısıltı duyacaksın;

“ELVEDA”…

Niye ağlıyorsun dediler, sevdim dedim. Niye üzülüyorsun dediler, gönül verdim dedim. Elin piçi için değermi dediler, meğerse değmezmiş..

YaRı DaLGaLı oLMaLı DeNiZ, Ya TaM DuRMaLı, YaDa TaM KuDuRMaLı. YaRı üMiT VeRMeLi SeVGiYe, Ya TaM SeVMeLi, YaDa ÇeKiP GiTMeLi....

Söyle, uçurumdan atlayan dönebilir mi? Söyle, kanadı kırk yerden kırılmış uçabilir mi?
Söyle, bu aşktan ne kaldı ki geriye? Yaptığının ne kadarı sığıyor
sevgiye?..

[ƒяαмвυαz]

Hayatımda böyle bir şeyi ilk defa hissediyordum.
İlk defa birinin gözlerinde eriyordum,ilk defa kalbim duracak gibi oluyordu,ilk defa böylesine karmaşık bir duygudan dolayı korku hissetmiyordum hücrelerimde.Güvenmiştim,ilk defa sevmiştim.
Evet,sevgilim;hayatımda gönül kapımın kilidini kırmayı beceren sendin ve kalbimin derinliklerindeki tahta oturmayı başaran yine sen.
Öylesine bağlanmıştım ki sana! Sen coşkun bir ırmak,ben küçük bir taş parçası...Seninle birlikte coşuyor seninle birlikte duruluyordu bu küçük taş.İlk hüsran,ilk aşk acısı,ilk kalp yarası…
İlk aşkı yaşattın ama arkasından ilk hüsranı hediye etmeyi unutmadın.İlk kez gülmemi sağladın ama ilk gözyaşları da senin eserindi.İlk defa seninle olduğum için gurur duydum kendimle ama nefret ettim kendimden yine… Yoksa yaşadıklarımız sigaranın zevk veren dumanı kadar özel ve tadına doyulmaz mı senin için?Cevabını bilemiyorum.Bende seni unutmak istiyorum ama keşke unutmak bunu dilemek kadar kolay olsaydı.Neylersin sevdiğim, yudum yudum içmişim seni ve söküp atılmıyorsun öylesine bir sevda gibi.
SEN BENİM İLK SEVDAMDIN!!!


Alıntı

[ƒяαмвυαz]

beni kendine aşık ettirdin ben aşık olmak istemesem de bir an mutlu olmamı sağladın bir kaç gün olsa bile ama sen sevmemişsin bile ben sevdim, sevdim seni önce alışmak istemedim yokluğuna bir kaç gün bir kaç ay derken seni aramaya başladı gözlerim seni sormaya başladı dilim ama sen yoktun çünkü sevmiyordun o hiç ağlamayan insan senin için hep göz yaşı döktü sana aşık olduğunu anlamıştı belki geç kalmıştı belki karşılıksızdı ama gerçekleri görmüştü sonunda o kara aşkı o vicdansız aşkı tanımıştı artık o beni sevmiyor ondan nefret ediyorum kendi kendime usulca sözleri belki yalan söyler ama gözler asla yalan söylemez , söyleyemez her ne olursa olsun seni sevicem o bakmasın güldüğüme içerim ciğerim kan ağlıyor onu nasıl unuturum unutmak kolay mı ?... nasıl söküp atarım onu kalbimden acımasızca o isterse beni unutsun unutsun gitsin ama ben onu unutmam unutamam çünkü ilk defa birini ölesiye sevmiştim bir çokları geldi geçti hayatımdan ama o, o bambaşkaydı hayatımda hediyem olsun bu çektiklerim acılar yalvarışlar haykırışlar umutsuzluklar...!

[ƒяαмвυαz]

kaldırımları ıslanmış bir sokak buldum
yağmurun altında oturmuş hep olan doğru yanlış arasında
elime aldığım kalın hayat kitabından..
akşama hep yürekli tarafından bakardım..
unuttuklarımın arasına..
hep birilerinin ayak sesleri arasında ıslak yorganlar altında
buz gibi ilk ışığı sakağıma bırakışım
ve benim yanlızlığımda ki eşim..
hani saygın düşlerin arasında
açık yerlerde kaldırılmış tüm tutuşmaların arasında
tomurçuklanmanın
yasak olduğu
mecnunun dilinde
aşkın söküldüğü
ortak zamanların arasına herşeyin gizli olduğu
bir zaman ortasına düşürdük kendimizi...
seni sevdim kadınım
ama
gülümseyebildiğin kadarmış
aşk ve mutluluk
ne güneşin doğuşunda
ne dağlara kendini bırakan güneşin yorulmasındadır..
bir simiti parçalayıp ikiye ayırmak paylaşmak kadar kolay değilmiş ..
hayelleri paylaşmak

[ƒяαмвυαz]

Yaşamak için sebeplerim vardı önceden.Ama hepsi teker teker bir yıldız gibi kayıp gitti elimden.Geriye dönüp baktığımda öncelerden sen varken hayatımda ne kadar mutluymuşum meğer.Ama şimdi bakıyorumki mutluluk sanki haram bana zaten sana yaşama kaynağım mutluluğum demiomuydum...Sen yokken nasıl yaşayıp nasıl mutlu olabilirimki veya yaşamaya çalışmak için bahaneler arayıp mutlu olmaya çalışmnamın ne anlamı varki.Şuan inan hiçbirşey bilmiorum napmaya çalıştığımı ve ilerki günlerde napacağımı.Şuan tek bildiğim şey seni çok herşeyden çok ama çok sevdiğim.Biliyorum senin için hiçbir anlamı yokh bunların dedimya zaten bnde napmaya çalıştığımı bir anlayabilsem.Sanırım napmaya çalıştığımı biraz biliorum.Şimdi bunları söleyerek ne kadar acı çektiğimi sana belirterek tekrar eski günlere dönmeyi senin beni affetmeni bekliorum .Gerçi affedilmeyi gerektiricek hiçbişi yapmadım ama .Biliomusun bn hala bitmesinin nedenini bilmiorum sen artık seni sevmiorum deyip çekip gittin .Peki çekip giderken biraz olsaun beni düşündünmü?Nese yha boşver snn için artık hiçbir değerim yok nede olsa...Ama birgün olurda geri dönmek istersen sakın gelme.Ya bitirme yada sonsuza kadar çık git hayatımdaN.Şimdi belki kendi kendine soruyosundur yha sen nolcaksın die..Beni düşünme zaten düşünseydin çekip gitmesdin yha neyse...Gitmeden önce sana tek bir soru sorucam.Ben sana yaşame sebebim,mutluluğum demiomuydum.Şuan evet diosun içinden biliorum.Peki ozaman sen yokken nasıl yaşayabilirimki?yada yaşamamın ne anlamı varki?Sölermisin....:(:(:(


Yüreğim ıslaktır benim//kuytularda ağlamaktan//ve hafif uçuktur rengi//kurusun diye kaç kez//güneşe asılmaktan

[ƒяαмвυαz]

Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk kez.... Biri tıpta okuyordu,
öbürü mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan sonra, bir kere, bir kere, bir kere
daha karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı duraktan, aynı otobüse
bindiler. Gençtiler, çok genç... Birbirileriyle konuşacak cesareti bulmaları
biraz zaman aldı ama sonunda başardılar. İkisi de her sabah otobüse
bindikleri semtte oturmuyorlardı aslında. Delikanlı arkadaşında kaldığı için
o duraktan binmişti otobüse, kız ise ablasında.... Sırf birbirilerini
görebilmek için, her sabah erkenden evlerinden çıkıp, şehrin öbür ucundaki o
durağa, onların durağına geldiklerini, gülerek itiraf ettiler bir süre
sonra...

Okullarını bitirince hemen evlendiler. Mutluydular hem de çok mutlu...
Bazen işsiz, bazen parasız kaldılar ama öylesine sıkı kenetlenmişti ki
yürekleri ve elleri hiçbir şeyi umursamadılar. Ayın sonunu zor getirdikleri
günlerde de ünlü bir doktor ve ünlü bir mimar olduklarında da hep
mutluydular. Zaman aşımına uğrayan, alışkanlıklara yenik düşen, banka
hesabında para kalmadığı için ya da tam tersine o hesabı daha da kabarık
hale getirmek uğuruna bitip-tükeniveren sevgilerden değildi onlarınki...
Günler günleri, yıllar yılları kovaladıkça sevgileri de büyüdü, büyüdü...
Tek eksikleri çocuklarının olmamasıydı. Zorlu bir tedavi sürecine rağman
çocuk sahibi olmayınca, "bütün mutlulukların bizim olmasını beklemek,
bencillik olur" diyerek devam ettiler hayatlarına. Çocuk yerine, sevgilerini
büyüttüler... "Senin için ölürüm" derdi kadın, sımsıkı sarılıp adama ve adam
"Hayır, ben senin için ölürüm" diye yanıt verirdi hep...

Bazen eve geldiğinde, aynanın üzerinde bir not görürdü kadın, "Bir tanem,
kütüphanenin ikinci rafına bak...." Kütüphanenin ikinci rafında başka bir
not olurdu, "Mutfaktaki masanın üzerine bak ve seni çok sevdiğimi sakın
unutma" Mutfaktaki masadan, salondaki dolaba sevgi dolu notları okuya okuya
koşturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet çiçek, kimi zaman en sevdiği
çikolatalar, kimi zaman da pahalı armağanlarla karşılaşırdı... Aldığı
hediyenin ne olduğu önemli değildi zaten....

Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işleri ne kadar yoğun olursa olsun hep
birbirlerine ayıracak zaman buluyorlardı bulmasına ama kırklı yaşların
ortalarına geldiklerinde, daha az çalışmaya karar verdiler. Adam, hastaneden
ayrıldı ve muayenehanesinde hasta kabul etmeye başladı. Kadın da mimarlık
bürosunu kapadı ve sadece özel projelerde görev aldı. Artık daha fazla
beraber olabiliyorlardı. Bir gün sahilde dolaşırken, harap durumda bir ev
gördü kadın, üzerinde "satılık" levhası asılı olan. "Ne dersin, bu evi
alalım mı?" dedi adama. "Bu viraneyi yıktırır, harika bir ev yaparız.
Projeyi kafamda çizdim bile. Kocaman terası olan, martıları kahvaltıya davet
edeceğimiz bir deniz evi yapalım burayı..." "Sen istersin de ben hiç hayır
diyebilirmiyim?" diye yanıt verdi adam. "Amerika'daki tıp kongresinden döner
dönmez ararım emlakçıyı... Kaç para olursa olsun, burası bizimdir artık...."

Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri halde, ayrılmaları zor oldu
adam Amerika'ya giderken. Her gün, her saat konuştular telefonla. Gözyaşları
içinde kucaklaştılar havaalanında. Fakat birkaç gün sonra, kocasında bir
tuhaflık olduğunu fark etti kadın. Eskisi kadar mutlu görünmüyor,
konuşmaktan kaçınıyordu. Onu neşelendirmek için, sahildeki evi hatırlattı ve
çizdiği projeyi verdi kadın ama hiç beklemediği bir cevap aldı: "Canım, o ev
bizim bütçemizi aşıyor. Sen en iyisi o evi unut..."

Mutsuzluk, mutluluğun tadına alışmış insanlara daha da acı, daha da
çekilmez gelir. Kadın, hiç sevmedi bu beklenmedik misafiri. Derdini
söylemesi için yalvardı adama, "Senin için ölürüm, biliyorsun, ne olur
anlat" diye dil döktü boş yere... Yıllardır sevdiği adam, duyarsız ve
sevgisiz biriyle yer değiştirmişti sanki. Ona ulaşmaya çalıştıkça, beton
duvarlara çarpıyordu kadın, her çarpmada daha fazla kanıyordu yüreği...

Bir gün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün hayatının birlikte geçtiği
arkadaşına dert yanarken, "Artık dayanamıyorum, sana söylemek zorundayım"
diye sözünü kesti arkadaşı. "O, seni aldatıyor. İş yerimin tam karşısındaki
restoranda genç bir kadınla yemek yiyor her öğlen. Sonra sarmaş dolaş
biniyorlar arabaya...."

"Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu yalanları" diye bağırdı kadın. Onca
yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla suçladı.... Ertesi gün, öğle vakti
o restoranın hemen karşısında bir köşeye sindi sessizce ve peri masallarının
sadece masal olduğunu anladı... Kocasının eskiden aynı hastanede çalıştığı
genç çocuk doktorunu tanıdı hemen. Bazen evlerinde ağırladıkları kadına
nasıl sarıldığını gördü adamın...

Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp, bazen ağlayarak, bazen ona
sımsıkı sarılıp bazen de yumruklayarak haykırdı suratına her şeyi. İnkar
etmedi adam. Zamanla duyguların değişebildiği, insanların orta yaşa
geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir şeyler geveledi ağzında ve bavulunu
alıp gitti evden. Kapıdan çıkarken, "son bir kez kucaklamak isterim seni"
diyecek oldu ama kadın, "defol" dedi nefretle...

İlk celsede boşandılar... Modern bir aşk hikayesinin böyle son bulmasına
kimse inanamadı. Arkadaşlarının desteğiyle ayakta kalmaya çalıştı kadın.
Adamın, sevgilisiyle birlikte Amerika'ya yerleştiğini öğrendi. Bazen yalnız
kaldığında, onu hala sevdiğini hissedince, ağlama nöbetleri geçiriyor, aşkın
yerini, en az onun kadar yoğun bir duygu olan nefretin alması için dua
ediyordu.

Aradan bir yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu söylenen zaman bile,
kadının derdine çare olamamıştı. Bir sabah, ısrarla çalan zilin sesiyle
uyandı. Kapıyı açtığında, karşısında o kadını gördü. "Sen, buraya ne yüzle
geliyorsun" diye bağırmak istedi ama sesi çıkmadı. "Lütfen, içeri girmeme
izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor." dedi genç kadın. Kanepeye ilişti ve
zor duyulan bir sesle konuşmaya başladı: "Hiçbir şey göründüğü gibi değil
aslında. Çok üzgünüm ama o bir saat önce öldü. Geçen yıl Amerika'daki kongre
sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir senelik ömrü kaldığını. Buna
dayanamayacağını, hep söylediğin gibi onunla birlikte ölmek isteyeceğini
biliyordu. Seni kendinden uzaklaştırmak için, benden sevgilisi rolünü
oynamamı istedi. Ailesine de haber vermedi. Birlikte Amerika'ya
yerleştiğimiz yalanını yaydı. Oysa ilk karşılaştığınız otobüs durağının
karşısında bir ev tutmuştu. Tedavi görüyor ve kurtulacağına inanıyordu ama
olmadı. Gece fenalaşmış, bakıcısı beni aradı, son anda yetiştim. Sana bu
kutuyu vermemi istedi..." Gözlerinden akan yaşları durduramayacağını
biliyordu kadın. Hemen oracıkta ölmek istiyordu. Eline tutuşturulan kutuyu
açmayı neden sonra akıl edebildi. İtinayla katlanmış bir sürü kağıt
duruyordu kutuda. İlk kağıtta, "Lütfen bütün notları sırayla oku bir tanem"
diyordu... Sırayla okudu; "Seni çok sevdim", "Seni sevmekten hiç
vazgeçmedim", "Senin için ölürüm derdin hep, doğru söylediğini bilirdim."
"Fakat benim için ölmeni istemedim" "Şimdi bana söz vermeni istiyorum."
"Benim için yaşayacaksın, anlaştık mı?" son kağıdı eline alırken, kutuda bir
anahtar olduğunu gördü kadın... Ve son kağıtta şunlar yazılıydı:

"Sahildeki evimizi senin çizdiğin projeye göre yaptırdım. Kocaman terasta
martılarla kahvaltı ederken, ben hep seni izliyor olacağım...."


ALINTI

[ƒяαмвυαz]

Ne olduğunu hala çözemediğim bir oyunun içimdeyim.Ne yapmaya çalıştığının farkında da değilim.Bir anda hayatıma girdin.Seninle ilgili düşüncelere kapılmaya bile vaktim kalmadan en yakınlarımda oldun.Sen ne güzel bir yürek ne güzel bir insansın.Ama ne olduğunu anlayamadığım bir şey var gözlerimin içine bakışın her hangi birinin bakışından çok başka ve senin gözlerimin içine baktığında bana olanlar her hangi birinin bakışından çok başka.

Neler oluyor bana?Neler oluyor çözemiyorum.Seninle vakit geçirmek ne güzel ne eğlenceli...Ey sen güzel insan bana ne yapıyorsun???

Sakın tahmin ettiğim o acıyla bezenmiş duyguya salma beni.Çünkü ben bu duyguya ne zaman kapılsam hep acıyan hep ağlayan hep yalnız kalan taraf oldum.Kimse içimde uyandırdığı dev sevgiye karşılık vermedi,kimse eğilip göz yaşımı silmedi,kimse elimden tutup sonsuza kadar var mısın demedi.Her gözümün içine bakan,her içimdeki sevdayı uyandıran beni kederlere salıp gitti

Ve şimdi sen sende eğer beni yakıp yıkacaksan, beni kederlere salacaksan; çek şu içimi hoplatan bakışlarını üzerimden,saçma ortalığa güzel sözlerini duymayayım,kalbimin kilitlerini zorlama zorlama çünkü farkındayım bir bir açılıyorlar sende yakacaksan beni, açma kilitlerimi ne olur açma...

[ƒяαмвυαz]

Seni seviyorumların her harfini feda ederken uğruna her harfin hakkını vererek sen her zaman sevdaya saygısız sessizliğinle vurdun..
Her adımımda sana doğru yol alırken gemilerim sen uzaklaştın bir terkedilmiş kent sessizliğinde..

Aşkı acı çektiğimde başka tanımladım,mutluyken başka şu an anlıyorum ki değişen rüzgarın yönüydü,limanlar aynı yerde,deniz fenerleri aynı yerde.
Sana da acı çektirdim , acılarının içine vurdumduymazlığımı da koyarak çabuk soğusun yüreğim diye fakat anlıyorum ki kül ateşin bir parçası ,sen de benim unutulamamış diğer yarım.


Seni sevmenin tadı seninle çıkmadı hiçbir zaman,
Arabesk bir tutkuyla seviştik,ağzımızda hiçbir kavganın cümleleri kurumadan birbirimizle ıslandık..
Aşkı tüketme oyunuydu tutkumuzdan geri kalanda oynadığımız.Geriye kalan ise şu anda tüm çabalarımıza rağmen evrende iki ayrı insan olma başarısızlığımız..
Bir şekilde hayatımda olman hayatımda var olan herşeyi bırakmayı göze aldırmaya yeterdi....


Her gözyaşım ayrı bir umudu doğurdu...

Beceremedik iki hayatı bir yapmayı.Gözardı ettim herşeyi,ihaneti,gururu.yüreğimden kopan parçaları kendi başına bir yürek yaptım onlar da ismini sayıklayarak kalabiliyor hayatta.ağzımdaki pis tadı senden bilmedim,yutamadığım tüm lokmalarımın kahramanı senden başkası değilken.


Kaçtım her yerden kaçtığım yerlerde seni bulma umuduyla....

En mutlu anlarımda bile içimdeki buruk gölge sen oldun. soğuk havalarda bile serinleme ihtiyacı hissettim o ücra köşemde...

çünkü yanıyordum , özlüyordum çünkü seviyordum

[ƒяαмвυαz]

Hala biraktigin gibiyim ben
Yine icimde seni yasatiyorum, icinde yasamadigimi bildigim halde.
Yine sana agliyorum, senin baskalariyla gülüp eglendigini bildigim halde.
Seninle oldugum günlere mi yaniyorum yoksa sensiz gecen günlere mi bilmiyorum, hic sorma bana.
Dünyam tersine döndü
En cokta *******i aci cekiyorum biliyormusun
Basimi yastigima koyunca sen geliyorsun aklima
Sesini birak, kokunu animsiyorum
Yagan yagmurla birlikte hayalin vuruyor camlara
O sen misin bilmiyorum ama her gece bekliyorum seni
Ben hep ayni yerdeyim
Hic gitmedim
Olur da gelirsin
Gelip de beni biraktigin yerde bulamazsin diye hic gitmedim.
Sevdamin kapisini caldigin günü bekliyorum
Gözüm yolda
Kulagim kapida
Her ayak sesiyle ben benligimden cikiyorum annesine kavusan bir cocuk gibi yollara atiyorum kendimi
Kapinin her calisinda hep sen gelecekmissin gibi seviniyorum.
Bugüne kadar hep yanildim
Yoldan gecenler hep yabanciydi
Kapiya gelenler arasinda sen hic olmadin.
Anlamiyordum
Ya da anlamak istemiyordum
Gelmeyecektin.
Ben nasil gittiginde "DUR GITME" demediysem
Sende "GERI DÖNDÜM" diyemiceksin
Sevda yine yenik düstü Gurura
Ben hayalinle, yasananlarla büyütürüm sevgimi de
Sen ne yaparsin..
Bilmiyorum
Tek korkumdu baskasina yar olman
Olur da seversen bir gün baskasini
Onunla bizim sarkimizi dinleme
Kirletme bizi
Düslerken seni O gelmesin aklima
Sen hep benim ol..
Sadece O sarkida..Lütfen!

[ƒяαмвυαz]

yüreğimin yerinde kocaman bir taş var.
bu ağırlığı taşımak kolaymı sanıyorsun?
bırakıp gidişlerine değil
beni sensiz günlere mahkum etmene sitememim.
öyle bir vurgun yediki yüreğim
ben artık iflah olmam.
geçsede zaman, sanmaki geçsin bu yara.
bu yaraylada yaşar giderim
ama ilacın sen olduğunu bildikten sonra
sensiz olmayı kabullenemiyorum...

[ƒяαмвυαz]

Yaşamak için mecbur olduğumu bildiğim ama bana çektirdiği acı yüzünden solumak istemediğim, içime her çektiğimde ciğerlerimi kavuran nefes sen değilsin. Yüzümü alev alev yakan, ne kadar çabalasam da engel olamadığım, gözlerimden içime dökülen gözyaşım değilsin. Nereye baksam gördüğüm, neye dokunsam hissettiğim, kiminle konuşsam dinlediğim, “Her şeyimsin” deki gizli öznem sen değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin…

Yazdıklarımdan çok daha az
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Lüzumundan fazla beyaz
Sen benim hiçbir şeyimsin
Varlığın yokluğun anlaşılmaz

Varlığına şükrederken yok olmasını istediğim, bütünüyle benim olmasını dilerken, içimden söküp atmak istediğim, yokluğunda özlemiyle, varlığında varlığıyla beni öldüren, aşkın, sevdanın, acının sözlüğümdeki anlamı sen değilsin. Dokunuşlarıyla yangınlara, susuşlarıyla isyanlara sebep olan, Yüreğime başkaldırtan, içimde depremler yaratan, yalnızlığıma yalnızlıklar katan, varlığıma sebep olan sen değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin…


Galiba eski liman üzerindesin
Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak
Dudaklarınla cama çizdiğin
En fazla sonbahar otellerinde
Üniversiteli bir kız uykusu bulmak
Yalnızlığı öldüresiye çirkin
Sabaha karşı öldüresiye korkak
Kulağı çabucak telefon zillerinde


İçimdeki gelgitlerin sebebi gelip gitmelerin değil, varlığına alışırken yokluğunu, yokluğuna alışırken varlığını özlediğim sen değilsin. Her gece güneşi beklerken yeni güne sebebim olan, gün boyunca özlemiyle yaşama lanet okutan, mutluluğum, hüznüm, huzurum, telaşım sen değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin…

Hiçbir sevişmek yaşamışlığım
Henüz boş bir roman sahifesinde
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Ne çok çığlıkların silemediği
Zaten yok bir tren penceresinde


Kendimi kendime inkâr ettiren sen değilsin. İnanmamak için kendimi ne kadar zorlasam da varlığına hayran olduğum, yaşama tutunma gücüm, iyi şeylere inanma gücüm, umudum, aşkım, hayallerim değilsin. Sen benim hiçbir şeyimsin

Yabancı bir şarkı gibi yarım
Yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
Hiç kimse misin bilmem ki nesin
Uykumun arasında çağırdığım
Çocukluk sesimle ağlayarak

Sen benim hiçbir şeyimsin… Hiçbir şey seni anlatacak kadar anlamlı değil yüreğimde.

[ƒяαмвυαz]

Öyle derindi ki gözlerin
Adım atamazdım senden öteye

ªikayetçi miydim...değildim

Gitmedim ben
Gidemedim,
Kalamadım da
Bu hiçlik duygusu içimde yer etmiºken
Gideceğim yollara karar veremedim

Sürgün müydüm...değildim

Yarım kalmıºlığımla eksiliyorum,
Hayatla değil
Her gün,her saat,her dakika
İçimden bir parça daha yitiriyorum
Ve nedenimin sen olmasından korkuyorum

Haksız mıydım...değildim

Ömrüm akıyor gözlerimden
Her damlada eksiliyorum,
Durduramıyorum
Belki düºtür diyorum,
Düº'tüğüm düºtür...belki
Korka korka,usulca kapıyorum
Uyanamıyorum...

[ƒяαмвυαz]

Birbirinden farklı hayatlardan bahsedeceğilm sizlere.ya sizinden başınızdan geçmiştir ya da tanık olumuşsunuzdur böyle kişilere böyle kaderler..

O,herzaman olmalıydı benim için.onu seviyordum herşeyimle onu istiyordum.yüreğime yağıyordu onun sevgisi.bendim onu cocukluğumla tamamlayan oydu beni olgunluğuyla büyüten..sıkı sıkı sarılırdım bırakmıycakmışcasına.Uyurdum göğsünde;yanımdaydı ama rüyamda da o vardı.öpüşünü özlerdim deli gibi,bedenime dokunuşlarını hissederdim aklıma her geldiğinde ve düşünmemek isterdim sensizliği..

hançer gibi batırdılar vücuduma sensizliği.Tercihlerim hep yanlış oldu ama en yanlışın doğrusuydun sen.Ve ben senle seçmiştim hayatı yaşamayı, bir ömür senle mırın kırın etmek istemiştim..

Yağmurda koşmayı özledim seninle,

Hayat toz pembe değilmiş be sevgili,
Seni bu kadar severken olmadı be yakışıklı,

Her defasında özlüyorum seni

Ağlıyordum aklıma her gelişinde,bırakmıycaktın sevgili beni,bırakmıycatım sevgili seni.kavuşamadık.olmadı hayallerimiz.tutmadı toz bembe geleceğimiz..Şimdi sensizim ve seni bekliyorum.senin yaptığın gibi kimseye selam vermiyorum.Hayata küstüm sevgili içime kapandım.başım aşağıda yürüyorum makyaj yapmıyorum , çocukta değilim artık sevgili büyüttün ya beni ben hala öyleyim..Doluyor yine gözlerim ve anlıyorum ki ben sensiz olamam sevgili senin özlüyorum her dakkamda ve yapamıyorumda sensiz.

düşünüyorum düşünüyorum da
zaman yetmedi seni unutturmaya yetmedi aylar yıllar mevsimler...

OLMADI YAR
YAPAMADIM SENSİZ
VE İŞTYE YILLARDIR YAPAMADIĞIMI YAPIYORUM

....


Evet kavuşamadılar ama tek bir nedenleri vardı kızın ailesi çocuğu istemiyordU {?] evlenemediler onlar hayallerini gerçekleştiremediler ama inş. başka bir yerde başka bir diyarda sevenler ayrılmaz..

[ƒяαмвυαz]

bunca çabaya rağmen o mutluluk gülüşünü
yüzünde göremediği için yorgun.
cesaretsizliğinle umursamazlığınla
şimdi yorgun yüreğim...
aşka burun kıvırmanla yorgun.
bu yüzden daha fazla kaldıramıyacak seni.
daha fazla yaşayamayacak bu umutsuz aşkı.
yüreğim seni bu aşkın en zayıf halkası seçti...
güle güle...


Sen git aşk kalsın bana
kndzm

[ƒяαмвυαz]

Belki acı çekeceğim, beynime saplanmış, bir sancı gibi kıvrandıracak sensizlik beni.

Ama unutacağım..

Belki elim bir telefona gidicek, hatta numaranı çevireceğim ve hatta telefonunu çaldıracağım.

Odanda çınlayan benim telefonumun sesi, bir an odanda dolaşmışcasına bana haz verecek fakat sen daha açmadan kendime hakim olacağım, sesini duymamaya alıştıracağım kulaklarımı..

Belki dokunduğun eşyalara dokunacağım, kimi zaman yattığın yastıkta saçının bir telini arıyacak ellerim ve gözlerim.

Burnum kokunu duymak için, kapanacak yastığına yüzü koyun.

Bir süre sonra başımı kaldıracağım yastığından. Başımı dik tutmasını öğreneceğim.

Kimbilir belki duyduğum bir şarkıda seni yaşıyacağım. Gittiğin bir yerde seni anacak sesim ama, susacağım sesime hakimiyetle.

Bir gülüş,
Bir sesleniş,
Bir yürüyüş,
Sen sandıracak bana ve bakacağım
O yana..

Sensizliği görünce ağlayacak belki yanılan gözlerim;
Fakat sana dokunmamayı öğrenen ellerimle, sileceğim yaşlarımı damlamadan.

Belki nefes almak seni hatırlatacak bana.
Gerekirse bu nefeside keseceğim..

Seni unutacağım, evet çok acı çekeceğim, beynime saplanmış, bir sancı gibi kıvrandıracak yokluğun.

Unutmak benim kutup yıldızım olacak, bu kaybolmuşluk son bulacak, kimbilir sana hitap eden, kaç mektup daha yazacağım yarım kalan anlatılmayan..

Kalemim belki uzun süre, kıvranacak satırlarda özlem sözcükleri ile.

Kıvransın kıvranabildiği kadar, daha olmazsa elime geçen tüm kalemleri kıracağım.

'Sevildiğini unut çünki sevdiğimi unuttum' diyecek..

Sana bir zamanlar 'Seni Seviyorum' diyen dudaklarım, belki 'Unuttum' derken ısıracağım dudaklarımı. Kalemleri kırmaktan kanayacak ellerim, kolay olmayacak seni unutmak..

Acı çekeceğim.

Saniye saniye,

Nefes nefes.

Kah ağlıyacak ******* boyu uykusuz gözlerim, kah dünya dar gelicek, bir boşluğun içinde yuvarlanacağım, korkacağım.

Anılarım kabus olacak gözümde, beynimde canlanan.
Sensizlikte dost olacağım tüm iyimserliğimle.
Seninle olan dünyamın kıyameti koptu artık.

O dünyanın, o sevginin tanrısı bendim ve şimdi sorguluyorum bu günah sevgiyi.

Unutmak azraili olacak o sevginin.

Zamanı geldi emrimi verdim azrailime, canını alacak sevgimin.

Fakat asla ama asla,

PİŞMANLIĞINI DUYMAYACAĞIM BU YAŞANMIŞLIĞIN..

[ƒяαмвυαz]

Telveye bulandı kalbim..

Göz yaşlarımı silen
ufak beyaz ellerin hatrına yuttum hıçkırıklarımı ama,
hangi teselli sözcüğü dur diyebilir ki
bir genç kızın kalbinden damlayan o simsiyah kana..?

Acıyan bakışlara rağmen
sürdürürken ben ibadetimi,
kutsal olan ardını dönüp gittiğinde
neye umut bağlayabilirdim ki artık o gidişten sonra..?
Hangi yalan yeter ki yerin dibine itilen bir kalbin hissettiği kederi
insanlardan gizlemeye bu dünyada?

Boynum kıldan inceyken bir ölümlünün karşısında,
gidişini engelleyemezken hiç bir yalvarış,
adım adım yaklaşırken sona..
Hangi yağmur silebilir akan rimellerimi, yanağıma çizilen yolları, kapkara..?

Kapattığım her fincanda aynıyken dileğim,
ve telveye çizilen şekillerde hep onun silüetiyken tek seçebildiğim,
hangi falcı, hangi yalancı söyleyebilir geri geleceğini bana?
Hangi falcı, hangi yalancı inandırabilir beni onun benim olabileceği gibi bir yalana?

Telveye bulandı kalbim..

Umut bağladığım tek şey telve dolu fincanlarsa,
bırakın, bırakın aksın yaşlar gözlerimden kalbime,
artık tamiri yok çünkü, telafisi olmayacak kadar derinleşti kalbimdeki yara..

Söylesenize bana, artık kapatabilir mi bu acıyı herhangi bir yama..?
Telveye bulandı kalbim..

Utanma Maça Kızı..

Ağla kağıtlara..

Utanma Maça Kızı..

Saklan hatıralara..

Utanma Maça Kızı,
acıyla şehvet karışmışsa eğer bir kalpte,
kutsaldır o kalbin taşıdığı her faça..
Her yara, her faça ibadet eder yorulmadan ardını dönüp giden adama..

Telveye bulandı kalbim.. Kana..

[ƒяαмвυαz]

Şimdi, saat kaç hiç bilmiyorum
Gece devretmekte nöbeti yarına
Ve merhaba demek üzereyim umutlarım kadar beyaz yeni bir sabaha
Yastığım tek şahidim olsun
–ki
Bırakmak istedim bedenimi azgın dalgalara ..


Derken;
Gece eksildi birden..
Bize öğrettikleri masalmıydı diyorum şimdi ..




Şimdi Söyle !

Kime sattın beni ?
İğrenç bir bakışın sevdamıı ele geçirme isteğine mi
Yoksa bir gelip; İki geri giden duruşunun shüphelerine ..
– mi



Sahi ;
odamın En beyaz köşesi
- ...neDen
KarAnlık .. ??

[ƒяαмвυαz]

Sana ne sözler birikti, bir bilsen.


Şarap tadındaki kokunla sevdalı tenime doğuyor önce güneş, sabahın ilk ışığını gören gözlerime doluyorsun sonra... Kalkıp aynadaki yüzüme bakıyorum, sen varsın, anla. Sana bakıyorum, gözlerimin içindeki kendime. Nedeni yok, nedensiz buluyorsun yolunu, biliyorsun çünkü; sana ait kaldığımı.


Sana ne sözler birikti, bilsen...


Gülümsüyorum sokakta insanlara. Sabah değil aslında, ben öyle görüyorum. Gözlerinin içindeki sevda nefesi geliyor peşimden, bekliyorum, anla. Martılar düşüyor yine bir bir, ama gülümseyerek ve gagalarında avuçlarıma bıraktıkları sana ait kırıntılarla...


sana ne sözler birikti, bir bilsen... Önce içli bir özleyiş sarıyor beni, sonra ayrılığının sesi. Peşi sıra vuruyor ellerimi sustukça sen; biriktiriyorum ben de istemeden...

Seni seviyorum, ben sana sevdalı melek; sözlerimi biriktirirken, gözlerinde kalacağım için gözbebeklerime dolduruyorum hayatı...

Anla, ben seni anlatamazken; yüreğimin sesini bekliyorum...

İnan, seni sevmelere doyamıyorum....

....


İçimden tuhaf şeyler geçiyor. Sanki içimde ağlıyorsun. Yokluğu sırtından vuran garip bir ağlayış bu. Bırakıp gittiğini düşünürken bile gidemediğini gördüğün için ağladığını söylüyor gözlerin, sağ yanına topladığın saçların karanlığın ıslak tekerlemesine karşı çıkmış; bana gülümsüyor... Gör hadi...

Aslında gelmen için sebepler vardı ellerinde, gelebilmen için... sevdalı bir tenin kokusu vardı hala içinde, belki de sen bu yüzden ağlıyordun...

Bildin işte; yalnızlığın yaralı memelerinden ağrısız bir ölüm akıp dudaklarımdaki dört mevsim değil artık bendeki; sensin.

Aradığım, sesimin en işlek caddesinde bana gülümseyenim, sigaram bittiğinde nöbetçi tiryakimsin artık sen...

Bildin işte, ağladıkça, bir istanbul tramvayında kaybolan yolcumsun içimde. Üstü başı açılmış denizimin fenerisin artık sen...


Hadi durdur karesini hayatımın, kopsun sensizliğimin filmi. Yazılamamış bir öyküden dön artık, uykumun sağrısına uzandığımda gel, gel, gel yine yeniden...

Sen içimde ağlıyorsun... Göğümle yerin arasında savrulan rüzgara bakıp; içimdeki yaralı kanatlara dokunuyorsun. Dudak kıvrımlarındaki uçuğa benzer hikayelerin için; sen meleğim, sen içimdeki bize ağlıyorsun...

Gözlerini sakladığın yerden çıkarıp bak hadi, zulasında beşinci kitap gibi sakladığın hikayenin ilk sayfalarını oku gizlice, tanrıya sor. İçimde özgürce yürüyen adımlarından kalbinin berraklığı gibi toza bulanmış yollarımı sor...

Hadi açtım damarını kuytusunda sakladığım seninle dolan hayatımın, boğ karanlığı, sil artık sensiz yazılanları...


....


Sen içimde ağlıyorsun, gecemin aylak saatlerinde yönünü çalan sevdalı bir melek gibi tanrımın sözlüğündeki gülümsemeye döküyorsun herşeyini... Sen içimde umutla ağlıyorsun, sen... Sen bende kendini bulduğun için, sen biz için yakılan sevda ağıtlarına ağlıyorsun...

....


Sana ne sözler birikti, bir bilsen...

Ama söyleyemediklerimi sen anla, hadi; bir martının kanatlarının tenindeki ışığından anla, üstüne hangi gülüşü taksan sana yakıştığından anla. İçimdeki ağlayışından...

Seninle bir sabahtı ve seninle gelendi herşey. Gündü, güneşin tam ortasıydı yedi tepeli şehre benzeyen gözlerin. Geceydi, aşkın sızışıydı sanki tenindeki terin. Sendin, hücremin duvarlarını yıkan, ve sendin saçlarını tel tel ayırırken bana ait şarkılar mırıldanan..

Hatırla, söyle derdin, bir şarkı da sen mırıldan...


Duyuyor musun; sen içimde gülerek ağlıyorken sahibini bulan kelimelerle sunuyorum şarkımı. Ezgisini yazdıkça, özleminden kırılan notalar haykırıyor sana, dinle... Kaçıncı perdesindeyse bu gece; ilkyazdan seslerle fısıldıyorum kulağına, dinle...


....


Farkında mısın; hangi ışığı kaldırsam altından sen çıkıyorsun artık. Dolunay akşamüstlerime geliyor yavaşça, ve sen ansızın vuruyorsun ayın bu halini, dönüyor, ardına bakmadan kaçıyor, farkında mısın?

Farkında mısın, kaç çıkmaz sokağın duvarlarını yıktın içimde. Kaç kaldırımı dizdim yeniden, kaç ağaç diktim,


görüyor musun...

[ƒяαмвυαz]

durup dururken icimde bir seyler kopup tikiyor bogazimi,
durup dururken sicrayip kalkiyorum yarida birakip yazimi,
durup dururken rüya görüyorum bir otelde, holde, ayakta,
durup dururken carpiyor alnima kaldirimdaki agac,
durup dururken bir kurt uluyor aya karsi bahtsiz , öfkeli , ac,
durup dururken yildizlar inip sallaniyor bir bahcede, salincakta,
durup dururken mezardaki halim geciyor aklimdan,
durup dururken kafamda bir günesli duman,
durup dururken hic bitmeyecekmis gibi baglaniyorum basladigim güne,

ve her seferinde sen cikiyorsun suyun yüzüne...

[ƒяαмвυαz]

sen de istemezdin değil mi böyle apansız, üstelik başlamadan bitmesini?
ben asla suçlamıyorum seni
ve sen, kavuşamadan kaybettiğim sevgili...
eğer varsa hatırım, sakın cezalandırma kimseleri!
düşün ki... esmeye hakkı olmayan bir bahar meltemiydi bizimki
yüreğimize sadece eli değdi
değdi ve geçti...

[ƒяαмвυαz]

ne yazacagım bilmiyorum hayatımmmmmmmmm offff hayat neler yaşattın bana
neler gördüm
evgi desen
nefret derim kimi zaman bazende en büyük mutluluk derim
bir anlık

gercek sevgi nerdesin niye bulamıyorum seni
artı sen (i)istiyorum

haylkırıklıgı hep yaşadıgımmmmmmm
ve artık istemedigim ama beni bırakmayan tek şey hayal kırıklıgı

sigaram beni terketmeyen tek sevgili açımda sevincimde yanımda olan sevgili........
sen bari bırakma bari ........


gerçeksevgili sevgi aşk
anlamı bilmedigim üç kelime
artık bilmek istedigim üç kelime


yanlızlık yani ben
artık yazlızlık istemiyor bu yürek
canım acıyor artık ... dayanamıyor artık bu yürek


sevilmek sevmek degil sevilebilmek ümittttttttttt.........

[ƒяαмвυαz]

Sensiz hasretinle başa çıkmayı günden güne öğrenmeye çalışırken,
zamana yenildiğimizi görüyorum. Her geçen gün birlikte bişiler yapamamanın sayısı kat be kat artıyor.
Sensizlik hiç çekilmiyor biliyormusun? Süslü laflar gelsede dilimin ucuna, bu çaresiz bekleyişle pek özleşmiyor.
Sevgilim,ilham kaynağım; ben kendimi unuttum gidişinle! Ne çok iz bırakmışsın bende, başa edemiorum çoğu zaman;Boğazımda bir düğüm oluşuyor, hiçbirşey senin yanında olduğum kadar mutlu etmiyor beni,
hiçbirşey sensizliğe çözüm olmuyor.

Fakat sensizliğe ve zamana inat dimdik ayaktayım.
Hiçbirşeyin beni esir almasına izin vermiyorum, yenilmiyorum hiçbir şeyee anlıyormusun,beni duyuyormusun?

Gittin fakat dönüceksin,o zaman kaldığımız yerden devam edices,
gidişin bi çok şeye engel olsada, senden alı koyamıyor beni, işte o zaman anlıyorumki zaman da bize yenik düşüyor.

Seni sevmeme ve sana bağlı oluşuma engel olamıyor!......

[ƒяαмвυαz]

Gittim...

Hayatımın ilk pişmanlığını yaşyacağımı bilmeyerek gittim
Cehhennemlerden gelmiştim ben sana
cennete alışık değildim.

Şimdi...

Pişmalığın bini bin para
Kaçman dahada haksız kılıyor beni
Beni hala sevdiğini bile bile
Nasıl tutuyorsun o yabancı eli
Nasıl affettireceğim sana kendimi?

Geldim...

Hiçbir anlamı yok artık senin için
Bilmediğim kaç şarkı yazdın ardımdan
Söylediğin şarkıların hangi tınısında varım bilmiyorum
Benim için kaç kez koptu o gitarın telleri
Ahh eski sevgili!!!
Dinlemiyosun ki beni
Dinlesen söyleyeceğim senin şarkılarından başka şarkılar dinlemediğimi *******i...

[ƒяαмвυαz]

hoşça kal,

yağmur gözlüm……

kara bulutları

dağıttı rüzgar

bir gün doğumunda……

çaktı gökkuşağını,

karasına gözlerinin………

geç kalmış bir baharın

kavak yelleri,

savururken saçlarını…………


hani,

eğiliyordu gökyüzü,

son yıldızın gidişine……

ve ben,

ayazında dolaşıyordum

düşlerimin……

titreyen ellerimle;

“ dur ne olur “

diyemeden………

soluk soluğa,

küfrediyorum cigaraya

ve

ciğerlerimdeki katrana

arsızca…


çay bardağından kadehimin,

buz gibi bedenindeyken

yüreğim…….

aşkın,

heykelini yontuyorum……

nasıl istiyorsam,öyle……

kalın acımasız

ve

anlamsız

dokunuşlarla……

[ƒяαмвυαz]

Niye yaptın bunu bana? Nasıl yaptın? Söylesene nasıl becerdin bunu? Bir kişi hariç, sen hariç herkese şaşıyım sayende... Niye baktığım her yerde seni görüyorum? Neden herşeyde sen varsın?


Hani kıyamazdın sen bana? Hani bütün dünyaya bir insan nasıl sevilirmiş gösterecektin? Noldu peki, her şey gibi bu da mı yalandı?


Yaklaşma bana, uzak dur nolur! Canım yanıyor, yapma bunu bana!
Şarkılara, kadehlere bıraktık kendimizi bazen.
Mutlu da olduk, acı da çektik.
Ağlamamak için güldük bazen.
Ama anlatamadık mutluluk gözyaşlarını.
Bazense durduramadık hıçkırıkları.
Ama anla artık! Herşey gibi bu da bitti.
Yaşandı ve bitti.
Bitmeliydi zaten...
Başaramazdım, senle kalıp geleceğimi yakamazdım.


Biliyormusun hayatımda hiç kimse senin kadar mutlu edemedi beni. Kısacık ömrümüze koca bir hayat, dünyalara bedel bir aşk sığdırdık.

Bir sevda masalı yazdık biz seninle ama kötü kalpli cadılara yem olmaktan kurtulamadık.


Uzaklara gidelim, çok uzaklara... Aydınlıklara yakın olan bi yere... Yanlışlar nerede yapılıyor bilemiyorum.
Severken bi ömür mü veriyoruz?
Beklerken sevgiyi mi tüketiyoruz?
Beklemek ölmekten beter biliyoruz.
Biz hep ölümle başbaşayız. Biz hep uçurumun kenarındayız bitanem.

[ƒяαмвυαz]

Niye yaptın bunu bana? Nasıl yaptın? Söylesene nasıl becerdin bunu? Bir kişi hariç, sen hariç herkese şaşıyım sayende... Niye baktığım her yerde seni görüyorum? Neden herşeyde sen varsın?


Hani kıyamazdın sen bana? Hani bütün dünyaya bir insan nasıl sevilirmiş gösterecektin? Noldu peki, her şey gibi bu da mı yalandı?


Yaklaşma bana, uzak dur nolur! Canım yanıyor, yapma bunu bana!
Şarkılara, kadehlere bıraktık kendimizi bazen.
Mutlu da olduk, acı da çektik.
Ağlamamak için güldük bazen.
Ama anlatamadık mutluluk gözyaşlarını.
Bazense durduramadık hıçkırıkları.
Ama anla artık! Herşey gibi bu da bitti.
Yaşandı ve bitti.
Bitmeliydi zaten...
Başaramazdım, senle kalıp geleceğimi yakamazdım.


Biliyormusun hayatımda hiç kimse senin kadar mutlu edemedi beni. Kısacık ömrümüze koca bir hayat, dünyalara bedel bir aşk sığdırdık.

Bir sevda masalı yazdık biz seninle ama kötü kalpli cadılara yem olmaktan kurtulamadık.


Uzaklara gidelim, çok uzaklara... Aydınlıklara yakın olan bi yere... Yanlışlar nerede yapılıyor bilemiyorum.
Severken bi ömür mü veriyoruz?
Beklerken sevgiyi mi tüketiyoruz?
Beklemek ölmekten beter biliyoruz.
Biz hep ölümle başbaşayız. Biz hep uçurumun kenarındayız bitanem.




Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin..
Başka ellerde olsan da varlığını hissedebilirdim belki…
Söylemedin ki…

“Senin için her zorlukla savaşırım” değil de;
“Senden gelen hiçbir şey zorluk değil” deseydin;
inanırdım yüreğinin sadece bana ait olduğuna…
Söylemedin ki…

“Sen olmadan yaşayamam” değil de,
“Sensizlik diye bir şey yok;
sen var olmasan da benimlesin” deseydin;
inanırdım sevginin sonsuzluğuna…
Söylemedin ki…

“Sen benim rüyamsın” değil de
“Gerçekleşen rüyamsın” deseydin;
uzağında da olsam yaşatırdım bu gerçeği sende…
Söylemedin ki…

“Sen benim eş ruhumsun” değil de ;
“Sen aslında Bensin” deseydin;
yokluğunda da devam ettirirdim sen olmayı…
Söylemedin ki…

“Seni Seviyorum” değil de “Seni hep seveceğim” deseydin,
yalan da olsa sevgin inanırdım bana bir gün döneceğine…
Söylemedin ki…

“Seni çok özlüyorum” değil de “Seni özlemek bile güzel” deseydin;
ayrı da olsak inanırdım beni her dem yüreğinde yaşattığına…
Söylemedin ki…

“Sen benim için çok özelsin” demeseydin de;
“Özel olan her şey sende saklı” deseydin;
kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim…
Söylemedin ki…

“Bir gün bitecek” demeseydin de
“Aslında seni hiç sevmemişim.” deseydin ;
en azından delikanlı biri yaşatırdım yüreğimde…
Ama yapamadın ki…

Vedalaşabilecek kadar yürekli olsaydın ,
aklıma geldikçe gülümseyebileceğim hoş bir anı,
güzel bir tat olarak kalırdın bende…
Yapamadın ki……

[ƒяαмвυαz]

Niye yaptın bunu bana? Nasıl yaptın? Söylesene nasıl becerdin bunu? Bir kişi hariç, sen hariç herkese şaşıyım sayende... Niye baktığım her yerde seni görüyorum? Neden herşeyde sen varsın?


Hani kıyamazdın sen bana? Hani bütün dünyaya bir insan nasıl sevilirmiş gösterecektin? Noldu peki, her şey gibi bu da mı yalandı?


Yaklaşma bana, uzak dur nolur! Canım yanıyor, yapma bunu bana!
Şarkılara, kadehlere bıraktık kendimizi bazen.
Mutlu da olduk, acı da çektik.
Ağlamamak için güldük bazen.
Ama anlatamadık mutluluk gözyaşlarını.
Bazense durduramadık hıçkırıkları.
Ama anla artık! Herşey gibi bu da bitti.
Yaşandı ve bitti.
Bitmeliydi zaten...
Başaramazdım, senle kalıp geleceğimi yakamazdım.


Biliyormusun hayatımda hiç kimse senin kadar mutlu edemedi beni. Kısacık ömrümüze koca bir hayat, dünyalara bedel bir aşk sığdırdık.

Bir sevda masalı yazdık biz seninle ama kötü kalpli cadılara yem olmaktan kurtulamadık.


Uzaklara gidelim, çok uzaklara... Aydınlıklara yakın olan bi yere... Yanlışlar nerede yapılıyor bilemiyorum.
Severken bi ömür mü veriyoruz?
Beklerken sevgiyi mi tüketiyoruz?
Beklemek ölmekten beter biliyoruz.
Biz hep ölümle başbaşayız. Biz hep uçurumun kenarındayız bitanem.




Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin..
Başka ellerde olsan da varlığını hissedebilirdim belki…
Söylemedin ki…

“Senin için her zorlukla savaşırım” değil de;
“Senden gelen hiçbir şey zorluk değil” deseydin;
inanırdım yüreğinin sadece bana ait olduğuna…
Söylemedin ki…

“Sen olmadan yaşayamam” değil de,
“Sensizlik diye bir şey yok;
sen var olmasan da benimlesin” deseydin;
inanırdım sevginin sonsuzluğuna…
Söylemedin ki…

“Sen benim rüyamsın” değil de
“Gerçekleşen rüyamsın” deseydin;
uzağında da olsam yaşatırdım bu gerçeği sende…
Söylemedin ki…

“Sen benim eş ruhumsun” değil de ;
“Sen aslında Bensin” deseydin;
yokluğunda da devam ettirirdim sen olmayı…
Söylemedin ki…

“Seni Seviyorum” değil de “Seni hep seveceğim” deseydin,
yalan da olsa sevgin inanırdım bana bir gün döneceğine…
Söylemedin ki…

“Seni çok özlüyorum” değil de “Seni özlemek bile güzel” deseydin;
ayrı da olsak inanırdım beni her dem yüreğinde yaşattığına…
Söylemedin ki…

“Sen benim için çok özelsin” demeseydin de;
“Özel olan her şey sende saklı” deseydin;
kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim…
Söylemedin ki…

“Bir gün bitecek” demeseydin de
“Aslında seni hiç sevmemişim.” deseydin ;
en azından delikanlı biri yaşatırdım yüreğimde…
Ama yapamadın ki…

Vedalaşabilecek kadar yürekli olsaydın ,
aklıma geldikçe gülümseyebileceğim hoş bir anı,
güzel bir tat olarak kalırdın bende…
Yapamadın ki……

[ƒяαмвυαz]

Sen benimsin” demeseydin de “Ben sana aidim” deseydin..
Başka ellerde olsan da varlığını hissedebilirdim belki…
Söylemedin ki…

“Senin için her zorlukla savaşırım” değil de;
“Senden gelen hiçbir şey zorluk değil” deseydin;
inanırdım yüreğinin sadece bana ait olduğuna…
Söylemedin ki…

“Sen olmadan yaşayamam” değil de,
“Sensizlik diye bir şey yok;
sen var olmasan da benimlesin” deseydin;
inanırdım sevginin sonsuzluğuna…
Söylemedin ki…

“Sen benim rüyamsın” değil de
“Gerçekleşen rüyamsın” deseydin;
uzağında da olsam yaşatırdım bu gerçeği sende…
Söylemedin ki…

“Sen benim eş ruhumsun” değil de ;
“Sen aslında Bensin” deseydin;
yokluğunda da devam ettirirdim sen olmayı…
Söylemedin ki…

“Seni Seviyorum” değil de “Seni hep seveceğim” deseydin,
yalan da olsa sevgin inanırdım bana bir gün döneceğine…
Söylemedin ki…

“Seni çok özlüyorum” değil de “Seni özlemek bile güzel” deseydin;
ayrı da olsak inanırdım beni her dem yüreğinde yaşattığına…
Söylemedin ki…

“Sen benim için çok özelsin” demeseydin de;
“Özel olan her şey sende saklı” deseydin;
kendimi şimdi böyle basit hissetmezdim…
Söylemedin ki…

“Bir gün bitecek” demeseydin de
“Aslında seni hiç sevmemişim.” deseydin ;
en azından delikanlı biri yaşatırdım yüreğimde…
Ama yapamadın ki…

Vedalaşabilecek kadar yürekli olsaydın ,
aklıma geldikçe gülümseyebileceğim hoş bir anı,
güzel bir tat olarak kalırdın bende…
Yapamadın ki……

[ƒяαмвυαz]

Milimetrik seviyorum seni. “Hesap hatası var” diyenlere ne yaptığımı bilmek istemezsin. Abuk sabuk geliyor bütün söylenenler, söylenmeyenlerse; kursaklarda kalmanın ağırlığıyla eriyip gitmekte.


Bütün şaklabanlıklarım , ağır ağabeyliğimi çürütmüşken, sen bari duymazlıktan gel…Olanlar bir yana, olamayanları sorgula, benim çıkmazlarım çoktan tutulmuş, köşe başlarını kapmış geridekiler.


Deliyim, delirttiler…


İçli köfte istiyor canım. Kahve falları için ayırdığın zamanın yanında, bu ne ki! Hamburgerle kolanın uyumu gibiyiz, çayın şekere ihtiyacı gibi, tuzun yemeğe kattığı tat gibi… Halılarına gösterdiğin özeni bana da gösterirsen, naftalinin olmaktan gocunmayacağım.


Bolca dök. İtirazım olursa şahidin yine benim. Tavan arası, unutulmuşluk…
Kapanındaki yemim ben. Kendime yenik düşmekten usandım. Biraz vicdan, hepsi bu.


Tüyü bitmemiş bütün duygularımı sana adadım. Gözlerimi tembihledim, dilimi düğümledim… Daha ne istiyorsun bilemedim.


Serçe parmağımla yüzük parmağım arasındaki farkta saklısın. Kâh gülümsetiyorsun, kâh ağlama nöbetleri bekliyor kapımda. Almamazlık edemiyorum, çaresizliklerime bir yenisi daha eklendi; sen!


Düşlerim eskisi kadar düşlemeye değmiyor. Uyanmak istiyorum yarım uykularımdan, bütün yabaniliğinle beni kendine benzettiğini bilmiyorsun, senden başka kim varsa, çıkarıp attım hayatımdan.



Gözlerimde fer yok. Aynadaki aksim tümden gerçek dışı, baktığımda gölgeme o bile bana benzemiyor, sensin dünyaya yansıyan. Hokkabazlarla aram iyi olsaydı, şapkadan tavşan çıkarmalarını istemezdim elbet, üç dileğimden en az ikisi sen olurdun, üçüncüsü; diğer ikisinin kabul edilmesi.


Sağırsın, dikenlerine hükmedemiyorsun, hükmetmek istemiyorsun… En az dört yapraklı yoncalarım kadar sevgilimsin, sevildikçe bozuyorsun yüreğinin masumiyetini. Ne yana baksan yine sensin ya gördüğüm, senden başka kimse yok sanıyorsun.


Zulmetmek sana göre değil, bacadan düşen Noel baba ol çocukluğuma, gençliğime; aşk olarak gel, yaş 35’ken, sevda olup düşüver kollarıma. İvme kazanman çok sürmesin, yükseldikçe fezadaymışçasına dünyaya göz kırp, atmosfere girince hızını kesme, olsa olsa hafif bir esrime var üzerimde, belli ki, benim kadar yanmayacaksın.

[ƒяαмвυαz]

gözlerinde yaşadığımı hissettiğim..

gittin ya sen de
gözlerim hep hayalinde
bir an bile açılmıyor..

aynı toprakta nefes aldığımızı bilmek
aşım oluyor

aynı havanın yağmurunda ıslanmak
suyum oluyor

aynı gök yüzünde aynı yıldızların altında olmak
ekmegim oluyor

bilirim
öldürecek beni bu hasret,
sonum olacak sensizlik!!

birgün ellerin olursan!!
ki gelmesin hiç o gün
tez olur ölümüm bunu da
bilirim..

yaşamama sebepsin hala
sensizken bile senleyim her an..

bir an bile ıhanet etmez sevgime
bu ruh,bu beden ve bu yürek..

bilirim hep sen kalacaksın
bu dilsiz yüregimde..

[ƒяαмвυαz]

Kimleri Sevdik
Kimleri Sildik
Kimlerin Peşine Düşdük
Genç Ömrümüzde

Yüz Göz Olduk Yar Seninle..
Sözümüzü Esirgemez Olduk

Gençliğimi Geri Verseler
Bu Kez En Çok Kendimi Severim
Veririm O Yaride
Kime Sevdirirse Sevdirsin

Kimi Güldürürse Güldürsün
Kimi Öldürürse Öldürsün

Umurumda Değil Kaşı Gözü Gül Yüzü
Yıllarım Gitti..................

[ƒяαмвυαz]

o kadar yazmak istiyorumki içimde kopan fırtınayı gel gitleri ama bir türlü kelimelere dökemiyorum yaşadıklarımı
hiç insan ihanettin en acımasız anında bile ona olan sevgisi çağlarmı?benim çağlıyor..
bir yanda ona olan sonsuz sevgin
bir yanda ise onun sana yaşattığı ihanet
ne sevgimden aşkımda vazgeçebiliyorum nede onun bana yaşattığı ihanetin acısını sile biliyorum hazmedemiyorum

her defasında sevgim beni sınıyor diyorum kendi kendime
o ise ihanetini bana iki kelime ile açıklıyor bir hevesti diyor ve ben affedip daha da bir çıkmaza giriyorum parçalanıyor kalbim ama yapıştırmaya yeniden toparlamaya çalışıyorum sevgim için

sonra düşünüyorum ya sevgim ne olacak yıllarım hayallerim ona olan güvenim sen bunları hiç düşünmeden kapıldın bir hevese diyip sıyrılıyorsun işin içinden ben ise kendimle savaşıyorum birden senli mutluluklar geliyor aklıma daha da bir kötü oluyorum.

Yaşadığım süre içinde beni mutlu eden tek insandın bana kıyamadığını hissettiğim tek insan inanıp da gözü kapalı güvendiğim tek insandın

Şimdi ne sensiz yaşamaya gücüm var nede yaşadığım ihaneti unutacak gücüm var

Her zaman affeden kalbim bu defa senin için af etmedi bu ihanetini benim için afeti unutma

Ama her şeye rağmen seni seviyorum tüm yaptıklarına rağmen
Biliyormusun son şansın bu yine affeder diye düşünme bu sana
son gelişim,
Gidersem son gidişim olacak Canom


Bir daha gitmemek üzere geldim gitmemem için
bir tek şey yapman yeter açık ve dürüst ol

[ƒяαмвυαz]

Küçük küçücüktüm daha gördüğümde deniz gözlerini…O gözlerin üzerimde olması için küçücük bedenimle sahip olabildiğim her şeyi verebilirdim..
Gözlerinin bana değmesi için…
Küçücüktüm daha sana vurulduğumda..
İlk aşkımdın,çocukluk aşkım…Bende hep yarası olan bir aşk..
Baktı sonra gözlerin bana, gördü beni, çocuk haliyle en temiz haliyle sevdi belki de..
Çok mutluydum..
Ortalarda dolaşan sürekli gülen çok mutlu bir kızdım…
Balkon kenarlarında seninle konuşmak için her türlü tehlikeyi göze alan bir kızdım..
Sonra yabancılar girdi aramıza..
Küçücük bedenimizle uyduk sözlerine…
Kapattık kapılarımızı birbirimize..
Yada kapattığımızı sandık bilmiyorum..Kendi adıma söylemeliyim ki ben kapattığımı sandım..
Senden nefret ettiğimi sandım..
Derler ya nefret aşkın kardeşidir diye…Doğruydu bu söz..Kabullenmek güç olsa da doğruydu..
Uzaktan hep sevdim seni,uzaklardan…
Yanımdan geçtiğinde hep bacaklarımın titrediğini hissettim…
Hiç bakmadım sana, yıllarca başımı kaldırıp hiç bakmadım..
Belki de korktum..
Yıllar sonra bana gelen cevapsız aramalara kadar hep böyle sürdü bu..
Kimsin demek istemiyordum, çünkü içimden bir ses senin olduğunu bağırıyordu bana..
Ama dedim..
“seni çok beğenen” biri cevabı bana hiçbir şekilde yeterli gelmedi…
kurcaladım…
sen olduğunu biliyordum,çok emindim..Bunu bana anlatan hiçbirşey yoktu aslında..
yüreğim bağırıyordu “o” diye..
küçük bir manevrayla öğrendim,sendin..İlk aşkım..
engeller vardı…
ama sonunda yarım kalanı tamamlamam gerektiğine inandım..
Ve sana bıraktım kendimi…
Deli gibi aşık oldum yine,yeniden…
Kokunu içime çektim…eridim sevgimle…
Beni sevdin mi hiç bilemedim…
Hep “seviyorum” dedin ama ben hiçbir zaman buna gerçekten inanmadım…
Bir sorunun olduğunda beni araman bile beni mutlu etti..
tartışıpta yanından ayrıldığımda bile yüzümde güller açıyordu…
Sana tartışacak kadar yakındım çünkü..
Ama bana zarar verir oldu bu yakınlık…
*******ce ağladım..
Zaafımdın sen benim..
Her ne kadar vazgeçmek istesem de kopamadım aylarca senden…
Sonunda dayanamadım ve bitirdim…
Evet bitirdim…
İlk aşkımdın, canımdın, sevdiğimdin…
İçimde bi yerlerde çok özeldesin…
Yaptığın her şeye bana verdiğin her türlü zarara rağmen bıraktığın enkaz yaşıyor…
Seni görerek yaşıyor…
Senin yanında olabilmek istese de bunun olamayacağını bilerek yaşıyor…
Çok özlüyor…
İkinci kez yarım bıraktığı ama bu defa yakışıksız bıraktığı sana dönmek, kollarında yaşamak hatta ölmek istiyor…
Her türlü hatana ve hatama rağmen…
Seni çok seviyorum be ilk aşkım…
Hiç unutamayacağım kadar çok…
Bak bu da sana sevdiğim….
Senin için yazdım..

İlk aşk!
Yüzlerde belki de saklanmaya çalışan,
Küçükte olsa bir tebessüme neden olan iki kelime…
Bazıları için sadece birkaç saniye…
Bazıları içinse bir ömür boyu…
Hep en derinlerde yaşanan…
Bazense su yüzünde…

Belki de tutku…
Yada sevgi….
Aslında karmaşa…
Adını ne koymak istersen…

Nasılda içine işler insanın..
Yalanda olsa sana bakan gülen gözler…
Hatırından hiç çıkmayan
Ve
Hep sana bakan bir çift göz…

Özlersin yalan sevgisini, bakışını, sözlerini…
Özlersin ama sadece uzaktan geçişini izlersin..
Ne ona gidip kendini anlatacak yüzün vardır..
Ne de ona inancın kalmıştır…
Sadece bakarsın..
Omzuna yaslanıp kalabileceğin birkaç dakika için,
Tüm ömrünü feda edebileceğini bile bile..
Her şeyin bir yalandan ibaret olduğunu bile bile…
Onun aslında koca bir yalan olduğunu bile bile..
Bir daha asla kokusunu içine çekemeyeceğini bile bile…
Sadece bakarsın…
Uzaktan…
Her ne kadar yakınsa da uzaktan….

[ƒяαмвυαz]

Sensiz bir gecenin daha geçmesine dayanabilirmiyim bilmiyorum...

Birine aşık olmak neden bu kadar zor sen yanımda olmadığın halde...

Benim değilsin ve belkide hiç bir zaman benim olmayacaksın...
Sensizlik ok gibi saplanıyor o sensiz geçen *******de...
Tam vazgeçtim diyorum ama her seferinde sen çıkıyorsun karşıma...
Bazen kalbimden çıkarıp atmak geliyor içimden sensizliği...
Yapamıyorum, elim yetişmiyor...
Kimi zamanda uzanıp tutuvermek istiyorum, sıcaklığını hiç
hissetmediğim o ellerine...uzanamıyorum...
Belki bir soluk kadar yakınsın bana; ama biliyorum ki varlığın bir
okadar uzak...
Beynim unutup başka limanlara demir atmak istesede;
Kalbim bekle diyor...gidemiyorum...
Bazen unutmalıyım diye yazmak istiyorum kağıda;
Ama kalem bile engel oluyor... yazamıyorum...
Benliğime öyle bir kazımışım ki seni;
Silmek istiyorum ama... silemiyorum...

Gözyaşlarımın içinde sakladığım sevdiğim!!!
Kaybetmek istemiyorum seni ama... tutamıyorum...ağlıyorum...
Ne yazık; attığım her adımda, tuttuğum her dilekte sen varsın...
Unut deselerde bana, acı veren seni...
Bırak deselerde gerçekleşmeyecek hayalleri...

Ben sende kaldım...unutamıyorum...bırakamıyorum seni...

[ƒяαмвυαz]

senin uğruna terk ettiğim yanlızlığımla barıştım dün gece
benim birgün ona göneceğimi biliyormuş
inan bana ben yanlızlığımla daha mutluyum

ben sende yordum ruhumu birazda sen yor artık benim için herkez gibisin sıradan biri gibi

kalbimde kalbine yok hiç bir kinim ben seni unuttum

seni kaybettiğim yanlızlığımda kendimi buldum ve ben artık yanlızlığımla barıştım haksızlık ettim ona çünkü ben bir tek onunla mutluymuşum...

şimdi ben gidiyorum
kendine iyi bak çünkü ben öyle yapacam
hoş geldin yanlızlığım...

[ƒяαмвυαz]

Bir kış günü düğün seyrettim!
bu düğüne istemeyerek gittim
kimbilir onlar ne kadar mutluydular...
bense seyrettikçe eriyip bittim
tangolar çaldıkça dansa kalktılar
yanak yanağa dans edip oynadılar
müzik sustu...takılar takıldı...
gelin ve damat çılgınca alkışlandı
seyredemedim onları daha fazla
fırladım düğün salonundan hızla
varmadı mutluluk dilemek için ona elim,
kimdi bu damat bilir misin?
BENİM SEVDİĞİM!...

-Alıntı-

(Allah kimseye sevdiğinin böyle bir acısını göstermesin...amin
Ben çok etkilendim ve sizlerlede paylaşmak istedim)

[ƒяαмвυαz]

önemli olan yitip bitmiyeni,bırakıpta gitmeyeni sevmekmiş...

ne sonu olacaktı nede tam olarak benim olacaktın bunu bile bile tutulup aşık oldum sana sonunun hep ayrılık olacağını biliyordum buna rağmen sevdim seni

seni tanımadan önce anlık mutluluklar yaşardım seni tanıdıktan sonra seni düşünmek bile beni mutlu eder olmuştu. o kadar kısa sürede benim herşeyim oldun her geçen gün içimdeki yerin biraz daha büyüdü sen gittikten sonra ben ne mi oldum? :( hiç sadece koca bir hiçe dönüştüm artık yalandan da olsa gülemiyorum poliyannacılık oynuyamıyorum artık hiç birşeyden mutlu olamıyorum gözlerim artık gülmüyo baktığım her yerede seni arar oldum her konuşlan kelimede seni anar oldum.

içimde sevgiye dair ne varsa hepsi hece hece sen oldun.biliyorum dönmiyeceksini dönsenden beni bıraktığın gibi bulamıyacaksın.sana olan sevgim o kadar büyükki onu senle küçültemem :( kndzm ):

şimdi sessizce gidişini hazmetmeye çalışıyorum.merak etme(zsin) sen beni biliyorum gidişinede alışırım nasıl sana alıştıysam


anla ve sus artık kalbim o sevmiyor

[ƒяαмвυαz]

Ebuzer,
Yalnızlığımın paleografyası
Nüshalarında yalnızlık mektuplarımın
Selamlaş, çamur kokan ipsiz takkenle
Sessiz dolaş, sükuta mecbur beyin hücrelerimde
Devanı dağıt asalak gönül cevherime
Ki dağıtsın pasını ellerim
Düşünmeye başlasın şu az çalışan beynim
Erken vaktinde sabahın
Mistik havalar essin tel tel seyrek saçlarıma
Loş ışıklarımda miracım sevdamla bütünleşsin
Ki Ebuzer, ben sende kalayım
Vahalarımdaki soluk benzime sarılayım
Ben sende olayım
Bazen yakın, bazen uzak
Kah sende, kah bende kalayım
Öyle yalnız, öyle Ebuzerce
Kıvılcımında duaların
Ataşında senli çöl topraklarının
"Ebuzer, yalnız yaşar, yalnız ölür"...

[ƒяαмвυαz]

değmez;
ne senin için akan gözyaşıma,
ne bu yalan dünyaya,
nede bu dünyadaki yalan sevdalara....

kimse dillendiremezdi sana olan aşkımı,
öyle büyüktü sevdam anlaşılmazdı,
yüceydi yücenin ötesiydi,
yıkımıda oldu yıkılmışlığımla övün şimdi...

her yer her köşe anlamsız geliyor artık,
senli *******in sensizliği korkutuyor, yüreğimde var kırgınlık,
sensiz yaşamanın anlamı kalmadı, dünya artık bir anlık......

yine bir avuntu var bu deli yürekte,
peşinde, senin gözlerin kalbin bilmesede,
belki değmez gözyaşıma senin dünyalık halin; bilsemde,
ruhunu istiyorum sen iste yada isteme..

(körebe misali)

seni sensiz yaşamak en büyük dileğim olmuşsa,
varsın yıkılsın bu dünya...
sen benim sonum olmuşsan,
sonumu istiyorum,duy beni Mevla....!!!!!

[ƒяαмвυαz]

pişmanlıklar hiç bir şeyi geri getirmiyor bunu öğrettin bana getirmediği gibi çok sancılı çok acı verici oluyor

hak ettiğinden fazla sevdim seni senin tahmin edemiyeceğin kadar benim ise düşündükçe tahammül edemiyeceğim kadar sevdim seni

çok kısa sürede bana yaşattığın yalancı mutluluğu yalan svgi sözcükleri kullaklarımda çınladıkça haykırmak istiyorum içimde ne varsa ama biliyorum susmalıyım haykırmak benim neyime... helede senin gibi değmeyecek biri için haykırmak...

yalandanda olsa inandıracağım herkezi seni unuttuğuma
biliyormusun sen ne beni nede sana olan sevgimi taşıyamadın sana verdiğim değeri taşıyamadın.

bana düşen seni unutup devam etmek şu yalan dünyada yaşamaya
ama seninle aynı şehirde değil bana ağır gelir sana ise fazla


şimdi enkaz halindeki şu halim senin eserin bununla övün ve sevin

[ƒяαмвυαz]

Ellerim ellerimini bulmasaydı …
İnanmazdım aşka, yüreğim bu kadar kanamazdı.
Kalbim böyle delicesine atmazdı
Gözlerim parlamazdı adını her duyduğumda
Yüreğim gidişinle harabe olmazdı
Islanmazdı kirpiklerim her gece
Yıldızlarla arkadaş olmazdım belkide
Ve gelişin bu kadar hayata bağlarken
Gidişin bu kadar yaralamazdı…

Şimdi başka eller uzanıyor ellerine
Başka gözler bakıyormuş gözlerine
İnanmıyorum sevgilim sözlerine
Sen olamazsın başka kollarda
Değemez benden başkası o tenine
Belki de kıskanıyorum sanıyor
Bilmiyor ki o vefasız adını her
Duyduğumda yüreğim kanıyor…

[ƒяαмвυαz]

Seni kendimden bile çok seviyorum.
Bunu söylüyebilirsem kendimle barış içinde yaşamayı sürdürebilirim;
Çünkü bu aşk beni rehin aldı...



herşeye rağmen hatta senin sevgisizliğine rağmen seni seviyorum

[ƒяαмвυαz]

Vazgeçemem senden gülüm
güzel gözlerinden
tatlı gülümsemenden
tatlı kalbinden

bilsem ki hiç sevmeyeceksin
bu canda bu nefes oldukça
yinede seveceğim seni
karşılıksız, hesapsız kitapsız

yokluğun acıtsa da
kanatsan da içimi
bir günüm geçmeyecek sensiz

hiç haberin gelmese de
uzaklarda olsan da
hep ayrılık şarkılar çalsa da eski pikap
senden kalan kırık dökük anılarla
bu deniz kenarında olacağım

hep senin bastığın yollara
senin hayalinle yürüyeceğim
her adımda biraz daha sen olacak bu yol
yürüyeceğim kalbimde acıdan ve hüzünle
yine güller alacağım çiçekçi kızdan
soran herkese gitti diyeceğim
ellerimde kırmızı güllerle

sevdamın adı bir mayıs sabahında gizli kalsın
hep o durakta
bir parkın bankında
kazınmışsın içime
ellerin, gözlerin olmasa da
sıcacık hayalin kalsın bende

hepsi çok güzel işte bu noktada sanırım başka şeyler de belirtmek gerek. çok fazla şeyler bekleme ki hayatını hayal kırıklıkları ile dolmasın. çaba göster diren ama asla yapamadıkların için hayıflanma. başardıklarına bak, başaramadıklarını hedefler. hayatı merdiven gibi düşün. çıkmak için her basamakta durmalısın. diğer basamaya birden sıçrarsan düşebilirsin. en alt basamağa kadar. fazla risk almamaya çalış. kaldıramayacağın yükü sırtlama. yüke de sana da yazık. kendini tanı öncelikle. nerde ve nasıl durduğunu bil. 3 şeyi bir araya getirmektir hayat bana göre. doğru yer, doğru zaman, doğru kişi bu 3'ünü bir araya getiren insan hayatta başarılı olur. hayat aslında kısa denklemlerden ibaret seçer ve yürürsün. seçimlerin seni çeşitli hesaplamalarla bir yerlere götürür. aslında hesap ortadadır. ama çoğu zaman görmek istemeyiz.
aşk ona diyecek bir söz yok. ateş ve su gibidir. ne kadar yakınındaysan o kadar yanarsın, ne kadar içsen o kadar susarsın. senin gibi. yanında oldukça yanıyor. aşkından içtikçe daha çok susuyorum. birbirini körüklüyor. güzel olanda bu canım. seni sevmek ve istemek.

tutku nedir bilir misin? elini tuttuğunda titremek. gözlerine baktığında içinde kaybolmaktır. teninin her dokunuşunda ürpermek. her öpüşünde yanıp kül olmak. ellerini tuttuğunda o elleri hiç bırakmamayı dilemek. hintlilerin tanrısı şiva'yı duydun mu. aşk ve tutkunun dansı. ölüm ve yaşam gibi. iki zıt kutup ama bir potada eriyen. bir ucunda aşk, içinde durmadan yanan küçücük şeylerle mutlu olan. onu onsuzda sevebilecek kadar güzel. bir ucu tutku ona sahip olmak isteyen. onu kovalayan, arzulayan ve isteyen. tenine dokunmak ve seni hissetmek. yumuşacık tenini. seni öpmek sıcaklığını hissetmek. kışkırtıcı güzelim. buna çekim diyorlar işte. arzular tutkular karışıyor birbirine. aşk aşk hepsi aşk işte gülüm çok karmaşık ama mükemmel bir duygu seni sevmek.

bilemezsin tabi söylenmemesi lazım herşeyin. değil mi. masum olmamak bu sanırım. sana itiraf edemediklerim. boşver sen bunları. daha çok fazlası var ama anlatmak çok zor. susmak bazen herşeyin en iyi ifadesiymiş bi'tanem

[ƒяαмвυαz]

Senle geçen 4 günün ardından yeniden tek başımayım… “Gel” dedin geldim, yalnızca “gel” demeni bekliyordum zaten… İyiki de gelmişim yanına, iyiki de sarılmışım sana, iyiki dokunmuşum! Seninle elele gezmenin mutluluğunu yaşadım, sana dokunabilmenin, kokunu içime çekmenin mutluluğunu yaşadım… Gözlerine doya doya baktım, ellerini sıkı sıkı tuttum, uzun uzun öptüm seni… Ne geçmiş, ne gelecek umrumda değildi senleyken… İşte mutluluk bu dedirten bir şeydi sana hissettiğim. Her gece bitmesin diye dualar edip, göğsüne yasladığımda başımı, hep şükrettim Tanrı’ya beni seninle karşılaştırdığı için, aşkı en derinden hissettirdiği için… Yanındayken anladığım; bir ömür gözlerinin içine bakabilirim, bir ömür o güzel ellerini tutabilirim heyecanla, sadece seni duyup, sana konuşabilirim, geri kalan ömrümü senin kokunla geçirebilirim… Yaşadığım, senin bana yaşattığın, rüya gibi geçen şu 4 gün, her şey yalan da olsa bir ömre bedeldi… Hayatımın her döneminde, sadece gözlerinin içine bakabilmek için feda edebilirim her şeyi… Bana yanındayken güven verdiğin için, sadece bir bakışınla beni huzurlu kıldığın için, “aşk” la beni yeniden karşılaştırdığın için teşekkürler… Ne şekilde olursa olsun hayatımdan eksik olma…

_2_

Hiç aklımdan çıkmıyorsun… Bugün bir Barış’a ağlıyorum bir sana! Ona erken gittiği için, sana geç kaldığım için… Yalnız kalınca, yanında olamayınca daha iyi anlıyorum kollarındaki mutluluğu, huzuru… Ne kadar güvenli, ne kadar mutluymuşum! Her soluğumda senin kokun var, aynaya bakınca kendimi değil seni görüyorum… Gözlerin sürekli gözlerimin önünde, ellerin sürekli elimde, belimde sürekli senin ellerin var… Gözlerim telefonda, belki çalar diye… Bekliyorum, ben seninle sabrı öğrendim… Aşkın insan ömründe birden çok karşılaşılan bir duygu olduğunu öğrendim, böyle derinden… Seni düşünmek bile içimi huzurlu kılıyor ki yanında olduğum zamanlardaki huzurumu tahmin bile edemezsin… Özlüyorum, özleyeceğim…

_3_

Bugün gözüm, kulağım telefondaydı ama yine çalmadı… Sanırım daha çok uzun bir zaman bekleyeceğim! İçimde sebebini bilmediğim kocaman bir umudum var sana dair… Ya da buna umut değil de kendimi kandırmaca demeliyim, umutsuz yaşayamaz zaten insan… Bu umuda benzettiğim duygumla geçiyor günlerim ve ilginçtir ki bu umut benzeri duygu beni mutlu ediyor, içimi ısıtıyor… Arada bir pişmanlık duyduğumu saklamamalıyım, yazmalıyım… Evet bazen keşke yanına gelmeseydim, kokunu duymasaydım ve o son geceyi yaşamasaydım diyorum… Bir yandan da üzerimde hala var olan kokunu duydukça pişmanlığın yerine tebessüme bırakıyorum…

Bugün de gözüm, kulağım telefondaydı ama yine çalmadı… Kimbilir çalar mı?!...

[ƒяαмвυαz]

işte.. Sensiz bir gün daha bitti..

Olmaz desem de sensiz geçmes desemde geçiyo..

Biraz kalp acısı biraz özlem yakıyo içimi ama geçiyo..

hep düşünüyorum böylemi bitmeliydi bu aşk? bumuydu bize yakışan? ya bu aşka yakışan bu ayrılıkmıydı..

hayır "Bitanem" hayır elbet yakışan bu değildi ama herzaman yakışanı giyemiyoruz ya üstümüze buda öyle olsa gerek..

Ama isterdim ki benim sonum sen ol.. İsterdim ki ellerimiz hiç ayrılmasın..

ömrümü sende sonlandırayım ama dedim ya bunları ben isterdim... ya sen? senin ne istediğini ben hiç anlayamadım ki zaten..

Hep karışıktın sen hep sorular vardı sende, cevapsız sorular.. bi geldin bi gittin bana..

her gidişinde geleceğini bile bile bana, her seferinde bir yıkım yaşattın.. sana hep söyledim be sevdiğim yapma bunu!
parçalama içimde ki "seni" her gidişinle içimden bir "sen" alıp gidiyosun..

gelişlerinde yarım kalmışlığımı buluyosun.. sen ben olmayalım "biz" olalım istedim hep ama olamadık..

"biz" olmayı başaramadık sen ve ben olarak kaldık.. keşke,keşke ya da herneyse... boşver

[ƒяαмвυαz]

Öyle Zamanlar Olur ki;Anlatamazsın Sadec Yaşarsın..!
Öyle acılar vardır ki;içini sızlatır ağzını açıp tek bir laf edemezsin;boğazın düğümlenir,
kelimeler boğazına takılır,için içini yer;KONUŞAMAZSIN..!

Zaman öyle iki yüzlüdür ki;yüreğini acıtan her saniyenin ardından seni avutacak;
"ZaMaN HerşeYiN İLacıDıR..!"
Cümlesini söyletir sana.. Güvenirsin bu söze;yalan da olsa bağlanırsın..
Boşa bekleyeceğini bilsen de beklersin..

Öyle zamanlarda öyle şeyler olur ki;herşeyini yitiriverirsin;gidenlerin ardından öylece bakakalırsın..
Çünkü yapabileceğin başka birşey yoktur;gözlerinden 2 damla yazyaşı dökülür;
Ama öyle guruludur ki yürek onları bile çok görür sana;bastırır seni;yüreğini için için sızlatarak..

Deli gibi bağırmak istersin;bağıramaz ; SusarsıN..!
Sokaklara atmak istersin kendini;kim ne der diye düşünür kapıdan geri dönersin..
Valizini toplarsın ; ardındakileri düşünür gerisingeriye dönmüş bulursun kendini..

Başın öne eğilir;kendine kızarsın..Oysa ki insanın kendinden başka dostu yoktur lafını hep darbe yediğinde defalarca söylersin de kendine;yine de engelleyemezsin işte kendini..KIZARSIN..!

Oturup düşünmekten korkarsın..
Unutmak istediklerini,öğrenmekten korktuklarını öğrenmekten korkarsın;kendi düşüncelerini bile sırf kimseye iftira atmamak uğruna; kendinden bile saklarsın..

Utanırsın;cümle alemden utanırsın da;Bir Ömür Boyu Göreceğin Kendinden Utanmazsın..

Neden,niçin diye kendi kendini öyle bir sorgularsın ki;
Sanki o düşüncelerini bilmekten korkup;en derinlere saklayan sen değilmişsin gibi..

Bunca SEN'den hiç bir şeyi üzerine alınma;
İşte o SEN - BEN'im..!

Ve senin üzerine alınmadığın o aşkı;ben kendi üzerime alıyorum..
Herşeyle bir çekip gidiyorum..

Keşke biraz duyarlı olabilseydin;keşke beni anlayabilseydin..

OLMADI;YAPAMADIN..
seni böylesine severken sen;beni yüreğimle yapayalnız bıraktın..

Ey Sevgili benim gözlerime bakıp seni seviyorum diyip;
Dudaklarıma öpücük kondururken sen hangi baharda,kaçıncı dünyadaydın?

Şimdi ölesiye hüzünlerde,acılı denizlerde boğulmaktayım..

Keşke bir gün elimi tutmak yerine;
Yüreğime dokunabilseydin..
Keşke dudaklarıma uzattığın , ardına yüreğine koyamadığın o öpücükler yerine;
Tüm benliğimi sana vermişken;
Beni yüreğinle tutsaydın..
Keşke gözlerime o üstünkörü attığın bakışlara biraz ruhunu katıp;
ruhumu görebilseyidn..

keşke...
keşke..

keşke bende...........!

[ƒяαмвυαz]

ne kadarda zormuş sen tam yanımdayken özlemek her zerreni..
ne kadar da zormuş atabilmek kalbimden seni..

ben hala bir umut geçmişten bir yardım isterken..
aslında benim hiç bir zaman olmadığını bilmek ne kadar zormuş..

sen tam ben düşerken elini uzatmışken..
ne kadar da zormuş o karanlıklara gömülmek yeniden..

ne kadarda zormuş sevmek seni sen hep başkasıyla birlikteyken..
ne kadar da zormuş oyunun bittiğini bilmek sonsuza kadar sürmesini dilemeşken...

biliyormusun senin başkasına ait olduğunu bilmek ne kadar zor..
biliyormusun seni hala bu kadar çok severken seni unutmaya çalışmak çok zor..

içim kan ağlarken başkalarınıda üzmemek için gülmek..
ne kadar zormuş seni sevmemem gerekirken sevmek..

ne kadar da zormuş sen hep yanımdayken sensiz olmak..

bilmiyorsun seni ne kadar çok sevdiğimi..
ve bilmiyorsun seni unutmanın seni sevmek kadar zor olabiliceğini..

ama ben biliyorum senin beni hiç bir zaman sevmediği..
ama ben biliyorum senin için hiç bişey ifade etmediğimi..

ne kadar da zormuş bir zamalar beni böyle mutlu ederken şimdi böyle çok ağlatman beni..

ne kadar da zormuş birden bire herşeye demek elveda..
ne kadar da zormuş ağlamak,gülmeyi bu kadar çok hakederken..

ne kadar da zormuş bu kadar kolayken çok zor sanmak herşeyi..


--------(ç)alıntıdır--------

[ƒяαмвυαz]

son yazışım bu artık sondur sana elvedam.
beni bir başkasıyla denk düşmeni kaldıramam.
bir güvenlikten bile korunacaksa sevdam..
varsın olmasın yüreğimden çıksın bu kan...

bilmedim demek ki değerini
sen öyle avut kendini
eğer birgün aramak istersen beni
bir köpek al kendine

istediğinde tut tasmasını canın sıkıldığında koyver gitsin serseri

[ƒяαмвυαz]

Kendi icimde kac savas verdim ki ben sana , kac kez yarı yoldan dondum , kac kez sana yenilmekten karanlıklar kurtardı beni ? Peki kac gece sana uyup odamın duvarkarında samanyolu keşfettim?
Donuk cizgilerin bittigi yerde ufacık bir noktadan ibarettin benim icin...Peki kac noktadan bir harf cıkarabildik seninle ? Duymaktan en cok haz duydugumuz cumleyi kac kez yazdık da altını cizmesi kaldı ? Kac kez ortak kararlar alabildik seninle ?
Kac kez gitmek istedin , kac kez bu bedeni terketmek istedin neden geri dondun ? Ya ben , ben senden kac kez kurtulmak istedim ve neden her defasında daha da sıkı sarıldım sana?
Dur! Ne olur dur ! Bu gecede kal bedenimde , kal icimde , derinde , kal orda tam oldugun yerde ! Kararsızlıkların yanında bir yer bul kendine. Pişmanlıkların , yenilgilerin , imtiyazların verdiği acılara ramak kala dur dokunma onlara ve sen de sakın bir yere gitme ! Kal yanımda , yanıbaşımda ve benimle birlikte:


agla kalbim agla
sus sesin duyulmasın
icinden agla...

[ƒяαмвυαz]

sevgiler zamanla azalır derdi inanırdım ama azalmıyormuş içini daha bi kaplıyormuş sevgisi
artık istemiyorum güneş batsın karanlık çöksün bu şehre dahada bi yanlız kalıyorum bu şehirde

bir zamanlar bu şehri çok severdim seni bana verdiği için şimdilerde kaçış planları yapıyorum seni benden aldığı için

sensiz bu şehir bana dar geliyor

bu şehri sana bırakıyorum ayrılığımızın hediyesi olsun

[ƒяαмвυαz]

Sen yalancı , sahte aşkların
Rakı masalarına meze
Ben içmeden sarhoş oldum
Senin bu gidişine

Nasıl sevdin o hayırsız deliyi
Görmedin mi hiç
Sevda yollarının Köşe başında
Seni Bekleyen Veli'yi

Yırtıp attın geçmişi
Terk edip gittin beni
Aynı seni terk edenler gibi
Söyle peki şimdi
Sana ne söylemeli
Nasıl bir ad verip
Seni o alçaklara
Sevgi nedir bilmeyen ,duvarlara
Yanlızlık çeken , yollara
Acısı dinmeyen , yaralara
Söyle!!!
Nasıl bir ad veripte
Seni terk edip
Acı çektiren
Kalbine tarifsiz kederler yükleyen
O alçaklara seni
Hangi isimle benzetmeli..?

[ƒяαмвυαz]

Hangi kelimenin ucundan tutmaya çalışsam, anlatmaya yetmiyor.. Yok tanımlayacak sözcük, yoksunluğunu, sensizliğimi..

Tutamadığım bir yaşam aslında benimkisi. Tam dokunmak üzereyken, dokunamadığım. Su gibi parmaklarımın arasından kayıp giden. Biraz ıslaklık bırakan ellerimde..

Zaman aldırmadan devam ederken yoluna, kibirli gözleri parlıyor önümde. Hep bir adım gerisine düşmüşlüğüm, bulanmışlığım var tozuna.

Oysa hayallerim de var sımsıkı sarıldığım, asla bırakmadığım peşini, savaştığım uğrunda hiç yılmadan.


"Çiçek kokularından, iki bahardan uzak,
Herşeye yeniden, yeniden başlamak..

Dudaklarında şarkı,
Göğsünde nefes olmak..
Yağmurlarda seninle ıslanmak istiyorum..."


Hayat çoğu zaman düşürüp yüzünü baksa da gözlerimin içine, ben hep gülümsedim ona.


Şimdi daha iyi anlıyorum sensizliğin ne demek olduğunu..

Fark ediyorum ki, sensizlik diye bir şey yok aslında. Seni bana katalı ben sen olmuşum, gitgide uzaklaşıp kendimden, sende yeniden doğmuşum. Sen neysen ben de o olmuşum..

Tutup yakasından tüm anlamsızlıkların, bütün umutsuzlukların silkeliyorum birer birer, artık baka baka gözlerinin içine, söyleyebiliyorum dillenmemiş bütün kelimelerimi.


"Bir gün bitecek sensizliğim,
Yüreğinde sevgiler,
Sokaklarda yağmurlar başlayacak.
Olmalı, olacak, istiyorum..."


Aldırmıyorum peşimde birikmiş karanlığa. Kibirli gözlerini dikip üstüme, önümden geçip giden akıp giden zamana da.

Ne çok sevdim seni, ne çok seviyorum, ve kimbilir daha ne çok seveceğim..


"Bir gün gözlerinde arzular,
Ellerin anlatmalı..
Saçlarım sırılsıklam omzunda,
Olmalı, olacak, istiyorum..."


Zaman çoğaltıyor sevdanı içimde. Gitgide daha sık hissettirerek, gitgide daha derinlerime işleyerek...

[ƒяαмвυαz]

bitti işte meleğim,
sevincinle at kahkahalarını,
göremiyorum artık seni; gez, eğlen doyasıya bensiz yaşa anını,
duymuyorum sesini,özlem yaksada içimi o son görüşmede ettim yeminimi..

terkettin her defasında bakmadan gözyaşıma,
umursamadın; senin gururun vardı başının tacında,
unutursun eminim çok yakında,
bende bir hançer var elmastan canımda..!!!

çıkaramıyorum çıkarmaya çalıştıkça kanıyor yaram.
içinde kalsın desem acıtıyor bir yabancı olman,
inan ki gül yanaklım hiç acıtmadı,o eski sevdan...

o eski sevdan.......acıtmadı da
eski olman acıttı,
eski olmana sevinişin yıprattı,
yıpranmamla dalga geçmen kanattı,
şimdi ben yaralı, aşkım yaralı,geçmişim geleceğim yaralı,,
mevlam canımı almadı ama her gün gözyaşımı kan akıttı....


şimdi ne istersin diye sorsalar;...hiç düşünmeden mezarda yatan bir ölü olmak derdim.başıma gelip alaylı bir şekilde gülerek, gururumu çiğnediğini,bununda seni ne kadar sevindirdiğini görmek isterdim....!!!

[ƒяαмвυαz]

Düşünceli biriydi
geçen önümden.
Senin bakışlarını
çalmıştı bilmeden.
Ya da sen ''kaybetmiştin'' bir süredir...

/Çayın buharından bir nefes çek,
sonra suyundan bir yudum,
gözlerin kapalıyken iç ama.
Ve düşün.
Düşünememekten kurtul! /

Neşeli biriydi az ileride yürüyen.
Yanındakiyle konuşan.
Sesi gelmiyordu ama
duydum sözlerini...

/Kendi elinle göster,
en yakındaki patikayı kendine.
Salına salına yürümeleri yukarı doğru.
Ve duruşları.
En sade gülüşleri.
Bir bakışta yok oluşları.
Ve yürü.
Yürüyememekten kurtul! /

Kendinden emindi
bana doğru gelen.
''Tam da buymuş istediğim'' diyen.
Yitirme endişesiyle erimeyen..
Eritmeyen..

/Aynada kendini görme,
daha derin bak.
Bir de benim gözlerimle..
Uzaklara dal;
el mi sallıyorum,
başım mı önümde? /

Bir yerlerden tanıdık bu manzara.
Yaşamımız,
emanet sanki yaşamlarda.

Birbirimizi yaşıyoruz bilmeden,
hatta istemeden.
Kötü mü ediyoruz?
Nefes alıyoruz
ve aldırıyoruz birbirimize.
Fena mı yapıyoruz?

/Farketmedin az önce,
oradaydım yine ben:
Yan masada dirseklerini dayamış duran.
Az ötede dalgın oturan...
Bir buhar mıydı çarpan
yüzüne sadece?
Başkası mıydı bakmadan konuştuğun ve de? /

Oradaydım.
Dedim ya sen de oradaydın!

Baktım herkes bizi yaşıyor:
Düşünceli,
neşeli,
kendinden emin...

Bir yerlerden tanıdık bu manzara...

Oradaydım...

Gördüm...


alıntıdır.

[ƒяαмвυαz]

unut demekle istemekle olmuyor…
soğutmaya çalışsam da aklım sende odaklı…
dinmiyor sızın sana dair…
bir başka sen çare etmiyor
yerini doldurmuyor..
kendimi kandırıyorum sadece..
yine gözüm yollarda…
ama gelemeyeceksin
dönüşü olmayan bir yerdesin..
bilemezsin senden başkası yalanmış
öğrendim..geç olsa da..
gel yeniden yarim ol desemde
biliyorum..olmayacaksın..
doluyor gözlerim …yaralı yüreğimle
yine sensin tek çare ..
dertlerimin dermanı..
kal gittiğin yerde
beni bana bırak..
zaman öyle geçerki…
seneler maziyi senle süsler..
cevabımı bulurum…senli olmayan geçen ömrümde…insanın kaderi imzasını koyduğu anda …bak bir garip yar artık memnun hayatından sen mutlu olduğun için… bil ki sadece anılarıyla dolu olduğu için …

[ƒяαмвυαz]

hayat dediğin kısa bir çizgi,
ya doğru gidersin ya eğri,
her güzellik sandığını yaşarken dikkat etmeli,
uğrunda öldüğün için kıymet bilmeli,
aşama kaydetmek için emek vermeli,
hiçbir şey bilmiyormuş gibi azimle öğrenmeli,
gerçeklere kavuşmak için yalanı ezmeli,
en güzeli sevebilmektir.. sevmeli..!!!
sevdiğine ihanet etmemeli.........

değiştirebildiklerin var değiştiremediklerin var bir hafta 7 gün bir gün 24 saat ne öne çekersin ne arkaya,birini ya seversin yada sevmezsin,doğruya ya gidersin yada yalanla ezilirsin..ama kendin ol herşeyin üstesinden gelirsin...

yaşa;
acı kaderinle solma,
sevindiğin günlerde olacak gönlüm,
üzüntülerin inan kum tanesi,
sevinçlerini göreceksin,
üzüntülerine güleceksin,
her emeğinin karşında,
ödülünle övüneceksin....

yaralı kalbine yapma yama,
karşılığını verme adi bir sevdayla,
öyle bir yaşaki sevdayı,
gördükçe intikamını al ama öğreterek,
sevdanın kıymetini hisettirerek..
gören gözlere değil hisseden yüreklere.....

(her gözle görünen hakikat olsaydı en büyük gerçek görünmez olmazdı..!)

[ƒяαмвυαz]

Bugünüm senden geçti
Zaman geçmeyecek artık
Ellerim kesik, bedenim hissiz
Yarım kalmış bir cümleyim artık..(alıntı)

mutlumusun hissetmiyorum ben kendimi,tamamlıyamıyorum kelimeleri sana ait adadığım düşleri bitiremiyorum.özüm gitti bir yalan kaldı bedenimden.acı kaldı senin sevginden...

Yarım bıraktın, yarsız bıraktın beni
Yalnız değil ıssız bıraktın beni
Yarım bıraktın, yarsız bıraktın beni
Yalnız değil ıssız bıraktın beni...(alıntı)


isteğin oldu,artık yalnız değilim,yalnızlığı unutmuş haldeyim.gururmu istiyorsun..gururun tükendiği kalp ile seni sevdim...yenildim. bir haine olacak en büyük kini ben sana besledimmm...senide benide bizide bitirdim.....

yinede aşka yenilmeyi kendimden defetmedim..şimdi başka ellerdeyim..

yarım bıraktın yarım bıraktında boşluğunu dolduramadım.
öyle büyük bir boşlukmuş ki şimdi anladım...
o boşluğu ben çoktan hayatımdan sattım...

[ƒяαмвυαz]

yaşayacaktın sen sevdanın en derin duygusunu
ömrüne bir mutluluk vermekti tek dileğim arzum
kaybetmekti korkularını güç vermekti sana umudum
yapamadım belkide yaptırılamadım....

kapayacaktın zor düşüncelere gözünü
duymayacaktın kötü olan her sözü
aşkı sevdayı huzuru bulmalıydın her günümüzde
yapamadım belkide yaptırılamadım...

kovuyorsun beni ama biliyorum içindeki yangını
elin olduğunu söylesende anlıyorum bana isyanını
belki buna sitemim buna benim acım
seni gül gibi yaşatamadım.
yapamadım belkide yaptırılamadım..

gözlerimde sevdanın yaşları akıyor.
her nefesimde nefesin kokuyor
gözlerim her baktığı yerde tek seni arıyor bulamıyor
bakamadım belkide baktırılamadım..

sanıyormusun ki dışarı çıkabiliyorum.
sanıyormusun ki dünyadan tat alıyorum
her an bu durum geliyor aklıma
canım sıkılıyor canım yanıyor
seni ısıtamadım belkide ısıttırılmadım...

şimdi huzurlusun belki
elimde olsa yemin ederim aramam seni
öyle bir şey ki bu tarifsiz.
her yan seninleyken nasıl dururum sensiz
duramadım duramadım...........

sana bugünkünü yaşatmayı istemezdim faydası olmasada özür dilerim....
ben belkide sevmeyi bilemedim..yada bu aşkı haketmedim..ama seni hep ben bildim...


bende senden kalan üç şey var hayatımda almak istediğin.
bir;mektubun çoktan yırttım attım ki okudukça senin sevgine sığınıp seni arayamayayım diye ama yapamadım aradım..
iki; resmin merak etme çıkardım gözlerini artık elin olduktan sonra sana bakmayayım diye gönlün ferah olsun...
üç;sevdan var yüreğimde atamıyorumseni rahatsız etmemek için çabalıyorum ama yapamıyorum..yalnız dua ediyorum mevlam alsın canımı da seni rahatsız etmeyeyim.canın canımdayken yapamıyorum...

[ƒяαмвυαz]

En çok özlenildiği zaman sevilir giden
Özledikçe severiz, sevdikçe özlemler birikir göğsümüzün en yangın yerinde.

Sevgi varken yaşanan ayrılıklar sızılı bir masaldır.
Sebep ya şartlardır, ya zamandır,
ya da belki de sevginin göz alıcı, sihirli ışığına teslim olmaktan korkmaktır.
Ne olursa olsun bu masal ayrılıkların ayrılıklarla başlamadığını anlatır.
"Hoşça kal" der bir yazı, ya da bir ses.
Yüzünü sevgilinin yüzüne değdirmeyi kimse bu anda istemez.
Çünkü en çok o ana isyan eder belki çıldırasıya sarılma, delice öpme isteği...

"Dur gitme! Hoşça kalamaz ki kimse, ne giden ne de kalan geriye..."

Gidenin biz olduğumuzu düşündüğümüzde hep kalan olmadık mı aslında geriye?
Gittiğimizi düşünüp aynı yerde saydık hep.
Doğum günleri çoğaldı avuçlarımızda,
takvim yaprakları anılarıyla düştü yüreğimize.
Ne yana kaçsak aynı yerde kaldık hep.

Vakitli vakitsiz hasretler nöbeti,
gece yarısı sevgilinin o güzel hayali,
gözlerde lanetli bir hıçkırığın intihar eşiği...


Sevdikçe sevilenin yürekte kalmasındandır aslında hepsi...

Oysa aslında bitmemiştir değil mi?

Sözler söylenmiş, gereği düşünülmüş, süren sürülmüştür...

Ama bir bekleyiştir, içinde taşıyan ümidi...
Beklersin, neyi niye niçin beklediğini bilmeden...
Aslında bilirsin, çünkü geriye sevgi ve şiir kalmıştır, terk edemez ki onları seven.

Evet şimdi ne zaman bir şarkı, bir söz, bir hatırlayış olsa
hep bir pay bırakır bana ve sana olan sevdama...

Unutma...
Ben giderken dönüp dolasip hep sana geliyorum aslinda

Arkama baksam da bakmasam da
umudum,
"Gitme" sözünün fısıltısında...


_Alıntı_

[ƒяαмвυαz]

Hava çok güzel bitanem. Sana doğru esmeye başladı sert rüzgarlar...
Evin karşısındaki okulun, yan tarafında bi bulgar göçmeni dondurmacı vardı hatırlarmısın? babamın çocukluğundan kalma bi dondurmacı.. anlatırdımya sana hep..

Ben kendimi bildim bileli ordan yeriz. Doğallığı savunur durur bizim bulgar dondurmacı. mesela sadeyi gerçek sütle, çilekliyi gerçek çilekle yapar. Yani anlayacağın hiçbir katkı maddesi kullanmaz. Aşkımız gibi

Ankaramın akşamları harikadır. Arada bir gezmeye çıkarım. Bulgar dondurmacıya uğrarım önce, ardından doyumsuz adımlar gelir..

Ama insanın eli bir el, yüreğide yanı başında sesini duyabileceği bir yürek ister..

Gökyüzüm fotoğraf çekmeye başlar sonra.
Birde ıslanmak vardır o yağmurda.
Hatta aptal aşıklar gibi ellerimizde dondurmalarla..
Yağmur sesine eşlik eden iki kalp ama tek bir ses,
Ve ardından gene şimşekler...

Ellerimi tutarmısın bitanem...

"Yeni - Eski Bir Arkadasımdan Alıntı..."

[ƒяαмвυαz]

Yalım yalım ateş olursun,alevlerini ararsın.Yeniden yaklaşmak için,sabaha karşı gecenin dili olursun.Her yerin bir dil söylermiş.Öğrenirsin.Ağrını seversin.
Aşk bitince.

Asi evlat olmuştur,dayanma gücün.Tutar yan bulamazsın.Hayırsız huylarını,hangi kefeye koysan,ölçü bulamazsın.Birleşir,örgütlenir benliğin.Sen karşı kıyıda,belli belirsiz ışık hüzmesi.
Aşk bitince.

Doğrulur tutarsın elinden, kimsesiz günlerin.Sana sarılır kalp ağrısı,anlamazsın dilinden.Korkulu,tedirgin, terk-i diyar olursun.Belki bir gün unutursun.
Aşk bitince.

Al, bu öfken.Gir yetimhanenden içeri.Sürün.Bakıma muhtaç ruhunu tutukla.Hangi resimde ki,gerçek yüzün.Yüzsüz olursun.
Aşk bitince.

Avucunda, son yol paran.Yeni başvuruların için hazırlanmış,geçmişin.Örselenmiş dileklerin.Makyaj harikası bir yürek.Maskelerin taptaze.Umutların bittiğisin.Çürük sende.
Aşk bitince.

[ƒяαмвυαz]

Yokluğun tok sesleriyle çalındı kapım..
duyduğum,bir gölge...
gördüğüm,onu yüzyıllardır takip eden ayak seslerinin ürkütücü yankıları...
Kapıya yönelirken birden ayağı takılıp düşen bir "düşünce" el uzattı bana
kaldırmalıydım...
verdiği eli sıkıca tuttuğumda ,diğer elimin kapıya uzanması ve henüz dokunmadan ardına kadar açılması bir oldu.
Yokluk-Ben geldim!
elimi daha da sıkıca tutan ve kaldırılmayı beklerken acıyla bana bakan bir düşünceyle,titrek dudaklarımda asılı kalmış bir
- "neden?" kendini boşluğa bırakıverdi.
Yokluk-Sen varlığın gerçekliğini ve geçerliliğini düşürdün.Varlığın Hükümsüz!..artık yokluğa hükümlüsün.
Varlığın gözünden düşünce kollarımda "yok" olursun!

Ellerim acıyor....
Dudaklarım depremlerde...


Dayanamayıp bırakıyorum elini,kelimelerimi ve kendimi yokluğun kollarına.
Yokluğu takip eden adımlara bir tane daha adım ekleniyor.Önde O, arkasında biz ,daha yüzyıllarca devam edecek bir yolculuk için "hükümsüz varlıklara" gidiyoruz

[ƒяαмвυαz]

Artık ölüm bile yetmiyor
Sevdamızı anlatmaya
Kaybedenlerin masasında yerim hazır
Kaybetmek hiçbirzamn bukadar güzel anlatılmamıştır


şincik bukadar aklıma başka gelmedı devamı gelınce artık :)

[ƒяαмвυαz]

uzak sehir mutluluklarını
hayallerime asarken
bu gecenin sensiz kırıştırmasını hazmedemiyorum...
Bilmiyorlar ki
yaşamın neresini dinamitlediğimi ..
parmak izi olmayan duygular gibi
herşeyimi kum tanelerine yükleyip
bırakıyorum ilk gelen dalgaya
yüreğime siniyor gözyaşlarım
ihanetleri şiir yaptığın an
fişi çekilmiş bi klavye gibi
herşeyi bir ucurumdan aşağı bırakıyorum
Bir yüreği yaktım sende yeşeren
dağın kurak tarafına yeşilin unutulduğu
güneşin bile küstüğü
bin suçlu cezasına vurulan
ranzalara prangalanmış tarafımsın
penceremdeki demirin pası
bir yapmacık gülümseme doğumu sanki
bir izin kaldı
bir ihanetin
birde canımı her daim yakan cam parcan yüreğimde
bir bedenden başka ne varsa bende yaşayan
toprak altına kaydı
üstüne tek bir yesil bile korkusunu bırakmayacak kuraklıktayım
bir gülümseme katili
bir sevgi damlasına basan
aşk masalı kitaplarını yırtan
cellat kıskandıran
duygu ülkesinin kraliçesi

[ƒяαмвυαz]

hani gittin ya sen hani özlemi bıraktınya kanıma
hani gittin, hani acıyı bıraktınya yanıma
hani gittin ya,
hani çok sevdiğim seni aldında elimden,
yerine başka şeyler koymaya calıştınya...

olmadı,
olmadı işte kimse dolduramadı yerini!!!


hasret, acı, özlem, güzel gözlerin, güzel bakışların bi sen edemediler!!
senden kalanlarla bi sen yapamadım yeniden....


hani gittin ya sen ben farkına varamadım sensizliğin
hani gittin ya sen gittiğini kabul etmedi yüreğim
oysa ne kadar açıktı!!1 gittin sen


ben anlamadım

[ƒяαмвυαz]

Gözümden yaşlar akıyorsa;
Keyfimden değil gidişindendir.
Yumruklar vuruyorsam duvara;
Sana kızdığımdan değil pişmanlığımdandır.
Suçu sende arıyorsam;
Bilmediğimden değil gururumdandır.
Sana hakaret ediyorsam;
Kinimden değil üzüntümdendir.
Kalbimi yanlız sana bağlıyorsam;
Ölesiye sevdiğimdendir.
Şimdi senden ayrılmak istiyorsam;
Duygusuzluğumdan değil...
Aldatılışımdandır...!

Unutma;geç kalınmış teselli
İdamdan sonra gelen affa benzer!
Belki bana kızacaksın ama
Dönmesende geri fark etmez artık...

[ƒяαмвυαz]

Bir çift göz arıyorum
Bakıp gören,
Gördüğünün ne olduğunu
Bilen..

Bildiği şeyden
Nefret etmeyen..
Seven..Seven..Seven..

[ƒяαмвυαz]

bütün aşklarım çogul çıktı
neden ve nasılsa
bir sevenimi aradım
o derin ücralarda,yoktu
konustular.onlar hep konusurlar
çokturlar
kum tıkadım kulaklarıma
bütün aşklarımı yalnız bıraktım
kendi çocukluğumda..."


fatih gedik/fattum
16/07/2007

[ƒяαмвυαz]

durdur zamanı...sarılmak istiyorum sana...
karşılığında daha kaç (c)anımı çalacağını düşünmeksizin atılmak istiyorum kollarına; ama durdur zamanı...
akrep, yelkovanın hızına yetişmeye çalışırken yapamam.
zaman kavramı ömrünü yitirmediği sürece tövbeliyim sana!... seni sevmeye, seni sarmaya, sana dokunmaya...
durdur zamanı ki hesapsızca dokuniym yumuşacık tenine, nasırlı ellerine...
ve sıcacık nefesine... sen de dokun yaralı yüreğime ; ama önce durdur zamanı...
hayırrr ! ! dur, yapma! vazgeçtim...
yok et renkleri...görmek istemiyorum ela gözlerini,açık kestane saçlarını,kaşlarını,kirpiklerini, kumral tenini...
yok et gülüşlerinden oluşturduğum gökkuşağı renklerini...
istemiyorum hiçbişeyini !!
bırak zaman beni sensiz bıraksın...alıştım ben...hem kime ne yararımız oldu ki zaten??!
sen bana hangi gerçeği verebildin ki? daha kaç kere yalan söyleyebilirsin ki geceye?!
(ç)alıncak bi canım daha kalmadı ! aldın hepsini, kattın canına...
zaten şunun şurasında kaç yüz bin yıl kaldı ki seni unutmama??!!...
hadi rahat bırak zamanı, dokunma yaralarıma...artık ilaç da olmaya çalışma!
istemiyorum düş'ünü kurduğum hiçbişeyi(ni)...
silsin hayat seni...!!


oysa kızımız vardı...ve o çok beyendiğimiz, üzerimde görmeyi çok istediğini söylediğin gelinlik...
hiç unutmam: "düğünümüzde bunun gibi sade; ama senin üzerinde
muhteşem duracak bi gelinlik alıcaz" demiştin...
unutamadığım ve senin ne yaparsan yap _asla_ kirletemeyeceğin,
o kollarında uyuduğum an vardı birde...
inandığım ve kirlenmesine izin vermeyeceğim tek an!
başımı koymuştum koynuna, sıcacık nefesinle kapatmıştın gözlerimi...
uyandığımda alnımdan öpüyodun beni...hep kurmuştum bigün beni öperek
uyandıracağının hayalini...zaten gerçekleştirdiğin tek hayalimdi...

öptün, uyandım...
gittin, bitti (m) !!..............

[ƒяαмвυαz]

Karşılığı olmayan bir sevdaya tutuldum
Sonu olmayan bir çölde yürüyorum
Gözlerimde bir ışık,kalbimde bir umut
Hala seni seviyorum,hala seni bekliyorum

Sen sevmesen bile ben seni seveceğim
Umutlarımı hiç bir zaman yitirmeyeceğim
Sonu olmayan bir sevda da olsa benimkisi
Ben seni ebediyen çok seveceğim

Gün gelirde aklına gelirsem eğer bir gün
Elini kalbine koy ve beni hatırla
Umudu hayalleri olan bu kişiyi,yani beni
Seni seven insanı,Sakın ama sakın

UNUTMA !!!!

[ƒяαмвυαz]

unutmak yok güzelim,
senli ve sensiz geçen *******i,
seni umut ektiğim yarınları, düşleri,
sensiz kaldığım da çektiğim çileyi,
unutmayacağım.....

unutmak yok güzelim,
sana verdiğim sevgiyi senden gördüğüm ihaneti,
sana verdiğim mutluluğu karşılığında gördüğüm kederi,
seninle dimdik gezmeyi,sensizlikte gördüğüm şişelerin dibini,
unutmayacağım......

unutmak yok güzelim,
unutmak yok unutturmakta,
sevgimi susturdun,
aşkımı soldurdun,
umudumu sona kavuşturdun,
kalemim kaldı elimde,
susturamadığın,solduramadığın,sona vardıramayacağın.....


seni ben affettim ama kalemim ve benden aldıkların asla affetmeyecek...

her kelimesini okudukça, bu aşkın değeriyle sevmeyi sana öğretecek....

[ƒяαмвυαz]

ince narin vücudun yataklarda çürüsün
o kumral saçların birer birer dökülsün
gözyaşların kan olsun aksın yanaklarından
kalkmasın vücudun ölüm yataklarından

dilerim bahçende güller bitmesin
allah sana dert verip derman vermesin
doktorlar ömür boyu başucundan gitmesin
beni sevipte ayrıldığın için

dalga dalga saçların birer birer dökülsün
öksürünce içinden ciğerlerin sökülsün
herkes neşe içinde senin boynun bükülsün
veremli kız desinler beni yaktığın için

allah'a yalvarmaya kalkmasın iki elin
ölüm döşeklerinde kalsın o nazik tenin
kefenlere sarılıp olursun belki gelin
kefen bile bulamazsın beni yaktığın için

beyaz tenin renkli yapraklar gibi solsun
kalbine aşk yerine kan zehir dolsun
yavaş yavaş gözlerinin feri solsun
mezarlıkta kemiklerin çürüsün beni yaktığın için

yalvardım peşinden koşup herzaman
erişilmez dağsın başında duman
meğer karektersizmişsin yokmuş sende din iman
yılan gibi sürünesin beni yaktığın için

kara bir bulut sarsın evinin etrafını
hep azrail beklesin almak için canını
ben değil aşk emsin kanını
dudakların kurusun beni yaktığın için

en güzel elbisen tabutuna sarılsın
akrebin bol olduğu yere mezarın kazılsın
mezar taşına "vefasız kız" yazılsın
okuyanlar ağlasın beni yaktığın için...

[ƒяαмвυαz]

evet gidiyorum gitmeliyim olmuyor yürütemiyoruz işte neden anlamıyorsun. birbirimize zarar vermekten başka birşey yapmıyoruz yıpratıyoruz sevgimizi yok ediyoruz hala mı görmüyorsun? seni bir başkası için terkettiğimi de nasıl düşünürsün inanmıyorum sana ne oldu böyle... nasıl aklına gelir böyle birşey görmüyor musun nasıl acı çektiğimi. senden ayrıldıktan sonra da uzun süre kimse girmeyecek hayatıma kolay kolay unutamam seni biliyorsun. masum gülüşünü, zarif dokunuşlarını nasıl unutabilirim birden bire. ama ayrılmak zorundayım zarar veremem daha fazla bize. bunu ikimizde haketmiyoruz neden anlamak istemiyorsun zaten hep böyle bencil davranman yüzünden bu hale geldik. anla artık ben gidiyorum zor olacak ama yapacağım. her seferinde geri döndüm biliyorum ama bu sefer dönmeyeceğim. senden sonra yeni uğraşlar bulacağım kendime hatta belki resim kursuna falan yazılırım. seni unutturacak uğraşlar gerekecek bana fazla yalnız kalırsam başaramayabilirim seni unutmayı. kendini yorma kararlıyım, paylaştık işte herşeyi ben gidiyorum unutursun sende hadi git. yeni doğan gün herşeyi aydınlatacak. zor olacak ama unutacağım seni. zaman en güzel çare unutacağım seni ben gidiyorum... hoşçakal sevgilim !!!

[ƒяαмвυαz]

Dur durağım yok.Her şeye yeniden başlayıp,nerde duracağımı bilemem."Gel"desen gelemem...kurgulu saat durmuş,kuran yok..bakıyor kara kara duvarda...melül mahsun.Kim güneşin önünü kesmiş?üşüyorum hep...dünyamıza dolan işiği,çalmişlar'mı ne?her şeyin tadı buruk..ne olmuş bunlara? Sen yoksun ya... çiçekler:kokuyor mu? kokmuyor mu?bilmiyorum.Alıp kokladığım yok ki...elim ayağım nerde?ağladığım falan da yok.Bir mantar gibiyim.His çeşmeleri mi kim kapatmış? ot gibiyim...Kimse halden anlamaz.Vücudum geziyor ortalarda.Sen yoksun ya...şeffaf bulutlara benziyorum.Suyu toplamamış,yağmur vermeyen.O bulutlar gibi geçen her gün...Yeni bir şey yok.Sen yoksun ya...Muallaktayım,her şey karışık.Ruhum yeni taşınan ev misali yokluğunda,bir şeyler bulabilsem keşke..Sen söyle,sen bari,memnun musun?

[Kéan aRs]

slm ben geldim!!!:D

[ƒяαмвυαz]

Bir palyançoyu oynadım
açıktım sensizlikten
özlemimden çarmıha gerildim
canım deyip sarıldığımda
tenine bıraktığım saklı gözyaşımda
derinde içimden akanların hanceri ile yaralandım
ay gül yüzüne dönmeden günlerimi yakmayacağım
kanıyor içim be vefasız dönde bak utanma
eserine bakarken
onur gurur madalyalarınla süslen
sessizce büyütürken seni içimde
güneşi koluna takıp her gün doğumlarıma anne oldum
biliyormusun hiç bu kadar kapanmadım içime
yanlız bırakılmış kentlerde
ayaza bırakılmış bir kedi yavrusu gibi
simsiyah kaldırımlarda titreyerek yürüdüm
sen utanmaz sevdalarda gezerken
sığmıyorum işte güne geceye
kararan vedaya hazırlanan aya
bir tek el sallayabiliyorum
umutlarımın elinde bir o tutar sanki
bakıyorum arkasında batışında
usulca
karanlığa kendini bırakışında
sanki kayboluşları benden bir şeyler taşıyor
senden gizlice çaldıklarımla oynuyorum artık
sende gülümsemesini öğrenen bir çoçuk gibi
asiliğim önünde diz çökmemi yasakladı.
dönermisin bilmem
gurur artıkları düslerin sorgusu olmaz
sanırım senden hayattan herkesten gözyaşını boyalarında saklayan
bir palyançoyu oynadım
başardım sanırım

[Kéan aRs]

ARTIK YETER
hep birşeyler aldın benden
bu böyle daha kaç gün sürer
müptelan oldum şimdi senin
bu kadar ağladığım artık yeter

biraz da olsun acımadın mı bana
söyle o taş kalbin ne zaman sever
çektirdiklerin dokunuyor kanıma
uğruna yandığım artık yeter

bir türlü alışamadım yokluğuna
uzuyor sensiz bitmiyor *******
tükendim inan ki yalnızlığımla
çektirdiğin acılar artık yeter

söyle bir kalbin var mı senin
bu kötü günler ne zaman biter
kazınıyor kalbime gitgide sevgin
bu kadar sevdiğim artık yeter
ayrılığın acısı ne zaman diner…

[Kéan aRs]

17 YAŞINDA
17 Yaşında Girersem Toprağa
Sevgilim Sen Ağlarmısın
Dönse Yüzüm Kara Toprağa
Baskasına Gönül Bağlarmısın

Yolun Düsüpte Mezarlıktan Geçersen
Otları Birikmiş Mezar Seçersen
Dök Gözyaşlarını O Mezar Başına
İçinde Biri Var 17 YAŞINDA

Ben Ölürsem Herkes Bişey dıyecek
Kimi Hasta Kimi Verem Diyecek
Fakat Biri Var Bunu Bilecek
SEVİYORDU ONDAN ÖLDÜ DİYECEK

[Kéan aRs]

Hersey Yalanmi

İŞte BugÜn DÜĞÜn GÜnÜn
Benim Ise ÖlÜm Gunum
Hani Soz Vermistik
Birlikte Oturacaktim O Masaya
Hani Birlikte Evet Diyecektik
Nikah Memuruna
Hersey Yalanmi

Hani Girecektik Kolkola Salona
Hani Gulumseyecektiik Birlikte Dusmanlara
Hani Kocayacaktik Bir Yastikta
Hersey Yalanmi

Hani Duvagi Ben Cekecektim
Hani Alnindan Ben Opecektim
Hani Seni Hep Ben Sevecektim
Hersey Yalanmi

[Kéan aRs]

Söylesem....
Söyliyebilsem sana AşKIMI...
Yildizli bir gecede.
Acabilsem sana kalbimi.
Göreceksin seninle dolu desem.
Diyebilsem ki cilginca
AşIGIM sana...
ama diyemem...
Cünkü...
Aramizda daglar ,
Ve benim kahrolasi yikilan gururum var.
Bu böyle yillarca sürüp gidecek.
Sen SEni sevdigimi bilmeyeceksin...
Ögrenemiyceksinl...-
Ben her gece ...
Her ALLAHin gecesi...
Yildizlara seni sevdigimi...
Söyleyecegim..
Sana asla!...
Cünkü aramizda...
Daglar denizler,
ve benim kahrolasi yikilan GURURUM var

[ƒяαмвυαz]

Mutlu yıllar sevgilim.. nasılda isterdim yanında olmayı bi bilsen sana sarılmayı, saat 00:00 olduğunda Aşkımmm diyip ilk doğum gününü kutlayanın "Ben" olmasını öyle isterdim ki... ama yoksun ve yokum... hep bahaneler bahaneler bugün gidişinin yirmi ikinci günü.. şuanda kışlada belki nöbettesin belki uyuyosun.. hatırlıyomusun en son görüşmemizde ki konuşmamızı ben sana yalan söylediğin için benden özür dileme bi daha yapmıcam de yeter! demiştim.. sende kendime güvenmiyorum? Ben seni sevmemişim sadece sevdiğimi sanmışım dedin.. bana yalan söylediğin için... ve ekledin "Olmayacak" dedin... bende sana beni sevdiğini bi gün anlıcaksın ama çok geç olucak dedim.. ahh be sevdiğim içimde sana yetiştirdiğim sevgiyi günbe gün parçalayıp yok etmeye çalışmak yerine çoğaltmak için uğraşsaydın.. çokmu istedim senden çokmu zordu? seni böylesine özlemek ve beklemek neyi beklediğini bilmeden beklemek ne zor bi bilsen... hep aynı şey Zaman, Zaman olmuyo zaman da fayda etmiyo her geçen an seni biraz daha özlüyorum ve canım acıyo.. belki bi gün anlarsın beni Belki... Ama yinede bil sevgili! elbet hayatıma bir başkası girer ama kalbimde senden başkasına yer yok... Sanada olmadığı gibi artık sende yoksun.. sadece sana olan sevgim var tek başıma...

[Kéan aRs]

Bİ VEDA DİZESİ
Yine geldim uç noktaya.
Ve ne yazık ki yine sayende bu çöküş
zaten gidişinle ters-düz olmuştu dünyam
şimdi tekrar gelip gidiyorsun
ne istiyorsun? Derdin ne?
Her ne ise derdin bilmiyorum ama...
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum, artık olmayacağım aranızda, olamayacağım
belki aklınıza düşeceğim bir zaman
sonrada unutacağım acımasızca
evet! Zamanı geldi, gidiyorum
vasiyetim hepinize;
kırgınlıklarım ve kızgınlıklarım sana sevgili
umutlarım ve sevinçlerim size emanet
yaptıklarım ve yaşadıklarım onlarda bana
soğuk mezarımda yalnız kalmamam için
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum! Aranızda olamayacağım için
bir daha sevemeyeceğim için
bağışlayın beni gidiyorum zaman geldi
bekler Azraillim ayıp olmasın
kalın sağlıcakla kendinize iyi bakın…

[Kéan aRs]

şimdi gidiyorsun demek
zamansız başlayan bu sevdayı zamansız bitiriyorsun
bitir ez geç hadi sen de sevgimi
ne ferkeder ki bundan sonra zaten
sen beni hiç sevmedin ki
tek isteğim senden kendine iyi bakman
dikkat etmen herşeye
evet belki benden daha iyisini
daha güzelini daha düşüncelisini
belki de en mükemmelini bulabilirsin
ama sakın unutma sevdiğim
seni benden daha çok seven birisini
asla bulamazsın hiçbiryerde bulamazsın
beni düşünme alışkınım ben yalnızlığa
alışkınım terkedilmeye alışkınım vedalara
sensizliğe de alışırım elbet
inan yaşayabilirim yokluğunla da
acı veriyor artık bakışların
acı veriyor artık varlığın bana
git hadi zorlaştırma ayrılığı gözyaşlarınla
git hadi daha fazla durma yanımda…

[Kéan aRs]

Her gidişine hayranla bekliyorum
Yapma Allah aşkına ya hep kal söz etme gidişlerden yada silinsin isminde cisminde
Oynama benimle denge mi bozuyorsun
Askı yaşayacak yürek bırakmıyorsun insanda
Böyle değildin sen ne oldu sana bittiyse heyecanın bileyim bende
Seni çok seviyorum diye başlayan ve ama ile devam eden cümleleri duymaktan bıktım
Seviyorsan seviyorsundur aması olmaz bu işin
Üstelik bir cümlede ama varsa bir önceki yargını hiçbir hükmü yoktur artık…

[ƒяαмвυαz]

hoş geldin kankamda benım alanımı işgal etme:D

[Kéan aRs]

git hadi
bu kadar incittiğin yeter beni
durma çek git hadi
hayatımı çaldın yetmedi mi sanki
utanmadan bakıyorsun gözlerime
sen parçalamıştın giderek kalbimi
bir yanım yalvarırken sana
gitmeni istiyor bir yanım şimdi
yanımda kaldığın her dakika
arttırıyor sana olan nefretimi
ne hale geldim bak aşkından
kurtaramıyorum senden kendimi
karardı yalanlarınla gecem gündüzüm
gitmek yaraşır sana şimdi
çaresizliğim,çırpınışım,hayal kırıklığım
sen,yalnızlığımın tek sahibesi
git hadi
verdiğin acılar daha bitmedi mi
durma çek git hadi
herşeyimi aldın yetmedi mi sanki
hayatımı çaldın yetmedi mi sanki…

[ƒяαмвυαz]

ne zaman düştün sol yanıma da, vuruldun sözlerimden
benim yazım değilsin, korkarım kışım da
tenimde çıldırmış bir dilek tutuşturur iliklerimi
sen ateşsin
saat 17:28
kimbilir, şimdi neredesin

yoruldum korktuğum yangınlara yakalanmaktan
suya düştü intihar, boğuldu son bakış
kimi istesem uzaktır kıyı boyları
vedalar alnıma işlenmiş, nakış nakış

aşk! Sevdiğim ama dokunamadığım çiçek
kulaç attığım dalgalara sıkıştı haykırışım
gitmeyi öğrettiler bana, kalmak nasıldır..?
nasıldır bir göğüste endişesiz uyumak..?
yırttığım takvim yapraklarında ağlıyor çocukluğum
söylesene, nasıldır dudaklarını bir dudakta uyutmak..?

ne zaman girdin aklıma da, karıştım *******de
benim sevdam değilsin, korkarım sevenim de
yürekte şaha kalkmış bir arzu ıslatır dilimi
sen havasın
saat 22:16
kimbilir, şimdi hangi kuytudasın

arındım ve çözüldüm geçmişin kirli nefesinden
geceye düştü uyku, titredi acı soluk
kimi çağırdıysam, kapalıdır seslerinin yolu
üşümeler içimden akıyor, oluk oluk

tutku! Bildiğim ama gösteremediğim resim
akıttığım renklere takıldı gül yüzlü uçurtmam
susmayı öğrettiler bana, konuşmak nasıldır..?
nasıldır, bir sesin içinde bağdaş kurup dinlenmek..?
yitirdiğim öpüşlerde yanıyor sevgilerim
söylesene, nasıldır bir yüreğin içinde demlenmek..?

ne zaman geldin yanıma da, dağıldı hüznüm
kaçarım değilsin, korkarım tutanım da
sen topraksın
saat 22:39
kimbilir, şimdi hangi duygunun uykusundasın


- alıntı-

[Kéan aRs]

yokkk bişey yapmam:D

[ƒяαмвυαz]

suskun çığlıklara sakladım seni

yorgun yıllara adadım sevdamızı

bir bilinmeze kilitledim duygularımı

saklı diyarlara gönderdim umutlarımızı

yoruldum tadında olmaya sevdalarla uğraşmaktan

sıkıldım, hep aynı senaryoda oynamaktan

tükendim gözlerine baka baka seni sensiz yaşamaktan

[Kéan aRs]

Ahhh gülüm derde mi yanarsın sevdaya mı?
Neye yanarım biliyormusun vicdansız
Hani beni görünce o suratını asışın var ahhh ona yanarım işte
Sanki suç bendeymiş,kendine gel güzelim
Sen benim sevdiğim sen benim taptığım sen benim sevdalım olamasın güzelim
Çok değişmişsin be güzelim hani bir söz vardır bilirmisin
Ağlamayı bilmeyen gözler sevmeyide bilmezler
Ama ben seni hala seviyorum güzelim
buda demektir ben hala ağlıyorum
dedim ya güzel kız bende aşk ne heves nede üç beş günlük
bende ki bu aşk can bedenden çıkıncaya kadardır güzelim…

[Kéan aRs]

serseri
Öylesine acimasizdirki yasam denen su nesne,
Ne zaman vuracak darbesini bilemezsin.
Kestiremezsin gelecegini sen istesende,
Geçmiste kaybolur anilarin gelmez geri istesende...

Belki haykirmak gelecek içinden hayata,
Belki basini vurmak gelecek içinden duvarlara,
Ama nafile ne yapsanda gelmez geri,
Unutma senin eserindir su gördügün serser...

Alipta basini uzaklara gitmek isteyeceksin,
Belki düsünmekten moraracak sakaklarin,
Kararmaya basladiginda sensiz aksamlarin,
Unutacaksin ama asla unutmayacaksin...

Gün gelecek anlayacaksin artik hersey nafile,
Silp atmak gelecek içinden tüm herseyi,
Yorgun gözlerinden bosanircasina akacak yaslar,
Sadece ondan geri kalacak hüzünlü bakislar...

[ƒяαмвυαz]

istediğin gibi takıl:)

[Kéan aRs]

VEDA ŞİİRİ
Ya hiç tanimamis, anlamamissin sen beni
Ya da bir vedalik bile degerim kalmamis gözünde
Ah sebebini bir bilsem, anlardim belki seni
Hadi askin yalandi, ya verdigin o ümitler, o sözler neydi

[ƒяαмвυαz]

sadece hayalin var ağlamaktan kancanağna dönen bu gözlerde,
uykusuzluktan harabe olmuş bir gece
ve yerle bir olmuş bu yüreğe hiç istemediği halde ev sahipliği yapan bu bedenim.
ne istiyorum bilmiyorum sensizliğin bir anına bile tahammül edemezken ben
bir ömür sensiz olucağımı bilmek bitiriyor
sana dahil tüm heveslerimi kırıyor içimde.
bir sarhoşluk diycem bu aşkın diycem ama
sağa sola yalpalayarak ağzına geleni haykıran
bir tablo geliyor gözümün önüne.
oysaki öyle değil bir sarhoş kadar umursamaz olmak vardı.
Vurdum duymaz bir yığın umutsuzluğu
hayata sırt çevirmiş o uykusuz ******* gömmek.
sonunda pişman olabiliceğimi aklıma bile getirmemek.
İşte hayal diye buna derim ben.
Yine yokluğunla baş başa her gece vazgeçiyorum senden.
sonra tekrar başa dönüyorum
mahkum ediyorum kendi kendimi sana
içimde kıyametler kopuyor.
bir bakıyorum iki adım ötemden geçiyorsunda
bu yorgun yüreğe hiç acımadan
yönünü bile değiştirmiyorsun bakışlarının.
bir kez dönde bak arkana
bazen seninle karşılaşıcağımı umut ederek
hangi kaldırımdan yürüyeceğimi şaşırıyorum.
yollarımı uzatıyorum hep belki sana rastlarım diye.
uzaktan paylaşılan anlık mutlulukların kalıntıları bu senden kalan.
ölmedin ama sanki ölmüş gibi imkansızsın bana...
yolda gördüğüm herkese sensin diye bakmak okadar zor ki.
yada belki az önce burdan geçtiğini düşünüp
aslında gerçekleşmiycek bir tesadüf için üzülmek.
sevginden haberi bile olmayan
tüm zevkleri ve inandığı değerleri
alt üst eden biri için aşk şiirleri karalıyıp durmak
ve kendine olan saygını yitirmek öyle zorki...
an ve an anılarla aşık olurken sana
bunun bedelini sensiz
ve bomboş geçicek yıllarla ödeyeceğimi bilseydim
bakarmıydım sanıyorsun gözlerine
seni sevmeyi hiç getirirmiydim aklıma
bukadar değişiceğimi bilsem bukadar sıradanlaşacağımı
geri geri gitmezmiydi ayaklarım olduğun yoldan yürümek yerine.
seni sevmek geçmişe dönüp pişmanlıkları tekrar tekrar yaşamak gibi.
deli gibi sevdiğin o insana bir yabancı gibi bakmak
hatta yüzüne bile bakmamak gibi birşey.
doyamamak gibi sana henüz iki dakika öncede görmüş olsam
hala aynı yoğunlukta özlüyor olmak gibi birşey.
umrunda olmadığından emin olduğun biri için
hergece ağlamak en kötüsüde ne biliyormusun
yüzüne her baktığımda konuşmana bile gerek kalmadan
ben varım diye bas bas bağaran umursamazlğınla
tetik çekiyorsun ya bazen umutlarıma...
bazen de kafamı karıştırmak ister gibi
hala aşıkmışsın gibi bakıyorsun ya gözlerimin içine...
hani bide bazen görmüyorsun ya beni
işte yaşarken ölmek dedikleri bu olsa gerek öyle acı ki...
ama olmuyor işte yüzüne baktığım an
gerekli gereksiz ne varsa siliniyor hepsi aklımdan.
gecenin üçünde yorulmadan sana sayfalarca aşk şiirleri yazan
bu eller bir bakışında tutmaz oluyor .
galiba sensiz olmuyor.
gurur sanıpta aslında adını çaresizlik koyduğum
bu anlamsızlığın içinde boğuluyorum...
bu yüzden her defasında yenik düşüyorum ya kendi aşklarıma...
adı küçük kendi büyük aşklar...
sonunu bilmem ama sessizce tanıdım seni
sessizce büyüttüm hayallerimde
ve sessizce sevmeye devam edicem.
hergün bir öncekinden dahada çok sevicem seni
belkide dünyada hiç kimse ama hiç kimse
seni benim kadar sevmiycek sevemiycek....

11 ocak 2006 çarşamba 02:45
defterime yazmışım valla nerden bulduğumu bilmiyorum güzel bir şiirdi paylaşmak istedim biraz duygularımı anlatıyo o yüzden yazmışım galiba :)

[Kéan aRs]

VEDA ŞİİRİ
Ya hiç tanimamis, anlamamissin sen beni
Ya da bir vedalik bile degerim kalmamis gözünde
Ah sebebini bir bilsem, anlardim belki seni
Hadi askin yalandi, ya verdigin o ümitler, o sözler neydi

Al bu gülü, kurutursun, ömür boyu saklarsin belki
Tozlu raflarda sararmis bir siir kitabinin arasinda
Ama beni unutabilecekmisin,
Sevgimi silebilecekmisin bir kalemde

Yazik, sen bu kafayla devam ettikçe,
Mahkumsun hep terkedilmeye hep yenilmeye
Yine de mutluluklar dilerim sana, al hepsi senin olsun
Umarim umdugunu, aradigini bir gün bulursun
Kaybettiklerinin farkinda olmasan bile

Seni 180 derece çeviren, bu denli alçaltan neydi
Ah sebebini bir bilsem, anlardim belki seni
Gidiyorum, ama ben ayni ben, duygularim ayni duygular bilki
Ben hep hazirim adam gibi seversen, gelirsen adam gibi

Ben sairim kizim, asklarimda bambaska olur, vedalarimda
Senin bildigin maço erkeklerden degilim ben
Ne silah çekerim, ne de söver sayar, kabalik ederim
Bana karsi yaptigin hatalari unutur, silerim
Benle paylastigin güzelliklere tesekkür eder giderim
Al iste son kirmizi gül bu, bu da son veda siirim
Elveda, elveda…

[ƒяαмвυαz]

3 sene önceydi,yavaş yavaş başlamıştı herşey.çok eski zamanlara dalarımda bazen ilk aklıma gelen sen olursun..düşünürüm; ben mi sana çok fazla değer vermiştim yoksa sen mi?Sana ulaşmam çok zordu sen nerdeydin ben nerde...geçmişle gelecek arasında köprü kurmak istedim ma yıktılar.. hep senin olmak istedim yapamadım..sevgime sahip çıkmak istedim bırakmadılar..sana kaçmak istedim ama sen sırtımdan vurdun beni,beni istemedin...yaşanmışlıkları bir kenara attım sildim seni herşeyinle,fotoğraflarını yaktım,dudağıma başkası dokundu,anılarını yok ettim küçücük yüreğimden...ve sen hep isyan giderek yürüdüğün yolları gelen adam,boşluğa düştüğüm her dakka beni tutan,geçmişinde pişmanlıklar olan ama herşeyinle bana olan sevgini veren;
DUY BENİ;
seni sevdiğimi söylesemde,
sana gecenin karanlığında sarılsamda,
her yağmur yağdığında göğsünde ağlasamsa,
elini tutp sana güzel sözler söylesemde,
gözlerine içine bakıp ben seninim desemde,
Aslında ben hiç senin olmadım
ben hiç seni sevmedim
ama
buna isyan etme sevgili
çünkü
bir ömür bedenim seninle..

[Kéan aRs]

mersi boku:D

[Kéan aRs]

elveda güzeller güzeli elveda
yazdiklarim siir degil veda artik sana
eline alip bunlari okudugunda
beni düsünüpte sakin aglama
niye gittigimi hâlâ anlamasanda
iste nihayete bu masalda
sonu bilinmez ne kadar acida olsa
bir gün gelir unutursun aldirma
yanliz yürüyorum artik issiz sokaklarda
biraz daha agir basiyorum kaldirimlara
içine dalip gittigim sonsuz karanliga
bir mum daha yaktim yoklugunda
günesle kucaklasiyorum ilk uyandigimda
mutluyum sensiz bir günün baslangicinda
basini kaldirip yildizlara baktiginda
gözyaslarinida ekle onlarin yanina
yagmur yagdiginda gözlerin hep yollarda
beklersin yine hasret dolu bakislarla
haber gönderdim kanadi kirik kuslarla
yazdiklarim yirtik bir zarf içinde veda sana…

[Kéan aRs]

Elveda Askimm
Sen Ask Nedir Bilirmisin Sen Sevgini Kalbine GÖmÜp
Bir ÖmÜr YÜzÜn GÜldÜmÜ Her GÜlÜste Kalbin Sizlayip
Canin Ölesiye Yandimi GÜlerken Kalbin HiÇ Agladimi
Senin Kalbin SÖylesene HiÇ Birine Sevdalandimi
Askin HiÇ Karsiliksiz Kaldimi
Sen Asktan Ne Anlarsin
Senin KaÇ Askin Var HiÇ Saydinmi
Ask Atesi Yakarsa YÜregi SÖnermi Sanirsin
GÖnÜl Biseverse Sen O Sevgiyi Bitermi Sanirsin
Mevsim Kista Olsa Ateslerde Yanarsin
Sen Bu Aski Simdi Anlamazsin
Bir GÜn DÜsersen Karsilksiz Sevdaya
Iste Ozaman Anlarsin
BirgÜn Bedenin Kalirsa ÇÖlde Anlarsin Isyanimi
Esen RÜzgar Yakar Alev Alev
Senin Beni Yaktigin Gibi
Tepende Kizgin GÜnes Dudaklarin Çatlamis
Bir Yudum Suya Hasret Benim Sana Susuzlugum Gibi
Tutunacak Bir Dalin Bile Olmaz Benim Yalnizligim Gibi
Her Yer Kum Gibi Bir Bosluk Olur Suan Benim Halim Gibi
Ölmek Istersin Ölemezsin Benim Istedigim Gibi
SÜrÜnÜrsÜn Can Havli Ile Bir GÖlge Bir Yudum Su
Bir Dost Ararsin Benim Aradigim Gibi
Bir Karalti GÖrÜrsÜn
Gidersin Ama Onun Hizina Yetisemezsin
Senin Varligin Gibi Yani Serap Gibi Hayal Gibi
Sana Yemin Ederim Halimi Bilsen GÜlemezsin Birdaha
Vicdanin Sizlar
Benim Mahvettigim Insan Bumu Dersin
Sana Son Sitemim Bunlar Çatlamis Dudaklara Bir Islaklik
Aglayan Kalbime Bir Sevgi Titreyen Ellerime Bir Umut
GÖrmeyen GÖzlerime Bir Dost Duymayan Kulaklarima Bir Fisilti
Hayallerime Bir GerÇek Olma Ümidi
Bende Bitmek Bilmeyen Senin Ise Zevk Aldiginsu GÖnÜl Oyununa
Bir Son Verme Zamani Gelmedimi
Sana Son Kez Sitem Ediyorum
Seni Son Kez Uyariyorum
Seni Son Kez ÖzlÜyorum
Resmini Bile Son Kez GÖrÜyorum
Telefonda Sesini Son Kez Duyuyorum
Lanet Olsun Iste
Seni
Son Kez Senden Istiyorum
Sana En Son SÖzÜm
Seni
Çok
Seviyorum
Elveda Askim…

[ƒяαмвυαz]

bugün sensiz kaçıncı günüm bilmiyorum zaten geçen zamanı saymaktan yoruldum biliyorum gelmiyeceksin ama biliyormusun gelsende beni bulamıyacaksın

şuana kadar kimseyi sevemiyen kalbim nasıl oldu da asla bana ait olmacak birini sevdi

bir inatla başladı önce herşey daha sonra herşeyim olu verdin ben anlık mutlu olan biriyim ama seninleyken asıl mutluluğun ne olduğunu öğrendim bana uzun süreli mutluluklar verdin bana ilk seni seviyorum dediğin günü hatırlıyorumda ne kadar şaşırmış ve mutlu olmuştum sıksık iyi varsın diye çektiğin mesajlar geliyor aklıma ve nasıl oldu da kapıldım sana nasıl inandım asla benim olamıyacak birine

önceden mutluluktan sığmazdım bu şehire şimdi ise sensizten bu şehirde kayboluyorum...

şimdi bütün hazırlıklarımı tamamlayıp bu şehri sana bırakıp gitmak için hazırlanıyorum. seni bana verdiği için bu şehri severken sensizken bu şehriye tahammülüm yok seni görmek istemiyorum senin olduğun yerlere bile bakmıyorum olurda seni görürüm diye daha fazla üzülmek istemiyorum

şimdi benden yalanlarla çaldığın kalbimi geri ver çünkü ben karşılığında sana koca bir şehri bırakacağım....

sen asla benim olmadın artık istesende olamazasın içimde büyüttüğüm sevgiyi seninle küçültemem kndzm

umarım hep mutlu ve huzurlu olursun (tabi becerebilirsen)


:(

[Kéan aRs]

ELVEDA
issiz sokak köselerinde
seni bekledim bir gün
dönersin diye...
biliyorum kendimi sadece
avutup duruyorum
biliyorum sen geri
dönmeyeceksin, dönmeyeceksin
isiklarin altindan hiç geçmeyecek
geçmeyeceksin
dön desem sana
dön desem sana
sen dönecekmisin
dönecekmisin
kalbini bana verecekmisin
ugruma hesaplar verecekmisin
kendini benim kadar sevecekmisin
...
sanmam
bir tebessüm bile fazla artik
sana senin masum görünen
suratina
simdi benden sana
SON ELVEDA
ELVEDA..

[Kéan aRs]

Hatrima gelmemelisin düsünmemem için seni.
Bulmamaliyim seni düsüncelerimin arasinda.
Her aklima geldiginde Geçmeyen yara gibisin.
Belkide sessizce gelen Ölümün ayak sesisin.

Sensiz geçen ömrümün her aninda.
Elim hep kalbimin yaninda kalkmiyor yerinden.
Belkide sen çikma diye içinden.
Belkide ölümsün derinlerden gelen.

[Kéan aRs]

Hadi sikilmayin çileler gelin..
Üstüme üstüme,
Ezecek gibi gelin!
Ölümüne yasayacagim bu hayati..
*** *** *** *** *** *** *** ***
Terkedin beni sevgililerim,
Dostlarim aci konusun ,
Kötüleyin,senden birsey olmaz deyin..
Ölümüne yasayacagim kimene..
*** *** *** *** *** *** **** ***
Ve sen babam,
Begenme serseri de bana,
Canimsin benim seni yinede seviyorum,
Sende caydiramayacaksin
Ölümüne yasayacagim sanane!..
*** *** *** *** *** *** *** ***
Dert ver sende ya RABBI,
Aci ver can sikintisida..
Zira bulamassin benim kadar güçlüsünü..
Ölümüne yasayacagim,Bu pislik hayati..!

[ƒяαмвυαz]

ondan ondan:D allah seni napmasın ilahi kaaan:D

[Kéan aRs]

bir mezar taşı
Varsin simsekler birbirleriyle amansizca savassin
Varsin yildizlar karanlik kuytularda saklansin
Varsin kabuslarimin ortasinda kabuslar yaratilsin
Varsin ay tutulsun, günes dogmasin
Zifirden karanlik *******imin sabahi olmasin
Sen yoksan yanimda

Varsin yagmur hizini kesmesin hep gür yagsin
Varsin yastigim islansin, gözlerim kurumasin
Musalla tasina gerek yok, naasim burda yikansin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda
Varsin üzerinde bir sey yazmasin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda…

[ƒяαмвυαz]

Bir güvercin ucursam özgürlüklere
*******in arkasına saklanabilsem
Bir safak öncesi merhaba desem
Ucurum boylarına en sevdiğin çiçekleri saklasam
Ressamın renkleri arasında maviyi saklasam
Bir çağla çiçeği gibi tüm çiçeklerden önce açsam
sana bir beyaz versem..
çağlar üstü yaşanan Leyla ile mecnunu
kerem ile aslıyı
unutsam
tarihsel aşkların yönünü sana çevirsem
sevgi ırmağına tüm suları boşaltsam
usulca gözbebeklerinin yamacına bıraksam kendimi
ve ben seni çok sevdim desem
anlarmısın beni
anlasanda anlamasanda
su üstüne yazılmış yanım
ateş üstünde harlanan uslanmayanımsın
anamın yeşil sabunu kadar çocukluğum
baba sofrasında tüm çocukluğumu doyurduğum yeşil soğanımsın
bilki
her güneşim sana selam verir doğmadan önce
su üstüne yazılmış yanımsın
ateş üstünde harlanan
yüreğimin saklı çiceği

[Kéan aRs]

--------------------------------------------------------------------------------

Mezar
Sayet Ölürsem Sana Doymadan
Mezarima Gül Birakin Sabah Olmadan
Yapraklarim Döküldü Çiçegi Solmadan
Mezarimin Basinda Aglamayin Sakin.

Eliniz Degerse Siyah Saçima
Göz Yasiniz Akmasin Mezar Tasima
Sizde Mezar Kazdirin Yani Basima
Birakmayin Beni Yalniz Basima…

[ƒяαмвυαz]

belki bir darağacında can vereceğim, belkide kolların da...
belki bir mezara gömüleceğim belkide, bir çöplüğe atılacağım...
belki bu sevdayı kendimle öldüreceğim, belkide kendimle götüreceğim...
belki sen başkasının olacaksın,belkide benimle geleceksin...
AMA BİLKİ DENİZ GÖZLÜM BEN HEP SENİNLE OLACAĞIM
HEP SENİ SEVECEĞİM...ÖLSEM BİLE...
bir tek buna ihtimal vermeden öleceğim...
işde bu yüzden gözlerim açık kalmayacak...
isterdim ki yaşarken yanımda olasın,
gözlerime bakıp sevdiğini söyleyesin...
fırsat buldukça koşup yanıma gelesin...
şimdi sabah akşam mezarım da sabahlamanın anlamı yok
seviyorum demenin de
belki farkında değilsin ama sen beni yaşarkende binlerce kez öldürdün
o yüzden sana kızgın değilim...
beni öldürmelerine alışmıştım...
yok saymalarına...
şimdi yokum...deniz gözlüm...dilediğini yapabilirsin...
hayat artık senin...ölüm ise benim...
ağlama sakın yalanda olsa kıyamam gözyaşlarına...
benim için ağlama...

[Kéan aRs]

MEZAR BEKÇİSİ
mezar bekcisi kalkti yerinden
tuttu binlerce ölüyü soru yagmuruna
bu ne yapmis dedi hirsizlik yapmis
atin cabuk bunu atese
o ne yapmis dedi yalan soylemis
o zaman onuda atin atese
sonra sira bana geldi
bu ne yapmis dedi o serap adinda bir kizi sevmis
birakin onu ozaman o yanmis yanacagi kadar…

[ƒяαмвυαz]

gidiyorsun işte yine aynı şeyi yapıyorsun ve beni bırakıp gidiyorsun. arkana bakmaya yüzün yok değil mi? ne halde olduğumu görmek acı verecek çünkü sana. hani bu sefer gitmeyecektin hep benimle kalacaktın hani beni unutmamıştın. ne kadar aptalmışım meğer nasıl da inandım sözlerine. dur tahmin edeyim aslında hiç özlemedin belki de hiç sevmedin...! yalnız kaldığın için geldin bana değil mi? kendini yalnız hep kötü hissederdin zaten sen. ne de olsa sana asla 'hayır' diyemeyeceğimi biliyordun. birini bulana kadar yalnızlığını giderdin. zaten hep yalnızlığının adresi oldum ben... hep ikinci rolde oynadım ben hiç esas kız olamadım asıl zoruma giden kollarındayken söylediğin yalanlar neden yaptın bunları bana sana olan saf sevgimi neden kullandın neden neden neden... kafamda milyonlarca soru işareti var. kendimi kötü hissediyorum seni karşılıksız sevdiğimi ve kullanıldığımı geç de olsa anladım. ama ne yapayım engel olamıyorum kahrolası kalbime.. sanki benden ayrı atıyor ben ne desem tersini yapıyor. kahretsin senden ayrı olamıyorum şimdi kapı çalsa gelsen iki tatlı sözünle kollarına atarım kendimi. biliyorsun sennde bunu ve yine ilk yalnızlığında benim yanıma geleceksin yahnızlığını giderip yine gidecekisn ve ben her seferinde kendimi kahredeceğim biliyorum ama yapamıyorum 'hayır' diyemiyromu sana. yine doymadan sana gideceksin olsun be gamzelim ben yine yalnız kalacağın günü bekliyorum...

[Kéan aRs]

Evet… Benden bu kadar… Yorgunum yollar gibi…
Ask, kalemime yabancilasan bir mevzu,
Yar, yardan attigim gençligimin figani…
Lüzumsuz kaygilarimin,
*******e aksettigi vakitlerde,
Artik terk etmenin mecburiyetiyle sarhos,
Yasamadigim hicranlarin koynuna devrilmekteyim…
Saçmalamanin Türkçesine, sairlik demeye basladigimi,
Aman kimseler duymasin…!
Zamanin elinde, topaç misali çevrilmekteyim…
Evet…!
Gitmek için hazirliga giristi her seyim…
Kitaplarim, kalemim ve sazim…
Hazirlar, bir gurbetten, digerine gitmek için…
Ben bunu defalarca yaptim…
Bir kere daha yapabilirim…
Hatta bu defa sadece nefsime tapabilirim…!
Kiymeti harbiyesi yok beklemenin…
Yok kiymeti, durup teklemenin…
Bir vefasiz için, takvimlerin sirtina belkiler yüklemenin…
Kosana yakisacagini mi sanirsiniz, bu saatten sonra emeklemenin…?
Evet…
Ben artik yokum…
Kendimi sabote ettigim bir savasin, neticesizliginden yaziyorum…
Rahmetli iyi adamdi…
O asik zavallinin mezarini kaziyorum…
Evet…
Bu gece…!

[ƒяαмвυαz]

Zamanda kaybolmuş iki yüreği
yeniden bir araya getirmenin
çabası benimkisi.
Küllenmediğine inandığım bir alevi,
yüreğimle yeniden canlandırmaya çalışmak...
Yorgunsan en az senin kadar yorgunum bende...
Herşeye rağmen bir günebakan doğuyor içimde,
ayın karanlığına sakladığım düşlere inat

[Kéan aRs]

MEZAR TAŞI
Birgün bir mezar cikti karsima
Gel bir Fatiha oku dedi basima
Bende bir zamanlar senin gibiydim
Birgün ölecegimi aklima getirmezdim
Bak gör simdi hersey yalan,hersey bosuna
Ey insanoglu aklin al basina
Bende birara senin gibi yer , icer,gezerdim amma
Simdi bak tas dikildi basima!!!!!!!!

[ƒяαмвυαz]

Ölüm Bile Bir Şey Değildir

Dinle,
Umut yitirildiğinde sessizdir.
Yoksa acımasız olan sevgidir.
Gecede kalan yalancı yıldızlar,
Mağrur mağrur sabahı beklerken,
Doğan güneşi ışık saçmaz sanır.
Ağlayarak seni içime gömüyorum.
Bi çare sensiz her gece üşüyorum.
Birikmiş üzerimde kara bulutlar,
Gök yüzü yok sayılacak kadar.
Rüzgar ansızın yolculuğa çıkmış,
Beraberinde acı,yorgunluk getirir.
Düşünerek maziye dalarım.
Çile çıkarır boş kalan yanım.
Döktüğüm göz yaşlarımın sebebi
Geçmiş günlerimizin hatırınadır.
Ruhumuzda kıpırdanan her şey,
Mazide unutulmuş çiçek gibidir.
Sevginin çığlığı duygulara hesap sorarak,
Yüreğimizde avutmak ister acıyı.
Ölüm bile bir şey değildir.
Uçuşan sevgimizin azametli ihtişamında.

[Kéan aRs]

ADANALI ŞAİRİ TANIMAK
sana bu siirimi Adananın islak caddelerinin
dar sokaklarinda bulunan nem tutmus odalarindan yaziyorum
belki hatatta hiç bir dilegim kabul olmadi
hiç bir kiz beni çilginca sevmedi
ben duygularimi yalnizca siirlerime yansitirim
siirlerimde yasatirim asklari mutluluklari
geçit vermedim içimde çikacak isyanlarada
ayrilik olmasin dedim siirlerimde
yalnizligim duyulmasin adananın sokaklarindan
çünkü hayatta ayriliklar vardir göz yasi vardir
ama yinede engel olamadim bazen göz yaslarima
demistin geçenlerde bana duygusalmisin diye
elbette her siir yazan duygusaldir bende öyleyim tabiki
beni bir gün gerçekten tanimak istersen eger
ihanetlerin karsisinda gögsünü siper etmis
mansetlerdede yer alan gazetecinin sesiyim
benim tek silahim kalem kagittir
beni böyle taniyin tanirsaniz eger

[Kéan aRs]

seni seviyorum demistin
anladim ki sen beni hiç sevmemissin

ihanet bu
elbet bedeli ödenir
belkide bedeninle

sen beni bir siyah ford
bes para etmez bir cocukla
aldatirken
ben sen derdim sevgim derdim

ama sen kahpece vurdun
aldattin nerden bilidim
ama seni ömrümün
sonuna kadar sevebilirdim

simdi gözümde bir faysesin
ve ben sana
para vermeden zevklendim
artik hne olursun umrumda degilsin

[ƒяαмвυαz]

Belki de ölümün gizli provasıdır ayrılık...
Aldığın her nefes yalnızlığın zabtına geçmiştir.
Gülümsemelerin solduğu yüz çukurlarından savruluyor
Aşkın imla hataları;
Virgüllerin beli kırılır satır ortalarında,
Ve noktasız,
Sorusuz, işaretsiz
Hatta ünlemsiz satır sonları...
Gidenden sadece " hatıralar " kalır..
Boylu boyunca pişmanlıklar uzanır
Gözyaşlarınla deştiğin yastık kenarlarına...
Zaman durmuş gibi gelir sana...
Herşey bitmiş gibi,
Sona yaklamış gibi susakalırsın kapı diblerinde..
Giden, gider velhasıl....
Perdelerimden taşınır güneş
Varlığında konuşmayan duvarlar,
Cümleleri sırtına yüklenip
Kirpiklerinde oyalanır kuru ayazlar..
Giden, daha gitmeden gömer seni.
Ve sen,
Sesini yitirmiş bir rüzgar gibi kalakalırsın
Mevsimlerin ayak ucunda.
Sonra konuşmak,
Deli haykırmak istersin...
Ama beceremezsin...
Sonra ömür boyu susmak..
Ya da delice ağlamak istersin...
Onu da beceremezsin...
Saklasan da içindeki yalnızlığı,
Seni ele verir ıslak kirpiklerin....
Akşamın karanlığı düşer ayak uçlarına..
İcinde birikmiş özlemi anlatacak birisini ararsın
Ya da sıcak bir omuz..
Ama bulamazsın...
Kimsesizliğin sert rüzgarı yalpalar yüzünü...
Ve sonunda pes edersin..
Yenilirsin...
Sonra da esaretin başlar
Gri gökyüzünün altında....
Gün gelir ölümü arar olursun...
Yenilgiyi kabul etmiş bir asker gibi
Diz çökersin mağlubiyetin iki yüzlü gölgelerine...
Ve beklerken ölümün saatsiz sırasını,
Gözetlerken Azrail'in gececeği tozlu yolları,
Kelimelerinle yalnızlığın kıyısına kusarsın çığlıklarını.
Gözyaşın akmaz sanırsın;
Oysa iç cebinde biriktirdiklerin ayrılığın tek şahididir.
Baktığın her kadın,
Gideni hatırlatıyorsa;
Dudaklarında yüreğin yavaş yavaş soluyorsa
Susmaya mecbursun..
Yalnızlığın ayak dibine düşmüşsen bir kere
Kalkmak için bir el arama etrafında..
Ve boşa çabalama..
Artık yenilmişsindir...
Tüm zaferler senin eserindir artık...
Hayata cezalar kesercesine
Hala sol yanım içten ice kanamakta...
Hala cerahatı bitmemiş bir ayrılığın narkozunda yüreğim.
Ve soğuk parmak uçlarım,
Israrla onun adını gökyüzüne karalamakta...
Sensiz ölmeyi göze alıp ölemiyorsam
Uzaklarda senin saçlarına değil de
Başkasının saçlarında dolaşan ellerini hala özlüyorsam
Hala sevilmektesin...
Hala bendesin...
Hala yüreğimde " aşka " demlenmektesin...
Bir zamanlar elele dolaştığımız sokaklarda
Anılarımızı ve gül kokunu hala arıyorsam
Saatleri duvarları mıhlayıp,
Hep aynı şarkıyı dinleyip
Rüzgarın kovalandığı caddelerde sana arkası dönük olanları
Hep " sen " zannedip
Senin olmadığını anladığımda
Yüreğimi topuklarımda eziyorsam
Demek ki hala ben de yaşamaktasın....
Hala ben de nefes almakta,
Hala ben de " dua dua " kanamaktasın...
Belki de yaşadıklarım acıdır.
Ama aşk her acıya göğüs gerip gideni hala sevebilmektir...
Aşk;
Belki de imkansızlığın dudaklarına mıhlanmış tek kelimedir.
Ya da cümlelerin namlusundan
Yüreğine saplanan kanlı bir gözyaşıdır.
" Belki de sensiz aşk;
Ayrılığına göğüs gerip
Bir yudum gülüşünle hiç gitmemecesine seni yaşayabilmektir..."

" Belki de sensiz hayat;
Ölümün önsüzünde birkaç cümlelik olsa da
Mutluluğa senin adını yazabilmektir....."

İ.Sarıgene

[Kéan aRs]

gecen günlerim geri gelmiyor artik
ugruna çektigim çileler bitmiyor neden
seni ölesiye bir askla seviyorken ben,
söyle neden çekip gittin hiç dinlemeden
yalanmis meger mutlu geçen günler
yalanmis meger beklenen ümitler
rüyaymis yasanan mutlu saatler
ziyanmis ugruna çektigim çileler
sana degmezmis aglamaya ama agladim
seni sevmek bir hayatmis farkina varmadim
çok istesekte seninle olamayiz artik
yazik çok geç farkina vardim

[ƒяαмвυαz]

zor olacak biliyorum ama alışacağım sensizliğe gitmek zorundayım buna mecburum inan bana seni yarı yolda bırakmak değil amacım gercekten.. ama hiçbir şey bildiğin gibi değil. çok düşündüm sonu yok bu sevdanın yok işte gün gelecek ayrılacağız çünkü çok farklıyız hiç bir ortak yönümüz yok sürekli kavga ediyor, tartışıyoruz. nereye kadar gider sence bu ilişki ben sana daha çok alışmadan gitmek zorundayım. eğer biraz daha kalırsam ayrılamam çok zor olacak. sevdiğim kendim için bizim için gitmeliyim. ben yağmuru gözlerinde sevdim o toprak kokusunu teninde tatdım. ama daha fazla uzatmadan bitirmeliyiz yoksa ben sana bağlanacağım ve günün birinde bittiğinde bu günkünden çok ama çok daha fazla acı çekeceğim emin ol. bunu kendime yapamam zaten yeterince yara aldı küçük kalbim daha fazlasına dayanamaz. kusura bakma bizim için senden ve aşkımızdan vazgeçiyorum. elveda....

[Kéan aRs]

TUTSAM ELLERINDEN AGLARSIN

Tutsam ellerinden ağlarsın.
Benek benek büyür karanlığım.
Nokta nokta korkutur seni.
Tutsam ellerinden ; ağlarsın

Toprak kokar avuçlarım , kan kokar.
Ben hoyrat *******de boy atmış fidan,
Boz bulanık sularda yıkanmış , arınmışım.
*******i çok yakınım yıldızlara,
Işığa çıkınca bir karışım.

Tutsam ellerinden ağlarsın.
Doğduğum köyü bir bilsen.
Gece gecemden büyük,
Acısı acımdan derin.
Tutsam ellerinden , üşür ellerin!

[Kéan aRs]

Günlerini say, servetini say, büyüklerni say ama YERINDE SAYMA!
Parani ver, gönlünü ver,selam ver, canini ver ama SIRRINI VERME!
Esini begen, isini begen, asini begen ama KENDINI BEGENME!
Emek ver, kulak ver, bilgi ver ama hicbir zaman BOS VERME!
Hedefe kos, cihada kos, yardima kos ama ORTAK KOSMA !
Fidan büyüt, garip doyur, cocuk besle ama KIN BESLEME!
Davet et, hayret et, affet, tövbe et ama IHANET ETME !
Okumaktan zarar gelmez, oku ama LANET OKUMA!
Elini ac, gözünü ac, kapini ac ama AGZINI ACMA !
Satici ol, alici ol, bulucu ol ama BÖLÜCÜ OLMA!
Rakibini gec, sinifini gec ama GÜLÜP GECME!
Ev al, araba al, abdest al ama BEDDUA ALMA!
Zulmü devir, nefsi devir ama CAM DEVIRME!
Yaklas, konus, tanis ama USAKLASMA!
Dogrul, devril, ama EGRILME!
Seslen, uslan ama YASLANMA!
Itil. Atil ama SATILMA!

[Kéan aRs]

Hayat...
Hayat neden bu kadar acimasiz??
Insanlar neden bu kadar kötü??
Asklar,Sevgiler,Dostluklar neden yalan oldu??
Hic mi yürekten seven yok, su koskoca yalan dünyada??
neden her kez acimasiz??
neden herkez sadece kendini düsünüyor
ve baskalarini unutuyor!!
neden bir insanin ac,yardima muhtac oldugunu bile bile
o insani görmezden geliyorlar??
neden,neden....
bu insanlarin kalpleri tasa dönüsmüs ,
biri sogukdan donarken, diyeri sicacik yataginda yatiyor
ve sogukda donani sadece izliyor.
bu nasil insanlik?! bu nasil bir dünya?!
önemli olan para,pul degil bu yalan dünyada
önemli olan insanlik. Eyer sen insansan bir tek kendini degil
etrafindakileride düsünürsün, onlar ac ken sen tok gezemesin,
onlar donarak ölürken sen sicacik yataginda yatamasin!!
tabi kalbin tasdansa bu sözler sana anlamsiz gelebilir!!
bu sözler sana anlamsiz geliyorsa
sen niye yasiyorsun?!....

[ƒяαмвυαz]

Yaşadıklarımız anlattıklarımızdan değil de anlatamadıklarımızdan ibaret olduğunu öğrettin bana bu suskunluğum aslında seni kendime bile anlatamadığımdandır.yüreğimde unutamadığım olduğundan dır.

Senin gibi unutanlar utansın benim gibi sevip de acı çekenlerde değil ben her gün senin yokluğunu biraz daha büyüterek yaşarken hayattan biraz daha küserek
dönmeyeceğini bilebile sana olan sevgimi ve özlemime yenilerini ekleyor ve her gün yavaş yavaş tükenişimi izlimiyorum peki sen sen nasılsın gittikten sonra hayatına kaldığın yerden devam ede biliyor musun ? hiçbir şey yaşamamış gibi beni hiç tanımamış gibi kaldığın yerden devam ede bilmek hiç bir şey düşünmemek nasıl bir şey ben bilmiyorum bana da öğrete bilir misin?


Ben hergün umutsuzluğun acısını hissediyorum ve gözümde kalan son damlada kirpiklerimin ucunda bak oda senin gibi bıraktı beni

Yaşattığın her şey yalanmış bir rüyaymış uyandım ama bu uyanışım çok sancılı oldu.
Keşke senin sevginin yalan olduğu gibi benimkide yalan olsaydı.şimdi bakıyorum da ben bir yalanı sevmiş bir yalana aşık olmuşum.dünyaynın en büyük pinokyosu ilan ediyorum seni

Şimdi sıra sende kalbim bak o bizi hiç düşünmüyor hep üzüyor unutma sırası bizde ……


Anla artık kalbim o hiç sevmemiş:(:(

[Kéan aRs]

AsKin degerini bilenler onu kaybetmemek icin
Savasir,ugruna canini bile verir...
AsKin degerini bilmeyenlerse
Insanin duygulariyla oynar,alay ederdalga gecer!
Neden hep AsKin kiymetini bilenler,
kiymetini bilmeyeni sever?
Neden onun seni sevmedigini bile bile
Onu seversin…

[Kéan aRs]

Ask ve Sevginin arasindaki fark nemi ?!
Ask karsiliksiz sevmektir
Ask fedakarlik ister
Ask sabir ister
Ask sevdigin yanindayken bile onu özlemektir
Aska yürek gerek
Sevgiyse bambaska bir duygudur
Insan bir cook kisiyi sevebilir
Ama sadece Bir kisiye Asik olur
Dostlarini,ayleni…Seversin ama onlara
Asik olmasin !!
Aski sadece bir kiside hisedersin
O kisinin gözlerine baktiginda,
kalbin hizli carpmaya baslar
Elin ayagin birbirine dolasir
Ne söyleyecegini sasirirsin
O yanindayken kendini güvende hisedersin
Ask anlatilmaz sadece yasanilir !!…

[ƒяαмвυαz]

SONRA YAPILACAK TEK ŞEY VAR

Sen. Makine başındaki adam ve atölyedeki. Sana yarın su boruları ve vanalar yerine
çelik miğferler ve makineli tüfekler yapmanı emrederlerse, yapılacak bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Tezgahı ardındaki kız ve bürodaki kız. Sana yarın bomba doldurmanı ve keskin
nişancı tüfekler için hedef dürbünleri monte etmeni emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Fabrika sahibi. Sana yarın pudra ve kakao yerine barut satmanı emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Laboratuardaki araştırmacı. Sana yarın eski yaşama karşı yeni bir ölüm icat
etmeni emrederlerse, yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Odasındaki ozan. Sana yarın aşk şarkıları yerine nefret şarkıları söylemeni emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Hastası başındaki doktor. Sana yarın savaşa adam yazmanı emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Kürsüdeki din adamı. Sana yarın savaşa dair kutsal sözler söylemeni emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Vapurdaki kaptan. Sana yarın buğday yerine top ve tank taşımanı emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Havaalanındaki pilot. Sana yarın kentler üzerine bomba ve fosfor yağdırmanı emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Dikiş masası başındaki terzi. Sana yarın üniformalar dikmeni emrederlerse, yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Cübbesi içindeki yargıç. Sana yarın savaş mahkemesine gitmeni emrederlerse, yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. İstasyondaki adam. Sana yarın cephane treni ve kıt'a nakli için kalkış sinyali vermeni emrederlerse,
yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...


Sen. Kentin varoşlarındaki adam. Sana yarın gelir de siper kazmanı emrederlerse, yapacağın bir tek şey var:
HAYIR de!...

Sen. Normandiya'daki ana ve Ukranya'daki, sen Frisko ve Londra'daki ana. Sen Hoangho ve Missisippi' deki
ve Hamburg ve Kore ve Oslo'daki ana., bütün toprak parçaları üzerindeki analar, dünyadaki analar, sizden
yarın yeni kırgınlar için hemşireler ve çocuklar doğurmanızı isterlerse, dünyadaki analar, yapacağınız bir tek şey var:
HAYIR deyin!... Analar, HAYIR deyin!...

Çünkü eğer hayır demezseniz, eğer hayır demezseniz analar, sonra, sonra:

Gürültülü vapur dumanlarıyla yüklü liman kentlerinde büyük gemiler inildiye inildiye sessizleşecek, dev mamut
kadavraları gibi su üstünde ölgün ve hantal, su yosunu, deniz bitkileri ve midye kabuklarıyla kaplı, önceleri
öyle ipildeyip çınlayan gövdesi mezarlık ve çürümüş balık kokusuyla yüklü, yıpranmış, hasta ve ölü gövdesi
rıhtım duvarlarına karşı, ölü ve yalnız rıhtım duvarlarına karşı yalpalanacak.

Tramvaylar beyinsiz, ışıltısız, cam gözlü kafesler gibi yamru yumru olacak. Çürümüş hangarların arkasında, büyük
çukurlar açılmış yitik caddelerde raylar öylece duracak.

Çamur grisi, pelteleşmiş, kurşuni bir sessizlik dönenecek ortalığı, her şeyi unutarak, büyüyecek okullarda ve üniversitelerde
ve tiyatro salonlarında büyüyecek, stadyumlarda ve çocuk parklarında, korkunç ve hırslı kesintisiz bir sessizlik büyüyecek.

Güneşli taze bağlar yıkık yamaçlarda çürüyecek, kuraklaşan toprakta kuruyacak, pirinç ve patates ekilmeyen tarlalarda
donacak ve sığırlar katılaşmış bacaklarını devrilmiş iskemleler gibi dikecek gökyüzüne.

Enstitülerde büyük doktorların dahi buluşları asitlenecek, çürüyüp, mantarsı küfle kaplanacak.

Mutfaklarda, hücre odalarda ve kilerlerde, soğuk hava depolarında ve ambarlarda son torba un, son kase çilek, kabak
ve diğerleri bozulup gidecek, ekmek ters çevrilmiş masaların altında, parça parça olmuş tabakların üstünde yemyeşil kesilecek,
ortalığa yayılan yağ arap sabunu gibi kokacak, tarlalarda buğday paslanmış karasabanların yanına düşüp kalacak, yok edilmiş
bir ordu gibi ve tüten tuğla bacalar, demirci ocakları ve yıkık fabrika bacaları sonsuz çimle kaplanarak ufalanacak, ufalanacak,
ufalanacak.

Sonra son insan dökülüp parçalanmış barsaklarıyla ve kirlenmiş ciğerleriyle zehir gibi kızaran güneşin altında yalnız ve yanıtsız
ve yalpalayan yıldızların altında bir yanılgı gibi ordan oraya dolaşacak, o kocaman beton yığınları, tenha kentlerin soğuk putları
ve gözden kaçması olanaksız toplu mezarlar arasında yalnız, son insan, kupkuru, delirmiş, allaha küfrederek, yakınarak o korkunç
soruyu soracak : NEDEN? Bu ses bozkır derinliğinde yiterek duyulmaz bir hale gelecek, yıkıntılar üzerinde esecek, çatlaklar
arasından akacak, bu ses, ibadethane enkazları içinde ve sığınaklara çarparak şaklayacak, kan birikintileri üzerine düşecek,
duyulmayacak, yanıtlanmayacak, son insan-hayvanın son hayvanca bağırışı.

Tüm bunlar olacak, yarın, yarın belki, belki hemen bu gece, belki bu gece, eğer-eğer-eğer siz.
HAYIR demezseniz!...

[Kéan aRs]

aylar takvimlerde buz tutmuş gülüm
bitmeyen kışımın baharı hani
yollarım bir çıkmazda biter gülüm
öfkemin hışımın baharı hani

meltemlerin bestelediği türküler nerde
kuşların söylediği şarkılar nerde
mehtapla uyanan uykular nerde
tek gerçek düşümün baharı hani

güneş doğmazsa gün ağlar
yağmur düşmezse toprak ağlar
benim gözlerim zaten ağlar
dertli başımın baharı hani

ben hasret içinde hasret yaşadım
dermanı bulunmayan bir dert yaşadım
doğduğumdan beri yalan aşklar yaşadım
gerçek mutluluğun baharı hani

[ƒяαмвυαz]

Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında
sevdalanmış onun deli dalgalarına.
Hırçın hırçın kayalara vuruşuna,
yüreğindeki duruluğa
Demiş ki suya:
Gel sevdalım ol,
Hayatıma anlam veren mucizem ol...

Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa
al demiş;
Yüreğim sana armağan...
Sarılmış ateşle su birbirlerine
sıkıca, kopmamacasına...

Zamanla su, buhar olmaya,
ateş, kül olmaya başlamış.
Ya kendisi yok olacakmış, ya aşkı...
Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de
yüreğindeki kederi de
alıp gitmiş uzak diyarlara su...

Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları...
Aramış suyu diyarlar boyu,
günler boyu, ******* boyu
Bir gün gelmiş, suya varmış yolu
Bakmış o duru gözlerine suyun,
biraz kırgın, biraz hırçın.

Ve o an anlamış;
aşkın bazen gitmek olduğunu.
Ama gitmenin yitirmek olmadığını....
Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla.

İşte o zamandan beridir ki:
Ateş sudan,
su ateşden kaçar olmuş..

Ateşin yüreğini sadece su,
Suyun yüreğini
Sadece ateş alır olmuş...

[Kéan aRs]

kimine göre kRalım,kimine göre yalanım,rahat olsun herkes;,BEN falan filanım. Sadece sana göre senin beni bildiğin kadarım








Ben sokakların kural bilmez DELİKANLISI…Bir başkası olabilir miydim hiç
Kendi yerime!!!





eskiden mektuplarin sonuna konulan...nokta sevgi sözcüklerini icerirmis seven insan...nokta koyarmis ve fazla söze gerek yok.....





seni sosyete kızı senin elinde kalemin defterin varken benim vicudumda jilet izleri vardı...



]Biz ADANALIYIZ!!Bizim sevdamız da büyük olur öfkelerimizde...Biz seversek destan…kızarsak katliam olur…



eyy mezarcı bana öyle bir mezar yapki kara toprağa dert olsun…üstüne öyle DERTLİ yazki SEVGİLİM okudukça kahrolsun...


inanmadın ne yapayım, sensizlikmiş senden payım, allahmısın ki tapayım, sevdim seni inamadın…



öÿ£ê ßïr hâÿât ÿâŞâkï mêzârıñı kâzâñ mêzâr¢ı ßï£ê âğ£â$ıñ...


sigaram gibi zararli dumani gibi özgür yasarim



ADANAYA KANLA BASTIM MÜHRÜMÜ KEFEN KEFEN CESET CESET SAR BENİ…


BİZİM İSTİRAHAT EDEMEDİĞİMİZ YERDE KİMSE RAHAT EDEMEZ KEFYE KEDER KRALINA DEĞİL ALAYINA GİDER…


DOĞUŞUM BİLE DERT OLMUŞ ANAMA YAŞADIKLARIMSA BANA ÖLÜMÜM BİLE DERT OLACAK TABUTUMU TAŞIYANLARA…



O kız beni aşar çünkü o bir YASAK KELIME delikanlı dediğin manitasız yaşar…

[Kéan aRs]

Ellerin Titrer Bana Dokunamazsın Başkasına Anlatamazsın & Her Zaman Her Yerde Ölene Kadarda delikanlıyız Bunu Herkez Duysun,Görsün,Bilsin ..


Canimi kapina, yüregimi ellerine, ruhumu bedenine, uykumu yatagina, öpücüklerimi dudagina gönderecegim!. Ve yemin ederim seni ölünceye kadar SeVecegiM!.


Ilik bir rüzgar esti buradan, nereden estigini bilemedim nereye gidiyorsun dedim özlenen heryere dedi aklima sen geldin cünki özlenen sendin. Birtanem


Baliklarin sevgisini bilirmisin birbirlerine dokunamazlar ama sevgilerini hep yüreklerinde hissederler bende simdi sana dokunamiyorum çünkü sen hep yüregimdesin.



Bir soluk kadar yakin, yildizlar kadar uzak derler sevgi için, uzanirsin yetisemezsin, yetisirsin dokunamazsin, dokunursun vazgeçemezsin, vazgeçersin ama UNUTAMAZSIN...



Biri var uzaklarda haykiriyor, Biri var uzaklarda seni özlüyor, Biri var uzaklarda seni sensiz yasamaktan korkuyor, Biri var uzaklarda seni çok ama çok seviyor...




Sen Güllere Özenme Güller Sana Özensin. üzme Tatli Canini Sen Güllerden Güzelsin. sevgi Kadar özgür,özgürlük Kadar Vazgeçilmezsin. sen Varya Sen Herzaman Bitanemsin



Oradasin biliyorum ama ulasamiyorum... Var oldugunu biliyorum ama dokunamiyorum... Konusuyorsun biliyorum ama duyamiyorum...Uzaktaki sevdigim seni çok özlüyorum !



Dün Gece Sen Uyurken Bir Melek Gönderdim Seni Izlemesi Için Umdugumdanda çabuk Geldi. Sordum Neden Döndün Dedi Ki;Bir Melek Baska Bir Melegi Izleyemezki.



Benim Bir yaradanim,Bir Yasatanim Var; Yaradanim Allah; Yasatanim Sensin. Benin Bir Taptigim; Bir Sevdigim Var;Taptigim Allah; Sevdigim sensin



Ayriligin zor oldugunu anlatirlarsa yalanci kahkahalarla beni hatirla...<br>Onu unuttun mu diye soran olursa , unuttum demenden önce beni hatirla... Hayellerimin suya düsecegini bilseydim , onlara yüzmeyi ögretirdim... Bebek uyurken , çiçek tomurcukken , erkek düsünürken, kadin soyunurken güzeldir...<br><br>



Hepimizin sonudur bir avuç kara toprak , ölümden yana korkum yok !. Tek korkum unutulmak...<br><br>



DuYGuLaR VaRDiR aNLaTiLaMaYaN..SeVGiLeR VaRDiR KeLiMeLeRe SiGMaYaN...BaKiSLaR VaRDiR iNSaNi öMüR BoYu aGLaTaN...YoLLaR VaRDiR aSiLMaSi GüÇ oLaN. KaLPLeR VaRDiR aCiLaRLa PaRÇaLaNaN.Ve iNSaNLaR VaRDiR HiÇ uNuTuLMaYaN.SaNMa BeNi SeViPTe BiRaKaNLaRDaN. BeNiM SeVGiM MeZaRa KaDaR oLaNLardan...




GÜLÜMSE! GÜLÜMSERKEN,GÜLDÜGÜNDEN ÇOK GÜZELSIN. GÜLÜMSE GÖLGEM SÜRÜNSÜN PESINDE. GÜLÜMSE! GÜLÜMSEYINCE BAHAR GELIYOR. GÜLÜMSE SENIÇOK BEGENIYORUM GÜLÜMSEYINCE...



Gözlerinde dogmak, yanaklarinda yasamak, dudaklarinda ölmek<br>icin Gözyasin olmak isterdim!!!



Ayrilik Ble Aglardi Ayriligi Yasasaydi, Utanirdi Yaptigindan Eger Aski Tanisaydi!.<br><br>



Yaninda benden yakin baska biri de olsa , her seyi inkar etmis inandirmis olsanda , ve ona duygulanmis sevdalanmis olsanda , biliyorum bu gece beni düsüneceksin...



Sokakta bir kiz gördüm takildi gözlerim gözlerine, Asigim zannetti beni kendine, Halbuki ne bilsin, Benziyordu GÖZLERI GÖZLERINE…




Bir silahim olsaydi, bir silahim..Yoksullugu sakagindan,Kaybetmeyi kalbinden,Ve sensizligi alnin tam ortasindan vururdum….



Kalbim seni unutacak kadar adi ise ellerim onu parcalacak kadal asil dir…




DUSLERIM VARDI GÖRMEKTEN KORKTUGUM,HISLERIM VARDI ANLATMAKTAN KORKTUGUM,SIMDI SEN VRSIN KAYBETMEKTEN KORKTUGUM...




Sen her zaman nerede olursam olayim,<br>Ne düsünürsem düsünüyüm her an kalbimdesin,<br>Seni ne kadar sevdigimi kelimeler ile anlatamam,<br>Ama sunu bil SENI SEVIYORUM !!!!




Askim var daglar bilemez,<br>Sevgim var kimsenin akli alamaz,<br>Birde sen varsin ya bir tanem,<br>Dünyada kimse böyle sevilemez…




Seni seviyorum kelimesini benden baska, sana kimse söylemesin, yalniz bana sakla dudaklarini, seni benden baska kimse öpmesin…



Umutlardir insana gelecegi bekleten, gözyasidir insana derdini döktüren, Aglamak istemezdim sakin yanlis anlama, Asktir insani dertli söyleten.



ASK SENINLEYSE EGER AGLAMAYA DEGER.HAYAT GÜZELSE EGER YASAMAYA DEGER.BEN SENSIZSEM EGER ÖLMEYE DEGER.ÖLÜM GÜZELSE EGER DOGMAYADEGER.SENI SEVIYORUM DE BANA YETER…



Aklima her gelisinde Gözlerim dalar bir hayalin derinine. Bilinmez bir duygu sarar bedenimi. Birden seni görürüm o hayalimde Gözlerim yasla dolar seni SEVDIKCE...


Seviyorum your eyes, cünkü onlar very nice. Neolur birkerecik look at me, sonra don´t forget me. Kalbim tik tak for you, because I love you!!!



Senin yaninda olmak ve senden hic ayilmamak seni doyasiya öpmek ve hic birakmamak senin kollarinda yatmak ve hic uyuyanmamak istiyorum CANIM BENIM...
Ich will neben dir sein und niemals mich von dir trennen ich will dich küssen bis zum geht nicht mehr und in deinen armen liegen ohne jemals aufzuwachen CANIM BENIM..



Dünyada en feci sey Yanlizlik en aci sey Unutulmak en soguk cevap Hayir en sicak kelime Dostluk ama her seyden önemlisi SEN...



Kimileri seviyorum der cünkü ezberlemistir kimileri diyemez cünkü gercekten SEVMISTIR!!!!
Manche sagen dass sie lieben weil sie es auswendig wissen,manche können es gar nicht sagen weil sie wirklich GELIEBT HABEN!!!

[Kéan aRs]

Her aşk bir yüreğin sesidir ve sabırla büyür!
İçindeki sevgiyle, acıyla, inançla, öfkeyle,piser!
Şarap gibi gün geçtikçe güzelleşir..

[Kéan aRs]

Ağlamayı bil gülmeyi unutma
Sevmeyi bil sevilmeden sevme
Güller bülbüllerin yıldızlar *******in
Mutluluklar sadece ama sadece senin olsun.

[Kéan aRs]

Güller hep ellerinde açsın, ama dikenleri batmasın.
Sevda hep seni bulsun, ama seni yaralamasın.
Mutluluk hep yüreğine dolsun, ama beni unutturmasın

[ƒяαмвυαz]

Bu sabah hüzünlüyüm,dokunsalar ağlarım
Kalbim acılarla dolu,yokluğunun ilk sabahlarında
Unutmuşum saatleri,zamanlar durmuş senin için
Gidişine sabahlar bile isyan etti
Sensiz güneşler bile doğmuyor,gözlerimde
Zaman acımasız,zaman hain...
Bir sözünle güneşler batırmışsın,sabahlarımda...
Atmış gitmişsin beni bir köşeye
Yokluğun bana doyar,ben yokluğuna susamışım...
Ama geldiğinde yudum yudum tükenirim...
Yokluğunun ilk sabahında...
Bir gün gelir ben de çekip giderim sevginden
Ama o zamana kadar bin kere ölürüm...
Bin kere dar ağacına asarım duygularımı...
Ama yine de fayda vermez,isyan ederim kaderime...
Dudaklarım boykot etmiş adını,zamansız...
Matemini dalga dalga yazarım *******ime...
Gözlerim seni ağlar,ellerim seni yazar...
Ben çeker giderim hayatından,sen kalırsın o şehirde...
O şehirde insanlar çabuk unutulur,çabuk biter sevgiler...
İçeceğim yokluğuna,bu gece nöbet nöbet...
Lanet olsun bu karşılıksız sevdalarıma...
Lanet olsun beni hiç sevmemişliğine...
Benim olmayacağını bilerek yazacağım...
Ve benim hiç olmadığına içeceğim...
Vaad edeceğim bir şey yok sana benden başka...
Ama sen beni anlamadın,istemedin asla...
Uzaklarda ışık var ama senin ışığına benzemez...
Öyle bir ateş yaktın ki bende yazmakla bitmez...
Sen beni aramazsın,özlemezsin biliyorum...
Ben seni esen yellerden bile soruyorum
Öyle bir şarkı olsa ki seni anlatmasa...
Öyle bir şiir olsa ki seni yazmasa...
Öyle bir gün olsa ki senle doğmasa...
Ceylan gözlüm,yokluğunun ilk sabahında
Sana hasretim sarılmasa...

[Kéan aRs]

Bu şarkım sana sevgilim, bir an önce dönmen tek dileğim,
Gözyaşım karışıp denizlere, Sana ulaşır belki hasretim.
Elimle tutamadığım, gözlerimle göremediğimsin,
Şimdi çok uzakta, nerden bileceksin halimi.
Hasret kapımda, nöbetler tutuyor, sevgilim uzak bir şehirde,
Gözlerim onu arıyor, bir kuş olup uçup gitsem,
Aşsam şu enginleri, varsam senin yanına, öpsem seni koklasam.
Ah yanı başımda durur gibisin, hasretin büyütür bak seni,
Ah bu kadar uzak olup, kalbimde uyuman ne tuhaf...

[ƒяαмвυαz]

Aşk suskunluğumdu benim!
Kendime ırak bir kentten çok sesli bir ağırlama, içten bir ikrarın yetmeyen teşekkürlü karşılığı. Oysa sunulan hayattı, yazgısında deli kız oyası. Deliksiz uyuyacağım, geç kal bu gece.

Aşk yanımdı benim!
Kelimesiz, hecesiz ama ağlamaklı... Yerlerde sürünen gözyaşlarımda yalnız olmamanın iması!
Acele etme bu gece. Tam vaktinde gelişinden değil mi öncemizdeki aşklar?
.
Aşk vurgunumdu benim!
Yaralı ama kansız... Acılı ama feryatsız� Ağlayan keman, sızılanan kaval� Beklenmedik ihanetti buluşmamız. Yıllardır vardı ve çok az yakardı. Şimdi burada, sahibinden uzak�

Aşk yazımdı benim!
Aşk yazdığımdı, okuduğundu. Bu geceyi geç ömrümden. Bu gece geç bir vakit ömrümde. Oturduğum masada şaraplık bir tat, tütünde tutuksuz bir nefes. Yetişme bana, geç kal! Erkenciliğin değil miydi, bize koca bir geleceği geciktiren?

Aşk heyecanımdı benim!
Vursalar ölmezdim o heyecandaki kadar. Sevseler mutlu olmazdım o titremedeki kadar. Voltalar uzuyordu ayağımda. Zaman uzuyordu. Sancı sığmıyordu bedenime. Delilikti, serserilikti, güzeldi�

Aşk itirafımdı benim!
Okunan, dinlenen ama bilinmeyen... Söylesem, dilimde kekremsi bir tat bırakırdı. Sustum, dilimle geldi bütün belalar� Dili belası sayfalarımın övgüleri, asılı kaldı aklında. Şımarıklığım korkun oldu, usluluğum hayalin! Değişemedim onca değişimde, onca yenilikte� Buydum ben, bulduğun gibi. Koruduğum aslındı, kaybettiğim aslım!

Buydu galiba aşk!
En can alıcı noktada bir İstanbul kaçağı, birçok A'lı kent kaçamağı, bir gözyaşı bozgunu, bir kavuşma, bir ayrılık ve bin ölüm� Sayısız dirilişte aynı yemin! Döndüğüm sözümde hayâsız yalan. Tek varlığım ve tek yokluğum� Yaram ve merhemim� Kazanmadığım ama hep kaybettiğim. Evet, buydu aşk!

Aşk yasağımdı benim!
Uzaklığını ölçtüğüm bir şarkı, tınısını mırıldandığımda anlamı beynime oturan bir müzik. Tuzağı yoktu arada. Geçit veren dağlar, ayağa dolanmayan yollar ve aşıldıkça genişleyen, bereketinde güneş kavrukluğu ovalar� Geç kal bu gece, zamancılığın değil miydi bizi bekleten, duvar önü ameleliliğinde?

Aşk çözümümdü benim!
Düğümlerin çıkmazından, elime düşen tek bir seni seviyorum'du. Gelişemedik uluorta. Durduk bulanıklığımızda; durulmadık durgunluğumuzda. Çarptık, düştük� Ayağa kalktık yardımsız. Seni seviyorum'du her şeyin en baştaki sonu. Söyledik, duyduk, yeniden düştük ve kalkamadık yardımlı. Gelmedi acil adamlar. Sen yine de, bu gece gelirken yolu uzat ve getirme yanında, başka yarınlarını.

Aşk engelimdi benim!
Burkulan yanıma yerleşen yalnızlığına eş, diğer yanımda onmaz bir gelecek�
Artık bir gece bu karanlık! Gelme, kendim kendimi avuttum!

[Kéan aRs]

Her gülen yüze dostca sarıldım,
Her sevgi sözüne arkadaşca baktım,
Yanında olmasam bile umutlarımda hayallerimde hep sen vardın..

[Kéan aRs]

Gökyüzü ne kadar karanlık olursa olsun ,
Oralarda bir yerde mutlaka bir yıldız vardır.
Bir kalp ne kadar sevgisiz olursa olsun,
Mutlaka içinde yeşeren tomurcuk ve bir çiçek vardır .

[ƒяαмвυαz]

yanlızlık içinde kayboluyorum
hafızama iz bırakmış bir kentin sokaklarından
bir düne bakıyorum
yarım kalmışım galiba
yarımlık bir ayağı olmayan bir topal
koltuk değneklerinin desteği ile gülümsemek
yatalak yorgan altında gülümsemek
en güzel mutlu tablolarının yırtılması
boş bir çerceve olarak elinde kalması
ama biliyorum boş çercevede olsa
benim duygularımın renkleri
ve o tablo boşta olsa
yüreğimin en yeşeren kısmında
gülümseme olarak bakacak bana
hep yeniden yeni bir ilk
yeni bir aşk yeni bir sevgi
hepsi o çerceve içinde
aynı kadından gülümseyecek bana
yarım kaldım diğer yarım gülümseyene kadar
bir bütün özleminde olacağım...

[Kéan aRs]

Acımak sevgi değildir, üstünlüğün kabülüdür.
Hoşgörü sevgi değildir,istemediğine katlanmaktır.
Bağımlılık sevgi değildir, gereksinimin karşılanmansıdır.
Sevgi değer vermesini bilmektir. sevgi yaşama hakkını kabul etmektir.
Sevgi var olmaktan kıvanç duymaktır sevgi eşitliğin duyumsanmasıdır.


Dünya unutursa dönmeyi,
Rüzgar unutursa esmeyi,
Aşıklar unutursa sevmeyi,
Belki o zaman unuturum seni

[Kéan aRs]

Sen ; bir damla şarap gibisin içtigim anda beni sarhoş edecek ...
Sen ; masmavi bir deniz gibisin, dokundugum anda beni titretecek
Sen ; harika bir insansın, sonsuza dek sevilecek
Sen ; sevgi dolu bir insansın hep sürecek ....

[Kéan aRs]

Birgün zaman kayar elinden tutamazsın.
Sel gibi akan gözyaslarını kurutamazsın.
Öylesine sendeyim öylesine bendesin ki
Unutmak istesekte artık unutamayız!!!

[Kéan aRs]

Önce düştügümde kalkmayı, sonra aleve dokundugumda acıyı sevmeyi öğrendim
Sonra terkedilip beklemeyi sayende unutulmayıda ögrendim
Herşeyi öğrendimde yalnız unutmayı öğrenemedim...

[Kéan aRs]

Kuşları çok seven bir çocuğun kaçmasın diye sımsıkı sarıldığı serçe yavrusunun biraz sonra öldügünü fark edişini çocuğun gözyaşlarını ve...
Seni kaybeden beni anlayabilirmisin.


Mutluluğun ve sevginin resmini çizen bir ressam ol.
Fırçan hiçbir zaman kederi yansıtmasın o bembeyaz zemine.
Mutlu ol ki yaşadığını yapmak daha haz versin sana.


Penceremin önündeyim dalmışım gökyüzüne
Bulutların arasında yer ararken kendime
sonsuzluğu dolaşırken sensizliğe alısırken
herşeyini unutmuşken kahretsin aklımdasın
Ve sen bunun farkındasın...

Bir kez sevdiğini unutmaz bu yürek ,
Devran kiri isyan pası tutmaz bu yürek ,
Birgün bu muhabbetten eser kalmazsa ,
Ancak o zaman yaşamaz bu yürek ...


Sen gelmesende yine ; geceyi okşarım saçın yerine
Belki ben kırgın ; belki sen yaralı
Aşkın sağnağına yakalanırsan eğer
Kalbime sığınırsın , inan buna değer .


Sanma ki yerin dolacak,
Senden başka biri benim olacak,
Ya bana senin gibi bir sevgili,
Ya sana benim kadar seven bulunacak...


Mutluluk hayallerde gerçek;gerçeklerde hayaldir.
Bedeli onu onsuz sevmek olsa bile...


Biliyorum sen bir yıldızsın, etrafında birçok gezegen var.
Ama unutmaki ben dünyayım ve yalnız bende hayat var...


Aşkımız kara bulutlarla kaplıysa eğer..
Yağmurun yağmasını bekle,
Çünkü her yağmurdan sonra gökkuşağı çıkar....

Hani dostlar vardır. Bunaldığınızda yanınızda hissettiginiz ,Ve kimi zaman da bulduğunuz.
Hani dostlar vardır, iki eli kanda olsa bile, ihtiyac duyduğunuzda koşarak gelen. Hani dostlar vardır, kederinizi kederi bilen.
Hani dostlar vardır, üzemezsiniz, kıramazsınız, kıyamazsınız.
Hani dostlar vardır, fikre ihtiyaç duyduğunuzda, sizi sizden fazla düşünüp akıl verir.
Hani dostlar vardır, beraber olduğunuzda kederiniz bitiverir.
Hani dostlar vardır, Doğduğuna şükrettiğiniz.....
TÜM DOSTLAR ÖZELDİR!!


Sevgi duygularını anlatamadığın zaman,
Gözlerinden süzülen iki damla sıcak gözyaşlarıdır..


Küçük bir özlem yakarsa yüreğini
Ve acı çekersen hasretten yana beni an .
Çünkü ben, içimde yüzbinlerce özleminle,
Hergün seni anarak yaşıyorum.


Semadaki tüm yıldızlar sönünce,
Gözlerinde gecenin yalnızlığını hissedince,
İçten içe muhtaç olunca bir dost sohbetine,
Unutma ki seni düşünen bir var bu şehirde....


Hasretin bu kadar acı vereceğini bilmezdim. öğrendim...
Çünkü benim her saniyem hasret....
Severken, özlerken ve hep yalandan gülerken, bilmedilerki
İÇİMDE SEN VARDIN VE HEP SEN OLACAKSIN........


İki kıyı gibiyiz.. bizi ayıran deniz aslında tek bağımız..
Senin üstünden geçen bulut, benim yağmurum.
İki kıyıyız hep biraz uzak ama sonsuza dek birarada...


Denizler mürekkep gökyüzü kalem oldu,
Yıldızlara binlerce kez seni seviyorum yazdım, sende inandın .
Ben seni sevmedim sana taptım..


Beni özlersen gökyüzüne bak.
Yıldızların kuyruğuna kalbimin parçaları takılı.
Yalnızlık seni üzerse elini kalbine koy gözlerini kapa.
Ruhum orada çakılı....

[Kéan aRs]

Gulmek icin mutlu olmayi beklme,belki mutluluk gulusunde saklidir.Sakin aglayayim deme bilki bi yerlerde senin bir tek gulusun icin yasayan vardir.

Bir telefon bekliyorum,SEVGILIM diye baslayan, seni seviyorum diye biten. Bir telefon bekliyorum, dün gelmesi gereken ve bugün hala gelmeyen...

Aglayisim terk edip gidisine degil. Ben! Sensizken, senden diye sensizligini de sevmistim. Sen, seninle, senide sensizliginide alip gittin.

Bir su gibi berrak , bir cicek gibi sevgi yüklü , gökyüzü gibi yalin, okyanus kadar derin, kelimelere sigmayacak kadar büyük bir sevgimiz oldugunu sakin unutma !

Dunyada essiz bir guzellik varsa o da kalbindedir.Hayatinin bundan sonrasi kalbini guzelligi gibi gecsin.Sevenlerin icin iyiki varsin.

Maviligin gokyuzune sigmayan sonsuzlugunda ve herkes uykudayken gunesin dogusunu seyretmek gibi bir sey;sevdigine sevildigin icin dua etmek.

Öyle mutlu ol ki; güzellikler bile seni kiskansin. Gözyaslarin yanaginda nem degil dudaklarinda kahkaha olsun. Mutluluklar hep senin olsun.

Hayallere dalip gitmem ben çünkü tek hayalim sensin benim! Hiçbirsey isteyemem ben çünkü birtek istedigim sensin.

I love your eyes cünku onlar very nice, birkerecik look at me ondan sonra don´t forget me, kalbim tic tac for you because i love you!

Duygular vardir anlatilmayan sevgiler vardir kelimelere sigmayan bakislar vardie insani aglatan insanlar vardir ki asla unutulamayan,iste SEN onlardansin!

Sen bir günessin, biliyorum, etrafinda bir sürü gezegen var; ben de dünyayim, bil ki yalniz bende hayat var...

[ƒяαмвυαz]

Saçlarına tutunduğum ak saçlı dede
Nasihatine muhtacım
Dergâhına kabul eyle
Sende gönül ilacım, yârim, yaranım

Dayan yine sedirine
Al eline doksandokuzluk ilahi tesbihini
Çektikçe kımılda, anlat derman-ı ilahiyemi
Tesbih tanelerinde sakladığın alimliğini fısılda kulağıma
Mahrum etme beni ne canımdan ne cananımdan
Kesende topladığın çakıl taşlarını göster bu aşk mağduruna
Her taşta binlerce cefa anlat ben yalınayak kaldıktan sonra
Şahitliğimi yap huzur-u rahmaniyede
Konuş, anlat deva iste yaradanımdan
Şöyle bir bak yüzüme
Sonra teşhisi koy…
Yaz yazabildiğin kadar…
Anlat anlatabildiğim kadar…
Gözlerimden akan yaşları temizle
İlahi’yi anlat, mecnunu - leylayı anımsat
Önündeki üzüm tanelerinden şöyle bir tat
Neyse,neyse alim dede
Kapıda gözüken başka müridin
Şöyle bir ona bak, bir de bana bak…

YuNEmOz

[Kéan aRs]

Sevdim seni bir kere baskasini sevemem deli diyorlar bana desinler ben degisemem.

Eger beni bu sokakta,bu mahallede,bu sehirde bulamazsan sevgilim bilki ben, gözlerinin daldigi yerdeyim...

Eger beni bu sokakta,bu mahallede,bu sehirde bulamazsan sevgilim bilki ben, gözlerinin daldigi yerdeyim...

Ben seni asil insanlarin basit sevgisiyle degil basit insanlarin asil sevgisiyle seviyorum...

Eller bana kalpsizsin diyorlar, dogru çünkü kalbimin sende oldugunu bilmiyorlar.

Üzüntülerin kumsaldaki ayak izleri kadar hafif sevinçlerin okyanuslar kadar derin olsun.

Seni Günde Bir Kez Düsünüyorum, O da 24 Saatimi Aliyor...

Güllerin hepsi güzeldir ama senin kadar degil, seni herkes sever ama benim kadar degil.

Seni ne kadar mi seviyorum? Kimsenin seni sevemeyecegi ve kimseyi sevemeyecegim kadar...

Aramizdaki mesafeler ne kadar uzak olursa olsun sonsuzluga giden tüm yollara adini yazdim. Hangi yoldan gecersen gec seni sevdigimi okuyacaksin.

Bir umut vardir hic tükenmeyecek. Bir hasret vardir cekilmeyecek. Birde ölüm vardir, birgün elbet gelecek ama sana olan sevgim ne ölecek ne de bitecek.

Icimde bir SEVGI var ta kalbimde. Anlatilmayacak kadar derinde.Canim desem.sevdigim, sevgilim, birtanem desem bütün sözler yetersiz. ASKIN icimde tarifsiz.

Benim sana asik oldugumu anlatmak için bir siirmi yoksa bir masalmi yazsam.Ama ben sana iki kelime yaziyorum.SENI SEVIYORUM.

Bir gün bir rüzgar eserse oralara. Benim sana olan sevgimi fisildarsa kulagina, unutma sende bana bir tutam sevgi yolla.

Cilginca vursamda dalgalari kiyilara , bir rüzgarim sonucta. Istesemde esemiyorum o kadar uzaklara, ama benim varligim hep orada senin yaninda.

En koyu mavilikleri avucuna, en içten mutluluklari gözlerine ve en derin sevgileri kalbine usulca birakiyorum.

Seni anayasanin 4200 nolu maddesine göre kalbimin en derin kosesine hapis ediyorum avukat tutmana gerek yok bitanem, cunku SENi OLUMUNE SEViYORUM.

Bir ilk gibi yasayacagim içimde, kalan son sevgi parçasini seninle. Sakin ayrilmayalim sevgilim, gitsem bile yadellere...

Dunde,bugunde,yarinda yuregin kadar yanindayim.Kendini yalniz hissettiginde elini kalbine koy;Ben hep ordayim...

Bir gun zaman kayar ellerimden tutamazsin sel gibi akan yaslari kurutamazsin. öylesine bendesin ve öylesine sendeyim ki artik unutmak istesende unutamazsin.

gecemidir insani huzunlendiren,yoksa insanmidir huzunlenmek için geceyi bekleyen?gecemidirseni bana dusunduren yoksa benmiyim dusunmek icin geceyi bekleyen

buruk bir duygu yuklenirse yuregine, gozlerin zaman zaman takilirsa uzaklara, kulaklarin zamansiz deli gibi cinlarsa,bilki biryerlerde ozlenmissindir.

Sen deli bir yagmursun ve bense o deli yagmura hasret kalmis bir avuc toprak...

Sen yasadigim bir omur gordugum en guzel gunlerimsin sen her gece ruyalarima giren bir tanecik sevgilimsin.

Sevgim sinirsiz ama anlayabilene,dostlugum sonsuz ama

[Kéan aRs]

Güller hep ellerinde açsin,ama dikenleri batmasin.sevda hep seni bulsun,ama seni yaralamasin.mutluluk hep yüregine dolsun,ama beni unutturmasin.

Dünyada 2 renk gül olsun,biri kirmizi digeri beyaz,sen beni unutursan kirmizilar solsun,ben seni unutursam beyazlar kefenim olsun.

kimbilir hangi aksam günesle beraber bende sönecegim kimbilir hangi ellerden son suyumu içecegim belki göremeden ölecegim fakat yinede seni 'EBEDiYEN SEVECEGiM'

Bir bakisin manasi, Hiçbir lisanda yoktur, Bir bakis, bazen sifa, Bazen zehirli oktur, Bir bakis, bir asiga, Neler neler anlatir, Bir bakis bir asigi,Senelerce aglatir :`(

Sana bisey soyleyecem ama sakin uzulme;Dun Doktora,gittim böbregimde kum,kalbimde seni buldular!!!!!

Ayak ucumda basladi sevgi...Simdi basimin tepesinde olusan bir dusunce yiginiyla bulutlardan asagi hizla dusuyorum, dua ediyorum parasutum acilsin diye...

Sevdigim insanlara kizabilirdim. Eger sevmek bana mahzun durmayi ögretmeseydi.

Nasil doldurduysan hayatimi varliginla, bende yazmak isterim adini kalbime defalarca.

Baska bir rengi sevmeyen renk ölür. Ben seni seviyorum kalbim gök kusagi .

Seni ne kadar cok özledigimi bilmek istersen,Gökyüzünden düsen her Yagmur tanesini tutmaya calis,tutamadigin her Damla benim sana olan özlemimdir Gülüm!

Sen Benim Gözümde Bir Damla Yas Olsaydin Seni Kaybetmemek Icin Asirlarca Aglamazdim!!!

Ikiden bir cikinca bir kalirmis..YALAN! Sen gidince ben kalirmiyim saniyorsun?

Sen çölde açan bir gül olsaydin inan seni soldurmamak için gözyaslarimla sulardim.

Bir atesim yanarim külüm yok dumanim yok sen yoksun mekanim belli degil zamanim yok firtinalar icinde beni yalniz birakma benim senden baska siginacak limanim yok!

[ƒяαмвυαz]

Nadasa bırakılmış topraklar gibi yüreğim sensiz
Ne kalbimde bir gülün yeşermesine izin veriyor kadar
Ne de bu çöl yangınlarını söndürecek yağmurların yağmasına
Kalbimde koca bir karanlık içinde gözlerin
Ve bir rüzgar saçlarımı savuran
Ilık bir yağmur yağar saçlarımın içine
Sanki içimi rahatlatır göz yaşlarım
Bir resim düşer elimden
Uçar gider rüzgarla beraber
Bakmaya korktuğum,atmaya kıyamadığım,sevmeye doyamadığım
Bir resimdi o
Saçları pamuk gibi yumuşak,gülüşü güneş gibi sıcak
Göz yaşları bir okyanus soğuğu....
((Onu nasıl anlatsam bilemiyorum))
____G_Ü_L_C_A_M____

[Kéan aRs]

Ay ışığının aydınlattığı bir kumsala küçük bir dal parçasıyla
Seni seviyorum yazmak isterdim ama,
Sen hırçın bir dalga olup silersin diye yazmaktan korktum.


Sen seni özleyenin özleminden habersiz
Özlemle özlenmektesin,
Sen , özlemlerin içinde en çok özlenensin!!


Birgün hayatın bütün güzelliklerinden vazgeçip,
Ölüme sessiz sedasız gitmek istersen,
Yanıma gel ki sana sensiz yaşamanın,
Sensiz olmanın ölüm olduğunu göstereyim.


Kimbilir hangi akşam güneşle beraber bende söneceğim,
Kimbilir hangi ellerden son suyumu içeceğim,
Belki göremeden öleceğim fakat yinede seni 'EBEDiYEN SEVECEĞiM'


Umutlarının bittiği yerde düşlerine sarıl;
Düşlerini paylaşacak birini ararsan ben burdayım..


Ne seni unutacak kadar zaman geçecek,
Nede geçen zaman seni unutturmaya yetecek,
Bırakıp gitsemde unuturum sanma,
Zaman alışmayı öğretir, unutmayı ASLA ! !


Seni ne kadar sevdiğimi ögrenmek istersen,
Yere düşen her yağmur damlasını tutmaya çalış;
Tutabildiklerin senin sevgin tutamadıklarınsa;
Benim sana olan sevgimdir..


Ben bu hayatta pek çok yanlış yaptım ,ama acısını ben çektim
Tek bir doğru iş yaptım oda sana kalbimle güvenmekti,
Umarım laiksin sen buna canımın içi...


Gözlerin dolarsa bir gün, bilki ben seni anıyorum.
Kalbin yanarsa bir gün, bilki ben ağlıyorum.
Bir gün ağlamak gelirse içinden, bilki bende YAŞAMIYORUM


Sevgiyi göstereceksin söylemek yetmez ,
Sevgiyle dokunacaksın düşünmek yetmez ,
Sevgi ağzında olacak gözünde yetmez,
Sevgiyi vereceksin gönlünde yetmez...

[Kéan aRs]

Karanlık gecede önemli değildir yıldızları görmek,
Gündüzleri yıldızları görebilmek marifet,
Aşık olmak önemli değil, bir ömür boyu sevebilmek marifet


İskelemin ayağındaki balıklar getirdi haberini,
Dediler ki 'Bir deniz kızı haber uçurdu sana' inanamadım,
Gökyüzüne baktım ; martılar gülümsedi bana!


Umut yazıyorum bir kır çiçeğinin taç yaprağına.
Nice soğuklara dayanıyorda
Bir sözünle kırılıverir diye korkuyorum...


Sen herzaman nerede olursam olayım,
Ne düşünürsem düşünüyüm her an kalbimdesin,
Seni ne kadar sevdiğimi kelimeler ile anlatamam,
Ama şunu bil SENİ SEVİYORUM !!!!!!


Bir pınarsın içilen ama hiç kanılmayan,
Seveni yanıltmayan, sevince yanılmayan,
Özlenen sen. özleyen sen, özleten sen.
Varken doyulmayansın. Yokken dayanılmayansın...


Bir Dilenci gibi Kapına Geleceğim.
Beni görünce tanıyamayacaksın.
Para vereceksin; Param var diyeceğim!
Ekmek vereceksin; Karnım Tok Diyeceğim!
"Öyleyse ne istiyorsun?" diye sorduğunda:
"Bir zamanlar Sana Verdiğim Kalbimi" Diyeceğim!


Yanlızlık *******in, ümit bekleyenlerin,
Hayal çaresizlerin, yağmur sokakların,
Tebessüm dudakların, hüzün ellerin,
Sen ise sadece benimsin B İ R T A N E M !!


Gün birgün sevdalanmış geceye.
Gecede yakamoz düşürmüş denize.
O günden bugüne geceyle gündüz ayrılmaz olmuş,
Ta ki güneş tutulup, gölge düşürene dek sevdalarına.

[Kéan aRs]

Yıllardır sevgimin öyle çok muhafızı
Ve öyle çok düşmanı oldu ki,
inan ben seninle onları aştım.
Ve inanki seni seviyor olmak bile,
Büyük bir nimet benim için...


Aşkım var dağlar bilemez,
Sevgim var kimsenin aklı alamaz,
Birde sen varsın ya bir tanem,
Dünyada kimse böyle sevilemez...


Bir ilk gibi yaşayacağım içimde,
Kalan son sevgi parçasını seninle,
Sakın ayrılmayalım aşkım ölsem bile ellerinde...

Aşkım yatağın, sevgim yorganın,
Yüreğim yastığın olsun iyi uyu BİRTANEM !!


Bir yağmur damlası seni seviyorum anlamını taşısaydı,
Ve sen bana seni ne kadar sevdiğimi soracak olsaydın,
İnanki bir tanem hergün yağmur yağardı....


Hasret kapımda nöbetler tutuyor sevgilim,
Uzak bir şehirde gözlerim onu arıyor,
Bir kuş olup gitsem aşsam şu enginleri,
Varsam senin yanına öpsem doyasıya koklasam..


Hani o gün beni anlayan sen gitmiştin ya,
Seni başkalarında aradım ama yoktu,
beni senin kadar anlayan,
Yinede üzülme çünkü ben seni sensizde sevebiliyorum....


En güzel yarınlar senin olsun,
Sen buna layıksın ömrün mutluklarla dolsun,
Eğer gün gelirde sen beni unutursan,
İnan ki tatlım canın sağolsun.


Hayat yaşandığı kadar vardır.
Gerisi ya hafızalardaki hatıra ya hayallerdeki ümittir.
Hüsranı ise birtek yerde kabul ediyorum.
Yaşamak varken yaşayamamış olmakta.
Uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırpan martıların.
Sonsuz huzuru anlatan denizin maviliğinde gördükleri
Kendi yansımaları kadar eşsiz hayat.....
Gülümsedikçe ve umut ettikçe yaşamaya değer.


Önceleri hasreti hiç tatmadım,
Yarimden hiç ayrı kalmadım,
Biter diye takvimlere baktım.
Zor geldi ayrılık alışamadım.


An gelir insan gülerken ağlarmış.
Gözyaşları sel olup kalbine akarmış,
Kahkaha bir maske derler bilirmisin?
İnsan sevdiğinden ayrılınca bu maskeyi takarmış..


Artık bulutlara yazıyorum hasretimi,
Yağmur yağınca anlarsın seni ne çok özlediğimi!...


Bana öyle bir mektup yazki sevgilim,
Açar açmaz duyayım kokunu sevda essin başak saçlarında,
Sesin yüzümü rüzgarla bulsun,
Bana öyle bir mektup yazki sevgilim,
Gelsin beni en koyu zulamda bulsun,
Ve öyle bir mektup yazki varsın ölümüm olsun.


Hasretin öldürdü beni !
Şimdi ******* çaresiz, ******* sensiz,
Bir öpüşten daha sıcak şimdi yağmur damlası,
Gelip konar dudaklarıma sessiz.
Söylemişmiydim hasretin öldürdü beni hiç sebepsiz.


Yardım etmekmi istiyorsun ? O zaman dinle;
Yaşama sevinci getir bana çokça olsun,
Çabuk tükenmeyenlerinden ihtiyacım var.
Bu ara unutmak üzereyim mutluluğu,
Unuttum sıcak bir çayın tadını, esen rüzgarın serinliğini,
Hadi durma öyle hatıralarımı canlandır, iyi olanları.

[ƒяαмвυαz]

Kapat defteri at tavan arasındaki eski aşklarımın yanına...Susma konuş hadi anlat ne çektiysen benden anlat zamanın saramadığı yaralarını..Fırlat yüreğimi hiç sevmemişçesine,vur kendini yanlızlık sahiline...Benide bırak bir başıma sal dumanı üstünde tüten acılarıma..Ardına bakmadan olmalı gidişin ve ne var ne yok toplamalı ruhumdan senden kalanları...Yanındayken,seninleyken yaşadığım bütün mutlulukları yükle sırtına ve başla koşmaya...Gidişin hızlı olmalı yoksa aşkım tutar kollarından esir eder belkide eskisi gibi...Yıllar olur senden geride kalana çare ondan düşünme gittiğinde ben ne yaptım diye...Özrümün gizinde sakladığım pişmanlıklarım çıkınca ortaya işte ozaman dayanılmaz bir hal alcak yokluğun...Özleminle karıştıkça gözyaşım ozaman yakacak günahkar bedenimi...


Kaçamak bakışlarım seni yorgun bir ifadeyle uğurlarken,yanındayken bile seni özleyişlerim geliyor aklıma...Zor tutuyorum kendimi kollarına atmamak için...Bedelini fazlasıyla ödediğim mutlulukarımın acısı şimdi gidişin olarak tek tek geri geliyor...Yutkunmak imkansızlaşıyor her adımınla benden uzaklaştığında...Nefes almak zaten yapabildiğim birşey değil ellerimi bıraktığından beri...Bir uğultu kulaklarımda sesin,parçalıyor bedenimi içten içe...Beni ayırıyor "sen" parçalarıma yani hepsinde senin olan parçalarıma....Ve zamanda anlamını kaybetmiş gibiydi,başım ayak uyduramıyordu bacaklarıma ve beynim söz geçiremiyordu yüreğime...


Gördüğünden eksik düşündüğünden fazla değilim sadece düşürdüğünden beri böyleyim..Toza dumana karışmış aklım,yerle bir olmuş kalbim yaralanmış ellerim var karşında duran...Kapını çalmaya geldiğimde zile her basışım,yeni bir sensizlik oldu ardından...Kabuk bağlamıyor kanattığın yaralar derken kanayanlarımı görmediğin için tepkilisin belkide bu kadar...Yastığa kafanı koyduğunda benden ayrıldığın zaman bile bir parça düşündüremiyorsam kendimi,başkasıysa aklına giren uykunda benim zamanım dolmuş demektir...Biraz umut serpseydin umutsuz yüreğime belki sarsılmazdım bukadar,kaybetmezdim kendimi derinliklerde..

Kararmışssa gün gibi aydınlık yüzün,ağlamak beklemekten çok kolaysa ve bir parça umudun seninde kalmadıysa affet artık beni...

Yapacağın uzatmaktan başka birşey değil elini....

[Kéan aRs]

Korkma sevgiden çekme ellerini,
Bırak yaşasın yüreğin dizgin yakışmaz dörtnala,
Bozkırlarda kısrağın , hatırla!
Gülün dikeni olmasa hiç bukadar sevilirmiydi.


Bir sen varsın dünyamda beni anlayan,
Birde sevmek var içimde sıcaklığınla yanan..


Üzüntülerin kumsaldaki ayak izleri kadar hafif,
Sevinçlerin okyanuslar kadar derin olsun,
Canım ağlamak istiyor yazmak bahane,
Batan güneş umudumuz doğan güneş tesellimiz olsun.


Sen Tanrıya dilenen dilek göklere uzanan ellerimsin,
Sen gözümde süzülen yas tek düsüncem hasretimsin,
Sen yaşadığım ömür en güzel günlerimsin,
Sen her gece rüyama giren BİRİCİK SEVGİLİMSİN


Bir insanın idealleri olmali sonsuzluk gibi,
Bir insanın özlemi olmalı özlemle açan çiçekler gibi,
Bir insanın birtanesi olmalı oda senin gibi..


Ne senden vaz geçerim, ne düşlerimden,
Nede gözlerimi kaparım hayalinle yaşarken,
İnan hayatı seni bana verdiği için,
Seni ise hayatıma anlam verdiğin için seviyorum!!


Elimde denizde buldugum bir midye var,
Denizden o kadar uzak ki tıpkı seninle benim gibi.
Ama arada tek fark var o denize sen bana aitsin.


Biliyordum, seni seviyorum derken yeni bir alfabe keşfettigimi,
Kimsenin okuma yazma bilmedigi bir kentte..


Ne zaman tutsam ellerini,
Gözlerimin önünden mevsimler geçer.
Ne zaman gözlerin gözlerime değse
Samanyolundan bir yıldız düşer...

Aşkım yatağın, sevgim yorganın,
Yüreğim yastığın olsun iyi uyu BİRTANEM !!


Bir yağmur damlası seni seviyorum anlamını taşısaydı,
Ve sen bana seni ne kadar sevdiğimi soracak olsaydın,
İnanki bir tanem hergün yağmur yağardı....


Hasret kapımda nöbetler tutuyor sevgilim,
Uzak bir şehirde gözlerim onu arıyor,
Bir kuş olup gitsem aşsam şu enginleri,
Varsam senin yanına öpsem doyasıya koklasam..


Hani o gün beni anlayan sen gitmiştin ya,
Seni başkalarında aradım ama yoktu,
beni senin kadar anlayan,
Yinede üzülme çünkü ben seni sensizde sevebiliyorum....


En güzel yarınlar senin olsun,
Sen buna layıksın ömrün mutluklarla dolsun,
Eğer gün gelirde sen beni unutursan,
İnan ki tatlım canın sağolsun.


Hayat yaşandığı kadar vardır.
Gerisi ya hafızalardaki hatıra ya hayallerdeki ümittir.
Hüsranı ise birtek yerde kabul ediyorum.
Yaşamak varken yaşayamamış olmakta.
Uçsuz bucaksız gökyüzünde kanat çırpan martıların.
Sonsuz huzuru anlatan denizin maviliğinde gördükleri
Kendi yansımaları kadar eşsiz hayat.....
Gülümsedikçe ve umut ettikçe yaşamaya değer.


Önceleri hasreti hiç tatmadım,
Yarimden hiç ayrı kalmadım,
Biter diye takvimlere baktım.
Zor geldi ayrılık alışamadım.


An gelir insan gülerken ağlarmış.
Gözyaşları sel olup kalbine akarmış,

[ƒяαмвυαz]

bugün.. dünü geride bırakan bugün ve işte herşeyin yeni başlangıcı... tüm acılara, acımalara, acımasızlara inat yine bugün işte!!

yazmak isteyipde yazamadığım şimdiye kadar bu da böyle olsun diyip boşverdiğim herşey karşımda şimdi.boşvermek ertelemek belkide, başka bi gün başka bi yerde... herşey zamanında olmalıymış zamanı gelince anladım...

kırgınlıklarımın tamiri mümkün müdür??? kanadı kırık bi martı denize dönebilir mi bir daha??? eskisi gibi kanat çırparmı yosun kokusu üzerinde... olamayacağını bilmenin acısı, bilmenin hiç bir şeye yetmediğinin vicdana azabı... geriye dönmüyor zaman işte yine bugün yine bugün...

gidiyorum hoşçakal demek ne kadar kolay kimi zaman... seni de aldım yüreğime ve gidiyorum...kendince haklı sebeplerin var ve yolun açık olsun...
kalana daha zordur yanlızlık bilir misin ? aynanın en keskin yanıyla parçaladık suratımı, ne aynaya ne de sana bakacak bi yüzüm var artık...

gitmelerdesin şimdi, gitmelerdeyim şimdi... imkansızlıklar içinde yine de herşeye rağmen, yüreğim kadar yakınsın, yüreğin kadar yakınım...

dün ya da yarın değil... BUGÜN...

[ƒяαмвυαz]

İlkler unutulmaz derler ya hani
Yürekte yaşarsın onu her an
İyi ki tanımış dersi, hiç pişman olmazsın
Koskocaman yaşatırsın onu, yok olsa da bedeninde
İnce bir sızıdır artık kalpte; hep O,sadece O diyerek atar�

Bir gün olsun onsuz geçmesin günüm dersin
Elbet göçüp gideceğiz bu dünyadan da yok olacağız
Ne olursa olsun O hep yanında olsun istersin
Damarlarında kan değil de sanki Onun sevgisi dolaşır durur
Ellerime onun ellerinden başka el deymesin dersin
Sözler anlamsız kalır ya bazen
İşte ifade edemezsin bir türlü sendeki onu
Ne desen, ne yapsan yine de tanımlayamazsın Onu�

Mümkün değildir Onun sendeki yerini tarif etmek
Ağlarsın yerli yersiz ama nedeni ise senden habersiz
Ne olduğunu sorsan kalbin yine O der
Dünde kalmaz o sevgi,bugünde yaşanır ve yarın da devam eder
Alacaklı misali her an tetiktedir gözyaşların
Küle dönmez aşkın ateşi, hep yeniden alevlenir yangını�

Aşkın tarifi yapılmaz derler ya hani
Şükrediyorum Allah�ıma biliyorum bendeki seni
Keşke demedim iyi ki diyorum, iyi ki tanımışım seni�
Işığımsın karanlık dünyamda beni ve bendeki seni aydınlatan
Mümkün mü acaba o ışığa gölge olacak olan:::

Bu uğurda öleceğimi de bilsem Vazgeçmem Vazgeçilmediğim sürece
Esir olmuş bu aşk; sende bilmem ama bendeki yürekte
Ne desem söz geçiremiyorum, dinlemiyor beni
İsmim sende yok olsa da(!)�Yok ya yaşat onu yok olmasın:(
Mümkünse bu sevda hiç ama hiç bitmesin!...:)


KARDELEN

[ƒяαмвυαz]

Vazgeçtim...

Vazgeçtim bu dünyadan tek ölüm paklar beni,
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez.
Değil mi ki, çiğnenmiş inancın en seçkini,
Değil mi ki, yoksullar mutluluktan habersiz,
Değil mi ki, ayaklar altında insan onuru,
O kızoğlan kız erdem, dağlara kaldırılmış,
Ezilmiş, horgörülmüş el emeği, göz nuru,
Ödlekler geçmiş başa, derken mertlik bozulmuş,
Değil mi ki, korkudan dili bağlı sanatın,
Değil mi ki, çılgınlık sahip çıkmış düzene,
Doğruya doğru derken eğriye çıkmış adın,
Değil mi ki, kötüler kadı olmuş Yemen' e
Vazgeçtim bu dünyadan, dünyamdan geçtim ama,
Seni yalnız komak var ya, o koyuyor adama.

William Shakespeare ...

[ƒяαмвυαz]

Aranan kimlik nasıl bulunabilir...Sen kadınım derken çeliştim küçük bir kız kimliğiyle, kaybettim aslımı, ya da aslımı hiç bulmamıştım aslında.... İsterdim elbet bir çocuk masumiyetiyle gülsün gözlerim. Ama ancak bir salıncak yada kaydırak gölgesinde düşüp dizlerimi yaralayacak kadar çocuk olabildim ben. Genç kızlığım poster aşklarından ve annemden yediğim ergenlik tokadından ibaret ve vitrinlerdeki topuklu ayakkabılar kadar dı kadınlığım…Kabuk bağlayan yaralarımdan öğrendim yaralanmayı, sonra da senden.

Düşlerim nerden düştüyse adı intihar olmuştu yaşamamın. Özneliğini yüklendiğim tüm yalnızlıklarımdan istifa dilekçemi sundum kendime.. Yaşama kafa tutarak geçiyorum gençliğimden de. Parmak uçlarımda, tüm mahçupluğuyla kalemim ayrılığı kusuyor.
Ama ben seni susuyorum dilimin döndüğünce. Dipteyim. Koynumda ayaza çalan yokluğunun ayak izleri… (aşk gibi)… Aklımın zoruna iliştiriyorum hesapsızlığımı. Yazgımı karalıyorum belki temize çekersin diye ama bu önsözsüz ağıtın nüshası temize çekilmiyor. Yokluğundan ezberliyorum gülüşünü önce. Gelişlerinin cehennemlerine denk geliyor yalnızlığım. Tanrı affetsin kabuk bağlamayı bilmeyen tek başınalığımı. Yarası git gide derinleşiyor acıya buladığım cümlelerimin. Bir bavul dolusu cümle var defterimde sana dair. Yara bandı tutmayacak kadar derin tüm cümlelerim. Haklıydın… Bitmeyecekti… Olmayacaktı bu düşe konulmuş bir noktam. Virgüllerle dolu bir düştün, beni çok büyüttün… Yapıp bozulacak kadar oynamıyorum artık kendimle.. Şimdi asılsız kimliğim bir yıl daha eskidi !!!

Bir sayı daha düşüyor sıfırlanmış ömrüme. Bir yıl daha büyüyorum kendime…Bir adım daha yaklaşıyorum bulmayı umut ettiğim kimliğime... Uçurumlara sürgün ediyorum düşsel kırıklarımı. Varlığımın üstünden bir yıl daha geçiriyor zaman. Yokluğuma bir adım daha yaklaşıyorum. ‘’İyi ki doğdun”lara sığınmıyorum. İyi ki sini keşfedemedim henüz ömrün… Bir yıl daha büyüyorum. Bir yıl daha küçülüyor içimdeki neşe. Bir yıl daha satır arasına sıkıştırıyorum hayallerimi.

Ben vazgeçiyorum, sen büyütür müsün yarınlarımı benim yerime? O kadar intihar ettim ki yaşamaya mecalsizim…

Sen düşlerimdeki büyük… Bense düşlerle büyüyen asılsız bir küçük

[Kéan aRs]

Artık bulutlara yazıyorum hasretimi,
Yağmur yağınca anlarsın seni ne çok özlediğimi!...


Bana öyle bir mektup yazki sevgilim,
Açar açmaz duyayım kokunu sevda essin başak saçlarında,
Sesin yüzümü rüzgarla bulsun,
Bana öyle bir mektup yazki sevgilim,
Gelsin beni en koyu zulamda bulsun,
Ve öyle bir mektup yazki varsın ölümüm olsun.


Hasretin öldürdü beni !
Şimdi ******* çaresiz, ******* sensiz,
Bir öpüşten daha sıcak şimdi yağmur damlası,
Gelip konar dudaklarıma sessiz.
Söylemişmiydim hasretin öldürdü beni hiç sebepsiz.


Yardım etmekmi istiyorsun ? O zaman dinle;
Yaşama sevinci getir bana çokça olsun,
Çabuk tükenmeyenlerinden ihtiyacım var.
Bu ara unutmak üzereyim mutluluğu,
Unuttum sıcak bir çayın tadını, esen rüzgarın serinliğini,
Hadi durma öyle hatıralarımı canlandır, iyi olanları.


Korkma sevgiden çekme ellerini,
Bırak yaşasın yüreğin dizgin yakışmaz dörtnala,
Bozkırlarda kısrağın , hatırla!
Gülün dikeni olmasa hiç bukadar sevilirmiydi.


Bir sen varsın dünyamda beni anlayan,
Birde sevmek var içimde sıcaklığınla yanan..


Üzüntülerin kumsaldaki ayak izleri kadar hafif,
Sevinçlerin okyanuslar kadar derin olsun,
Canım ağlamak istiyor yazmak bahane,
Batan güneş umudumuz doğan güneş tesellimiz olsun.


Sen Tanrıya dilenen dilek göklere uzanan ellerimsin,
Sen gözümde süzülen yas tek düsüncem hasretimsin,
Sen yaşadığım ömür en güzel günlerimsin,
Sen her gece rüyama giren BİRİCİK SEVGİLİMSİN


Bir insanın idealleri olmali sonsuzluk gibi,
Bir insanın özlemi olmalı özlemle açan çiçekler gibi,
Bir insanın birtanesi olmalı oda senin gibi..


Ne senden vaz geçerim, ne düşlerimden,
Nede gözlerimi kaparım hayalinle yaşarken,
İnan hayatı seni bana verdiği için,
Seni ise hayatıma anlam verdiğin için seviyorum!!


Elimde denizde buldugum bir midye var,
Denizden o kadar uzak ki tıpkı seninle benim gibi.
Ama arada tek fark var o denize sen bana aitsin.


Biliyordum, seni seviyorum derken yeni bir alfabe keşfettigimi,
Kimsenin okuma yazma bilmedigi bir kentte..


Ne zaman tutsam ellerini,
Gözlerimin önünden mevsimler geçer.
Ne zaman gözlerin gözlerime değse
Samanyolundan bir yıldız düşer...

[ƒяαмвυαz]

MUM..."

İçimde fırtınalar koparken
Bir mum yakacağım ikimize

Mumum,
Işığım,
Nurum...
Seni yansıtacak bu gece...

Başucumda duran resminden
Çıkıp geleceksin yanıma
Gözlerin hüzün,
Gözlerin özlem,
Gözlerin hasret getirecek koynuma...

Gözyaşlarımı sileceksin az sonra
Ellerimden tutacaksın
Şarkını mırıldanacaksın

Hiç bitmesin isteyeceğim bu gece
Sabah olmasın hiç diyeceğim
Bilirim ki,
Güneşin ilk ışıkları
Senin son ışığın olacak...

Ama;
Şükredeceğim yine de
Olsun diyeceğim
Yanımdasın ya
Bir gece bile olsa benimlesin ya...

Tek bir kelime çıkmayacak dudaklarımızdan
Sen şarkını mırıldanacaksın,
Ben saçlarına dokunacağım...
Sen şarkını mırıldanacaksın,
Ben yüreğine dokunacağım...
Sen şarkını mırıldanacaksın,
Ben...

Sonra,
Pastanı keseceğiz birlikte
Düğünümüzde asla tadamayacağımız pastamızı...
Bir dilim vereceğim dudaklarına
Yutamayacaksın
Kalbimi uzatacağım bu kez
Kesmeni isteyeceğim,lime lime etmeni belki de
Donacaksın...

Vazgeçeceğim sonra,
Sen varken nasıl kesip koparmanı isteyebilirim
Seni nasıl parçalarım diye
Söyleneceğim kendime...

Rahatlayacaksın...
Belki önüne eğilecek başın
Af dilemeyeceksin ama;
Gözlerinden okunacak geç kalmışlığın...

Anlayacaksın bu kez
"Asi" liğim neden...
Sonsuz bir "mavi"likte sende kaybolmak isterken
Bu hasret
Bu mesafe
Bu uçurum neden...

Gün ağarmaya başlayacak yavaş yavaş
Doyamadan birbirimize
Yalvaracağız "Allah' a"
Işığımızı söndürme dercesine...

Gitmeden son kez
"MAVİ BİR BONCUK" yapacağım sana
Kalbine iliştireceğim
Söküp atamayacak kimse boncuğumu
İzin verdirmeyeceğim...

Giderken...
Yatağıma yatıracaksın beni
Ellerini uzatacaksın
Ben tutamayacağım...
Dokunacaksın gözlerime
Ben uzanamayacağım...
Son bir buse konduracaksın dudaklarıma
Ben...

Mum eriyecek,
Sen eriyeceksin...
Mum eriyecek,
Sen başucu resmime yol alacaksın...
Mum eriyecek,
Sen...
Sen donacaksın...

Mum eriyecek,
BEN ÖLECEĞİM...

[Kéan aRs]

1. zaman hiç değişmeyen temposuyla sürüklerken suskunlukları yanlızlığa,bilmeni istiyorum;yaşam ile ölüm arasındaki tek fark sensin
2. Sen ask nedir bilmezsin Beni sevmedin ki.Agla,aglayabildigin kadar,Butun guzellikler sende Ask bendedir.
3. GOZLERIN GOZLERIMDE, ELLERIN ELLERIMDE, KALBIN ICIMDE, RUHUN BEDENIMDE OLDUGU SURECE SENI SONSUZA KADAR SEVECEGIM.
4. DÜNYADA İKİ RENK GÜL OLSUN BİRİ KIRMIZI BİRİ BEYAZ EĞER BENİ UNUTURSAN KIRMIZILAR SOLSUN, EĞER SENİ UNUTURSAM BEYAZ KEFENİM OLSUN.
5. GÖZLERİNDEN YAŞ YERİNE YAKUTLAR ELMASLAR PIRLANTALAR DÖKÜLECEĞİNİ BİLSEM DE YEMİN EDERİM ASLA AĞLATMAM SENİ
6. Al hançeri vur kalbime,kalbim kana bulansın.Ama fazla derine inme.Çünkü orda sen varsın...
7. GECEYİ DENİZ TUTMUŞ, KALBİMİ HASRET, HANGİ SULARDA AYAK İZLERİN, HANGİ KAPTANIN SEYİR DEFTERİNDE KALMIŞ GÖZLERİN
8. BİLİNMEYENE DUYULAN AŞK,BİRHAZİNE GİBİ,SENİ BULMAKTAN KORKUYORUM,SSEN YOKKEN SANA OLAN AŞKİM ,SEN VARKEN BİTER DİYE KORKUYORUM,BELKİ SENİ SEVMEKTEN KORKUYORUM,BELKİ BENİ SEVMEYECEGİNDEN,EN DEGERLİ HAZİNEMSİN BENİM SENİ BULMAKTAN KORKUYORUM,BULDUGUMDA AŞKIM BİTER DİYE
9. Sen hep beni baskalariyla kiskandirmaya calisdin.Hedefinede ulastin, ben sevgisiz sende Hedefsiz kaldin..
10. bulutlar kapatsada ay ishini gunes hep dohacaktir kalpsiz insanlar durdursada vucudumu kalbim hepsende kalacaktir
11. NERON ASKI ICIN ROMAYI YAKTI.AMA CABUK SONDU!BEN SENIN ICIN GUNESI YAKTIM.VE HALA YANIYOR
12. benim kalbimi kırmak suya yazı yazmaya benzer...kırılan kalbimi onarmak gece güneşin doğmasını beklemek gibidir...sen suya yazı yazandın,şimdi gece güneşin doğmasını bekle!!!!
13. SENİ SEVMEK GÜNAHSA GÜLÜM BIRAKTA ALLAH KATINDA BİR ÖMÜR BOYU GÜNAHKAR KALAYIM
14. Sen bir ömre müsavi sonu gelmeyen Şarkı, Sen testimde yıllanmış şarap,alevlenmiş meysin, Sen yakamda son çiçek,kadehimde son rakı, Sen bir hiçsin..., Fakat benim için herşeysin
15. Seni Benim Kadar Seven Varsa Sana Benim Kadar Hasret Kalsın...
16. SESİN DEGDİĞİNDE YÜREGİME YÜREGİM TİTRİYORSA AVUÇLARINDA VE ...... HER KAPAYIŞTA GÖZLERİMİ ÜŞÜYEN BAKIŞLARIM ISINIYORSA BAKIŞLARINDA TEK ÇAREM FISILDAMAKSA EGER AVAZIM ÇIKTIGI KADAR FISILDAYACAGIM SENİ SEVİYORUM SENİ SEVİYORUM SENİ SEVİYORUM...

[Kéan aRs]

SENİ SEVİYORUM... SENİ SEVİYORUM.. SENİ SEVİYORUM. SEN KALIN KAFALISINDIR 1 DEFADA ANLAMAZSIN DİYE 3 KERE YAZIYORUM AKLINDA İYİ YER ETSİN DİYE
17. seni sevdim sevili başım belada seni düşünürken uyuya kaldım helada. ha.ha.ha.ha
18. Senin için yüce dağları geçer, okyanusları yüzer, çölleri aşarım, Haftasonu buluşalım Not: yağmur yağmazsa
19. Seninle kazandığım yaşama gücünü; seni unutmak için harcıyorum
20. sevgi denızının sonu yok gibidir ucsuz bucaksız olsada,sonsuza kadar seninle asmak isterim ve pusulamın ustune tek bır sey yazıyorum "SENI SEVIYORUM"
21. SEN DEPREM GİBİ GİRDİN GÖNLÜME FAY HATTI ÇİZDİN YÜREĞİME ENKAZLAR BIRAKTIN ÜZERİMDE KALBİMDEKİ ARTÇILAR HALA DEVAM ETMEKTE(AŞKIM)SENİ ÇOK ÖZLEDİM....
22. sevmek hayatın ta kendisidir.bedeli onu onsuz sevmek bile olsa...
23. Hangi ruh seni duydu benim kadar derinden.hangi gönülde yandın böyle bir yangınla sen.ya benim gözlerimdir seni bambaşka gören ya herkesin gözleri kör
24. Denizlerden Kalem Bulutlardan Kagıt Yaptım Belkide Bin Defa Seni Seviyorum Yazdım.Aptal!Sende Inandın.Ben Seni Sevmedim Sana Taptım...
25. Rüzgarın Kemanını Çaldığı Ve Damlaların Pencereye Vurduğu Soğuk Bir Gecede, Yatağına Uzanıp Hayalini Kurduğun Tüm Güzellikler Senin Olsun Sevgilim
26. Bu dunyada bircok insan var kimi mutlu, kimi mutsuz, kimi agliyor, kimi guluyor. ama tum mutluluk ve guzelliklere layık bir kisi var; o da su anda mesajımı okuyor
27. Gülümsün kurutamam seni Sularda cürütemem seni Yillarca gormesemde Yine unutamam seni
28. SEN ONU UNUTTUĞUNU DÜŞÜNSENDE DÜŞÜNDÜĞÜN ŞEY ONU ASLA UNUTMAYACAK.SEN BU AŞKA YENİKSİN SEVGİLİ DOSTUM ÜZÜLMEKLE ELİNE BİR ŞEY GEÇMESEDE ÜZÜLMEYE DEVAM ET ÜZÜNTÜ SENİ ANLAR
29. Eger ölürsem beni yakıp bir kavanoza koysunlar.O kavanozu başucuna koy.Anlıyorsun degil mi fedakarlığımı vazgeçtim toprak,olmaktan vazgeçtim çiçek olmaktan. Sırf senin yanında kalabilmek için..
30. engin denizlerde bir su damlası olmak ya da uçsuz bucaksız sahillerde bir kum tanesi olmak ama en güzeli milyonlarca insan içinde sana vurgun olmak...
31. yalnızlığımda seni büyüttükçe kalabalıklaşacağım .. sen kendi kalabalığında hep yalnız olacaksın ..
32. yalnızım sensiz yada seninle yalnızım aşksız yada aşkınla yalnızım ve seninim herşeye rağmen tüm benliğimle
33. YANLIZIM HERZAMNKI GIBI NE DOSTUM NEDE SEVDIGIM YANIMDA DOSTUM ZATEN YANIMDA OLAMAZ CUNKU SEVDIGIM DOSTUMDU BENIM AMA O DA TERKETTI BENI HERKEZ GIBI....
34. Damlalarin pencereye vurdugu ve ruzgarin kemanini caldigi soguk bir gecede yatagina uzanip hayalini kurdugun ve keske dedigin tum guzellikler hep seninle olsun!
35. Aksamlari yataga girmeden önce gökyüzünde parlayan bir yildiza el salla. Bakarsin sevdiginde onu izliyordur
36. ölü bir yılan gibi yatıyordu aramızda yorgun kirli ve umutsuz geçmişim oysa bilmediğin birşey vardı sevgilim BEN SENDE BÜTÜN AŞKLARIMI TEMİZE ÇEKTİM...
37. Hayatta nokta kadar menfaat için virgül kadar eğilme.
38. DENİLDİMİ BİR YERİN ADINA TÜRK BELDESİ, GÖZÜM ALBAYRAK ARAR KULAĞIM EZAN SESİ...
39. Hergun birbirini görmenin tadi baska,ayrilip kavusmanin tadi baska
40. Gecmis dert icin yakinmak, yeni dert edinmektir.
41. ERKEKLERMİ,DAHA AKILLI,YOKSA,KADINLARMI,CEVAP VERMEK ÇOK ZOR,AMA,SİZ,HİÇ,BACAKLARI,GÜZEL,DİYEBİR ERKEĞİN ARKASINDAN KOŞAN KADIN GÖRDÜNÜZMÜ??
42. EY DAGLARI TASLARI HERSEYI YARATAN RABBIM HERSEYE BIR GUZELLIK BIR TAT INSANLARA AKIL MANTIK ZEKA VERIRKEN BU MESAJI MAL MAL OKUYAN SALAGI NIYE UNUTTUN?
43. bira şişesiyle sarışının ortak özelliği nedir c=ikisininde boyun kısmından yukarısı boştur
44. ölüm nereden,nasıl gelirse gelsin sonunda zafer çığlıklarımız atılacaksa;şerefli bir yaşam için hoş geldi sefa geldi...
45. Çıkarken akıtmadığın ter, inerken gözyaşı olur
46. Her deniz bir martı bulur kendine,her uyku bir rüya, her Castro bir Küba,her Vietnam bir devrim,her Kürt bir yurt bulur kendine... Ben senden baska sen bulamam...
47. NE OLUR! BEN'İ BOMBOŞ BİR KADEH GİBİ BIRAKIP GİTME' BEN SEN OLMUŞUM ARTIK;BENİ BANA BENZETME....
48. Ben sensiz geçen günlerime yanarken, belki sen bensizliğe sevineceksin.. Ama şunu unutmaki birtanem; birgün sen de SEVECEKSİN
49. Dostluk terazimde en agır yürektin sen, sınamak içindi diger kefeye baskalarını koymam.ama benı haklı cıkardın sen.Toz kondurmadıgım NAZLI ÇİCEK
50. kimbilir hangi akşam güneşle beraber bende söneceğim kimbilir hangi ellerden son suyumu içeceğim belki göremeden öleceğim fakat yinede seni 'EBEDİYEN SEVECEĞİM'
51. Ayak ucumda basladi sevgi... ...Simdi basimin tepesinde olusan bir dusunce yiginiyla bulutlardan asagi hizla dusuyorum, dua ediyorum parasutum acilsin
52. BIR GUL OLMAK ISTERDIM, DALIMDAN KOPTUGUM AN YALNIZ SENIN ICIN KOPAYIM VE YALNIZ SENIN AVUCLARINDA SOLAYIM DIYE BIRTANEM...!

[Kéan aRs]

53. bir dost yuzu gorme ihtiyaci hissettiginde basini cevir ve gokyuzune bak gunduzleri bulutlarin *******i yildizlarin arasindan sana gulumsuyor olacagim
54. Sevgide fedakarlık yolunu bulamayanları asla gönül kapınızdan içeri sokmayın
55. GÜLLER BAHÇESİNDE GEÇSEDE ÖMRÜM SENDEN BAŞKASINI TANIMAZ GÖNLÜM SENİN YOLUNDA OLSADA ÖLÜM SENİN İÇİN ÖLMEYE DEĞER BE GÜLÜM
56. bir solucan derısının ıslattıgı topraga karısan bır bocek yüregındekı kanın savrulup yukselerek yıldız oldugu gokyuzu kadarcok sevıyorum senı...(
57. Sen yıldızlar altında uyurken sıcak yatağında, kimdi sanıyorsun yüreğini ışığa boğmak için çırpınan?
58. ben kadere celme takmıs , kaderın yerıne kendı dusmus adamım...
59. SEVMEKTEN KORKMAYIN, SEVDIKÇE DÜNYANIZ RENKLENECEK, YALNIZLIK NEDIR BILMEYECEKSINIZ…
60. MUTLULUK BANKASININ SAGLIK VE GUZELLIK SUBESINDEKI 2000 NOLU HESABINIZA 365 GUN DAHA SEVGI YATIRILMIŞTIR.GÖNLÜNÜZCE KULLANMANIZI DILERIZ
61. BEN KİRPİKLERİNDE BİR NEM TANESİYİM,GÖZLERİNDE BİR GÖZYASI DAMLASI,SAKIN UYNMAGÖZLERİNİ SAKIN AÇMA ÇÜNKÜ O GÖZLERİN İÇİNE İKİNCİ KEZ GİRMEYE HAZIR DEĞİLİM...
62. Sevmek ölmektir bence, Bende sevmiştim ölmeden önce..
63. ne zamanki sagir bir ressam yere dusen kristal bir gulun cikardigi sesin resmini cizecek,sana sevgimde o oan bitecek
64. BİR BAKIP GÖZLERİME HAR SEYİ ANLARSIN YA BENİMLE KEDERLENİR BENİMLE AĞLARSIN YA ŞU KARANLIKLAR UMRUMDA DEĞİL BATMAYAN GÜNEŞ GİBİ İÇİMDE SEN VARSIN
65. Yıkıntılar altından çıkıp ben seni sevdimse, kimse yıkamaz sevgimi, depremler de...
66. Seni tanimadan önce yalnizligi;Seni tanidikten sonra varolmayi;Sensiz kalinca yok olmayi ögrendim.
67. YAZIN KAVRULAN SICAGINDA AY GECENİN KARANLIĞINA GÖLGE DÜŞÜRDÜĞÜ ZAMAN YÜZÜNDE SONSUZ BİR TEBESSÜM GÖNLÜNDE SEVGİLERİN EN YÜCESİYLE MUTLU OL.
68. RAHATSIZ OLUYORSAN BAKISLARIMDAN,KAPATIRIM GÖZLERIMI,BIRDAHA ACMAM!VARLIGIMDAN RAHATSIZ OLUYORSAN,ÖLDÜRÜRÜM KENDIMI,BIRDAHA CIKMAM KARSINA!EGER SENI RAHATSIZ EDEN "SEVGIMSE",ÜZGÜNÜM,BUNA ENGEL OLAMAM!!! ;o)))
69. Sevmek uykuda O'nu sayıklamaktır.Sevmek O varken Bendemeyi unutmaktır.Sevmek O yokken zindanı tatmaktır.
70. AKLIMA GELMEZDI BÖYLESI BIR SEVDA. NASIL OLDUYSA ASIGIM BEN SANA. SAGIMDA SOLUMDA HERZAMAN YANIMDA... BASKA BIR SÖZÜM YOK, TEK SEN VARSIN CANIMDA
71. ÖnCe düŞtüĞüMde KaLKmaYı öĞReNdiM.SonRa aLeVe doKuNduĞuMda aCıYı...SeVmeYi öĞReNdiM SeviLMeYi..SonRa TeRKediLip bekLemeyi..SayeNde uNuTuLMayı da öĞReNdiM..heR ŞeYi öĞReNdiM de yaLnız uNutMaYı öĞReNeMeDim
72. Karanlık aydınlıktan,yalan doğrudan kaçar. Güneş yalnız doğsa da etrafa ışık saçar. Üzülme doğruların kaderidir yalnızlık,kargalar SÜRÜYLE ama kartallar YALNIZ UCAR!
73. aşkımız şekerden, sevgimiz tuzdan, evimiz ateşten... bir gün ne oldu biliyormusun ? Yağmur yağdı.
74. Senle ben Batı Doğu ama Dünya Yuvarlak,unutmaki yollar kavuşmak içindir. bir gün bir yelerde mutlaka tekrar buluşacağız arkadaş
75. Ask karsindakini bulunmaz Hint kumasi sanmanla hiyarin teki oldugunu anlaman arasinda geçen zamandir.....
76. Meleklerin saçlari salkim salkim, havada dondurmadan kaleler ve her yerde kustüyü vadiler. Bulutlara öyle baktim. Ama simdi yalnica günesin önünü kesiyorlar, yagmur ve karla kapliyorlar her yeri. Çok sey var yapabilecegim, bulutlar çikmasalar yoluma...
77. Ask gözlerde baslar, dudaklara iner, kalbi fetheder, tekrar gözlere çikar, yas olup iner
78. Ask bir güle benzer; çiçek kisminda askin sonsuzlugunu yasarsin, diken kisminda ise sonsuz acilari tadarsin...
79. Yarinlardan umit etme! Bugunlerde yarinlarin umitleri degilmiydi.
80. Giden dolu dolmu$larin, otobuslerin ve erkeklerin arkasindan aglanmaz; cunku biri gider, biri gelir.. (Ama Giden hep kovalanir)
81. Hissettigin hisleri hissettigini hissettigin an hissettigin his ASKTIR...
82. Ask kalbimizin saygisiz misafiridir ; bize sormadan gelir , bize sormadan gider.
83. Bir deliye, a$k nedir diye sormu$lar;"Ben niye deli oldum?" demi$..
84. Eger birini seversen serbest birak. Donerse senindir, donmezse zaten hich senin olmami$tir.
85. Insanlar baslarina gelenler için hep içinde bulunduklari durumu suçlarlar. Ben durumlara inanmam. Bu dünyada basarili olan insanlar istedikleri durumlari arayan ve bulamadiklari zaman onlari yaratanlardir.
86. Baska insanlarin hayatlarini aydinlatanlar kendileri de bu isiktan uzak duramazlar.
87. Insan nereye yelken açtigini bilmedikçe hiçbir rüzgar dogru rüzgar degildir..
88. Dogru zamanda söylenmis bir özdeyis, acikmis olana ekmek vermek gibidir.
89. Birgun hep di$ariya baktigin camdan degil, hep di$ariya baktigin cama bak...
90. A$k bir tur$u suyuna benzer. Icmeyenin agzini sulandirir, icenin midesini bulandirir..
91. A$k onun her fiskesinde, birkez daha kanlar icinde uzun uzun can ceki$mektir.

[ƒяαмвυαz]

ayrılık kalbine inmiş olmalı ,
gece uykularından sıçramalısın

yeni yeni hissediyor olmalısın ayrılığıı ,
sizliyor olmalı kalbin bensizliğinle dokunduğun tüm tenlerde ...

gözlerin herkese beni sormalı

gözlerinin gözlerimle bakamadığı tüm yerlerde , yokluğumda aldığın her nefeste
kendine hesaplar sormaya başlamış olmalısın ...

bu defa kendini suçlamalısın

geçmiş diye ardına ittiiğin ama birgün karşına cıkıcağını hesap etmediğin onca anıyla yüzleşmeye hazır olmalısın
işte şimdi tüm pişmanlıklarınla , tüm yaşadıklarınla , tozlu kalmış tüm anılarınla karşı karşıyasın ..

hani başkasıyla avunacaktın
beni üç beş günde unutacaktın

giderken unuturum demiştin , herşey gecici zamanla bu da gecer demiştin ...
kimbilir belki beni pişmanlıın saymıştın ...
giderken soylediklerinden sonra acıya acıya , kanaya kanaya unuttum seni , ama hani sen de beni unutucaktınn ? ? ?

sen benim yanımda yazdın sıcaktın,
kıştasın hasrete sarınmalısın

varlığınla yasadığım tüm saniyelerde sımsıcaktı içim , sensiz olamayıp sana gelirken herdefasında içimde yangın ellerim buz gibi ;
ellerinde soğuktu ellerime değdiğinde ... gelişimle meydan okurduk soğuklara , zorluklara , tüm korkulara birlikte ...
ne engelimiz olurdu onumuzde , ne bir fırtınada yıkılrdık , ne karanlıktan korkardık ...
şimdi teksin tum bunlarda , bensiz , uyumak için benim uyuduğum yastığa sarıl , gözlerimi düşün gözlerine baktığımda dolan ... Bİde harcadıklarını ..
en son benden gidişini düşün umarsızca , bencilce ... yokluğumda haretimle avunmaya alış , çünkü ben yokluğunu hissetiğimde hep boyle yaptım ..


kaçma acısınlar bu son haline ,
cesaretin yok dönüp gelmeye

çekinme kimseden , hiçbişeyden , içinden geldiği gibi davran geçmişini geleceğe teslim ederken ...
tertemiz biraktığım gözlerindeki onlarca yalanı silip atmaya çalışma , o gözlerle cesareti nasıl bulailirsin ki karşıma cıkmaya ?

bundan sonra çekilip bir köşeye
sessiz ağlamak yok hıçkırmalısın

İYİCE hırpalamış olmalı ayrılık seni , tıpkı beni sensiz bıraktığın ilk zamanlardaki gibi ...
sakın köşelerde ağlama kimseler gormesin diye , benim hergece duymasınlar diye sessiz ağlamalarım gibi yorganı başına çekip ağlama ,
ağlıycaksan kahkaham olmaz hıçkırıkların , sadece kendime acımaktan vazgecerim ,
bu aşk bu acıyı çektirdi diye ikimize , tadını sonuna kadar hissetmelisin gözyaşlarının .. ; HIÇKIRMALISIN ...

[Kéan aRs]

Hani gözler vardir sözleri anlatir, hani sözler vardir gözleri anlatir, bir de ask vardir seni anlatir... Nice sevgililer günlerine minik bebegim.


Seni her düsündügümde kalbime bir yildiz çiziyorum. Benim simdi kaç yildizim var biliyor musun? Benim artik bir gökyüzüm var... Sevgililer günümüz kutlu olsun!


Bugün her zamankinden farkli bir sey yapayim dedim olmadi yine sana defalarca asik olup seni düsündüm... Sevgililer günün kutlu olsun!


Yedi ayri iklimden yedi çesit ari getirseler yedi çesit ari yedi ayri çiçegi dolassa yedi ayri çiçekten bal yapsa senin kadar tatli olamaz... Iyi ki varsin!


O kadar güzelsin ki yüzüne bakamiyorum. Titriyor ellerim, ellerini tutamiyorum. Dolanip sarmak geliyor içimden, saramiyorum. Öylesine baglanmisim ki, sensiz duramiyorum. Uykudan uyaninca insani uyandigina pisman eden, geri dönmek isteyip de dönemeyince çaresizlikten delirten, hayatta bir defa görülebilen harika bir rüyasin! Seni çok seviyorum. Sevgiler günümüz kutlu olsun sevgilim!


Biliyorsun her gökkusaginin bittigi yerde bir hazine saklanirmis. Gökusagini takip ettim geçenlerde sende bitti... En degerli hazinemsin benim, canimsin.


Bazi rüyalar digerlerinden daha uzun sürer. Bazilari da çok çok güzel. Benim en uzun ve en güzel rüyam su an bu mesaji okuyor. Sevgililer günün kutlu olsun!


Seni ne kadar sevdigimi merak ediyorsan, yagan yagmurun her damlasini tutmaya çalis, tutamadigin her yagmur damlasi kadar seviyorum seni...


Sana dalgalardan kalem yaptim ve kiyiya seni seviyorum yazdim, sen de inandin degil mi? Sen delisin, seni sevmedim, sana baglandim sana taptim.


Sen günesin dogdugu, karanligin bittigi yerdesin sen hep kalbimde yatan tek sevgilimsin. Sevgililer günün kutlu olsun!

[Kéan aRs]

Eger gökyüzü bir parça kagit, deniz bir sise mürekkep olsaydi yine de sana olan duygularimi yazmaya yetmezdi. Seni o kadar çok seviyorum ki.


Seni yildizlara benzetiyorum onlar kadar uzak onlar kadar erisilmezsin ama bir farkin var onlar bin tane sen bir tanesin. Sevgililer günün kutlu olsun.


Seni tahmin edecegin kadar degil, tahammül edemeyecegin kadar çok seviyorum. Sana "Sevgilim!" diyebildigim için kendimi çok sansli görüyorum.


Gözlerin gözlerimde, ellerin ellerimde, askin içimde ve ruhun bedenimde oldugu sürece seni sevmeye devam edecegim. Sevgililer günün kutlu olsun!


Biliyorsun her gökkusaginin bittigi yerde bir hazine saklanirmis. Eskiler böyle der. Gökusagini takip ettim geçenlerde sende bitti... En degerli hazinemsin benim, canimsin. Sevgililer günümüz kutlu olsun.


Kuyruklu yildizlar vardir, dünyaya yetmis yilda bir gelirler. Insanlar onu hayati boyunca belki bir kez görürler. Ben o yildizi gördüm, o da sensin birtanem.


Sana bahçeden gül degil günesten atom koparip getirmek istiyorum ama kalbim gibi ellerin de yanar diye korkuyorum. Sevgililer günün kutlu olsun.


Bazi rüyalar digerlerinden daha uzun sürer. Bazilari da çok çok güzel olur.Benim en uzun ve en güzel rüyam, su an bu mesaji okuyor. Seni çok ama çok seviyorum biricigim. Sesini duysam da her an yüzünü görmek gibidegil, özledigimi bil her an çünkü hiçbir sey seni sevmek gibi degil! Seni o kadar çok özledim ki... Sevgililer gününde yaninda olup sana sana sarilmak için çildiriyorum...


Paylastikça çogalan tek seyin sevgimiz oldugunu hiç unutmayalim ve sevgimizi daima çogaltalim sevgilim. Daha nice mutlu sevgililer gününe.


Beni karanliktan aydinliga, yalandan gerçege, ölümden ölümsüzlüge götürdügün için tesekkürler. Seni seviyorum. Daha nice günlere hep birlikte canim.

[ƒяαмвυαz]

bazen neden ben diye düşünüyorum neden....

tam aradığım insan bu dediğim an beni sessizce terk edip gittin. içimde öyle fırtınalar esiyorki anlatmak imkansız tıpkı seni anlatmak gibi belki gidişini kabullene bilseydim bu kadar acı çekmezdim belki bu kadar çökmezdim.sanki seninle beraber bütün gülüşüm umudumda gitti

hani seni hayatıma girmiş olan en büyük mucizem olarak görüyordum ya nerden bile bilirdim en büyük kabusa dönüşecektin

gelde anlat şu gönlüme defalarca anlatmaya çalıştım o seni sevmiyor sadece onun için bir oyuncaktın ve şimdi sıkıldı senden ama anlamıyor işte...

çok kısa sürede bana yaşattığı mutluluğu silemiyorum işte aklımdan kalbimden

şimdi ise gülüşlerimde onunla beraber sessiz sessiz gitti ama ondan kalan hüzün bana çok yakışıyor çünkü o bana kndzm dan kalan tek şey oldu

ve şimdi tek dileğim tek duam bu şehri ona bırakmak

sana seni seviyorum dediğimde yalan söylememiştim. ilk defa bu kadar çaresiz mutsuz ve bir o kadarda firariyim kendimden

bende sana ait ne varsa lütfen al ve kalbimi bana geri ver çünkü canım çok acıyor.


anla ve sus artık kalbim o seni sevmiyor....

[Kéan aRs]

Yasamak özlemsiz, özlem sevgisiz, sevgi sensiz olmaz! Unutma ki sevmek daima beraber olmak degil, sensizken bile seninle olabilmektir... Bu sevgililer gününde yaninda degilim belki ama özlemim sevgim hep seninle. Seni seviyorum!