Bir çiçeğin tabiata seslenemediği gibi

[ƒяαмвυαz]

Sevgi sozcukleri neden etkiler karsi cinsi, insan ne arar karsisindakikiside..? Neden ayna karsisina gecip te kendimize iltifat ettigimizde hicbirsey hissetmeyiz de bir baskasi edince mutlu oluruz..? Karsimizdaki kisiye sevgimizi gosterirken farkinda olmadan canilesiyor muyuz yoksa ? Verdigimiz
bir cicekle ona sevgimizi gosterirken, acimasizligimiz da cikiyor ortaya. O
cicek te tabiata asIk oldugu icin acmamis miydi ? Ama o bizi kirmiyordu cunku
gercek sevgiydi onun sevgisi, tabiata bizi armagan etmedi hicbir zaman. Kendi
guzelliginde, masumiyetinde gosterdi o sevgiyi. Bizim de kaybedislerimiz buyuzden diye dusunuyorum..Bir insan kara sevdaya da dusse, mantigini kaybetmemeli. Seviyorsan onu,
yureginde acmali o cicek, onu koparip vermelisin , verebiliyorsan... Ama
nedense bunu da anlayamayiz bir turlu, ya ayrilinca ya da yalnizken dogrular
cikar karsimiza. Demek ki isledigimiz bu suc tek tarafli degil. Koparip
verdigimiz cicegin omru 3 ay ise 3 gune dusuyor ve soluyor. Cicegi alan
mutlu, solsun diyor, bir kitap sayfasinin arasina koyar, her baktigimda onu
hatirlarim ... Ya tabiat ? O sevdigi cicegi hatirlamak isteyince nereye
bakacak..? Nasil olsa seneye baska cicek acar onu severim mi diyecek...? O
zaman biz de vaz gecelim sevdigimiz yok oldugunda, biz de seneye baska
birine asIk olalim... Evet yapamayiz, deliler gibi sevdigimizi unutup seneye
baskasi gelir diyemeyiz. O halde birseyler hep yarim, onlari duzeltelim.
Beyaz bir gul masumiyeti simgeler diye verdigimiz kisiye gostermeyelim o
caniligimizi. O zaten masumiyetini gostermek icin acmamisti dogaya...
Masumiyetimizi gormek istiyorsa karsimizdaki kisi, yuregimizdeki beyaz gule
bakmali, elimizdekine degil.. Hic kimse birbirine asIk degil mi yoksa..?
Yuregimizdeki cicegi goremeyecegi icin mi veriyoruz elimizdeki cicegi...?
Biz kendimizi basitlestiriyoruz boyle yapmakla. O adres sormadan biz tarif
ediyoruz. Boyle kolay cozumlenmemeli sevdalar. Bir parcasi eksIk define
haritasi gibi olmali. Nerede oldugunu bilmemelisin ama varligini da
hissetmelisin. Sonunda bulduysan sevgi hazinesini, alip gitmek yerine,
kendinden bir parca birakmalisin. Daha da deger kazanmali ...
Bence hic kimseye guzelsin denmemeli, cunku bir cumleye ve cicege sigacak
kadar basit degil insanlarin guzelligi... Bu yuzden inaniyorum belki de, ''en
buyuk sevgi gizli olandir'' sozune..
bir ciceğin tabiata seslenemediği gibi...

[ƒяαмвυαz]

KAYBEDEN!!


Belkide doğuştandı bu suç . Belki doğmamdı.Daha hayata gelmeden ölmek istememin sebebiydi belki... Unuttum zamanla inanmaya çalıştım ama bu hiç birşeyi değiştirmedi.Şimdi yine öylece karşımda duruyorsun , acımasızca . Tutunacak hiç bir dal , kaçacak hiç bir yer ve artık savaşacak gücüm kalmadı.Sınırların içine hapsetti hayat , hiç acımadı bana ve gözyaşlarıma.Acınılmak değil isteğim , hele isyan hiç değil ama böyle olmamalıydı,adalet yerini bulacak , yarınlar güzel olacaktı....Olmadı...Olamadı...Olmayacak... Öğrendim artık..Kaybeden benim...Kazanan siz.....

[ƒяαмвυαz]

benden geçti aşk!!!!!!!


Bana S.eni unutturacak bi yer yok bu dünyada...
Dayanmalıyım, yaşamalıyım S.enden kalanlarla!

Nereye gitsem, ne yapsam da her yerde bir izin, bir hatıran var.
Bu şehir seninle yaşananlarla dolu.
Aslında sadece bu şehir mi?
Denizler senin, dağlar seninle olan izlerimi, anılarımı saklıyor hep.
Sınırların dışına taşıyor hatılaralarımız.
Anlayacağın bana seni hatırlatmayacak hiç bir yer yok gidebileceğim.
Bu yüzden ben bunlarla yaşamak ve her aklıma gelişe dayanmak zorundayım.
Bıraktıklarının yükünü omuzlamak, buna katlanmak zorundayım.
Yılmadan... Yıkılmadan...

S.eninle başladı, S.eninle bitti,
Göçmen kuşlar gibi bir vakitlikti,
Benden geçti aşk!..

Seninle buldum ben kaybettiğim umutları, umudum oldun, umutlarım oldu seninle.
Oysa şimdi seni kaybettim birdenbire.
Kısa mıydı düşündüğüm kadar yoksa seninle zaman su gibi akıp gidiyor muydu?
Bir vardın, sonra bir baktım yok oldun.
Gidişler mevsimine mi tutuldun!
Anlayamadım...

Ben o günden sonra aşk'ı göremedim,
O'nuda mı yanında götürmüştün?!
Yani anlayacağın aşk geçip gitti benden!
Yağmurlar yağdı, güneş açtı,
Günler günleri kovaladı ardından...
Bir daha gülmedi yüzüm aşk[ın] benden geçeli,
Hiç geçmedi hüznüm...

Ahh yorar beni hüznüm!!!

[Kéan aRs]

şiirler birleşerek romantikbir ortam oluşmuş saygılar...

[ƒяαмвυαz]

karanlığa inat dayan!!


Kirpiklerimizi aşıp geçen her damla aynı renkteydi, belki de sadece bu yüzden sevdim seni…

Kelimelerimi tanıdın önce, ardından beni. Seni tanıdım önce, sonra gördüm kelimelerin sana yetmediğini. Ben kadar kayıptın, ben kadar yanlış yapmıştı hayat sana, ben kadar karanlık sunmuşlardı bu yaşında. Geç doğmuştun sen biraz, ben biraz erken yaşlanmıştım. Geçmişimi gördüm sende. Geleceğini anlatmak istedim sana sadece. Yanlış zamanlara, yanlış mekânlara çakılmıştı kaderimizin her harfi. Yanlış insanları sevmiştik hep, yanlışların peşindeydik belki. Doğruya ulaşmanı değil, doğrunun ulaşılmaz olduğunu anlamanı istedim en çok. O yüzden bir kez kurdum her cümleyi sana, ikincisi gelmedi. Çünkü önünü görmek isteyen insanlar, hayatlarında tekrarlara yer vermemeli. Ait olmadığımız bedenlerde, her gece gizli gizli yamaladığımız ruhlarımızla sadece nefes alıp vermeye çalışıyoruz ya hep, elbet bir gün bitecek diye, o gün geldiğinde yanında olmak istiyorum en çok, daha beyaz bir sayfayı beraber açalım diye. Çünkü inanıyorum sana. İnanıyorum senin içinde itiraz eden o asi çocuğa. İnanıyorum senin içinde her şeyi kabullenen o ufacık çocuğa. Çünkü inanıyorum gelecekte kendi gökyüzünün güneşi olabilen bir adama dönüşeceğine. Çünkü inanıyorum ben, senin kurmadığın, ama benim duyabildiğim her cümlene…

Bir gün gelecek, sadece kumların üzerine uzanıp gökyüzünü izleyen iki gencin tablosunu çizecek her ressam, biz modelleri olacağız. Bir gün gelecek, *******i birer yudum şaraba razı olup, seninle yan yana yıldızları sayacağız. Bir gün sen bana denizi anlatacaksın. Ben sana toprağı. Bir gün susacağız sadece, kimse duyamayacak saçlarımızın anlattıklarını. İşte bu yüzden dayanmak gerekiyor. İşte bu yüzden, sırf bu yüzden savaşmak… İşte bu yüzden seviyorum seni. Biliyorum, kolay değil anlamak…

Yalanları görebilmek acıdır. Maskelerin ardında nelerin durduğunu bilmek… Zordur her şeyi sezerek yaşamak, zordur olup biten her şeyi görmek. Biliyorum neden nüfus cüzdanında yazan yaşta olmadığını. Biliyorum nasıl hayata bu kadar sabırla katlandığını. Biraz turuncu katmak istiyorum sadece hayatına bir gece sen uyurken, biraz bahar sürmek istiyorum zamanın sana getireceklerine. Çünkü onlar anlamaz. Çünkü onlar göremez senin içine akıttığın yaşları. Oysa ben biliyorum, bir şiir uzatsam sana, diner acın, içini çekersin önce, sonra gülümsersin yine. Güçlüsün sen çünkü. Farkındalığının farkındasın. Kendi kendinin aynası olabilen nadir insanlardansın. Ve işte bu yüzden hayatımdasın. İşte bu yüzden ben biraz çilek tadı istiyorum geleceğimize, biraz meltem, tenimizi mutlu etsin diye. İşte bu yüzden, sessizliğini tanıyorum. İşte bu yüzden gözlerin kapalıyken bile acımı görebildiğini biliyorum. İşte bu yüzden bekliyorum seninle deniz kenarında bir martıya dönüşene kadar içeceğimiz günü. İşte bu yüzden şiirlerle süslüyorum bir gün içinde kanat çırpacağımız göğü.

İşte bu yüzden , nerede olursan ol, ben duyabiliyorum
içindeki sessiz çığlıkları.

İşte bu yüzden , ne olursa olsun, ben biliyorum
bir gün bembeyaz olacağımızı…

Bu yüzden, bir gün şiir kazanacak, aşk kazanacak, özgürlük ve barış kazanacak, inan.

İşte bu yüzden, karanlığa inat dayan , ihtiyacımız olan tek şey biraz zaman...

-alıntı-

[ƒяαмвυαz]

kankan yaparsa olur tabi:D

[ƒяαмвυαz]

biriktirdiklerim!!

Bazen sadece uzaklığın kalbinde atar sevdanın susuzluğu...



Yatağın bir köşesinde aşk;diğer bir köşesinde sayılı saatlerin tedirgin bekleyişi asılı kalır.
Kollarından yakaladığın, doyumsuz bir sabaha sarıldığın gece rüzgârı merdivenlerden aşağıya doğru yavaşça kaybolur.
Geride kalansa ılık bir kelimedir içten içe derinlere yayılan...


Özlemin merdivenlerinden aşağıya kaç adımda inilir ki...?


Bazen de ilmeğinden geçirmek öyle zorlaşır ki geceyi, ne yana dönsen hep aynı çıkmazın gözlerine değer bakışların... Sobeleyecek bir beden ve ertesi geceye sarkacak bir yaşam, parmak aralarından sızar tahta boşluklara...
Yakalayamazsın...

Sadece uzaklık var diyorsun ya;şimdi sen gecene dolan neme hapset her bir damlamı...
ve bir sarkacın yinelenen sesinde uzan, sesimin seninle gülümseyen çağlayanına...


Uykunda ev uykusuzluğunda...

[ƒяαмвυαz]

VAZGECİLMEZ ÇİNGENE:)

'yokluğun cehennemin öbür adıdır
üşüyorum kapama gözlerini'
gözlerini kapadığında beni benden alan milyonlarca yenilgimden biri oluyorsun.üşüyorum ellerini arıyorum yorgan niyetine ellerin yok oluyor sanki üşümüş sensiz bedenimde.sensizlikleri alıorum atıyorum ve acı içinde ama seninle yaşamayı tercih ediyorum.hayatta emanet durmanın getirdiği bir yokluk bana aceleden bir hayat sunuyorlar yaşıyorum heran bitecekmiş gibi yaşıyorum umutsuzluk değil ama sensizlik işte...

...'yinede bu ışıklar bu kenti güzelmiş gibi gösteriyor *******i...'*******den bir demet topluyorum üstünü örtüyorum gündüzlerimin o gündüzler ki güneşimi kaybettiğim günden beri bana körleme...

[ƒяαмвυαz]

BENİ UNUTMA


"Ne konuşuyor bu insanlar?
Ne kadar uzak kelimeler anlamdan..
Aynama bir yabancı sızmış,
Bakıyor bana uzaktan.."


ne anlatıyor bu harfler..

ne saçmalıyor kelimeler..

kendimi bile tanımıyorum ben,ne istiyor bu aynadaki yabancı benden..

bu beni süzen bakışlar kimin..insanlar nereden biliyor ne dediğini içimin..?



"Sensizlikten kalan en acı gerçeğim.. 'hiçliğim..!'
Ucuz basit ve sıradan,
Pazara çıkmış gibi sanki ipliğim.."


bana beni anlatan tek şey koskoca bir hiçlikmiş..biçildiğim,beş para etmez değerlermiş..kim satmış beni..kim satın almış elleri pis satıcıdan..neye yarar bu benliği olmayan benlik..kim çekip almış içimi ruhumdan..kim unutmuş beni aslında hiç tanımadan..



"Bir uçurumun en ucundayım,
O kadar yokum ki görmüyorlar..
Kalbim susmuşlar yeri,
Kuşlar korkup kaçmıyorlar.."


atsam kendimi yani gölgemi uçurumdan..uyanan olur mu duyupta uykusundan..sesim çıkarmı ya da..?niye bu kadar benliğime yapışmış suskunluk..?yoksa duyupta mı anlamıyorlar..


"Hayat beni unutsa da sen unutma!
Adımı unutacak kadar kaybettim kendimi..
Olsun,
Beni unutma… beni unutma..."




beni unuttuğunu kim anlamış en önce..?unuttuğunu anlamak için kim hatırlamış..en ön sırada hayat varmış..önce unutmuş,sonra ipliğimi pazara koymuş..sonra yine sonra,unuttuğunu unutmuş..



olsun sen unutma..

hayat beni unutsa da sen unutma..



_derin_


(feridun düzağaç-beni unutma)

[ƒяαмвυαz]

GİTME...GİTME..

Gitme....gitme.....

Gidiyorsun yani öylemi
gitmeliyim ......
Biraz daha kal istersen ................
Hem bak yağmur çok şiddetli yağıyor
Biraz daha kal
Yağmurun dinmesini bekle
bunu söyleyen senmisin..........
biliyorsun bende enaz senin kadar severim......... yağmurda ıslanmayı...........
boşver bu gece ıslanmak istiyorum...........
Bilirim bilirim de...........
hem sende böyle bekliyorsun soğukta hasta olacaksın

Beni boşver aldırma.............

artık gitmeliyim.............
hem çok geç kaldım...........

Daha çok var sabaha............
Üşüyormusun..................
ııııhh yok..........
Bu gece son ha..............
........................
Yani biz bir daha.................
........................
keşke .........
neyse boş ver.........
hep sen söylerdin bunu değilmi ..............



Gitme
Gitme ne olur
Yağmur değil yanaklarımı ıslatan
Soğuk değil beni böyle tirtir titreten
Gitme
Gitme nefesim
Yaşamaya
Nedenim
En elverişli mazeretim gitme
Gidersen;
Bulamam ki yarının yolunu
Gidersen;
Çıkamam ki ben bu geceden
Gidersen
Boşver aldırma
Aldırma ama
Ama yinede gitme
Gitme gülüşüm
Huzurum
Mutluluğuma
Sebebim
En geçerli bahanem gitme

GİDERSEN KAYBOLURUM ÖMRÜMDE
Ömrümce Bir Kayıp Olurum
...........................Ölürüm................. ............


alıntıdır...

[Kéan aRs]

Birgün bir yıkık mezar görürsen,
Bilki o benim mezarımdır.
Kabirde taşlar karaysa,
Bilki o benim mezarımdır.

Mezartaşının bir kenarı kırıksa,
Dua'yı boşver birkez an diyorsa,
Dikkatli dinle bir off sesi geliyorsa,
Bilki o benim mezarımdır.

Mezarlıkta taşlar garipse,
Gökyüzü suskun ona küsmüşse,
Topraklar çatlamış suya hasretse,
Bilki o benim mezarımdır.

Mezartaşında GÖKHAN yazıyorsa,
Mezarlık taşlık yollar uzuyorsa,
Gürültüden uzak görünmüyorsa,
Bilki o benim mezarımdır.

[Kéan aRs]

19 YAŞINDAYDIM ÖLDÜĞÜMDE
Ben 19 Yaşındaydım öldüğümde
Belkide herkes öldüğü
Ben dirildiğimde
Ölüm anamın feryadı kadar acıtmamıştı canımı
Ben 19 Yaşındaydım öldüğümde
Köyün genç ve bekar kızları taşıdı tabutumu
Musalladan öteye
Olaki gönlüm kalmıştır birinde
Köyün genç bekar kızları taşıdı musalladan öteye
Ve en çok içlerinden biri ağladı
Adı ……

[Kéan aRs]

serseri liseli
sıralara tek tek ismini yazdım
beni hatırlayasın diye liselim
baş köşede oturup yüzüne baktım
beni unutmayasın liselim


tahtaya kalbimizi çizdim
aşkımız gitmesin diye liselim
kaleminle hep seni andım
ismini unutmayayım diye liselim

ruhumda bir sıkıntı var
kalbimde bir fırtına kopuyor
kafam karma karışık
içimi sana bir anlatabilsem
Ahh ahh bi anlatabilsem Liselim…

[Kéan aRs]

İSYANIM VAR
Ruhum bedenimde sıkılınca
İsyanım başlar o zaman bu şehre
Gökdelenleri üzerime gelince
Nefretim başlar o zaman bu şehre.
Alın götürün beni buralardan
Alın götürün başka diyarlara
Buralarda aşklar sahte dostluklar sahte
Gönlüm mahpusta bedenim darda
Alın götürün beni ebediyen ölmeyecek hayata.
İnsanların insanlıktan çıktığını görünce
İsyanım başlar o zaman bu şehre
Parayı tanrı yerine koyanları görünce
Nefretim başlar o zaman bu şehre..!

[Kéan aRs]

KURŞUN YARASIII*-*--*-*-*-*-*-*
İstediğin zaman, rastladığın yerde
Kıyasıya olmalı beni vuruşun
Kanım günlerce akmalı caddelerde
Tam kalbime değmeli attığın kurşun
Ya kalbime, ya alnımın ortasına
En can alacak yerime nişan al
Çare bulunmaz her kurşun yarasına
Beni öldür ve açık gözlerime dal
Bir eser olmasın içinde korkudan
Tetiği kininle, garezinle çek
Kurşun değil ölüm çıkmalı namludan
Bırak benim kanım olsun dökülecek
En son kurşunun da olsa namluya sür
Nasıl olsa ölüm var, bari sen öldür….

[Kéan aRs]

YOKOLUŞ
Hayata kahrettiğim gün
Yakacağım tüm şiirlerimi
Bir tek satır karalamayacağım artık
İçimdeki ümit ışığı da sönüp,gidecek
Gözlerim artık usanmışcasına
Ağlamaktan
Hüzün dolu,acı sözcükler
Bir bir dökülecek dilimden
Son bir çabayla doğrulacağım
Yerimden ,
Bitkin ve harap düşmüş bedenim
Artık duramıyacak ayakta
Yüreğim parçalanarak,haykıracağım
“SENİ SEVİYORUM” diye...

[Kéan aRs]

BİZİ NE BİLSİN

Herşey madde diyen şaşı dinliler
Türk-İslam fikrine karşı kinliler
Tezek yürekliler, turp beyinliler
Temelden berbatlar bizi ne bilsin...
Türk'üz; Türk yurdunda birlik isteriz
Müslümanız; düzen, dirlik isteriz
Ülkücüyüz; mazbut erlik isteriz
Nemrutlar, Seddatlar bizi ne bilsin...
Kimisi 'küçük' der, kimi 'az' görür;
Kimisi yolacak hazır kaz görür;
Kimi Bozkurtları binamaz görür;
Sahtekar hoyratlar bizi ne bilsin

[Kéan aRs]

Yolcuyum artık bu dünyadan
Yolcuyum topladım bavulumu
Bavullar dolusu keder.
Söyle be biletçi,bu giden yolda
Yalnız,garip ve kederli
Bekliyorum ölüm saatim…
tren nereye gider.
Yalnız ölüme olsun yolculuk
Durma be biletçi kes bir bilet.
Uzak kalmışım sıladan,yardan,anadan.babadan
Anarlar şimdi beni uzaktan
Bense şimdi istasyon da
Ölüme

[Kéan aRs]

Sİneye Mİ Çeksem,yoksa Nefrete Mİ DÖksem Sevdami?yildizlara Mi Anlatsam Derdİmİ, DaĞlardan Mi Alsam Öfkemİ?bİlmİyorum Kİmde SuÇ Kİmde Kabahat,gecem Kara GÜndÜzÜm Kara,nerde AŞkin Nerde Sevdan,Çek Gİt Beceremİyorsan Sevmeyİ,gİtte Aci Verme YÜreĞİme Be Vefasiz...!!!

[Kéan aRs]

---ANLADIM---
Öyle bir yaşıyorum ki,
Cenneti de gördüm, cehennemi de.
Öyle bir AŞK YAŞADIM Kİ,
Tutkuyu da gördüm, pes etmeyi de.
Bazıları seyrederken hayatı en önden,
Kendime bir sahne buldum oynadım.
Öyle bir rol vermişler ki
Okudum, okudum, ANLAMADIM
Kendi kendime konuştum bazen evimde.
Hem kızdım hem güldüm halime.
Sonra dedim ki ''söz ver kendine.''
Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin.
Sevilmek istiyorsan,ÖNCE SEVMEYİ BİLECEKSİN
Uçmayı seviyorsan (Kİ KELEBEKSİN) düşmeyide bileceksin
Korkarak yaşıyorsan,yalnızca hayatı seyredersin
Öyle bir hayat yaşadım ki,
Son yolculukları erken tanıdım
Öyle çok değerliymiş ki ZAMAN
Hep acele etmem bundan, ANLADIM…

[Kéan aRs]

SERSERİ
Arama Hayatin Cilvesinde Bahane Benim Adim ::SERSERI:: Seninkinden Sahane Guzelim ::SERSERI:: Kimdir Bilirmisin? ::SERSERI:: Bu Alem'in Delikanlisidir! Sen öLümün KaranLiginda Özgürlügü Aradinmi? Piskopatina p.. (YASAK KELIME)'ine Kursun Yagdirdinmi?
Karakollar'da Asayislerde Iskenceye Alindinmi? Güzelim Ben Bu Alemde KRAL Tanimam ! Sen Lise Okurken Ben Hayat Okulu Mezunuydum , Sen güzeL ßeyLerLe danS ederken ßen azraiL'Le danS ediOrdum , Sen ananin Sicacik kOynunda uyurken ßen geCe ßuz gißi sOkakLarda seni düsünüyordum a$$$$$$$$$$kIm

[Kéan aRs]

SERSERİCE
Bu sehir bana yetmiyor artik yada ben bu sehire,
Caddeler uzun kaldirimlar soguk ama üsümüyor serseri ne yazik yanmiyorda,
Yagmur yaginca çamlar bir baska kokar bu sehirde,
Sabahi sisli olur, islanmasi Baskadir nehir kiyisinda, ne yazik artik islamak ta zevk vermiyor serseriye
Aksam dolasmasi,islak kaldirimlarda adim saymasi bagira bagira sarki söylemesi ve bir dosta selam vermesi hostur bu sehirde
Ve bilirmisin gecenin karanliginda gece gibi olamamak ve gamsiz vede asikar vede tekerrür eden sabahta giden zamanda arkanda biraktiklarina unuttum diye haykiriken aslinda yeniden hatirlamak nekadar zordur bilirmisin serseri
Dost dedigin bir elin parmaklarini gecmez...dakika basina bir insan tanir ve dakika basina bir insan kaybedersin ....Ve de demem odur ki eydost sen bende kaybedilmeyenlerdensin
bir ara gelde sokaklari beraber sayalim ben nerdeyse bitirdim bu sehrin sokaklarini ama onlarda beni ...hayat baslayan bir film gibidir bazen güler bazen aglar bazende sasirirsin...ve en sonunda bitecektir serseri.

[Kéan aRs]

DELİKANLI
delikanlıyız meyhaneler evimiz
Hiç durmadan gece gündüz içeriz
Ama tertemizdir bizim su kalbimiz
Anladinmi sosyete kızı biz delikanlıyız
Ama senin gibi para düskünü degiliz
Biz bizi seveni candan severiz
Basimiza taç eder,önünde diz çökeriz
Anladinmi sosyete kızı biz delikanlıyız
Sanmaki delikanlılar aglamaz
delikanlılar agladimi kimse durduramaz
Birde kayboldumu kimse bulamaz
Anladinmi sosyete kızı
Her isteyen delikanlı olamaz…

[Kéan aRs]

MEZAR
Sayet Ölürsem Sana Doymadan
Mezarima Gül Birakin Sabah Olmadan
Yapraklarim Döküldü Çiçegi Solmadan
Mezarimin Basinda Aglamayin Sakin.

Eliniz Degerse Siyah Saçima
Göz Yasiniz Akmasin Mezar Tasima
Sizde Mezar Kazdirin Yani Basima
Birakmayin Beni Yalniz Basima…

[Kéan aRs]

BİR MEZAR TAŞI
Varsin simsekler birbirleriyle amansizca savassin
Varsin yildizlar karanlik kuytularda saklansin
Varsin kabuslarimin ortasinda kabuslar yaratilsin
Varsin ay tutulsun, günes dogmasin
Zifirden karanlik *******imin sabahi olmasin
Sen yoksan yanimda

Varsin yagmur hizini kesmesin hep gür yagsin
Varsin yastigim islansin, gözlerim kurumasin
Musalla tasina gerek yok, naasim burda yikansin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda
Varsin üzerinde bir sey yazmasin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda…

[Kéan aRs]

İsyan et
biliyorum okuyorsun
bu satırları sen okurken
mürekkebi akmış olur belki
bil ki gözyaşlarımdan
ne hallerdesin biliyorum
aklın yırt at diyor ellerine
gözlerin buna mani
kaybedecek bir şey yok ki

her satır kurşun gibi
sarstıkça bedenini
kaybedecek birşey yoksa da isyan et
benim yaptığım gibi isyan et
kime isyan edeceksen
neye isyan edeceksen
isyan et durma isyan et

[Kéan aRs]

DERBEDER
Bir sabah bu şehirden üşüyerek uyanacaksın
Titrek kalbini eski mektuplara saracaksın ben senle bir günübir ömre kıyaslarken
Sen benden bir haber başka kollarda uyuyorsun
Olsun avuclarında ben
Boynunda benim kokum
Ben seni coktan unuttum
SEN DERBEDERİ UNUTAMAYACAKSIN…

[Kéan aRs]

yapragın gül,meyvan zehirmiş,sana karşı öfke duymuyorum,kırgın degilim,kızgın degilim,sen zaten yokmussun ki,asıl kızılacak k,işi benim,küçücük bir toz tanesini bir mücevher sanmışım,sen zaten yokmussun ki sernin neyine yanayım…

[Kéan aRs]

Canin CikSin~

KaRa SeVDaM BiR AsK HiKaYeSi DiNLeYiN
DoSTLaRiM DiNLeYiN DiNLeYinKi Bu
DünYaDa Ne KaDaR SeReFSiZ VaR
BiLiN iSYaNiM SaNaDiR GULuM SaNa!!!
AL GöTüR GöTüR BeNDe NeYiN VaRSa
iSTeMeM OnLaRDa SeNiN GiBi AciMaSiZDiR,
AL GöTüR GöTüR BeLKi AnLaTiRLaR
*******i NaSiL KaN AgLaDigiMi
AL GöTüR GöTüR BüYüN YaLaN MeKTuPLaRiNi..
Ah Ah TaNiYaMaDiM SeNi BiR MeLeK GiBi S
oKuLDuN BaNa AmA MaSKeYMiS YüZüNDeKi
BaK YiNe iCiYoRuM BeRaBeRDe iCMiSTiK
HeP SeReFeyDi AmA SiMDi SeReFSiZLigiNe iCiYoRuM!!!

[Kéan aRs]

BİR ÖĞRENCİNİN ASKI
aklıma gelen her yere adını yazdım.
kalorifere,sıraya,masaya,
bizim hocanın çantasına,
yoklama fişinin kenarına,
yazılı kağıdının arkasına,
0,5 kalem ucuna..
zulamdaki kopya kağıdına..
hiç kimseye anlatmadım aşkımı...
sadece bitip tükenmeyen yollara,
hep evde unuttuğum kol saatime..
bütün düğmeleri kopmuş gömleğime..
bir de alişan'la osman'a..
herkes test çözerken ben sana şiirler yazdım..
canımın içi o şiirleri kendimemi yazdı sandın..
ben o şiirleri sana yazdım..
ömür boyu tenefüse çıkmak nasip olmasın ki
seni çok sevdim...

[Kéan aRs]

17 YAŞINDA
17 Yaşında Girersem Toprağa
Sevgilim Sen Ağlarmısın
Dönse Yüzüm Kara Toprağa
Baskasına Gönül Bağlarmısın

Yolun Düsüpte Mezarlıktan Geçersen
Otları Birikmiş Mezar Seçersen
Dök Gözyaşlarını O Mezar Başına
İçinde Biri Var 17 YAŞINDA

Ben Ölürsem Herkes Bişey dıyecek
Kimi Hasta Kimi Verem Diyecek
Fakat Biri Var Bunu Bilecek
SEVİYORDU ONDAN ÖLDÜ DİYECEK

[Kéan aRs]

Söylesem....
Söyliyebilsem sana AşKIMI...
Yildizli bir gecede.
Acabilsem sana kalbimi.
Göreceksin seninle dolu desem.
Diyebilsem ki cilginca
AşIGIM sana...
ama diyemem...
Cünkü...
Aramizda daglar ,
Ve benim kahrolasi yikilan gururum var.
Bu böyle yillarca sürüp gidecek.
Sen SEni sevdigimi bilmeyeceksin...
Ögrenemiyceksinl...-
Ben her gece ...
Her ALLAHin gecesi...
Yildizlara seni sevdigimi...
Söyleyecegim..
Sana asla!...
Cünkü aramizda...
Daglar denizler,
ve benim kahrolasi yikilan GURURUM var

[Kéan aRs]

Bİ VEDA DİZESİ
Yine geldim uç noktaya.
Ve ne yazık ki yine sayende bu çöküş
zaten gidişinle ters-düz olmuştu dünyam
şimdi tekrar gelip gidiyorsun
ne istiyorsun? Derdin ne?
Her ne ise derdin bilmiyorum ama...
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum, artık olmayacağım aranızda, olamayacağım
belki aklınıza düşeceğim bir zaman
sonrada unutacağım acımasızca
evet! Zamanı geldi, gidiyorum
vasiyetim hepinize;
kırgınlıklarım ve kızgınlıklarım sana sevgili
umutlarım ve sevinçlerim size emanet
yaptıklarım ve yaşadıklarım onlarda bana
soğuk mezarımda yalnız kalmamam için
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum! Aranızda olamayacağım için
bir daha sevemeyeceğim için
bağışlayın beni gidiyorum zaman geldi
bekler Azraillim ayıp olmasın
kalın sağlıcakla kendinize iyi bakın…

[Kéan aRs]

şimdi gidiyorsun demek
zamansız başlayan bu sevdayı zamansız bitiriyorsun
bitir ez geç hadi sen de sevgimi
ne ferkeder ki bundan sonra zaten
sen beni hiç sevmedin ki
tek isteğim senden kendine iyi bakman
dikkat etmen herşeye
evet belki benden daha iyisini
daha güzelini daha düşüncelisini
belki de en mükemmelini bulabilirsin
ama sakın unutma sevdiğim
seni benden daha çok seven birisini
asla bulamazsın hiçbiryerde bulamazsın
beni düşünme alışkınım ben yalnızlığa
alışkınım terkedilmeye alışkınım vedalara
sensizliğe de alışırım elbet
inan yaşayabilirim yokluğunla da
acı veriyor artık bakışların
acı veriyor artık varlığın bana
git hadi zorlaştırma ayrılığı gözyaşlarınla
git hadi daha fazla durma yanımda…

[Kéan aRs]

Her gidişine hayranla bekliyorum
Yapma Allah aşkına ya hep kal söz etme gidişlerden yada silinsin isminde cisminde
Oynama benimle denge mi bozuyorsun
Askı yaşayacak yürek bırakmıyorsun insanda
Böyle değildin sen ne oldu sana bittiyse heyecanın bileyim bende
Seni çok seviyorum diye başlayan ve ama ile devam eden cümleleri duymaktan bıktım
Seviyorsan seviyorsundur aması olmaz bu işin
Üstelik bir cümlede ama varsa bir önceki yargını hiçbir hükmü yoktur artık…

[Kéan aRs]

serseri
Öylesine acimasizdirki yasam denen su nesne,
Ne zaman vuracak darbesini bilemezsin.
Kestiremezsin gelecegini sen istesende,
Geçmiste kaybolur anilarin gelmez geri istesende...

Belki haykirmak gelecek içinden hayata,
Belki basini vurmak gelecek içinden duvarlara,
Ama nafile ne yapsanda gelmez geri,
Unutma senin eserindir su gördügün serser...

Alipta basini uzaklara gitmek isteyeceksin,
Belki düsünmekten moraracak sakaklarin,
Kararmaya basladiginda sensiz aksamlarin,
Unutacaksin ama asla unutmayacaksin...

Gün gelecek anlayacaksin artik hersey nafile,
Silp atmak gelecek içinden tüm herseyi,
Yorgun gözlerinden bosanircasina akacak yaslar,
Sadece ondan geri kalacak hüzünlü bakislar...

[Kéan aRs]

VEDA ŞİİRİ
Ya hiç tanimamis, anlamamissin sen beni
Ya da bir vedalik bile degerim kalmamis gözünde
Ah sebebini bir bilsem, anlardim belki seni
Hadi askin yalandi, ya verdigin o ümitler, o sözler neydi

Al bu gülü, kurutursun, ömür boyu saklarsin belki
Tozlu raflarda sararmis bir siir kitabinin arasinda
Ama beni unutabilecekmisin,
Sevgimi silebilecekmisin bir kalemde

Yazik, sen bu kafayla devam ettikçe,
Mahkumsun hep terkedilmeye hep yenilmeye
Yine de mutluluklar dilerim sana, al hepsi senin olsun
Umarim umdugunu, aradigini bir gün bulursun
Kaybettiklerinin farkinda olmasan bile

Seni 180 derece çeviren, bu denli alçaltan neydi
Ah sebebini bir bilsem, anlardim belki seni
Gidiyorum, ama ben ayni ben, duygularim ayni duygular bilki
Ben hep hazirim adam gibi seversen, gelirsen adam gibi

Ben sairim kizim, asklarimda bambaska olur, vedalarimda
Senin bildigin maço erkeklerden degilim ben
Ne silah çekerim, ne de söver sayar, kabalik ederim
Bana karsi yaptigin hatalari unutur, silerim
Benle paylastigin güzelliklere tesekkür eder giderim
Al iste son kirmizi gül bu, bu da son veda siirim
Elveda, elveda…

[Kéan aRs]

Doldu bana bahsedilen
Misralar üstündeki sihrin zamani.
Anlamsiz artik,
Yelkovanin akrebi usandiran hizi...

Ama,
Olmuyordu zaten.
Sürekli yalnizliktan, hüzünden,
Kederden, ölümden söz edip,
Moral bozmak.

Yalniz içim rahat,
Çünkü;
Herkes dedigime geldi sonunda.
Lakin ben olmadim onlar ulastiginda orda.
Ve yemin ederim,
Gram yalan yoktu satirlarimda.

Son bir sey daha;
Bundan sonra yokum buralarda,
Haberiniz ola.
Kaçis yok,
Bekliyor beni Azrail dışarda.
Kalin saglicakla...

[Kéan aRs]

Elveda Askimm
Sen Ask Nedir Bilirmisin Sen Sevgini Kalbine GÖmÜp
Bir ÖmÜr YÜzÜn GÜldÜmÜ Her GÜlÜste Kalbin Sizlayip
Canin Ölesiye Yandimi GÜlerken Kalbin HiÇ Agladimi
Senin Kalbin SÖylesene HiÇ Birine Sevdalandimi
Askin HiÇ Karsiliksiz Kaldimi
Sen Asktan Ne Anlarsin
Senin KaÇ Askin Var HiÇ Saydinmi
Ask Atesi Yakarsa YÜregi SÖnermi Sanirsin
GÖnÜl Biseverse Sen O Sevgiyi Bitermi Sanirsin
Mevsim Kista Olsa Ateslerde Yanarsin
Sen Bu Aski Simdi Anlamazsin
Bir GÜn DÜsersen Karsilksiz Sevdaya
Iste Ozaman Anlarsin
BirgÜn Bedenin Kalirsa ÇÖlde Anlarsin Isyanimi
Esen RÜzgar Yakar Alev Alev
Senin Beni Yaktigin Gibi
Tepende Kizgin GÜnes Dudaklarin Çatlamis
Bir Yudum Suya Hasret Benim Sana Susuzlugum Gibi
Tutunacak Bir Dalin Bile Olmaz Benim Yalnizligim Gibi
Her Yer Kum Gibi Bir Bosluk Olur Suan Benim Halim Gibi
Ölmek Istersin Ölemezsin Benim Istedigim Gibi
SÜrÜnÜrsÜn Can Havli Ile Bir GÖlge Bir Yudum Su
Bir Dost Ararsin Benim Aradigim Gibi
Bir Karalti GÖrÜrsÜn
Gidersin Ama Onun Hizina Yetisemezsin
Senin Varligin Gibi Yani Serap Gibi Hayal Gibi
Sana Yemin Ederim Halimi Bilsen GÜlemezsin Birdaha
Vicdanin Sizlar
Benim Mahvettigim Insan Bumu Dersin
Sana Son Sitemim Bunlar Çatlamis Dudaklara Bir Islaklik
Aglayan Kalbime Bir Sevgi Titreyen Ellerime Bir Umut
GÖrmeyen GÖzlerime Bir Dost Duymayan Kulaklarima Bir Fisilti
Hayallerime Bir GerÇek Olma Ümidi
Bende Bitmek Bilmeyen Senin Ise Zevk Aldiginsu GÖnÜl Oyununa
Bir Son Verme Zamani Gelmedimi
Sana Son Kez Sitem Ediyorum
Seni Son Kez Uyariyorum
Seni Son Kez ÖzlÜyorum
Resmini Bile Son Kez GÖrÜyorum
Telefonda Sesini Son Kez Duyuyorum
Lanet Olsun Iste
Seni
Son Kez Senden Istiyorum
Sana En Son SÖzÜm
Seni
Çok
Seviyorum
Elveda Askim…

[Kéan aRs]

ELVEDA
issiz sokak köselerinde
seni bekledim bir gün
dönersin diye...
biliyorum kendimi sadece
avutup duruyorum
biliyorum sen geri
dönmeyeceksin, dönmeyeceksin
isiklarin altindan hiç geçmeyecek
geçmeyeceksin
dön desem sana
dön desem sana
sen dönecekmisin
dönecekmisin
kalbini bana verecekmisin
ugruma hesaplar verecekmisin
kendini benim kadar sevecekmisin
sanmam
bir tebessüm bile fazla artik
sana senin masum görünen
suratina
simdi benden sana
SON ELVEDA
ELVEDA..

[Kéan aRs]

Hadi sikilmayin çileler gelin..
Üstüme üstüme,
Ezecek gibi gelin!
Ölümüne yasayacagim bu hayati..
*** *** *** *** *** *** *** ***
Terkedin beni sevgililerim,
Dostlarim aci konusun ,
Kötüleyin,senden birsey olmaz deyin..
Ölümüne yasayacagim kimene..
*** *** *** *** *** *** **** ***
Ve sen babam,
Begenme serseri de bana,
Canimsin benim seni yinede seviyorum,
Sende caydiramayacaksin
Ölümüne yasayacagim sanane!..
*** *** *** *** *** *** *** ***
Dert ver sende ya RABBI,
Aci ver can sikintisida..
Zira bulamassin benim kadar güçlüsünü..
Ölümüne yasayacagim,Bu pislik hayati..!

[Kéan aRs]

Mezar
Sayet Ölürsem Sana Doymadan
Mezarima Gül Birakin Sabah Olmadan
Yapraklarim Döküldü Çiçegi Solmadan
Mezarimin Basinda Aglamayin Sakin.

Eliniz Degerse Siyah Saçima
Göz Yasiniz Akmasin Mezar Tasima
Sizde Mezar Kazdirin Yani Basima
Birakmayin Beni Yalniz Basima…

[Kéan aRs]

bir mezar taşı
Varsin simsekler birbirleriyle amansizca savassin
Varsin yildizlar karanlik kuytularda saklansin
Varsin kabuslarimin ortasinda kabuslar yaratilsin
Varsin ay tutulsun, günes dogmasin
Zifirden karanlik *******imin sabahi olmasin
Sen yoksan yanimda

Varsin yagmur hizini kesmesin hep gür yagsin
Varsin yastigim islansin, gözlerim kurumasin
Musalla tasina gerek yok, naasim burda yikansin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda
Varsin üzerinde bir sey yazmasin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda…

[Kéan aRs]

MEZAR BEKÇİSİ
mezar bekcisi kalkti yerinden
tuttu binlerce ölüyü soru yagmuruna
bu ne yapmis dedi hirsizlik yapmis
atin cabuk bunu atese
o ne yapmis dedi yalan soylemis
o zaman onuda atin atese
sonra sira bana geldi
bu ne yapmis dedi o serap adinda bir kizi sevmis
birakin onu ozaman o yanmis yanacagi kadar…

[Kéan aRs]

Evet… Benden bu kadar… Yorgunum yollar gibi…
Ask, kalemime yabancilasan bir mevzu,
Yar, yardan attigim gençligimin figani…
Lüzumsuz kaygilarimin,
*******e aksettigi vakitlerde,
Artik terk etmenin mecburiyetiyle sarhos,
Yasamadigim hicranlarin koynuna devrilmekteyim…
Saçmalamanin Türkçesine, sairlik demeye basladigimi,
Aman kimseler duymasin…!
Zamanin elinde, topaç misali çevrilmekteyim…
Evet…!
Gitmek için hazirliga giristi her seyim…
Kitaplarim, kalemim ve sazim…
Hazirlar, bir gurbetten, digerine gitmek için…
Ben bunu defalarca yaptim…
Bir kere daha yapabilirim…
Hatta bu defa sadece nefsime tapabilirim…!
Kiymeti harbiyesi yok beklemenin…
Yok kiymeti, durup teklemenin…
Bir vefasiz için, takvimlerin sirtina belkiler yüklemenin…
Kosana yakisacagini mi sanirsiniz, bu saatten sonra emeklemenin…?
Evet…
Ben artik yokum…
Kendimi sabote ettigim bir savasin, neticesizliginden yaziyorum…
Rahmetli iyi adamdi…
O asik zavallinin mezarini kaziyorum…
Evet…
Bu gece…!

[Kéan aRs]

Sİneye Mİ Çeksem,yoksa Nefrete Mİ DÖksem Sevdami?yildizlara Mi Anlatsam Derdİmİ, DaĞlardan Mi Alsam Öfkemİ?bİlmİyorum Kİmde SuÇ Kİmde Kabahat,gecem Kara GÜndÜzÜm Kara,nerde AŞkin Nerde Sevdan,Çek Gİt Beceremİyorsan Sevmeyİ,gİtte Aci Verme YÜreĞİme Be Vefasiz...!!!!

[Kéan aRs]

Delikanlılık Bizde Kaldı

Biz ne pahalı insanlar gördük,kalitesi düşük
Bu yüzden yıllardır
gönlümüz sahipsiz,boynumuz bükük
Ama asla
Yüreğimizi esir alıp
Boynumuza yular takamayacaklar
Biz delikanlılığımızı
Ucuzlar pazarında satılığa çıkardık
Almaya kimsenin gücü yetmedi
Ve delikanlılık,yine bizde kaldı

[Kéan aRs]

Delikanlı Yüreğim! !

Tedirgin ve ürkek olabildiğince
Dem almış yılgın yüreği
Hasretler sancı olmuş uykularında
Çetin de, yaman da üstelik.

Bir de gamsız, kayıtsız dârıdünya ya
Başına taç etmeden yaşlanacaksın
Ben yaşarken, rahatsızlık olacak
Ezik bakacaksın yarınlara.

Ağır günahsın sırtımda
Delikanlı yüreğim omuzlayamadı sırlarını
Senin payına yalnızlık ve hüsran
Benimkine de yine gülümsemeler düştü …

[Kéan aRs]

Dünya Delikanlı Olsaydı Yuvarlak Olmazdı

bazan
ne sakalı boyundan büyük filozoflar
ne nobelli yazarlar
ne de kutsal kitaplar anlatır
bi kamyon çamurluk yazısının anlattığını
'dünya delikanlı olsaydı
yuvarlak olmazdı'

[Kéan aRs]

Kelimeler arası koşuşturmalar
Sana dökülen virgüllü mısralar
Seni azda anlatamamak gündüzlerime
*******e saklamak göz ucunda bakışlarda
Sorgulamamak seni
Paylaşmamak sensiz hiçliğimi,hiç kimseyle
Gece karası sevdalara tutsak etmek,kurban vermek
Azat edemediğim mutlulukları,sende yaşatmak
Ne güzel!
Son kullanma tarihi geçmiş sevdaların izi var sende
Hala yaşanıyor olanın giz mutluluğu
Yaşanacak olanada şimdiden sancılısın
Ben görmedim düşmanımdan bile zulüm
Nedir senin elinden bunca çekmişliğim
Söyle!
Ey! Deli,Delikanlı Yüreğim....

[Kéan aRs]

Allah yoldaşımız oldukça yıkarız bütün putları
Zannetmeki sen salih olursan yolda bırakır kullarını
Allah asla sevmiyor yeryüzünde fitne fesatçıları
Dost kendine gel bizden liyakat bekliyor Bedr'in aslanları

Zaman dövünmek değil yeniden ayağa kalmak zamanıdır
Zulum abad olurken görevin mazlumla kolkola girmektir
Allah'a sığın samimi olursan niyetinde Resul yoldaşındır
Ayağa kalk delikanlı mazlum senden medet bekler

Senki Musab bin Umeyr İkrime Fatih Sultan Mehmet'in
Akranı Resul'ün Sina çölünde yol gösterdiği Yavuz'un
Soyundan Züleyha Hatice Nene Hatun'un yoğuruldun
Hamurundan ey delikanlı yazılacak destan var kalk ayağa

[Kéan aRs]

Delikanlı bakire

Dikkat et aşk, yürek bakire
Delikanlı sevdalar yakmasın canını
Bilmez acıyı, anlamaz sevdayı
Gözyaşını nereden bilecek ki...

Sen yaşat onu,
Zamanı durdur işte
Ne biliyim, saçmala bazen
Yok, dur dur sakin ol
Kandırma sakın, o yetinir azla da
Sev sadece...

ADAM gibi ama...

[Kéan aRs]

Delikanlı dediğin Fâtih gibi olmalı
Dilde, Teknikde, Mathematik’de bir
Delikanlı dediğin Fâtih gibi olmalı
Dinde,Tasavvufda,maneviyat’da pir!

Delikanlı dediğin ahlaklı,terbiyeli olmalı
Kazancına, rızkına haram bulaştırmasın
Çalışmalı alın teri ile hemde hiç durmamalı
Emeğin karşılığını nesline haram ulaştırmasın!

Delikanlı dediğin kız peşinde koşmamalı
Ahlaklı ve akıllı olanın peşindedir zaten kızlar
Koşmamalı derken! Sınırı,hududu aşmamalı
Yoksa! Zâbıtlar tarafından takip ediliyor izler!

Delikanlı dediğin gâyet vakûr olmalı
Íçi sevinç,sürûr kalbi heyecan dolmalı
Ahlak fukarâlarını bulup gaz gibi yolmalı
Namusuyla,şerefiyle tertemiz ölmeli! ! !

[Kéan aRs]

SON DELIKANLI

SON DELIKANLI

Tablolar yine flu,
Kizamik olmus,
Kolega.
Senfoniler yitik;
Mansetlerinde 'o(YASAK KELIME)'
Bu... oynamak... ve saire...
Kirvesiz son delikanli,
Avuclarinda, siyanür.

Duman eteklerinde
Bel lastiwi incelms.
Son elâ gözlü umut;
Narin yikintilari getir

[Kéan aRs]

İçmişti yine Kompleks Delikanlı
Başı masa üstünde sızıp kalmıştı.
Kuru Karanfil gibi boynu bükük,
Bülbülünden olmuş bir gül gibi solmuştu.
Ne yazık ki sonuna gelmişti.
Lanet etti,her neye değer verdiyse.
Ömrü bir Yosma için solup gitmişti.
‘AH’ çektikçe yandı Ferhat misali.
Büyüyüverdi birdenbire gözbebekleri.
Vel hasıl Hayat Muhasebesi,
Tozlu bir Acem Halısı gibi,
Gözleri önüne seriliverdi.
Tanrı’nın verdiği son bir nefesle geveliyordu.
Ölüm Meleği Azrail bile
Acımış olacak ki bu Bahtsız genc’e,
O’nu oracıkta alıverdi.

[Kéan aRs]

Öyle bir güzelsin ki
Gözlerini güneşten çalmışsın sanki
Bakanı kör edecek kadar parlak
Bir okadar da çekici
Ve çocukların hepsine haksızlık etmişsin
Bütün güzel gülüşleri kendine almışsın
Sevdiyine de kusursuzsun haaa
Ruhunun derinliklerine kadar
Almış ve vermişsin hep

[Kéan aRs]

Bitmiş duygularım kalmamış umut yeni sevgili bul sen beni unut.sana bir teselli belki bir ümit verecekse eğer onunla evlen.
Ben çileden başka bir şey vermem dert dolu dünyama gel gir diyemem sen sevgi dolusun mutsuz edemem benden umut keste onunla evlen.Dünya döndü durdu ben aynı garip kaldım kaderim bu diye hem ben katlandım gece gündüz gizli gizli ağladım mutluluklar sana onunla evlen…

[Kéan aRs]

Offf anam offf ne desem boş hancı sarhoş yolcu sarhoş bu şiirimde bu feryadım benden geldi sana tanrım.
Madem beni sen yarattın bir yol göster bana tanrım bir yer verdin yarılmadı felek kahpe desen yalan kulun kul olmadı bu dünyada dost kalmadı.bir yol göster bana tanrım.ayrılığı anlımıza kara yazmışlar en acı dertlerimize reva görmüşler seni sevdim diye bana deli demişler.
Ben senin aşkına yarim layık değilim affet beni affet beni canım sevgilim ben senin aşkına canım layık değilim.kalbim…

[Kéan aRs]

Bana öyle bir gün ver ki
Sonsuzluk kadar uzun olsun
Yarınlarım bugün olsun
Ruhumda aşkın renkleri
Pembe,mavi,yeşil olsun
Sarılar sarsın onları
Dalgalar ebruli dursun
Bana öyle bir gün ver ki
Sonsuzluk kadar uzun olsun

Su üstünde oynaşan dalgalar gibi
Benim aşkımda ebruli
Ruhumun desenleri,
Yüreğinde nakış olsun
Bu sevginin hikayesi
Ölümsüz bir motif olsun
Bana öyle bir gün ver ki
Yarınlarım bu gün olsun

[Kéan aRs]

Ağlarım, ağlarım..
Rüya denizinde ağlarım.

Koca denizde, birbirini kaybetmiş,
İki şaşkın balık gözlerim..

Ağlarım, ağlarım..
Parça parça, dalgaların pençesinde
Kayıp bir bebek gibi ağlarım..

Ağlarımı astım hayallerime,
Gözlerimin takılmasını beklerim..

[Kéan aRs]

suçlu

önce ayak sesleri,
sonra kendisi...
üzgündü,
yine kırmıştı birinin kalbini...
gözlerinden süzülen birkaç daöla yaşa bakılırsa,
pişmandı...
ama vazgeçemediği gibi,
yine yapmaya kararlıydı...
gökteki bir martıydı bazen...
bazense rüzgarda uçuşan sarı ve kuru yapraklar...
çok savaşlara tanık olmuştu,
kazananı asla olmayan...
herkesin kaybettiği sonsuz bir savaş...
nedeninin kendisi olduğu,
acımasız, kin, nefret ve segi dolu savaşlar...
düşünmekyetmezdi olanları anlayabilmek için,
adını koyarken bile zorlanılan bu şey;
aşk´tı...

[Kéan aRs]

Bİ VEDA DİZESİ
Yine geldim uç noktaya.
Ve ne yazık ki yine sayende bu çöküş
zaten gidişinle ters-düz olmuştu dünyam
şimdi tekrar gelip gidiyorsun
ne istiyorsun? Derdin ne?
Her ne ise derdin bilmiyorum ama...
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum, artık olmayacağım aranızda, olamayacağım
belki aklınıza düşeceğim bir zaman
sonrada unutacağım acımasızca
evet! Zamanı geldi, gidiyorum
vasiyetim hepinize;
kırgınlıklarım ve kızgınlıklarım sana sevgili
umutlarım ve sevinçlerim size emanet
yaptıklarım ve yaşadıklarım onlarda bana
soğuk mezarımda yalnız kalmamam için
bu bir veda dizesi devamı olmayan
gidiyorum! Aranızda olamayacağım için
bir daha sevemeyeceğim için
bağışlayın beni gidiyorum zaman geldi
bekler Azraillim ayıp olmasın
kalın sağlıcakla kendinize iyi bakın…

[Kéan aRs]

şimdi gidiyorsun demek
zamansız başlayan bu sevdayı zamansız bitiriyorsun
bitir ez geç hadi sen de sevgimi
ne ferkeder ki bundan sonra zaten
sen beni hiç sevmedin ki
tek isteğim senden kendine iyi bakman
dikkat etmen herşeye
evet belki benden daha iyisini
daha güzelini daha düşüncelisini
belki de en mükemmelini bulabilirsin
ama sakın unutma sevdiğim
seni benden daha çok seven birisini
asla bulamazsın hiçbiryerde bulamazsın
beni düşünme alışkınım ben yalnızlığa
alışkınım terkedilmeye alışkınım vedalara
sensizliğe de alışırım elbet
inan yaşayabilirim yokluğunla da
acı veriyor artık bakışların
acı veriyor artık varlığın bana
git hadi zorlaştırma ayrılığı gözyaşlarınla
git hadi daha fazla durma yanımda…

[Kéan aRs]

Her gidişine hayranla bekliyorum
Yapma Allah aşkına ya hep kal söz etme gidişlerden yada silinsin isminde cisminde
Oynama benimle denge mi bozuyorsun
Askı yaşayacak yürek bırakmıyorsun insanda
Böyle değildin sen ne oldu sana bittiyse heyecanın bileyim bende
Seni çok seviyorum diye başlayan ve ama ile devam eden cümleleri duymaktan bıktım
Seviyorsan seviyorsundur aması olmaz bu işin
Üstelik bir cümlede ama varsa bir önceki yargını hiçbir hükmü yoktur artık…

[Kéan aRs]

git hadi
bu kadar incittiğin yeter beni
durma çek git hadi
hayatımı çaldın yetmedi mi sanki
utanmadan bakıyorsun gözlerime
sen parçalamıştın giderek kalbimi
bir yanım yalvarırken sana
gitmeni istiyor bir yanım şimdi
yanımda kaldığın her dakika
arttırıyor sana olan nefretimi
ne hale geldim bak aşkından
kurtaramıyorum senden kendimi
karardı yalanlarınla gecem gündüzüm
gitmek yaraşır sana şimdi
çaresizliğim,çırpınışım,hayal kırıklığım
sen,yalnızlığımın tek sahibesi
git hadi
verdiğin acılar daha bitmedi mi
durma çek git hadi
herşeyimi aldın yetmedi mi sanki
hayatımı çaldın yetmedi mi sanki…

[Kéan aRs]

Ahhh gülüm derde mi yanarsın sevdaya mı?
Neye yanarım biliyormusun vicdansız
Hani beni görünce o suratını asışın var ahhh ona yanarım işte
Sanki suç bendeymiş,kendine gel güzelim
Sen benim sevdiğim sen benim taptığım sen benim sevdalım olamasın güzelim
Çok değişmişsin be güzelim hani bir söz vardır bilirmisin
Ağlamayı bilmeyen gözler sevmeyide bilmezler
Ama ben seni hala seviyorum güzelim
buda demektir ben hala ağlıyorum
dedim ya güzel kız bende aşk ne heves nede üç beş günlük
bende ki bu aşk can bedenden çıkıncaya kadardır güzelim…

[Kéan aRs]

serseri
Öylesine acimasizdirki yasam denen su nesne,
Ne zaman vuracak darbesini bilemezsin.
Kestiremezsin gelecegini sen istesende,
Geçmiste kaybolur anilarin gelmez geri istesende...

Belki haykirmak gelecek içinden hayata,
Belki basini vurmak gelecek içinden duvarlara,
Ama nafile ne yapsanda gelmez geri,
Unutma senin eserindir su gördügün serser...

Alipta basini uzaklara gitmek isteyeceksin,
Belki düsünmekten moraracak sakaklarin,
Kararmaya basladiginda sensiz aksamlarin,
Unutacaksin ama asla unutmayacaksin...

Gün gelecek anlayacaksin artik hersey nafile,
Silp atmak gelecek içinden tüm herseyi,
Yorgun gözlerinden bosanircasina akacak yaslar,
Sadece ondan geri kalacak hüzünlü bakislar...

[Kéan aRs]

Elveda
E Zelden Sevmistim,ben De Bir GÜzel
L Akin,bu GÜzelde Vefa,ne Gezer !?
V Efasizsin Canim,yalan DÜnyada
E Lveda GÜzelim,sana Elveda.
D Aha Mi Beklersin,benden Sadakat
A Rtik Seni Unuttum,keyfine Bak

[Kéan aRs]

Al bu gülü, kurutursun, ömür boyu saklarsin belki
Tozlu raflarda sararmis bir siir kitabinin arasinda
Ama beni unutabilecekmisin,
Sevgimi silebilecekmisin bir kalemde

Yazik, sen bu kafayla devam ettikçe,
Mahkumsun hep terkedilmeye hep yenilmeye
Yine de mutluluklar dilerim sana, al hepsi senin olsun
Umarim umdugunu, aradigini bir gün bulursun
Kaybettiklerinin farkinda olmasan bile

Seni 180 derece çeviren, bu denli alçaltan neydi
Ah sebebini bir bilsem, anlardim belki seni
Gidiyorum, ama ben ayni ben, duygularim ayni duygular bilki
Ben hep hazirim adam gibi seversen, gelirsen adam gibi

Ben sairim kizim, asklarimda bambaska olur, vedalarimda
Senin bildigin maço erkeklerden degilim ben
Ne silah çekerim, ne de söver sayar, kabalik ederim
Bana karsi yaptigin hatalari unutur, silerim
Benle paylastigin güzelliklere tesekkür eder giderim
Al iste son kirmizi gül bu, bu da son veda siirim
Elveda, elveda…

[Kéan aRs]

elveda güzeller güzeli elveda
yazdiklarim siir degil veda artik sana
eline alip bunlari okudugunda
beni düsünüpte sakin aglama


niye gittigimi hâlâ anlamasanda
iste nihayete bu masalda
sonu bilinmez ne kadar acida olsa
bir gün gelir unutursun aldirma


yanliz yürüyorum artik issiz sokaklarda
biraz daha agir basiyorum kaldirimlara
içine dalip gittigim sonsuz karanliga
bir mum daha yaktim yoklugunda


günesle kucaklasiyorum ilk uyandigimda
mutluyum sensiz bir günün baslangicinda
basini kaldirip yildizlara baktiginda
gözyaslarinida ekle onlarin yanina


yagmur yagdiginda gözlerin hep yollarda
beklersin yine hasret dolu bakislarla
haber gönderdim kanadi kirik kuslarla
yazdiklarim yirtik bir zarf içinde veda sana…

[Kéan aRs]

Doldu bana bahsedilen
Misralar üstündeki sihrin zamani.
Anlamsiz artik,
Yelkovanin akrebi usandiran hizi...

[Kéan aRs]

Ama,
Olmuyordu zaten.
Sürekli yalnizliktan, hüzünden,
Kederden, ölümden söz edip,
Moral bozmak.

[Kéan aRs]

Yalniz içim rahat,
Çünkü;
Herkes dedigime geldi sonunda.
Lakin ben olmadim onlar ulastiginda orda.
Ve yemin ederim,
Gram yalan yoktu satirlarimda.

[Kéan aRs]

Son bir sey daha;
Bundan sonra yokum buralarda,
Haberiniz ola.
Kaçis yok,
Bekliyor beni Azrail dışarda.
Kalin saglicakla...

[Kéan aRs]

Elveda Askimm
Sen Ask Nedir Bilirmisin Sen Sevgini Kalbine GÖmÜp
Bir ÖmÜr YÜzÜn GÜldÜmÜ Her GÜlÜste Kalbin Sizlayip
Canin Ölesiye Yandimi GÜlerken Kalbin HiÇ Agladimi
Senin Kalbin SÖylesene HiÇ Birine Sevdalandimi
Askin HiÇ Karsiliksiz Kaldimi
Sen Asktan Ne Anlarsin
Senin KaÇ Askin Var HiÇ Saydinmi
Ask Atesi Yakarsa YÜregi SÖnermi Sanirsin
GÖnÜl Biseverse Sen O Sevgiyi Bitermi Sanirsin
Mevsim Kista Olsa Ateslerde Yanarsin
Sen Bu Aski Simdi Anlamazsin
Bir GÜn DÜsersen Karsilksiz Sevdaya
Iste Ozaman Anlarsin
BirgÜn Bedenin Kalirsa ÇÖlde Anlarsin Isyanimi
Esen RÜzgar Yakar Alev Alev
Senin Beni Yaktigin Gibi
Tepende Kizgin GÜnes Dudaklarin Çatlamis
Bir Yudum Suya Hasret Benim Sana Susuzlugum Gibi
Tutunacak Bir Dalin Bile Olmaz Benim Yalnizligim Gibi
Her Yer Kum Gibi Bir Bosluk Olur Suan Benim Halim Gibi
Ölmek Istersin Ölemezsin Benim Istedigim Gibi
SÜrÜnÜrsÜn Can Havli Ile Bir GÖlge Bir Yudum Su
Bir Dost Ararsin Benim Aradigim Gibi
Bir Karalti GÖrÜrsÜn
Gidersin Ama Onun Hizina Yetisemezsin
Senin Varligin Gibi Yani Serap Gibi Hayal Gibi
Sana Yemin Ederim Halimi Bilsen GÜlemezsin Birdaha
Vicdanin Sizlar
Benim Mahvettigim Insan Bumu Dersin
Sana Son Sitemim Bunlar Çatlamis Dudaklara Bir Islaklik
Aglayan Kalbime Bir Sevgi Titreyen Ellerime Bir Umut
GÖrmeyen GÖzlerime Bir Dost Duymayan Kulaklarima Bir Fisilti
Hayallerime Bir GerÇek Olma Ümidi
Bende Bitmek Bilmeyen Senin Ise Zevk Aldiginsu GÖnÜl Oyununa
Bir Son Verme Zamani Gelmedimi
Sana Son Kez Sitem Ediyorum
Seni Son Kez Uyariyorum
Seni Son Kez ÖzlÜyorum
Resmini Bile Son Kez GÖrÜyorum
Telefonda Sesini Son Kez Duyuyorum
Lanet Olsun Iste
Seni
Son Kez Senden Istiyorum
Sana En Son SÖzÜm
Seni
Çok
Seviyorum
Elveda Askim…

[Kéan aRs]

ELVEDA
issiz sokak köselerinde
seni bekledim bir gün
dönersin diye...
biliyorum kendimi sadece
avutup duruyorum
biliyorum sen geri
dönmeyeceksin, dönmeyeceksin
isiklarin altindan hiç geçmeyecek
geçmeyeceksin
dön desem sana
dön desem sana
sen dönecekmisin
dönecekmisin
kalbini bana verecekmisin
ugruma hesaplar verecekmisin
kendini benim kadar sevecekmisin
...
sanmam
bir tebessüm bile fazla artik
sana senin masum görünen
suratina
simdi benden sana
SON ELVEDA
ELVEDA..

[Kéan aRs]

Hatrima gelmemelisin düsünmemem için seni.
Bulmamaliyim seni düsüncelerimin arasinda.
Her aklima geldiginde Geçmeyen yara gibisin.
Belkide sessizce gelen Ölümün ayak sesisin.

Sensiz geçen ömrümün her aninda.
Elim hep kalbimin yaninda kalkmiyor yerinden.
Belkide sen çikma diye içinden.
Belkide ölümsün derinlerden gelen.

[Kéan aRs]

Hadi sikilmayin çileler gelin..
Üstüme üstüme,
Ezecek gibi gelin!
Ölümüne yasayacagim bu hayati..
*** *** *** *** *** *** *** ***
Terkedin beni sevgililerim,
Dostlarim aci konusun ,
Kötüleyin,senden birsey olmaz deyin..
Ölümüne yasayacagim kimene..
*** *** *** *** *** *** **** ***
Ve sen babam,
Begenme serseri de bana,
Canimsin benim seni yinede seviyorum,
Sende caydiramayacaksin
Ölümüne yasayacagim sanane!..
*** *** *** *** *** *** *** ***
Dert ver sende ya RABBI,
Aci ver can sikintisida..
Zira bulamassin benim kadar güçlüsünü..
Ölümüne yasayacagim,Bu pislik hayati..!

[Kéan aRs]

bir mezar taşı
Varsin simsekler birbirleriyle amansizca savassin
Varsin yildizlar karanlik kuytularda saklansin
Varsin kabuslarimin ortasinda kabuslar yaratilsin
Varsin ay tutulsun, günes dogmasin
Zifirden karanlik *******imin sabahi olmasin
Sen yoksan yanimda

Varsin yagmur hizini kesmesin hep gür yagsin
Varsin yastigim islansin, gözlerim kurumasin
Musalla tasina gerek yok, naasim burda yikansin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda
Varsin üzerinde bir sey yazmasin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda…

[Kéan aRs]

bir mezar taşı
Varsin simsekler birbirleriyle amansizca savassin
Varsin yildizlar karanlik kuytularda saklansin
Varsin kabuslarimin ortasinda kabuslar yaratilsin
Varsin ay tutulsun, günes dogmasin
Zifirden karanlik *******imin sabahi olmasin
Sen yoksan yanimda

Varsin yagmur hizini kesmesin hep gür yagsin
Varsin yastigim islansin, gözlerim kurumasin
Musalla tasina gerek yok, naasim burda yikansin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda
Varsin üzerinde bir sey yazmasin
Bir mezar tasi olsun basucumda, sen yoksan yanimda….

[Kéan aRs]

MEZAR BEKÇİSİ
mezar bekcisi kalkti yerinden
tuttu binlerce ölüyü soru yagmuruna
bu ne yapmis dedi hirsizlik yapmis
atin cabuk bunu atese
o ne yapmis dedi yalan soylemis
o zaman onuda atin atese
sonra sira bana geldi
bu ne yapmis dedi o serap adinda bir kizi sevmis
birakin onu ozaman o yanmis yanacagi kadar…

[Kéan aRs]

Evet… Benden bu kadar… Yorgunum yollar gibi…
Ask, kalemime yabancilasan bir mevzu,
Yar, yardan attigim gençligimin figani…
Lüzumsuz kaygilarimin,
*******e aksettigi vakitlerde,
Artik terk etmenin mecburiyetiyle sarhos,
Yasamadigim hicranlarin koynuna devrilmekteyim…
Saçmalamanin Türkçesine, sairlik demeye basladigimi,
Aman kimseler duymasin…!
Zamanin elinde, topaç misali çevrilmekteyim…
Evet…!
Gitmek için hazirliga giristi her seyim…
Kitaplarim, kalemim ve sazim…
Hazirlar, bir gurbetten, digerine gitmek için…
Ben bunu defalarca yaptim…
Bir kere daha yapabilirim…
Hatta bu defa sadece nefsime tapabilirim…!
Kiymeti harbiyesi yok beklemenin…
Yok kiymeti, durup teklemenin…
Bir vefasiz için, takvimlerin sirtina belkiler yüklemenin…
Kosana yakisacagini mi sanirsiniz, bu saatten sonra emeklemenin…?
Evet…
Ben artik yokum…
Kendimi sabote ettigim bir savasin, neticesizliginden yaziyorum…
Rahmetli iyi adamdi…
O asik zavallinin mezarini kaziyorum…
Evet…
Bu gece…!

[Kéan aRs]

ADANALI ŞAİRİ TANIMAK
sana bu siirimi Adananın islak caddelerinin
dar sokaklarinda bulunan nem tutmus odalarindan yaziyorum
belki hatatta hiç bir dilegim kabul olmadi
hiç bir kiz beni çilginca sevmedi
ben duygularimi yalnizca siirlerime yansitirim
siirlerimde yasatirim asklari mutluluklari
geçit vermedim içimde çikacak isyanlarada
ayrilik olmasin dedim siirlerimde
yalnizligim duyulmasin adananın sokaklarindan
çünkü hayatta ayriliklar vardir göz yasi vardir
ama yinede engel olamadim bazen göz yaslarima
demistin geçenlerde bana duygusalmisin diye
elbette her siir yazan duygusaldir bende öyleyim tabiki
beni bir gün gerçekten tanimak istersen eger
ihanetlerin karsisinda gögsünü siper etmis
mansetlerdede yer alan gazetecinin sesiyim
benim tek silahim kalem kagittir
beni böyle taniyin tanirsaniz eger

[Kéan aRs]

MEZAR TAŞI
Birgün bir mezar cikti karsima
Gel bir Fatiha oku dedi basima
Bende bir zamanlar senin gibiydim
Birgün ölecegimi aklima getirmezdim
Bak gör simdi hersey yalan,hersey bosuna
Ey insanoglu aklin al basina
Bende birara senin gibi yer , icer,gezerdim amma
Simdi bak tas dikildi basima!!!!!!!!

[Kéan aRs]

seni seviyorum demistin
anladim ki sen beni hiç sevmemissin

ihanet bu
elbet bedeli ödenir
belkide bedeninle

sen beni bir siyah ford
bes para etmez bir cocukla
aldatirken
ben sen derdim sevgim derdim

ama sen kahpece vurdun
aldattin nerden bilidim
ama seni ömrümün
sonuna kadar sevebilirdim

simdi gözümde bir faysesin
ve ben sana
para vermeden zevklendim
artik hne olursun umrumda degilsin

[Kéan aRs]

gecen günlerim geri gelmiyor artik
ugruna çektigim çileler bitmiyor neden
seni ölesiye bir askla seviyorken ben,
söyle neden çekip gittin hiç dinlemeden
yalanmis meger mutlu geçen günler
yalanmis meger beklenen ümitler
rüyaymis yasanan mutlu saatler
ziyanmis ugruna çektigim çileler
sana degmezmis aglamaya ama agladim
seni sevmek bir hayatmis farkina varmadim
çok istesekte seninle olamayiz artik
yazik çok geç farkina vardim

[Kéan aRs]

söyleme bana artik tek kelime bile
adini sil kalbimden götür gittigin yere
kalmasin gönlümde sevginden bir yer
tas basarim bagrima unuturum seni
ben yalnizliklara aliskin birisiyim
hayatta hiç bir sevenim olmadiki beni
tüm sevdiklerim erken terketti
en basta babamla dedem
ayriliklari küçük yasta tanidim ben
göz yasinin tadini bilenlerdenim
ne farkeder birde sen gitsen
yasamadim sayarim sende geçen ömrümü
zaten zalim geçen yillar çaldi gençligimi
bir seylerde sen alsan ne farkeder
ben vergisini çoktan ödedim kaybolan yillarin

[Kéan aRs]

imkansizliklarinda son limitindeyim
sana gidecek tüm yollarim kapandi
cebim bombos kontür desen yok
ayakkabi delik pantolon eski kazak sökük
saç sakal uzamis karnimda biraz aç
avare gibi dolasiyorum saat gecenin yarisi
serseriden bir farkim kalmamis olmaliki
içmeden sarhos delice sevmenin esiriyim
insanlarin bile dikkatini çekemiyorum
kimisi yapmis mangalini kimiside demleniyor
mutluluktan olsa gerek açilmis son ses müzik
sen benim dudaklarimin güldügüne bakma
aslinda benim içim kan agliyor
simdi anliyorum hayatimdaki yerini
isyana döndürdün benim bütün siirlerimi
sevmenin oldugu gibi her seyin son limitindeyim

[Kéan aRs]

BÜYÜK YAŞADIK İNAN
Bosuna mi dogduk, bosuna mi yasadik
Yankisi hani kalacakti ardimizdan
Biz zaten yasarken, kazanmaya alistik
Kederleri kopardik yanik bagrimizdan.

Rüzgari aldik içimize, gögüs gerdik
Haince keserken eskiya yolumuzu
Ecdadin yollarina düstük, bedel verdik
Bilek gücü ile savunduk soyumuzu.

Bosuna mi dogduk, bosuna mi direndik
Her adimi atmadan köprüleri kurduk
Kalemin gücüyle, isigi indirendik
Umut izlerimiz dedik, didindik durduk.

Gün batimini ugurlarken yavas yavas
Yüreginin kiskacinda bir avuç umut
En azindan kalbim seninledir arkadas
Büyük yasadik inan, kaybetmeyi unut

[Kéan aRs]

SERSERİNİN TEKİYİM
yanlızlık kokar, hasret kokar benım ellerim

gözlerin gibi kara ve soğuktur *******in

ne sevmesini ne de sevilmesini bilirim

sevme kızım ben serserinin tekiyim...


şü küçük meyhanedir benim evim

ne param var ne de memleketim

siyah beyaz resimlerde kaldı benım sevdiklerim

sevme kızım ben serserinin tekiyim...


işte böyle her gece yanlızlığa dalar gözlerim

kimbilir belki yanlızlıktır belki de esrarengiz gözlerindir sebebim

yanlızlık tek dostumdur nişanlınsa kara kalemim

sevme kızım ben serserinin tekiyim...

[Kéan aRs]

SERSERİ

Yeryüzünde yalnız benim serseri,
Yeryüzünde yalnız ben derbederim.
Herkesin dünyada varsa bir yeri,
Ben de bütün dünya benimdir derim.

Yıllarca gezdirdim hoyrat başımı,
Aradım bir ömür, arkadaşımı.
Ölsem dikecek yok mezar taşımı;
Halime ben bile hayret ederim.

Gönlüm ne dertlidir, ne de bahtiyar;
Ne kendisine yar, ne kimseye yar,
Bir rüya uğrunda ben diyar diyar,
Gölgemin peşinden yürür giderim...

[Kéan aRs]

SERSERİ
Nisan yağmurlarıyla yıkanışı Çarşamba´nın
Koyu karanlığa gömülmüş sokaklarda.
Ben
Yırtık bir urbam
Ve
Elindeki bir şişe şaraptan başka
Hiç bir dostu olmayan bir serseri

Kuyu karanlığın gırdaplı boşluğunda
Yerde iğne arayan bir ama gibi,
Terkedilmişliğin dayanılmaz acısıyla,
Sevdiğini arayan bir serseri

[Kéan aRs]

SERSERİ
birgün senin için ölecek
bu serseri
uğruna feda edecek canını
içinde ümit dolu kalbi

derdi aşıklara mani
sevip sevilenler hani
gözü dünyayı görmüyor
seni seviyor yani

hani serseri sevmez
derdi, çileyi bilmez
ağlamazdı hani erkekler
bunu diyenler ayıp etmişler…

[Kéan aRs]

ilk değil, son olmaz
Hayat yalnız yaşanmaz
Gidenin ardından bakıp ağlanmaz
Kimsesiz, çaresiz. Bir şey yok, hiç kimse yok
Ağlasam, yalvarsam, bağırsam
Bir şey farketmez...



Elimden hiçbir şey gelmez, hiçbir çarem yok
Karanlık bu sokaklarda sesimi duyan yok
Elimden hiçbir şey gelmez, hiçbir çarem yok
Karanlık bu sokaklarda elimi tutan yok



İlk değil, son olmaz
Hayat yalnız yaşanmaz
Sesimi duyan yok, elimi tutan yok
Ağlasam, yalvarsam, bağırsam
Bir şey farketmez



Elimden hiçbir şey gelmez, hiçbir çarem yok
Karanlık bu sokaklarda sesimi duyan yok
Elimden hiçbir şey gelmez, hiçbir çarem yok
Karanlık bu sokaklarda elimi tutan yok

Hiç kimse yok...!!!

[Kéan aRs]

Yeter artık sana söyledim
Yeter artık seni sevdim
yetmezmi sana Söylediklerim
yetmezmi sana verdiklerim

Olmazmı bir kere bana baksan
olmazmı bir kere yüzüme gülsen elimi tutsan
istemiyorsan istemiyorum de
grurumu altüst etme

bu muymuş sevda dedikleri yalan
bu muymuş uğruna öldükleri dolan
buysa eğer canımı acıtan
aşkında sende kalsın sevdanda

sensiz yapabilirmiyim bilmem
sensiz korkmazmıyım ki ben
******* yanlız geçecek
gel yanıma ısıt beni sevdiğim

duygularım benden sana armağan
kabul et , sakla kırmadan dağıtmadan
kalbim kilitli kaldı gözlerinde
bana geri ver dağıtmadan

sözlerin bir ok kalbimi parçalar
gözlerin bir fırtına yüreğimin limanlarını yıkar
senmisin benim tanıdığım ,sevdiğim ,aşkım
benim aşkım sen olmasanda yaşar


kusura bakmayın öyle ayaküstü yazılmış bir şiir ama gönlümden koptuğu için buraya koyarak sizinle paylaşmak istedim SAYGILARIMLA:) başlık bulamadım siz bulun artık

[Kéan aRs]

*****GÜL NÂME******


Her tarafım yanar andıkça gülüm
Usanmam, anarım yandıkça gülüm!

Susuzluğum sensin, açlığım da sen!
Merhamet, yanarım kandıkça gülüm!

Her ân gözlerimde döner hayâlin
Susarım, hep kandım sandıkça gülüm!

Banarsam sevdâna kanarım sandım
Çöllere dönerim, bandıkça gülüm!

Kalbim gözlerinde rehine kaldı
Bırakma, canını sundukça gülüm!

Aşkın alev; canım, ruhumu yakıtı
Hasretinle üfle söndükçe gülüm!

Temizlenir kirden, silinir gamı
Alevinde aşkın yundukça gülüm!

Pervânene imdat etme, isterse
Belki olgunlaşır döndükçe gülüm

[Kéan aRs]

Özlüyorum seni. Gücüm yetmiyor unutmaya
Özlüyorum elini tutmayi sesini duymayi
Boynuna sarilip omuzunda aglamayi
Nedensiz sevinçleri
Hasret dolu sevgi dolu simsicak düslerimi
Özlüyorum
Gücüm yetmiyor unutmaya
Seni aramazsam unuturum sanmistim
Girmez sanmistim hayalin beynime
*******i düslerimde
Gündüz baktigim heryerde seni
Özlüyorum..
Renkler gitmenle soldu
Kirmizi kirmiziligini unuttu
Mavi maviliginin farkinda degil
Beyaz yanliz sen giydiginde güzelligini haykiriyormus
Özlüyorum
Bu özlem bu bekleyis hiç bitmiyecek
Ruhumda sana açan eflatun renkli çiçekler solmayacak
Olmasanda sensiz sensizligi yasatacagim
Sensiz seninle olmayi basaracagim
Sonun yaklastigini hissettigim gün
Beyaz,bembeyaz mendilimi sallayarak
Sensiz yasamin kahrediciligine veda ederek
Seninle sonsuzluga kavusacagim.

[Kéan aRs]

Kovdum Kendimi Yüreğinden

Sevdanın denizlerinde rotasız bir gemiydim.
Sana yolculuğa çıkmadan önce,
Bütün aşklarımı, acılarımı, sevinçlerimi bir kenara koyup,
Azıksız birtek yüreğimle baş koymuştum bu yola.
Yolum uzundu, karmaşıktı ve tehlikeliydi...
Tüm bunları biliyor, bile bile lades dercesine
İstiyordum bu sefere çıkmayı...
Ancak ben sana ulaşmaya çalıştıkça sen kaçıyordun.
Senin yanında olmak, sesini duymak için
Sarfettiğim bu çaba öylesine güzeldi ki...
Bir gün ışığın göründü uzaktan, işte ordaydın!
Arkamda bıraktığım bir nokta olarak kalmış
Sen önümde büyüyordun, gülen gözlerinle beni çağırıyordun...
Önce ellerini tuttum, sonra gözlerine daldım...
Senden aşk dilerken, sen gerçekleri sundun önüme...
Sevdalarımı sorguladın, rüyalarımı benden geri aldın.
Bu fırtınalı denizlerde sana duyduğum ihtiyaç,
Senin yüreğimi tokatlayan sevdan beni isyankar etti...
Düşünemiyordum artık, geri dönülmez bir yola girdiğimi biliyor,
Ancak bu yolda her pahasına yürümeye karar vermiştim.
Kırgınlıklarımızla, hasretimizin koynundaki acıyla,
******* boyu başbaşa kaldık, sorular sorduk kendimize...
Nereden başlarsak orada bitirdik, bir çıkış yolu bulamadık!
Ve sonunda bu denizin sonu görünmüştü...
Daha karaya ayak basmadan, fırtınalar dalgaları çağırdı kükreyerek...
Gücüm kalmamıştı, bilinmez bir yola doğru gittiğimi biliyordum!
Çaresiz kollarımla birkez daha sana ulaşmayı denedim.
Ancak sen duymuyordun, belki de duymak istemiyordun.
Ancak beni görüyordun.
Çaresizlik denizlerinde kayboldum sonra.
Sana sevgiler getirmiştim oysa.
Bu yaşamdan küçücük umutlar derlemiştim yüreğimde...
Onları büyütmüş sana armağam edecektim, olmadı işte...
Ne kadar istesem de senin o kapalı yüreğine girmeyi beceremedim.
Şiirlerim, sevdalarım ve *******imle başbaşa kaldım.
Bir kez daha yenildim aşka... bir kez daha yenildim çok sevmeye...
Şimdilerde gönlümün yelkenlerini toplamaktayım.
Tövbeler ettim, bu denizlere bir daha çıkmamaya...
Bir daha hiçbir yüreğe girmemeye yeminliyim!!..
Seni kendim kovdum, yüreğinden...
Bir daha girmemeye, bir daha sevmemeye söz veriyorum...
Seni sevdiğimi, kurda, kuşa söylüyorum;
Ama asla
Aşk dilemiyorum.

[Kéan aRs]

Uzaklarda Senin Yüreğin
biliyorum sevdiğim
uzaklardasın
uzaklarda senin yüreğin
tel tel saklı kokuların dudaklarımda
avuçlarımda hayallerin
biliyorum

ah ne olurdu
sözlerini saklasaydım kulaklarımda
*******i baykuşlar ötmeseydi
yengeç kıskacına düşmeseydi duygularım
ah ne olaydı
sen yanımda olsaydın
biliyorum sevdiğim uzaklardasın
uzaklarda senin yüreğin

kuşların çırpınışlarını
gökyüzünde haykırışlarını duyuyorum
biliyorum sen de duyuyorsun
kalp atışlarımı
uzat elini tutuver yüreğimi
umutların umutlarımda olsun
ki kar yağmasın ilkbaharıma
solmasın yeni açan çiçeklerim
biliyorum sen de istiyorsun
ama dağlarda karlar eriyor
yüreğim yüreğinde eriyor sevgilim

biliyorum uzaklardasın
uzak düşlerde senin yüreğin
biliyorum...

[Kéan aRs]

Bazen Sana Bazen De Kendime Kızıyorum

Bazen kalbime kızıyorum
Seni neden sevdi diye
Bazen sana kızıyorum
Beni neden sevmedin diye
Bazen sana bazen de kendime kızıyorum

Bazen senin sevgini
Bağrıma basarım
Bazen de senin sevgini bastığım bağrıma
Senin sevginden yandığı için
Bağrımı söndürecek bir damla su ararım
Bazen sana bazen de kendime kızıyorum

Bazen gündüzü beklerim
Gülmek için yaşamak için
Belki de karanlıktan korktuğum için
Bazen de geceyi beklerim
Ona içimi dökmek için
Hıçkıra hıçkıra ağlamak için
Bazen sana bazen de kendime kızıyorum

Bazen kalbime vururum
Seni neden sevdi diye
Söküp atmak isterim
Bazen de söküp atmaya çalıştığım
Kalbimi senin aşkından sakınırım
Bazen sana bazen de kendime kızıyorum

Ama her defasında
Senin aşkın kalbime sızar
Laf dinlemez ki kalbim
Bazen sana bazen de kendime kızıyorum

[Kéan aRs]

Seni seviyorum diye
Gelişine kadar rötar yapmış hayatımı
Seninle yaşamaya hazırlanırken
Sana uzanan yollarımı kapaman niye?
Biliyorum haykırışlarım boşuna
Şahin pençesinde asılı serçe gibi
Nafile tüm çırpınışlarım
Boşuna sesleniyorum duymayacağını bile, bile
Seni beklemem nafile Gözlerinde zifir siyah bir perde
Alkış tutuyorsun alabildiğine
Şamdandaki mum gibi eriyip bitişime
Sen kulaklarını değil
Yüreğini tıkamışsın sana seslenişime Oysa ben
Tüm yokluğuna inat varlığını yaşatırken içimde
Gül pembesi çizgilerle resmini işliyorum
Karanfil moru *******e
Şiirleri seninle yüklüyorum kanatırcasına
Dizeleri ağlatıyorum.
Seni işliyorum hecelere Tüm yaşayamadıklarıma inat
Seni yaşamak istememdi ütopyalarım
Tek sana adanmışlığımdı ölümüne
Tek senin doldurduğundu rüyalarım
Şimdi
Bir tutam gücüm kaldı en sona sakladığım
Bilmiyorum
Ansızın çıkıp gelecekmisin aniden
Bir avuç toprak olmadan sonunda
Sen diye kucakladığım. Bir gün
Anlayabilme ihtimalin var ya sevdiğimi
Düşüp gelme umudun var ya yüreğinin peşine
Yüreğin bende emanet biliyorsun
Ve ben
Yüreğin yüreğimde
Yüreğin ellerimde
Çok yakında
Çekip gideceğim yok oluşun koynuna
Beni düşürdün ya bu hale
Günahı boynuna.

[Kéan aRs]

NEDEN SEVDİM SENİ?


Çünkü kendi yaşam yolculuğun için
Ne varsa gönlünce değerli olan
Gökkuşağı gibi saydam ve yalın
Yüreğini yüreğinle bana yansıttın.

Çünkü yolu senin yoluna karşıt
Nice ayrı dünyaların insanlarını
Anladın yıllardır sevecenlikle
Hepsine de dost elini uzattın

Çünkü umutları da hüzünleri de
Ne güzeldi seninle başbaşa yudumlamak
Yaramaz çocuklar gibi kıvancımı da
Acılarımı da sevgiyle paylaştın

Çünkü seviyorsun sen öz varlığını
Tüm ruhunla önemsiyorsun kendini
Her uzatışında sevgiyle ellerini
Kalplerimizin sıcaklığına alıştın

Çünkü doğal akışında yaşamın
Barış adına dirlik düzenlik içinde
Özenle, sevginle, yüce gönlünce
Yeni dünyalar yaratmaya çalıştın

Çünkü sen insanca onurunla varsın
Gözyaşımı sildin saf duygularınla
Sevda türküleri gibi rengarenk
Açtın bana, benliğime karıştın

İşte ben bütün bunlar için sevdim seni
Ölünceye kadar da seveceğim seni.....

[Kéan aRs]

Ne Olur İsyansız Bırakma Gecemi

Ne olur isyansız bırakma gecemi
Aşksız bırakma
Bir ağaç gibi öylece durmak istemiyorum
Bir şeyler söyle bana
Kanım Kızılırmak gibi coşsun damarlarımda
Şiirsiz bırakma gecemi
Aşksız bırakma
Sıcak bir ekmek gibi gel
Demini yeni almış bir çay gibi
Geleceğini kovalayan çocuklar gibi
Ekim’e hazırlanan ordular gibi gel
Bir- mayıs sabahı Kızılay’a yürüyen
Mavi tulumlu işçi gibi gel
Kendi ilmeğini boynuna cesaretle takar gibi
Kıpkızıl bir güneşe bakar gibi
Yeter ki isyansız bırakma gecemi
Şiirsizliğim olma benim
Aşksızlığım olma...

[Kéan aRs]

Sevdaların İsyanıyım

Ben şair değilim
……………….Sadece;
İfadecisiyim duygularımın
Anlamam aruzdan, heceden
Duygularımın efendisi
Sevdalarımın isyanıyım
Ne anlaşılmaktır kaygım
Nede alkışlanamamak
Sadece paylaşmaktır
Yüreğimdeki katığı istemim
Gelin sizde sevda sofrasına
Şairlik bizim neyimize

[Kéan aRs]

Allahsiz Kari

Allahsiz kari seni,
Yaktin kül ettin beni,
Hapis ettin ruhumu ebedi,
Yükledin yorgun bedenime dertleri.

Korkmadan yok ettin sevgimi,
Se nartik hakettin nefretimi,
Kör kursunlara ittin beni,
Vijdansiz kari yok ettin kalbimi.

Insan degil’missin aldandim sana,
Son hatayi sen yaptin bana,
Yorgunluguma sen sebep oldun ama,
Kin dolu bedenim sana, anlasana.

Allahsiz kari,
Vijdansiz kari,
Kitapsiz kari,
Bulamazsin artik seni seven insani.

[Kéan aRs]

Allahsız

Sevgi nedir bilirmisin Allahsız
Bilemezsin bilemezsin tabi
Hiç sevdinmiki bilesin
Seni sevene değer verdinmi hiç
Birine ölümüne gönül verdin mi?
*******ce onu düşündünmü hiç
Uğruna ağıtlar yaktınmı ki
Onun bir gülüşüne dünyaları
Feda ettinmi Allahsız
Sen sevgiden ne anlarsın be
Sen ve senin gibiler sevgiyi
Gönül eylendirmek sandınız hep
Öyle değil, öyle değil Allahsız
Birini sevdin mi ölümüne seversin
Gerekirse canını seve, seve verirsin
Siz durmadan sevgiden konuşursunuz
Nedir diye sorunca
Afallayıp durursunuz
Lafta sevmek daima kolaydır Allahsız
Gerçek sevgiyi sen sevene sor
Kıymetini bilmeden yaşadınız hep
Sen gel sevgiyi birde bana sor
Bana sor ALLAHSIZ birde bana sor

[Kéan aRs]

Kitapsız

Yaşarken gençliğin altın çağını
Gözümde bir çocuk hiçtin kitapsız
Mutluluk meleği koydum adını
Kalbimde ilahtın güçtün kitapsız

Okşarken saçının kumral telini
Gözyaşım ıslattı titrek elini
Aşkımla büyüdün yamur gelini
Günle buharlaşıp uçtun kitapsız

Yanarken dünyamda külsüz dumansız
Kanarken ruhumda sessiz sedasız
Nasıl çekip gittin söyle vefasız
Gönlümde göçmen bir kuştun kitapsız

Hasretinle ağlarken meyhaneler
Sürecek hep bu tatlı işkenceler
Eserindir şu günahkar *******
Tanrıyla aramı açtın kitapsız

[Kéan aRs]

Yokluğuna İsyan

Öyle dertliyim ki bu gece,
Sensiz oldum ben bir avare.
Yandı tutuştu bu gönlüm,
Sensiz harap oldu şu ömrüm.

Şimdi nerdesin bilmiyorum,
Ne haldesin soramıyorum,
Yokluğuna isyanım bu gece,
Sensiz olmuyor yapamıyorum.

Esir ettin beni kendine,
Şimdi düştüm aşkın derdine,
Paramparça oldu yüreğim,
Hasret kaldım o güzel yüzüne.

[Kéan aRs]

Kadere İsyan

Ak tepenin yamaçlarında alevlendi, bu külden yüreğim.
Kıpır kıpır minik bir alevdi yamaçlarda şiddetlenen!
Kömür gözlere bakınca ağlayasım geldi her daim,
Ama ne keder ne hüzün ne kadere isyandı bu ağlayış.
Sevgidendi sebep-i vukuat karagözler,
Gözyaşım sevgiden...
Simada bir tebessümdü seni gördükçe beliren
Ve yine sevgiden hep sevgiden,
Sevgiden.
Ateş sardı bu aşık gönlümü,
Ellerinle tuttuğunda ellerimi.
Ve alev alev yandı şu naçiz bedenim,
Masumca yattığımda göğsüne
Aşkım titredi sana hep, sevgim titredi,
Kalbim titredi aşkınla, gözyaşım titredi
Ve gittiğinde işte ilk defa o gün,
Son kez baktığın gözlerime, gittiğin o gün
İlk defa o gün gözyaşım kadere isyan etti! ! !

[Kéan aRs]

Ayrılık Kaderse Sevdamız Nerede

Ayrılığın adına hep kader demişler,
Ne de kolay bulup kolay demişler,
Seni nasıl severim hiç bilmemişler,
Ayrılık kaderse, sevdamız nerede.
Dinmez oldu gözümde gözyaşları,
Adını derde başlar hep gözyaşları,
Doktora gerek yok hep gözyaşları,
Ayrılık kaderse, sevdamız nerede.
Bilki ayrılık ölümden beterdir beter,
Benim bu çektiklerim acı ve keder,
Yollarımız durmadan uzar da gider,
Ayrılık kaderse, sevdamız nerede.
Çekmeye mecburum sevdanı senin,
******* boyu uyku bilmem güzelim,
Tuzakla aldılar elimden nasıl edelim,
Ayrılık kaderse, sevdamız nerede.....

[Kéan aRs]

Bunun Adı Kaderdir.

Hiç kimse kaderinden kaçamaz,
Bu yazıki, hiç bir kalem yazamaz.
Yazılmışsa birkez, alnının ortasına,
İşte bu kaderdir, kimse bozamaz.

Bunun için, ayrı bir dua hiç olmadı,
Bu güne kadar, kimse bundan kaçamadı,
Gel sende inan buna, iman et dostum,
Huzur, bundan başka biryerde bulunamadı.

Her şeyin, sen daha doğmadan yazıldı,
Kimine göre bu, farklı farklı anıldı,
Adına şiirler, şarkılar bile döküldü,
Bunun adı kaderdi, alın yazısıydı.

Hiç kimse, kaderinden kaçamaz,
Bu yazıki, hiç bir kalem yazamaz.
Yazılmışsa birkez, alnının ortasına,
İŞTE BU KADERDİR.BUNU HİÇ KİMSE SİLEMEZ...

[Kéan aRs]

Yalnızlık Kaderimdir

Tedavülden kalkmış bir sevda benimkisi
Çoktan silindi tüm izler akıllardan
Sanki üzerine topraklar örtülü
Bir hiçle başlayıp her şey olmuştun
Küçücük damlalarla yüreğime dolmuştun
Rüzgarların elinde çaresiz bir yaprağım
Her şeyi bitirsem de silinmez gönül bağım
Yalnızım şimdi bu gurbet *******de
Hep sana rastlarım isimsiz hecelerde
Koskoca istanbulda ne beni anlayan bulunur.
Ve de seni unutmak için sarhoş olunur
Yalnızlık kaderimdir her kadehte artar
Bilmem bu kalp senden sonra ne için atar...

[Kéan aRs]

Benim Kaderimdir Yalnızlık....

Sen değilsin beni böyle ağlatan ey yar
Sanma ki sanadır gözümden akan bu yaşlar
Ben yılardır gülmeyi unutan bu talihime ağlarım
Her gece her saat gizli gizli gülmek bilmeyen talihime yanarım

Senden önce de bu gönül mutlu olamadı yar
Hep köşe başında yalnız sabahlayışım
Düşündünmü bu güne kadar nedendi
Benim öylesine yalnız kalışım

Ben alışkınım ey yar sırtımdan ki bıçak yaralarına
Yüreğimde dünyanın binbir türlü sancılarına
Herkes bir yerlerde gülüp oynarken ben sessiz sesiz ağlamaya
Birde her zaman böyle yalnız kalmaya

Kaçışlarım hep bu yüzdendi ey yar senden
Sanki kaderimmiş gibi yalnızlıklarımdan
Kurtulmaya çabalamayışım işte hep bu yüzden ey yar
Benim gizli haykırışlarım seninle bile sensizliğe ağlayışlarım..

[Kéan aRs]

Kaderde ayrılık varmış

Vaktinde olsaydı hayır demezdim.
Kaderde ayrılık varmış,gelme istemem.
Yazsaydı YARADAN baştan yazardı.
Bundada bir hayır vardır.
Emir büyük yerdengeldi birşey diyemem.
Eskidenmiş gerçek aşklar sevdalar.
Çöllerde su leyla,leyla misali.
Şimdi dünyada herkes cin olmuş adam çarpıyor.
Bu yüzden batıyor,batıyor dünya,amann kimin umurunda?
İşte böyle günlere kaldık görüyorsunuz?
Dilerimki bu günleri mumla aramam.
Olduğun yerde kal kader gelme istemem.
Yazsaydı YARADAN baştan yazardı

[Kéan aRs]

Kaderini Aşkla Çizmeye Gör Sen...

Sen alışık değilsin kaçamak sevdalara
nreden çıktı
başka bedenlerin şehvetinde
sevileni unutma saplantısı
seviyorsan adam gibi sev
bari aşkına sadık bir genç desin seni görenler
yürü yalnızlığa karanlık esir etmesin seni
biliyorum ki yalnızlıkta silinecek kaderinden
hangi mahkum var aşktan mühebbet yemiş
kaderini aşkla çizmeye gör sen
ölmezssin ya aşktan
tanımadık bir yüzdü
bugün aynada gördüğüm
selalar veriliyorda ÖLEN ben miyim

[Kéan aRs]

Aşk Mapushanesi

Ne yüreğine, ne dudaklarına kilit vurmana ne gerek vardı?
Bak işte bu yürek sensiz öksüz kaldı.
Şu parmaklıklarla arnızda ne fark var?
Sen yüreğimi, onlar hayatımı çaldı.
Nemli boş zindanlar değil beni korkutan,
Beni korkutan hapis kaldığım yüreğinden serbest bırakılmak.
Kelepçelenmek istiyorum seninle ve sevdamla
Anahtarı meçhule fırlatmak istiyorum
Artık Özgürüm ve bak ne diyorum;
SENİ SEVİYORUM

[Kéan aRs]

Mapus

Günlerdir gözlerime
Uzak kaldı uykular
Kirpiklerim bir birine
Sarılmayı özledi

Günlerdir yatağımdan
Kalkıp adım atmadım
Mapusum dar odamda
Gözüm göğü özledi

Günlerdir boğazımdan
Tek bir lokma geçmedi
Kurudu dudaklarım
Su içmeyi özledi

Günlerdir hasretine
Voltalarda yüreğim
Mapusum dar odamda
Gönlüm seni özledi

[ƒяαмвυαz]

neler oolmuş burdaa:D:D

[ƒяαмвυαz]

aşk

Sevdiqim kadar seni
Emin oL ki sevmedim kimseyi
Farkındasındır ama
Aşıqım ben sana !

Her ne kadar mesafe uzak olsada
Kalbim hep senin yanında
Şimdi yanında olamasamda
Kalbin yeter bana
O"da zaten yanıbaşımda :)

Seni neden bu kadar çok sevdiqimi bilmiyorum
Ama nedenini biLemesemde Seni Çok Seviyorum

Sevgimi anlatmak isterdim sana
Eşsiz olan aşkımı
Fakat anLatamam ki sana
Altı üstü bir kalem bir kaqıtla

Biliyorum çok uzaklardasın şimdi
Yanında ben deqil baska birileri
Ne kadar sevdiqini bilsemde
Çok özledim bee seni !!

ÖzLem duyuyorum sana
Zoraki duruyorum buralarda
Lüzum yok sensiz durmaya
Elbet döneceksin buralara
Döndüqünde doya doya sarılırım boynuna
İşte o zaman yine aşıqım ben sana
Mutsuzum sen benden uzaklarda

Nasıl da ilk bakışta aşık oldum sana?
Nasıl da uqrunda herseyi qözealabilecek kadar sevdim seni?
Nasıl da bu kadar kısa zamanda bağlandım sana?
Nasıl da bu kadar çabuk özledim seni?
Nasıl da aniden kalbimi verdim sana?
Nasıl da bu kadar deqiştirdin beni?
Nasıl da, nasıl da, nasıl da ?

Sen benim kalbimde deqilsin ve asla kalbimde olamassın!
Çünkü sen benim kalbimsin...
Sen benim hayatımın bir bölümünde deqilsin, hatta sen benim hayatımda bile deqilsin!
Çünkü benim hayatım zaten sensin...
Sen bende deqilsin, bende sen diye birşey yok, ben diye birşey de yok!
Çünkü ben SeNiM, SeNiNiM ...

Sen varsın artık kelimelerimde
İstesem de istemesem de
Kalemim seni yazıyor boş bulduqu yere
Ama artık kalmadı boşyerler de
Heryerde "aşk" fırtınaları kopuyor delicesine
Delice severcesine !!

Bilmiyorum nasıl oldu da bu kadar baqlandıqımı sana?
Çok aşıqım ben sana bunu anLa !
Eqer birqün bıksan da usansanda,
Ben yinede tutkunum sana SeFa !

Sen benim bitanemsin
Aşkım, bebeqimsin
Tek sevdiceqimsin
Sen bilmesen bile
Benim kaderimsin !

İşte senden uzakta bir qün daha
Ah bir bilsen nasıl özlem duyuyorum sana ?
Hani seni qördüqüm ilk qün var yha
Aynı dün qibi aklımda...
Hersey oqün qibi aynı kalsa ya ...
0qün qibi, olsan hep yanımda,
Beraber sallansak yine salıncakta
Geçtikçe qünlerim senden uzakta
Biraz daha koyuyo bu özlem duyqusu bana..
İşte senden uzakta birqün daha
Ah bir bilsen nasıl özlem duyuyorum sana?

[ƒяαмвυαz]

SEVGİLİYE


yüreğimde hafif bi üsperti oluyor bazen
sebepsiz nedensiz hissiz
sırtıma bi el dokunmuşta yok olmuş gibi sanki
her arkamı dönüşte ona dokunacakmışım gibi
bazen benden kaçarcasına uzaklaşıyor bazense
bazense iliklerime kadar işliyor
sessizlikte kalınca ürperiyor için
diyorum yine o
dönüyorum bakıyorum yine yok
içimden bir ses gelecek sen ara diyor
bazende yoruluyorum ama yılmıyorum
yıldığım gün bittiğim gündür deyip ayağa kalkıyorum
seni görüyorum karşımda
tüm gücüyle tüm koruuculuğuyla karşıma çıkıyorsun
sarılmak istiyorum olmuyor
ama diyorsun geleceğim bekle
bekliyorum sewgili geleceğin günü bekliyorum

[ƒяαмвυαz]

BİRİNCİ ŞAHSIN ŞİİRİ

Kendimden kaçtım.

Seni bulmak için, sana varmak için, yüreğine bir kez olsun dokunabilmek, gözlerinden bir kez geçebilmek için kaçtım. Bir kez olsun dokunabilseydim yüreğine, bir kez olsun gözlerinde kendimi görebilseydim, bir kez olsun ismimi senin sesinle duyabilseydim, ölmeyecektim.

Bu bir büyüydü benim için, sonsuza kadar ve mutlu yaşamamı sağlayacak o üç elmanın düşmesiydi. Yaşamımın bir masala dönüşmesiydi. Sense bunların benim için ne anlama geldiğini hiç bilmedin.

Sıradan biri, hayatından öylesine gelip geçmiş biri, sana bir kez bakmış sonra unutmuş herhangi biri olmamı istedin.

Bense sana bir kez baktım, ve hiç gitmedi yüzün gözlerimin önünden�

Ben durup durup seni özlerken, senin hiç haberin olmadı. Sana yazarken, parmak uçlarım kağıda değil tenine dokundu, hissetmedin, anlamadın. Nefesini kıskandım, sana nefes kadar yakın olmak için tanrıya yalvardım. Sen saçlarına dokunurken ben dokunuşunu hissettim saçlarımda, sen bana bakarken, ben eridiğimi hissettim. Senin hiç haberin olmadı.


Tüm dileklerimi senin için diledim. Tüm isteklerimi sana göre belirledim. Sen olursan olsun istedim, tüm istediklerim. Anlamı olmayacaktı. Sensiz gerçekleşecek hiçbir dileğin, bende bir anlamı olmayacaktı.

Sonra kaçtım kendimden. Sana varmak için tüm yolları denedim. Seninle konuşmayı denedim, sana bakmayı denedim, sana dokunmayı denedim. Denedikçe yanıldım, yanıldıkça yandım. Yandıkça parçalandım. Sana varamadan, savruldu parçalarım. �Gözlerin gözlerime değdikçe, felaketim oldu, ağladım�*

Yüreğimdeki varlığını bilmenden çok, yüreğinde var olmak istedim. Hayatımdaki anlamını bilmenden çok, hayatında bir anlamım olsun istedim. Bana bakarken beni gör istedim. Beni bil istedim. Belki bir hayaldi ama, beni sev istedim. Ben savaş verirken kendimle, en çok da seninle, senin bunlardan hiç haberin olmadı.


Kim bilir, belki de olsaydı umurunda olmazdı.

[ƒяαмвυαz]

GÖZYAŞI


--------------------------------------------------------------------------------
gecenin o sessiz karanlıgının son damlalari yeni doğan güneşle birlikte kayboluyordu
yavaş yavaş....bu kacıncı sensiz sabahladıgım gece oldu bilmiyorum.
artık yeni umut kırıntıları düşüyordu yüregime dogan güneşle birlikte.
bir damla gözyaşı böldü sessizligimi,sensizligimi.
ne kadar zaman geçti hatırlamıyorum artık
tek bildigim bu gözyası.evet bir kac damla gözyası
gülerken aglayan bir adamin gözünden dökülen yaşlar.
gülüyorum seni hatırladıkca,istemeden akıyor gözümden yaşlar seni özledikce.
artık seni unutmustum dedigim anda nerden cıktı şimdi bu gözyaşlari.
belkide aylardır içimde saklanan sevgi damlalari idi bunlar...

son bir aşk ile akıverdi gözümden
ve uyandırdı beni hüzünden
güneş dogacak ufuklardan
bana geleceksin uzaklardan

[ƒяαмвυαz]

YOKTU

öyleyse aşk yoktu
sevgiyse hiç...
ne vardı pekii
hayatın kendisi bile hiçken,
boşken...
yokmuydu yani bunu doldurmanın bir yolu

ne yeminler edildi oysa
ne sözler verildi
ne sevdalar yaşandı
sendeydi hepsi bunların
ya ben!
kimse sevmedi beni
kimse söz vermedi
kimse yüreğime dokunmadı...

ah bir bilsen ah bir duysan
yürğimdeki çığlıkları
böyle yapmazdın belki...
bir bilsen sana olan düşlerimi

yapma bunu bana olurmu
sende sevgisizliğe mahkum etme beni
sende bir başıma koyup gitme
tamam kabul sevmesende olur
ben bunada razıyım
yetrki yanımda ol
yeterki varlığını hissedeyim...
beni sensiz koyma yeterki
sevmesende olur...

[ƒяαмвυαz]

DÜŞÜNMEDİM SANMA

Düşünmedim sanma seni.

Yollardan akıp giderken *******i..
Direksiyonu kırıp sağa, bir sürpriz yapmayı..

Işıklı akşamları kentin
Sakin denizini
(Herhalde masmavidir,
ya da yeşile çalan koyulukta.
Sahilinde kahkahalar olmaz nedense.
İki adım ötede
taş binaların içine
ayna mıdır yoksa?)

Düşünmedim sanma..

O hisleri: Baktığım. Gördüğüm..
Kıvrım kıvrım bir yürek.
Yakından,
çok yakından,,,

İÇİNDEN,,

İÇTEN...

Ve geçtim gittim.

İstemeden.

Gözlerimi kapadım tam o an
Dudaklarımı ısırdım
Geride kalan levhalar ve ışıklar
Dönülmez kavşaklar...
Bir sağa bir sola virajlar.
Başımı sağa sola
sallamadım sanma hüzünle.

Düşünmedim sanma...

[ƒяαмвυαz]

BEN

Kuş olup ucmaya karar verirsen
Seninle gelmeye hazırım ben
Ölüme gitmeye karar verirsen
Seninle soğuk suya düşmeye hazırım ben

Yalan söylemeye karar verirsen
Cezasını seninle çekmeye hazırım ben
Eger başkasina aşık olursun sen
Sen Mutlu ol diye Susmaya hazırım ben...

[ƒяαмвυαz]

SENİ SEVİYORUM




Nedir sana olan bu sevgim? Hiçbir anlam veremiyorsun değil mi? Hiç bitmeyecek hiç sona ermeyecek. Bildiğim tek şey her şeye rağmen seni sevmek. Seni bu dünyalık sevmiyorum..Bu alem geçici belki de seni canımdan öte seviyorum..Belki de seni bu dünyada bir daha göremeyeceğim, kollarına sarılıp doyasıya koklamayacağım ama seni hep seveceğim, hep bekleyeceğim. Sana böyle bağlanmışım ki anlatamam. Bir mutluluksun belki de her bekleyişte daha çok artan, her nefeste daha çok büyüyen. Belki de yazdıkça mutluluklara dökülen bir aşk bu. Özleminde daha çok sevilip her şeyine kabullenme arzusu bu...

Gözlerim her an seni arıyor. Bulutlara kafamı çevirip senin gözbebeklerini hatırlıyorum. Yüzü umuttan yoksun çocuklara senin tatlı sen yüzünü gösteriyorum. Seni sevmenin mutluluğunu yaşarken ben hüzünlerimi unutuyorum. Sevmeyi, severken beklemeyi öğreniyorum. Satır aralarında nefesimi tutup senin sevdanı içime çekiyorum.
Seni seviyorum kelimesinin ifade ettiği tüm anlamlara yüklüyorum ismini. Sana olan sevgimi yaşadıklarımda kalbimde görebilirsin, gözbebeklerimdeki ışıltılarda hissedebilirsin.

Öyle candan seviyorum ki seni; sesindeki güzelliği her gün duymak; sevdanı her şiirin sonuna sığdırabilmek istiyorum. Sana en büyük hediyem seni bir ömür boyu sevecek bir kalbi sunmak istiyorum sana. Bu can sende yaşasın bundan sonra. Seninle nefes alıp senin sevdana kürek çeksin bu yürek. Acılarında seninle ağlasın, gülümsediğinde seninle neşe saçsın etrafına.

Seni seviyorum. Sen benim hayatım boyunca bekleyip mutluluklara beraber koştuğum canımın yarısısın. Ömür boyu gelmeme ihtimaline rağmen seveceğim seni.

[ƒяαмвυαz]

HERŞEYİM SENSİN

gözlerine baktıkça sevdaya dahil oluyorum
alıp götüruyor sanki sevdan beni
içimde ne yangınlar alewleniyor bir bilsen
ne sevdalar büyüyor yüreğimde
her yol sana çıkıyor sanki
ne yana baksam sen
anlasana birtanem
gecem sen gündüzüm sen;herşeyim



--------------------------------------------------------------------------------

[ƒяαмвυαz]

SENİ ÖZLEMENİN KİTABINI YAZIYORUM

seni özlemenin kitabini yaziyorum..

özlem..
en mutlu özlem… sonu olan.. sonu özlediğinle biten.. varışı sevdan olan özlemler..

özlem
ya gelmeyeceğini, gelemeyeceğini bildiğine özlem… ya orada olduğunu bildiğin ses vermeyene özlem…. Ya özlemekten korkana özlem… ya yaşamaktan korkana özlem.. ya düşlere özlem.. ya yarını olmayacak aşklara özlem.. gideceğini bilerek sevilene özlem.. Yaşanamayacaklara özlem… İşte sonu olmayan özlem.. İşte vazgeçilemeyen özlem.. işte çaresiz bekleyişe özlem.. İnsanın içini acıtan… boşlukta yaşanan özlemler… Peki var mı bu özlemin sonu…? biter mi….? bu özlem.. Söz verirsin kendine özlemeyeceğim diye… tutulur mu bu söz…..? Kalbindeki özleme söz geçer mi……?

özlem sevgidir…
özlem güçtür..
özlem varoluştur.
özlem sevdandır..
özlem bekleyiştir…
özlem içindeki acıdır..
özlem özlememeyi hasrettir..
özlem özlemeyeni özlemektir..
özlem özleyeni özlemektir…
özlem gelemem diyeni bekleme güçüdür..
özlem gidene ağıttır..
özlem sevdana söz vermektir..
özlem kalbine söz geçirememektir.
özlem kaçış değil var oluştur…
özlem çaresizlik değil çaredir..
özlem vazgeçmemektir.
özlem kelimelerin yetersiz kaldığı andır.
özlem sessizliğin çığlığıdır..
özlem yaşamındır..
özlem gelmeyeceğini bilerek bekleyebilmektir.
özlem siyah *******de siyahın izi kalabilmektir..
ve artık..
özlem....................................

[ƒяαмвυαz]

ÇİN LOKANTASI

'beni sevmene asla izin vermeyecegim'
diye yazmıştın kapımdaki not defterime
kendi kapımı çalmak zorunda kalmıştım
içerde olmadıgımı bile bile...

gövdeni hatırlıyorum ansızın bu kış ormanında işte
uzun, büyük, parlak siyah ve vahşi!
parçalayacak kadar siyah
ve onarabilecek kadar vahşi!
sanki;aşka hayattan daha fazla özen gösteren, çocuksu
ama hep parçalanmış, hırpalandıkça palazlanmış bir ziyaretçi!

gövde'nin tarihi'nde yan yana dururdu yalnızlıklarımız
plastik ve acımasız, zehirli ve karmaşık
kısaca, birbirlerine sevgiyi ögretmeye çalışırken
birbirlerine kan içirdiklerini anlayan iki serseri aşık!

ellerini saklamaya çabaladıgı o şehir gecesi
başın omzumda, gözlerin kapalı, saçların açık
giderken citroen: dudaklarını döven neon gazı
dudaklarındaki kazı tozu, 'ölelim mi? ' demiştin
bak şimdi tam sırası!

daglarda bir çin lokantasıydık senle ben
müşterisiz
mütemadiyen aglamaklı
için için eglenceli
temiz...
çevresinde çizgifilm hayvanlarının oynaştıgı
bir çin lokantasıydık daglarda senle ben
bir tahta masa, iki iskemleyle sinirliydi ülkemiz!

mesela;
yeni pişmiş pirinç pilavı dilinin üstünde yürürdü
ve sag kulagındaki yabanil bitki örtüsü
biz birbirimizin çatalı, bıçagı
biz birbirimizin incecik hırsızı, gönül süsü
ayrılık, bir yutulmaz lokma gibi kaldi bogazımızda!

sevgilim, sevdanın sevdaya ettigini etmez et, kemige
sarayın çıkışlarını tutarken uyuşturucu ve kaftan
merdivenlere yıgılıp ölen son şehzade
son fırsat, kaçınılmaz son düet, son soytarının son yemini
son sonsuzluga dokunan küstah kızıl kanaviçe!

daglar, dersini verir acının kuşkusuz
aslolan, savruk ruhlara yakışan sahici ölümler bulmakta
yoksa kimin kimin tabutunu çakacagı mühim degil!
gecenin koynuna ihanet sokulmakta!

ışıktan ısığa geçen o tenha yolda
o karanlık nefes alışta ve o darmadagın bogulmada
seni sevmeme asla izin vermedigin o kör noktada
o hırçın, o fazla erkek, fazla kadın noktada
tanımadıgım
tanımaya kalkışmadıgım
ızahı zor, kavranması imkansız bir hastalık gibi
ilerledim gövdenin gövdemi bulandırdıgı
şaha kaldırdıgı boşluklarda!

iz sürmedim
ad sormadım
dönüp bakmadım ardıma!

hatırla sevgilim, mutlaka sen de hatırla
o kadar çok kovaladık ki hayat içersinde kendi kendimizi
mecali kalmadı hayatların başka hayatları yakalamaya!

'beni sevmene asla izin vermeyecegim'
diye yazmiştın kapımdaki not defterine
ben de eklemiştim altına:

'aşkı dövmek lazım
kalbe terbiyesizlik ettiginde! ..'

---Alıntı---

[ƒяαмвυαz]

SENSİZLİK

Boşluktaki dokunuşta sessiz çığlıklarda
buldum kaybettiğim hayalleri yalan
sözlerinde boğulmuş bedenimde fark
ettim varlığımı yokluğunu sancılı *******de
bulunmuş kalp parçalarım bir damla yaşta
süzülmüş sana dair her şey tek kelime
kalmış dilimde doğrular adına
gelme sensizlikte buldum seni.....

[ƒяαмвυαz]

BİLMELİSİN Kİ!!

bilmelisinki…..

duvarda asılı diplomalar insanı insan yapmaya yetmez,


bilmelisinki…..

aşk kelimesi ne kadar çok kullanılırsa anlam yükü o kadar azalır.


bilmelisinki…..

karşındakini kırmamak ve inançlarını savunmak arasında

çizginin nereden geçtiğini bulmak zor.


bilmelisinki…..

gerçek arkadaşlıkların arasına mesafe girmez,

gerçek aşklarında.


bilmelisinki…..

tecrübenin kaç yaş günü partisi yaşadığınızla ilgisi yok,

ne kadar deneyimler yaşadığınızla var.


bilmelisinki…..

aile her zaman insanın yanında olmuyor,akrabanız olmayan insanlardan

ilgi sevgi ve güven öğrenebiliyorsunuz,

aile her zaman biyolojik değil.


bilmelisinki…..

ne kadar yakın olursa olsunlar,en iyi arkadaşlar arasıra üzebilir,

onları affetmek gerekir.


bilmelisinki…..

bazen insanları affetmek yetmiyor,

bazen insanın kendisini affedebilmesi gerekiyor.


bilmelisinki…..

yüreğiniz ne kadar kan ağlarsa ağlasın,

dünya senin için dönmesini durdurmuyor


bilmelisinki…..

şartlar ve olaylar kim olduğumuzu etkilemiş olabilir,

ama ne olduğumuzdan kendimiz sorumluyuz.


bilmelisinki…..

iki kişi münakaşa ediyorsa bu birbirlerini sevmedikleri anlamına gelmez,

etmedikleride sevdikleri anlamına gelmez.


(alıntı)

[ƒяαмвυαz]

YALNIZLIK()


Gün gelir sokakta yururken bakarsın arkana arkanda kımse varmı yokmu dıye eve geldıgınde acarsın kapıyı bakarsın ıcerde kımse varmı yok mu dıye bazen saatlerce bakarsın cep telefonun ekranına bos bos keske calsa dıye dusunursun kendı kendıne ben neden yalnızım dıye gozlerın dolar o an bılgısayarı acarsın kendıne uygun huzunlu bı parca secersın (ben genelde tugba ozerk/ el gibi yi tercıh edıyorum ) sonra bır ıkı damla goz yası salarsın gozlerınden onları bırakırsın aksınlar dıye en azından acın bıraz hafıflesın dıye ama olmaz basaramassın aktıkca dusuncelerın artar huzunlerın cogalır sarkılar az gelmeye baslar sana sonra durursun masanın uzerındekı sıgara paketıne elını atarsın ama sıgaran bıle senı yalnız bırakmıstır o anda o an sımsekler cakar kafanda ben nerde yanlıs yaptımda YALNIZIM dıye dusunursun aglamak ıcın kendıne yüzlerce sebeb bulursun aslında senın sucun yoktur sadece hayat bazen cok acımasız oluyoda dıye kendını avutmayıda ıhmal etmessın o sarttır en onemlısı kendını avutacaksın sucu hep karsındakıne atacaksın aslında bu yuzden yalnıssındır hep kendını avutmaya calısırken haklı cıkardıgın ıcın ...

[ƒяαмвυαz]

SÖYLE BE CANIMIN İÇİ

Beni her şeyden çok mu seviyorsun; benim seni sevdiğim gibi
Bir an bile çıkmıyor muyum aklından; benim seni hiç unutmadığım gibi
Her anını benimle mi yaşıyorsun; benim hep seninle yaşadığım gibi
Yemek yerken karşında hep ben mi varım; benim seninle yediğim gibi
Sokakta dolaşırken yanındaki ben miyim; benim hep seninle gezdiğim gibi
Kitap okurken beni mi okuyorsun; benim seni okuduğum gibi
Film seyrederken beni mi izliyorsun; benim seni başrol yaptığım gibi
Söyle be canımın içi sen de benimle mi yaşıyorsun
Anla be canımın içi ben seni çok seiyorum...

[ƒяαмвυαz]

VEDA ZAMANI

Bir buğulu yağmur kaldı gözlerimde…
Sen giderken, ardından bakıp, usulca döküldü gözyaşlarım.
Bulutlar kıskandı bu gözyaşı yağmurumu…
Veda sözcükleri düşerken dudaklarından kalıverdim öylece sessiz…konuşamadım…
Sen de bilirsin ya hani, sevmem ben vedaları, her veda bir ölüm benim yüreğimde…
Gidiyorsun işte, başımı öne eğip öylece gidişini seyretmek düşmüştü gözlerime…
Acılar bekliyordu beni bir kez daha sevda sınırlarında, yalnızlıklar çevirecekti yolumu…
Ben kendi elimle çizerim de sonumu, ama sen ağlama, sakın ağlama okurken bu yaralı mektubumu…
Belki de her sevdanın sonuydu ayrılık, ağlamak düşerdi insana ayrılırken, görmedim çevirmiştin yüzünü…Ağlamışmıydın sen de??
Dokunamıyordum sana, ağlattıysam bitanem gücenme, kızma bana…
Yarım kalıyordum sensiz, gidiyordun bir daha hiç dönmemecesine…
Azrailin eline düşmüştü sanki ruhum, acı çekiyor ölemiyordum, üzerime hasret toprağı serpiliyordu bir mezara gömülürcesine…
Uykusuz *******e esir olmuştu gözlerim, ağır bir yük bırakıyordun kalbimde, binerken veda trenine…
Hoşcakal sözünü düşüremiyordun dudağından, ne bileyim belki de söylemek istemiyordun… sessizce gitmek istiyor, sadece bakıyordun…
Ne kadar gizlemeye çalışsam da, ben gözyaşlarımı tutamıyordum…
sen gidiyor ve ben ölüyordum…
Bir eski resim kaldı elimde..
Ve aşkımızın parçalanmış kırıntıları cebimde…
Sen duymasanda, ben resminle konuşuyordum her gece…
Sen yine sadece bakıyordun ya da ben, ben artık deliriyordum…
Yıldızlarla dertleştim *******ce…
Hani bir yıldız vardı ya, bak bu sensin dediğim, gariptir kaç gecedir onu da bulamıyordum yerinde…
O’da mı kırıldı bana yok! yok!!!!
Ya ben deliriyorum ya da ölesiye hasretim sana…!!!!

Alıntı

[ƒяαмвυαz]

AVUÇLARIMA KOYABİLİRSİN AŞKI


avuçlarıma koyabilir misin aşkı?
sensizken yalnızlığı kovabilir misin yanımdan?

üç dört günlük kıpırtılara aşk denilecek kadar azaldığında anlam herkesten daha aşıktım ben...seni anmadığım anlara küfredecek kadar aşıktım ben...

ama söylemedim
bilmedin
gelmedin

yüreğime hançer vurdum, aşkını hapsettim zindanlarıma, ne başkası girebildi ne de sen çıkabildin kapılarımdan...farkettim ki yalnızlık değildi beni esir alan aşktı,acıydı...

mutlu aşıklara imrendim hep, kıskandım çoğu zaman da...ayrılık da yoktu ki, hiç benle değildin ki bu daha acıydı belki de...

koyu karanlık bir de soğuk *******e senin yokluğunda eklenince yaşanır mı sanıyorsun hayat!

düşlerim intihar etti, umutlara rastlamıyorum uzun zamandır...
özlüyorum,istiyorum,dayanamıyorum...bencil olduğumu sanma sadece aşığım


_alıntı_

[ƒяαмвυαz]

KENDİNİ VURAN SOKAKLAR

kara gecenin içinde kara dost uzağında
uzun kaldın gecede sızlar usul usul dargın
belada gece ortasında susuz yangın tarafında kaldım
affın olmayacak paslı çivilerin yeri hala paramparça
adına bir kan bağı koymıuşlar hep yakın hem uzak
adına bir dost pususu bir kardeş pususu bir can kurşunu dedim
bastım bağrıma iyileşmez taraflarını
yaşamakla ölüm arasında kaldım sende
karar vermek zorluğunda
canım yanıyor canım
bu kez denizlerin kudurmasını beklemedim
gitmende bu kez toplamadım düşen parçalarımı
bu kez kalleş tarafından öpemedim
üst üste fışkıran öfkelerimi topladım inatla arkandan
kendime gömüldüm bakarken sana el sallarken
her adımında uçurum kenarlarında bekledim
gözlerim hep puşt pususu bekler oldu
ardında
bu kez kapım çalınmayacak sen adına dirhem dirhem azalsamda dost yüreklerinde
hani kör pencerelere ölüm bırakılır
hani karanfil kokulu slmlar gelir uzaktan
sofran sen kokar gözlerin dost kokar
olmadı
yakıştı ihanetlerin sana bu kez
kardeşçe oldu bu ihanetin
gözü yaşlı oldu bu kez
bu kez bedelini gözlerine bakarak ödedim izlerinin
eğilmeden bükülmeden
kaçakçısı olmadan yüreğinin
hani ben nasıl sana küseyim nasıl cana kana küsülür
şimdi demiyorum kardeşim
karaçiğerleri kararmış sana baktığım kentin
kendini vuran sokaklar gibi
ağlayanların gözyaşlarıda sağolsun
anahtar ile açılan kapılar gibi
yoktun yanlız karşılandım
yanlızlığı seviyorum kardeşim
göremedim okudum seni
yakıştı be kardeşim
karanlığın basmadan
hoşçakal kardeşim

[ƒяαмвυαz]

GİTTİ(K)M.BİTTİ(K)M.

Gitti(k)m.
Bitti(k)m.

Bak maceranın sonuna geldi(k) işte. Bitmez dediğim herşey güzel şey bitti hayatımda. Gitmez dediğim her güzel insan gitti yaşantımdan. Bense kanadım sadece. En çok da sana kanadım.


Gitti(k)m.
Bitti(k)m.

Bir garip kaldı buralar. Mutlulukla acı arası kaldı. Uzak zannettiğim anılar yaramı kanattı. Bense kanayan yaramı durdurmaya çalıştım fakat nafile! O, ısrarla daha çok kanadı. En çok da sana kanadı.


Gitti(k)m.
Bitti(k)m.

Hazır değildim olanlara... Zaten ne zaman hazır oldum ki ayrılıklara? Gönderdiklerim gelemiyor bir daha buralara. Örtüyor ayak izlerimi kum yağmurlarla...


Gitti(k)m.
Bitti(k)m.

Acılı değilim artık. Unutmayı öğrenmek zorunda kalmadım çünkü. Yaşamdan ölüme kadar sürecek sandığım sevgimi bıraktım, arkasından bile bakmadım.

[ƒяαмвυαz]

AŞKTIR ADIM

Adım ben sadece, adım sen, adım hiç, adım kaos, itirazsız bir mahkumiyetin devrimciliği, meydanlarda iki parmaklı özgürlük ateşi, yastığıma düşen terin anatomisinde aradığımı bulma sevinci adım, göğüs uçlarında ölen çocukluğumun hayali adım...


Bakışların, yüzünün yamaçlarından gözlerime her indiğinde yeniden doğdumdur adım, sperm sperm akıyorken zaman; ihtilal kuyularına attığın nefesimdir adım...

Sustuğum her yerde, onunla kaldığım her şeyde, papatya kokusuyla her düşüme yayılan kadınıma armağınımdır adım....


Yeni Doğuştan,
Denizden,
Melteminden bana kalanlardır adım.

Alnımı dayadığım seccadenin resmidir adım, dokuza bölünen ölüm koridorlarında sana hesap vermektir adım...

Bana beni veren sana adamaktır kendimi, adım...

Aşktır adım....

[ƒяαмвυαz]

BENDESİN HİÇ BİŞEYİN OLMADIGI KADAR

Ağır ağır indi merdivenlerden, yüreği yerinden fırlayacakmış gibi çarpıyor, elleri titriyor,gözleri sevdiği kadını arıyordu, sonunda gördü onu kalabalıkların arasında,gülümseyerek geliyordu kendisine, oda gülümsedi,
her şey o gülümseyişte gizliydi.
…………………………
“N’aber?
Merhaba!
Nasılsın?
İyiyim, ya sen?
İyi işte..”

Kanıyor şimdi avuç içlerim
Sarılıp öptüğün günü anımsadıkça
Gel diyorsun can, yenilmeden yollara
Biliyorsun ki geleceğim yar
Ölüm bizi ayırmadıkca

…
Bir rüyamız var seninle
Uzanıp yemyeşil çimenlere yan yana
Başın göğsümün üzerinde
Yoldaş olmak yıldızlara
…
Nerdesin şimdi yarim?
Uzandın mı yıldızlara
Tuttun mu güneşin yapraklarını

Susturdun mu hasret türkülerini,
Yazıyor musun vuslata dair satırları,
Ellerimi kavrayıp, önce dolaştırıp yüzünde
Öpüyor musun avuç içlerimi…
…
Açtın mı sonuna kadar sevda durağının kapılarını
Uykusuz geçirdiğin sabahın ardından
Selamlayıp erkenci işçileri
Şafak vakti düşüp yollara
Fırlamasın diye yerinden yüreğin
Ellerini bastırıp üzerine
Yaklaştıkça bana sayıyor musun adımlarını
…
Gözlerin saatinde
Kulağın her an çalacak telefonda
Farkında bile olmadan
Ne giyindiğini üzerine çıkarken odandan
Yürüyor musun yoksa uçuyor musun
Yüreğinin attığı yöne sevda başkentinin karlı sokaklarında
…
Vakit geldi belki de şu an sende
Karşılıyorsun beni sevda durağında
Gülümseyip hafiften elini koyuyorsun omzuma
“Merhaba “ diyorsun
Kondururken ilk buseni yanağıma
“N’aber” diyorum titreyen sesimle
Kulağında yankılanıyor “Altın Hızma”
…
Sus diyorsun belki de
Ellerini götürüp resmimin dudaklarına
Beni baş başa bırak senle dolu anılarımla
Yaslıyorsun başını hayalinden hiç eksilmeyen omuzlarıma
Titriyor için hasretin ateşiyle
Sarılıyorsun ısınmak için
Hiç çıkaramadığın hırkana
…
Kızarıyor belki de yüzün
Seni ilk öptüğüm anı anımsadıkça
Ayıp oluyor diyorsun üzülüyorsun hem de
Sevdayı tadamayan
Zavallı kardan adama
Dönerken başım öpüşünün hazzıyla
Sen gülüyorsun hafiften çocukça saflığıma
…
Aldırmadan yağan kara
Dondurucu soğuğa
Ellerin ellerimde
Dolaşıyorsun sevda yollarında
Yanımda olmanın coşkusuyla
Ürperiyor için gitme vakti yaklaştıkça
Diyorsun ki;
“eyvah yine oluyor akşam
Döner mi gecem sabaha sen olmadan yanımda”
…
Ağlıyorsun belki de
Dilinde türkülerimiz
Yüreğinde hasretinle
Yeminler ediyorsun vazgeçmem senden
Ölüm gelmeden canıma
Ellerin kalkıyor semaya
Kavuştur bizi diye yalvarıyorsun Mevla’ya
…

Belki de geldin yanımdasın
Gideriyorsun çöl susuzluğunu
Sevdanla kavrulan dudaklarımda
Kolların sarılmış boynuma
******* kavuşurken günışığına
Islanıyorum bir damla gözyaşınla
Ama diyorsun ki yasak ağlamak
Sevda mabedinde
Bak vuruyor saatler vuslata
Ne olur gitme kal bir ömür yanımda
…

Neredesin şimdi yarim
Ellerin yanaklarında gözlerin uzaklarda
Beyninde canlanan anılarla
Sana doyamadığım
Hangi zamanda

Her nerede olursan ol biliyorum ki;
Yaşadığın her anda, aldığın her nefeste
Benimlesin yar!
…
Biliyorum ki!
Bendesin;
Hiçbir şeyin bende olmadığı kadar..!


(Şimdi anılarımızı yükleyip yıldızlara, gidiyorum o güne, seni gördüğüm ilk güne, biliyorum ki...ordasın bekliyorsun beni, o çok sevdiğim gülüşünle...) ( ALINTI)

UMUT GÜL
ben çok etkilendim okuduğum an sizlerlede paylaşmak istedim umarım sizlerde beğenirsiniz...

[ƒяαмвυαz]

LAYLOM AŞKLARA


Laylom muş sevgin uğramamış ayıplar utanmalar semtine senin sen diyorum çünkü ne artık biricik aşkımsın nede canımsın sadece boş gecen hayatımda yaptığım en büyük hatasın aşağılıklık birisin insan oğlunun ne kadar acımasız olabileceğini öğretin ben senden sonra artık sevmedin sevemedin öyle derin yaralar acmışın ki kapanmıyor seviyorum diyen herkesi yine yalan diye inanmıyorum sevemiyorum ben artık hayat sadece boş boş nefes almak vermek evden işe işten eve kimseyle konuşamıyorum da artık yazıyorum vakit buldukça msn adresimi istemişin hafta sonları bazen o adı betasıca her karışı acı dolan semtime geliyorum sakın yanlış anlama senin için değil sadece acılar ve öfkem azaldığı zaman gelip gezip tekrar doluyorum asla seni görmek değil zaten artık elerin kadınısın zengin birisin altında araba cebinde para mutlusundur umarım düğünün olduğu yeri yıkmışlar yol geçecekmiş bana acı veren en önemli yeri kaybediyorum üzüldüm senin evlendiğin mekan yok artık
Bana en çok koyan senmi gönderdin bilmiyorum inanıyorum ki sen göndermişindir son darbeyi vurmak için felç etmek için can çekişeyim ölmeyim diye düğün davetiyeni gelmez sandın belki yada gelirde bir köşede bakıp bakıp gider sandın ama sana son bakışım olacaktı nasıl kacırırdım bu anı hemen koşup bir ceyrek altın aldım bir çeyrek altın bile değerin yoktu ama adet yerini bulsun takıda arkadaşlar önüme gecsede ben altını takacaktım sana sonum olsada takacaktım o taptığın parayı sana verecektim belki fazla olursa takılan altın daha mutlu olursun diye takacaktım ve son kez gözlerine bakacaktım ama ben baktığım halde sen bakamadın gözlerime titredin kaçırdın gözlerine elimi uzatım elim boşta kaldı ve iki adımla uzaklaştım yanından hayatından sakın bir daha haber gönderme bana arkadaşlarınla benim ‘deniz’ adında birini tanımı yom artık msn adresimi istemişin arkadaşın görünce söyledi yazık ben kimliğimi yetirmişin ne msn si

[Kéan aRs]

şiirler birleşerek romantik ortam oluşmuş saygılar...

[ƒяαмвυαz]

DUDAKLARINDA UYUT BENİ


Sefil bir rüzgar gibi,
Gel gönlüme gir,
Beni içimden fehhet,
Çok Yorgunum yar,
Dudaklarında uyut beni,

Bu hayat çok üstüme geliyor,
Taşıyamıyorum artık,
Benim yerime sen taşır mısın?
Umutlarımı,hayallerimi,sevdamı,
Ben tasıyamıyorum artık ,
Yorgunum yar,
Dudaklarında uyut beni,

Ben vazgeçiyorum sen büyütür müsün?
Yarınlarımı benim yerime?
O kadar çok savaştım ki yaşamaya mecalsizim,
Çok yorgunum yar,
DUDAKLARINDA UYUT BENİ...

[ƒяαмвυαz]

Ayipsin Kanka Yaa:d:d

[ƒяαмвυαz]

DÖN ÇAREM

sana öle muhtacım ki; bilemezsin...

sensizlik ne açlığa,ne susuzluğa, nede ayazda üşümeye benziyor.

başka birşey bu

hani çaresiz bir hastalığa tutulmuştur en sevdiğin heran biraz daha yaklaşır ölüme , hiç bir şey yapamazsın ya işte öle bi çaresizkil benimkisİ çaresizlik ateşinde yanıp kavruluyor içim, sensizlikte buna benziyor sanki.

Şimdi sen yoksun ve bütün çareler çaresiz

acılar içinde kıvranan hastada, ona çare bulamayanda benım
sen yoksun....

nerelerdesin ey çarem,nerede?

[ƒяαмвυαz]

FALAN FESTEKİZ

İki dirhem bir çekirdek gibi oldum;
Aman da aman ne çok yakışmış bana yalnızlık.
Sırf ben istisnaların sokağından geçtim diye,
Kaideler bozulur olmuş.
Boyumun ölçüsünü aldım!
Bu saatten sonra;benim ne haddime senler.
Karınca kararınca direnmeye çalışırım hayata,
Direnmeye çalışırım yokluğuna.
Ve bütün cümlelerime aşka çıkmama yasağı koyup,
Seni söndürürüm tenime…
Hüseyin Avni ÇAKMAK

[ƒяαмвυαz]

bugun umutlarımı hayalerimi Denize Gömdum


Bugün bütün umutlarımı,hayallerimi,coşkularımı ,acılarımı gömdüğüm denize daldım.Ne çok şey biriktirmişim meğer.Hani kızların sandığı olur ya,benim de sandığım o deniz dediğim su birikintisinde saklıymış meğer.Ben kapatmıştım hatta kilitlemiştim.Ya da öle sanmışım.
Hani sandığı açarsın naftalin kokusu gelir ya kızların hayallerine 5 dakika kala,ben de açtım sandığımı ama bana senin kokun geldi dalgalarla birlikte.Deniz dalgalarını coştururken ben de seni coşturdum yüreğimde.
Köpükleri sahile resim çizerken ben de seni çizdim kumlara.Bugün denizle yarıştım sonu olmayan bu oyunda.O güçlüydü sende öle,o öfkeliydi,coşkuluydu ve hiç olmadığı kadar sakindi .Deniz ve sen ,ben ve sadece ben.Ben her zamanki gibi önümden geçen hayatlara bakan ,sense bu hayatların içinde önümden geçen.Noktası yoktu.Sadece kesik çizgiler vardı.
Tıpkı yorgun bir savaşçı gibi ,sigaramın dumanında yakacaktım seni.


Alıntı ELİF TUNCER..

[ƒяαмвυαz]

Ben Siye He diyem, Sen de biye He Deyimisen?

Ben Siye He diyem, Sen de biye He Deyimisen?


Bu cümleyle anlatılırdı sevgiliye olan aşk benim memleketimde...

Acı ve hüzün dolu aşklara ev sahipliği yapmış kırmızı toprağı, kırmızı isotuyla aşkı simgelemiş belki de...

Sevdiğine türkülerle sevdasını haykırmış...

Sevdiğinin gözünün içine bakamamış...

Sevdiğini delicesine, ölürcesine sevmiş...

Değiştirmemiş, olduğu gibi hatasıyla günahıyla kabul etmiş...

Bir buket çiçeği aşk kokusuyla getirmiş...

Gecesini uykusuz geçirmiş, hiç aklından çıkaramamış...

Aşkı ruhunda yaşamış, kimselere sezdirmemiş...

Tarih bile şahit olmuş bu sevdalara ;

Bir kral kızı olan Anzılha ile İbrahim’in aşkı…

Bu topraklarda doğup Mısır’da bir kadın yüzünden zindanlara düşen Yusuf aşkı…

Sonra Musa’nın Mısır’dan kaçıp Tektek Dağlarına gelerek Şuayb’ın kızıyla yaşadığı aşk…

Dahası Yakup’un İsra yürüyüşü sonucu ulaştığı Harran’da kuyu başında dayısı kızıyla yaşadığı aşk!

Ve daha niceleri...

Yoktu memleketimde yalan sevdalar, üç kuruşa feda edilen aşklar...

Yalan yere SENİ SEVİYORUM demeler...

[ƒяαмвυαz]

ÖNCE YAŞAYIP SONRA ÖLÜRMÜSÜN BENİMLE

SANA...
Bekleyişlerimin içine hapsettiğim özlemlerim vardı. Nicedir kimseyle paylaşamadığım hüzünlerim. Soramadığım sorularım. Şimgi özgür bıraktım özlemi. Şimdi hüzünde sevinçte doyasıya yaşanıyor bende. Sorular cevabını buluyor, anılar canlanıyor. Çünkü sen geldin.

Yoktum ben,senden önce yoktum. Sen geldin varlığımı bildim. Sen geldin bir dokunuşun bir bakışın nasılda hazza dönüştüğünü gördüm. Sen geldin ben ben oldum, aşk oldum.Sen geldin ama ne güzel geldin!

Yüzünü özledim.Daha birkaç saat önce gördüm halbuki. Yanımda olsan ne fark ediyorki. Hiç tükenmiyor özlemim. Seninleyken bile özlüyorsam seni sensizken hissettiğim ne?Adı ne olursa olsun seviyorum sensizliği!

Deli bir aşk benimkisi. Sonu gelmeyecek bir macera. Aşk gibi hayatta bir macera tadında yaşanmalı. Ne olursa olsun yaşanmalı! Hayata Ve Aşka Dair Ne Varsa Hepsini Yaşamak İstiyorum Seninle
Zaman bizim elimizde ne kadarını kullanırsak o kadar uzun olacak ömrümüz. Ve giderken bu dünyadan ardımızda yaşamadığımız şeyleri değil, her anı birlikteliğimizle, aşkımızla dolu bir hayatı bırakacağız. Ne dersin?Önce Yaşayıp Sonra Ölürmüsün Benimle?

Gülüşün damarlarıma işliyor. Bir tutku vazgeçmesi mümkün olmayan. Bir hayat senfonisi, her notasında aşkı saklayan. Sevmeyi bilen gülüşün, sevdikçe sevdiren gülüşün...O gülüşü görmeden yaşamak o kadar güçki! ve bu sevdanın sebebi:Gülüşün!!!

Ey benim mavi sevdam, umudum,Özgürlüğüm... Sana söz bu yürek her atışında senin adını anacak!

Bekliyorum...
Seni özlemeyi en çok ben bilrim. Hiç yakınmadım seni özlemekten. Üstelik sana kavuşamama ihtimali işlenmemiş soğuk bir taş gibi önümde dikilip dururken! Sana dokunamamk yüreğimi böylesine acıtırken. Yine de bil ey yar! Bilki, ben yüreğimi acıtan bu yaraya inat, dokunmadan tenine Saatlerce Yaşayabileyim Seninle!!!

Bir gece geleceğim ve reddedemeyeceğin bir teklif sunacağım sana. Bunu duyunca inanamayacaksın. Cevabın hazır ama şaşkınlıktan sözcükler çıkmayacak ağzından. Bir gece sana dünyayı, sana aşkı, sana hayatımı sunmak için geleceğim.Ve o geceden sonra hep benim olacaksın. Sana Ölmeden Öte Sevmenin Ne Demek Oldugunu Anlatacağım...

alıntı

[Kéan aRs]

aaaaa tşkrler bu kdr yeter:D devam et kız

[ƒяαмвυαz]

KÜSKÜN BİR SENFONİ

bir garip telaş ve bir garip duygılar sardı benliğimi. hiç bir şey yapmak istemıyor canım

ne gökyüzünün ihtişamı etkiliyor benı, nede şimşeklerin çakışı ürkütüyor umarsız yüreğimi

Dünya yansa içinde bir yorganım yok sanki , öylesine kopuk bir nefesle soluyorum ki hayatı, okuduğum en derin romanlar, içtiğim demli çaylarda olmasa hayatın girdabında boğulmam an meselesi sanki

Ne vefa beklentim kaldı, nede kimselere uzatacak bir dalım. Bir başıma yaşıyorum hayatı. Böylesine ıssız, böylesine soğuk..

Birileri sorunca neyi mahfettiğini anlatmak okadar zorki; konuşmuyorum oyüzden kimselerle

Küskünlüğüm sana değil, benı bana bırakan kaderime

[ƒяαмвυαz]

HİÇ GELMEYECEKMİSİN

hiç gelmeyecek misin?

İçimdeki benle konuşmaktan olmalı, konuşamaz oldum günlerdir kimselerle.

İşin kötüsü duyulmuyor söylediklerim.hıçkırıklarımla karışık çığlıklarım boş odamda yankılanıyor sadece.

Şimdi duymuyorsun biliyorum; ama, sana seslenmek benim için alışkanlıklardan da öte bi şey…

Ben hep böle susan, hep bekleyen mi olacağım?

Sen hiç gelmeyecek misin?

Ölürsem de mi?

-alıntı-

[ƒяαмвυαz]

DÜNYAMSIN


Bir gün anlarsın belki neden sessizce hayatından çıkıp gittiğimi… Seni hayatıma o kadar dahil etmişken her hücremde sen varken… Göz yaşlarım sana akarken…Bana o kadar yakınken elini tutmaktan kaçmanın ne demek olduğunu… Ellerimde sadece acıyı barındırırken sevgini harcamaktan korkmanın ne demek olduğunu… Karanlık gecemin tek ışığından vazgeçmenin ne demek olduğunu…

Sevmekten ve sevilmekten, aşktan (senden) kaçmanın ne demek olduğunu bir ben bilirim…

“Sevmek bazen de acı çekmek değil mi zaten… o acıları paylaşabilmek…” dersen ki, bazen de susmaktır… Her şeye rağmen susup, vazgeçmektir… Kendinle birlikte uçuruma sürüklememektir… Azad edebilmektir…

Sensizliği geçmişte bırakmak, o günlere dair kötü ne varsa hafızandan silmek istiyorum…

Sen artık…

Hiçbir şey için üzülme, hiçbir şeyi dert etme kendine… Yeterince üzülmedin mi zaten… Yalnızca sev beni ve hiç vazgeçme… Bir ömür…

Yine eskisi gibi eskisinden de fazla hep sevilmek istiyorum, senin tarafından… Sevginle boğulmak… Beni hep bir önceki günden daha çok sev istiyorum… Paylaşamayacağım tek şey sevgin sevdiğim… Gözlerine baktığım da sadece beni görmek istiyorum… Başka kimseye bakmasın gülen gözlerin… Kalbinde yalnızca ben olayım… Başkalarına yer kalmasın istiyorum…

Senli her cümlenin içinde yer almak istiyorum… İsminin geçtiği her yerde ismim geçsin, herkes bize imrenerek baksın… İnsanlara aşkın gücünü gösterelim istiyorum…

Her anımda seni yaşıyorum sevgilim… Ve seninle yaşamaya devam etmek istiyorum… Kollarında… Gözlerinde… Seni(aşkı), sende yaşamak istiyorum…

Ne çok şey istiyorum oysa ki!...

Dünyamsın sen artık… Aldığım her nefessin

[ƒяαмвυαz]

Susmayı öğreniyor yüreğim..

Yine bir gece ve yine baş başayım kendimle, işte yine seni bulup kaybettiğim yerdeyim. İnsanın bir şeylere karar vermesi ne kadar zor; ya seni içime gömmeli ya da artık içimden söküp atmalıyım. Ama her ne olursa olsun susmalıyım. Hangisi daha zor, hangisi daha acı? Gerçekten gitmeli miydin, yoksa kalıp yanımda savaşmalı mı?… Bir yol arıyorum kendime, bulduğum tüm yollarsa sana çıkıyor… Kapanmalı artık gözlerim. Sonsuz bir karanlıkta tek başıma yürümeye devam etmeliyim… Yürümeliyim ardıma bile bakmadan, yürümeliyim parçalayarak değerleri ve sevgileri, yok ederek yaşadığım tüm zamanları…Nasılda acımasız zaman. Nasıl da yüceltmiştim seni gözümde. Tutup kendi ellerimle koymuştum en yükseğe, sonra keyifle izlemiştim yüceliğini. Ama yine ben bitirmeliyim. Tutup kollarından indirmeliyim olduğun yerden. Ya da seni ölene kadar yaşatmalıyım içimde….. Ne kadar zor bir karar..Bir yanım: “Bir daha kimse, hiç kimse onun kadar çok sevilmeyecek”, derken, bir yanım sakin, sessiz…Zaman geçiyor, acım dinmiyor. Kapanmıyor yaralarım.. Tükenirken ben, aklımda bir tek sen… Görüyor musun, yine konuşuyorum ama sessizce….Susmayı öğreniyor yüreğim..

[Kéan aRs]

dvm et dvm ettttttttttt!!!

[ƒяαмвυαz]

BİTMEDİ SANIYORDUM AMA BİTMİŞ:(

Sen Bildiğimi Sandiğim Herşeydin.....
Sen Herşeydin Istediğim Herşey.biz Gerekliydik,olmaliydik Ama Kaybettik.
Bana çok Yakin Olan Hayallerim Kaybolup Gitti...
Bilmeni Isterim Sana Güvenmiştim Ve Gidebileceğim Yere Kadar Zorlamiştim.
Ama Herşey Dağiliverdi...
Yanimda Olduğunu Bilmek Güzeldi...
Umursuyormuş Gibi Davrandiğin Için Teşekkürler
Ve Beni Biricikmişim Gibi Hissettirdiğin Için...
Herşeyi Yaşadiğimizi Bilmek Güzel...
Düşmemi Izlediğin Için Teşekkürler Ve Bittiğini Bilmemi Sağladiğin Için.....

[ƒяαмвυαz]

OFF KAAN YAA:p

[ƒяαмвυαz]

ÖYLE ALIŞTIMKİ SANA

Kelimelerin büyüsü kayboluyor sanki yavaş yavaş.. Öncelerde tek bir kelimem yeterken yüreğine akmama, şimdilerde ise bir dizi kelime yetmiyor ruhuna dokunmama... Oysa ki, aşktan öte bir duyguyla bağlıyım ben sana..

Hani 'öyle alıştım ki sana, benden bir parça oldun sanki' demiştin bana.. Alışma sevgili, sakın alışma bana. Alışkanlık önce heyecanı unutturur sonra ardından sıradanlık gelir çarçabuk. En sonda aşk yüreğinden çıkar gider ne olduğunu anlamadan.. Alışma bu yüzden bana, ne olur alışma. Aşkımı yüreğinden çıkarma..

Her an elinden kayıverecek bir kum tanesi olduğumu düşün. En ufak bir rüzgarda uçuverecek, bir yağmur damlasıyla akıp gidecek bir kum tanesi... Önce yüreğinde sakla o kum tanesini.. Kimseler görmesin. Hani derler ya 'aşkımıza nazar değmesin'.. Görmesin kimse beni yüreğinde, sonra da yüreğinde unut beni. Yaşarım orda sessiz, kimsesiz.. Ama alıştım deme bana, hayatında olmama alışma sevgili, çünkü ben bir kum tanesiyim senin elinde.

Sana şimdilerde sadece yüreğim demek istiyorum sevgili.. Sana yüreğim demek istiyorum.. Öyle büyük ki benim yüreğim.. Şairin de dediği gibi 'seni yüreğim kadar seviyorum'.

Sana 'yüreğim' demek istiyorum, çünkü her atışında bana yaşadığımı hissettirendir yüreğim.
Sana 'yüreğim' demek istiyorum, çünkü en değerli varlığım, yaşama nedenimdir yüreğim.

Bir kum tanesiyim ben..ürkek, narin, kırılgan.. öfkesi rüzgarla birleşince yüzünü acıtan bir kum tanesi.. Yüreği başka bedende atan, sevgisi dünyalar kadar olan.. Yok yok dünyalar kadar değil, ne güzel de demiş ya şair 'seni yüreğim kadar seviyorum'...

Binlerce kum tanesi içinde bir kum tanesiyim sadece..
Sana aşık, sana deli..
Bırak seveyim seni zamansızlıklar içinde..
Elinden kaymama izin verme 'yüreğim'..
Sana alışmama da..

[ƒяαмвυαz]

MUTLU OL ÇOK MUTLU OL
Senden vazgectim sanıyordum
Canım yanmaz artık sensizlikten sanıyordum..
Ama cok yanılmışım!!

Aldığım son haber kalbime taş gibi oturdu
Sensizliğe alışmıştım da
Elin olmanı hıc dusunmemiştim..

Haberden sonra
'Ölüm yakışır artık bu sevdaya' dedim..

Öldüm sandım biran..
Boğazım düğümlendi

Biraktım göz yaşlarımı geceye doğru
Yıldızlar şahidim oldu..

Beni suçlamışşın kabulum dedim.
Dedim de elin olmanı kabullenemedim!!

Şaka olsun istedim,
Sabah uyanınca kabusmuş demek istedim..

Uyandım baktım..
Numara senın!!
Gelen msj aynı..
Şaka değil!!

Birkez daha ve birkez daha okudum.
Kör olsaydım dedim bir an!!
Okudukça da köreldim!!

Dünyam kapkaranlık oldu
Herşey üzerime gelir oldu
Ölmek istedim onu da başaramadım ya,
Tıpkı senin olmayı başaramadığım gibi..
İçimde seni de öldürecegim geldi aklıma..
Kaldım oyle..

Ölümle yaşam arasında gidip geldim saatlerce..

Keşkelerden nefret ederimya,
Nasıl olduysa keşke dedım..

Ama sunu cok iyi anladım bu kez gerçekten kaybettim seni..
Hemde sonsuza kadar..

Bu acıya ne kadar dayanır yüregim bilemiyorum..

'Mutlu ol cok mutlu ol!!' diyebildim son cümlemde
'Hoşçakal' diyemedim bir türlü..



bu şiir AHMETE gelsin:D

[ƒяαмвυαz]

BELİRTİSİZ NESNE

Göz kararı uçurumlar çiziyorum ;
Sana varmayacak yollarımın baş ucuna .
Titrek bir bulut yol alır gider gözümden ,
Olmayacak duanın peşindeyim.
Sana benzer, avuçlarımın arasından sızılıp giden intiharlar.
Belirtisiz nesne olup çıkarım cümlelerimden!
Adım tırnak aralarına alınmayacak kadar sessiz.
Gitmenin vaktidir,
En güzelinden mevsimler sıkıştırıp tenime,
Senin açamayacağın bir bahara,gülümsemenin anı geldi artık
Ama ben bütün kaçışlarımda
Şaşırıp yolumu sana varıyorum…………………

[ƒяαмвυαz]

SAĞLAM DUR YÜREĞİM

Sus yüreğim. Feryat etme. Çığırtkanlara yaraşır bu yaptığın, bir de küçük kız çocuklarına. Oysa sen büyüdün, çığırtkan da olmadın hiçbir zaman.




Sen bilir miydin sormadığım soruların cevaplarını?
Bir açık kapı olsaydı, güneşi de baharı da getirebilir miydin?
Anlar mıydın dilimden, konuşmadan susar mıydık öylece?
Yoksa yeni bir alfabe mi yazardın her harfi bir çiçekten?
Bilir miydin neden bu kadar korktuğumu?
İçimdeki korkunç yalnızlığı, katran karası geceyi, düş düş sonu gelmeyen uçurumu...
Okur muydun gözlerimdeki hüznü?
Kendime bile kapattığım kapıları açabilir miydin?


Sağlam dur yüreğim. Etrafa saçma kıvılcımları. Geldiğimiz gibi gideceğiz bu bahçeden. Gitmeye de biliriz. Gitmeyi de biliriz. Sağlam dur yüreğim. Ne içindeki çığlığı büyüt dalga dalga, ne de yalnızlığı.




Bu sırrı açsaydık birbirimize.
Gözlerimiz her karşılaştığında söylediklerimizi sözlere dökseydik...
Kalbimin sükun bulduğu yer dizinin dibi olur muydu?
Sıcacık baktığında aradığım cevapları bulur muydum?
İçim erir miydi gülümsediğinde, şimdiki gibi?
Utanır mıydım yaptıklarımdan, yoksa mesut bahtiyar ölür müydüm son nefesimde?

Kendine sarıl kalbim. Sıkı tut kendini. Üzerine sıçratma kuruntuları. Zaten giderek büyüyor gece...


Söylesene bu bir masal mı?
Sorular üzerine kurulabilir mi hayatlar?
Başlamadan biten masallar vardır hani, kahramanları ta en başından pes eden.
Mızıkçılık mı yapmış olur onlar, yenilgiyi seçmekle?
Saklambaç oynarken sıkılıp kendini sobeleten çocuklar gibi...


Kaç bahar olur bir ömürde kalbim? Her tohum başka bir çiçek midir, yoksa yeniden açan aynı çiçek mi? Sorma artık yüreğim. Sus yüreğim, feryat etme...

[ƒяαмвυαz]

ne fayda?


Fark etmiyor artik konusup konusmaman
Gözler herseyi anlatmaya yetiyor..
Ben anliyorum da ne dedigini
Sen cözemedin icimde ki sifreyi..
Ben yoruldum kirilmaktan
Sen hic mi bikmadin ayni seylerle üzmekten..

Sesim cikmazsada tükenmeye az kaldi
Ayakta duruyorum da bir de bana sor zorlugunu..
Ne uzatabiliyorum elimi korkumdan
Ne de cekmeyi göze alabiliyorum
Anlayacagin bir cikmazin ta icindeyim
Nereye baksam ayni kapi
Bir kapi var ki dönüsü olmayan
Yürek olsa onu secmeye..
Gücüm olsa cekip gitmeye
Güvenebilsem kendime
Bilsem ki sensiz de yapabilirim
Arkama bakmadan gidecegimi bilseydim giderdim
Ama ben beni biliyorum
Seni özleyecegim nereye gitsemde..
Gitsemde uzaklara kacisim yok senden
Saklansam karanliklarin arasinda gölgem gibi pesimde olacagini bende biliyorum..


Anlayacagin yine benimlesin, ben sendeki yerimi coktan keybetmisken sen hala duruyorsun kipirdamadan ayni yerde
Kirpiklerim de bir agirlik var ki hic sorma..
Cöktü gözlerim
Dökülen gözyaslarinin haddi hesabi yok
Aramayacagini biliyorum da ayiramiyorum gözlerimi o lanet olasi telefondan..
Bir ses, bir haber..
Yeni bir umut demekti..
Ama yok..
Ne ses ne umut..
Kalakaldim ..
Hem suskun hem yorgun
Bagirip cagirmak isterken susuyorum inadimdan
Bir kez daha parcalaniyorum
Fark etmiyor ama bunca acinin üzerine..
Alisiyorum artik böyle yasamaya
Senden gelen herseye razi olmus bu gönül
Ben konussam ne fayda..!
Özlüyor seni,
Sen Kacsanda..

[ƒяαмвυαz]

ÇEKİYORUM KENDİMİ
*******…
Gündüzden kaçanların sıgınakları…
Yıldız koparma zamanlarım
nefes almayı öğrenme boğan dört duvarın yalnızlığına inat…
Sonra o hangi gülümseyiştir yardan gelen ya da senden
gecenin emzirdiği bebek gibi
Açacaksın düş sayfasını
yaşanmışlıkların düş kırıklıklarını
sevgiler hatırına
umut renginde
bir sonraki yarına emanet savuracaksın zulana
Her şey burada kalsın
günler *******e devrederken
Yağmurlar yağar bir kentin sokaklarına
yağar mevsiminden
derin bir sessizliğin ortasından.
Yarin gözleri iner ufuklara
üşürüm sensiz
karanlık sokakların gece ortasında
ya sevgili düşlerime uyanıksa
Yak umutsuzluklarını
direnen yanınla
Yüreğimle inmek istedim
en susmuş halimle
kal demeden
kokunda yoğrulmak için
demlemek için kendimi
kaçıyorum
senden
bıraktığım onurumdan
ıslak gözlerimden
elvadaları bile beklemeden
yıkık dökük enkaz arasında bıraktığın
tek hüçremi alarak
karanlığıma bıraktım
herşeyi
gözlerim açılana kadar
başım dik durana kadar
güneşe el uzatan zamanlarıma kadar
yokum yoğun bakımdayım...
çekiyorum kendimi
sen yazan herşeyden..

[ƒяαмвυαz]

HAYATIN EN BÜYÜK HEDİYESİ

Seni ilk gördüğüm gün başka kim varsa silinip gitti hayatımdan. Tatlı anılar bir yana, hangi olay varsa zihnimden silindi. Yepyeni, tertemiz bir başlangıçtı bu. Çıplağım, karşında arınmış durumdayım. Yaşamın iki yüzlülüğünü, yalancılığını, ihanetlerini, kalleşliklerini soyunup karşına en saf, en yalın benliğimle çıktım.

Sana ait olanı yaşamak istiyorum ben. Aşksa aşk, sevinçse sevinç, hüzünse hüzün, acıysa acı... Senden gelen hiçbir şey korkutmuyor beni. Sen yanımda olduktan sonra her şeye dayanabileceğimi biliyorum. Gözlerindeki derin uçurumlarda bir dağcı edasıyla gezinmek mutlu ediyor beni. Seni her gün yeniden keşfediyorum. Bu keşifte yolumu kaybetmeme imkan yok. Pusulamda rehberimde sensin. Karanlık yollarda ışığımda sensin.

Demet demet çiçek oluyorsun. Ben o çiçek tarlasının acemi bahçıvanı, birini koklasam diğerinin hatırı kalır diye üzülüyorum. Neyse ki her gün yeniden açıyorsun. Ve ben o renk renk çiçekleri bir daha koklama şansına sahip oluyorum.

Ne desem de sevda mı anlatsam diye düşünüyorum. Bu güne kadar söylenmiş en güzel sevda sözcükleri bile sana duyduğum aşkı ifade edemeyecek diye korkuyorum. Dünyanın bütün dilleriyle “Seni Seviyorum” desem yetmeyecek biliyorum.

Bana dokunduğunda tatlı bir ürperti kaplıyor bedenimi. Hafif bir meltem nasıl gıdıklarsa insanın vücudunu öyle oluyorum işte. Ama senin dokunuşların bu dünyadan uzaklaştırıyor beni. Kendimi lacivert bir okyanusun ortasında buluyorum. İçimdeki sonsuzluk duygusu büyüyor. Hiç bitmesin istiyorum dokunuşların.

Nereye gidersem gideyim yanımda götürüyorum seni. Hiç yalnız değilim bu yüzden.Ne *******im sensiz geçiyor, ne gündüzlerim. Yaptığım her şeyde, attığım her adımda mutlaka sen de varsın.
Özlemek aşkın yaramaz çocuğu. Ben o çocuğu bile uslandırdım artık. Özlenen sensin çünkü

Sen benim için bu dünyada özlenmeye değer tek şeysin. Karşıma nasıl çıktığının önemi yok.Biz buna hayatın sürprizi diyelim.

Hani bir piyango bileti alır cüzdanında unutursun da haftalar sonra hatırlayıp listeye baktığında ikramiye kazandığını görür, sevinirsin ya...

İşte sen benim hayatımın büyük ikramiyesi en büyük hediyesisin

[ƒяαмвυαz]

KARTANESİ

küçük bir kartanesi olmak


apansızca akmak isterken kalbine


erimiş kartanesi gibi kayıp gittim kalbinden


sen giderken yanan yüreğime


söndürmeye yetmedi küçük kartanesi


bir mum yaktım aydınlatsın diye kalbini


kaderimi küçük mumun aydınlatmaya


yetmedi ne gücü nede küçücük ışığı


sensiz geçen her günümü


takvim yaprağını koparıp


her gece yastığımın altına koydum


sensizliğime sarılıp her gece seninle uyudum


şimdi yastığımı uykumu bir kenara attım


bir ben varım bende kendime fazlayım


o da yetmedi kendimide artık bir kenara attım...





birgün takvim yaprakları gibi ömrüm


bitecek benimle o yanan mum ışıda benlen gelecek

[ƒяαмвυαz]

GİTMİŞTİR

Bazen öyle anlar olur ki insan hayatında..

Ne adım atabilir..

Ne de konuşabilirsiniz..

Bir garip özlemin içine düşmüştür artık insan..

Bilinmeze doğru atılan adım..

Umut dolu gözlerle sokakları izlemek..

''Gel artık nerdeysen'' demek..

Nafile..

Gitmiştir..

Ve nerede olduğunu bilmezsiniz..

Tüm iletişim yollarınız kapanmıştır..

Ondan alınacak en ufak bir haber için çırpınır dursanız da..

Nafile..

Gitmiştir..

Hiç kimse doldurmaz gidenin yerini..

Herkes yabancıdır..

Tüm bedenler soğuk;

Tüm sokaklar sessizdir..

Hayat damarları bir bir kopmuştur..

Yalnızlığın acı tadını alsanız da..

Gitmiştir..

Rüyaların kahramanıdır..

Hayallerin başrol oyuncusu..

Düşüncelerin odak noktası..

Bakışların hedefi..

Arasanız da deli gibi..

Gitmiştir..

Sözler anlatamaz dertleri...

Kelimeler anlamsızdır artık..

Bağırışlar..

Gel artık demeler..

Gittikçe soyutlanmak yaşamdan..

Bir yanınız eksik kalmış gibi olsa da..

Gitmiştir..

Her adımda onu arar..

Her kokuda izini sürer..

Her konuşmada belki odur diye umutlanıp;

Her ses de onu duymak isteseniz de..

Gitmiştir..

[ƒяαмвυαz]

AŞK KADAR


bugün bir parça daha koptu içimden.kalemım yoruldu ayrılık dizeleri yazmaktan;ama, kalbim aşkına dilencilik etmekten bıkmadı hala...

sen benım çocukluğum, gençliğim,yarınlara dair her şeyimsin.

aşkım kadarsın, aşk kadarsın içimde...

-alıntı-

[ƒяαмвυαz]

şş SUS KİMSE DUYMASIN

Seni seviyorum ..
Daha önce söylemişmiydim, söylediysem unut!
Bilirsin unutkanım, Kızarsın unutkanım.. Bir sen kalmışsın unut(a)madığım,
Unutturma kendini!

Giderken tüm sen gitme bir yarın bende kalsın, Eski bir resim gibi değil..
Tüm seni istiyorum, Herşeyinle!
Benimmişsin gibi ! Sanki dünyada sadece benim için varmışsın gibi,
Tüm sen gitme ..

Gidersen dur diyemem bilirsin,
Benim şelalelerim sessizdir akamaz herkes gibi özgürce..
Benim rüzgarım sert eser gelemem ardından!
Bir ayağım hala gururda, Koşamam peşinden
Seni seviyorum!

Daha önce söylemişmiydim, söylediysem unut!
Unut daha öncekileri, Bir bu kalsın aklında..
Tüm seni sığdırıp bir bavula, Unutulmuş bir treni beklemeye koyulursan..

Gitme!

Diyemem ..

Içimdeki tüm yalnızlık kızar,
Tüm gemiler ağlar ardından ama, Gitme diyemem.
Gitsen sadece ruhunun sana ait kısmı gider,
Gitsen sadece, Benim izin verdiğim kısmı gider..
Bir sen gidersin ama ..

Düşlerim,

Masallarım,

*******im,

Bende kalır!

Seni seviyorum!

Daha önce söylemişmiydim, söylediysem yine söyleyeyim..
belki tren gecikmiştir, belki sesim duyulur sana,
belki beni gelincik yaprakları gibi öksüz kırılgan düşmekte bırakmazsın..
belki kollarında bir buket baharla gelirsin...

ya da tren gelmiştir vaktinde sağlıklıdır..
son birkez bakmışsındır arkana, bir deli gelir mi diye ardından sonra aklına gelmişimdir.. gelmezliğim gelmiştir aklına, binmişsindir! ..

oturmuşsundur yıpranık bir koltuğa kafanı cama yaslayıp,
bütün beni harcamışsındır düşlerinde! derin derin doldurup bu kenti ciğerine
sevgimizin tüm dumanlarıyla terketmişsindir istasyonu....

kulağında acımasız ray sesleri ardın da ben,
ve birde düşlerimde ki sen!

Seni seviyorum

söyleyip söylemediğim umrumda değil

seviyorum işte

gitme diyemem ama söylüyorum

SENİ SEVİYORUM!

[ƒяαмвυαz]

SEVGİMDEN KAÇIYORSUN


Bu soruyu öyle çok sordum ki kendime,bilemezsin.
Sen mi doğruydun yoksa ben mi yanlıştım.
Bence ne senin doğruların aşılmaz ne de benim yanlışlarım düzelmez.
Ben sana hep sevdim dedim,sen de hep sustun.
Hani desen git başımdan, yeter
Belki ağlardım, belki üzülürdüm
Seni sevindirmek adına hayalinle yaşardım bir ömür.
Sen hiç belli olmayan bir sevgiye ömür adar mıydın?
Ben adarım bunu biliyorsun....
Belki de seni en çok korkutan bu
Seni böylesine çok sevmem
Yeryüzünde birçok insan böylesine sevilmek için can atarken
Sen bu sevgiden kaçıyorsun.
Beni kırmak mı?
Bence ondan öte...
Çünkü kırılmamı düşünseydin hergün beni ne kadar çok kırıldığını görürdün... Sana bu sevgi ağır geliyor
Yaşanmısları bile yok sayabiliyorsun
Gözünaydın artık gözyaşım kalmadı ....!

[ƒяαмвυαz]

1829 KERE SENİ SEVİYORUM

-Bu kadar yürekten çağırma beni, bir gece ansızın gelebilirim...
Ve sen çağırdığına pişman olabilirsin!
-Sen geç bakalım dalganı...
-Dalga geçmiyorum ben...
- Bende... 1827. kez söylüyorum, SENİ SEVİYORUM!...
- Yapma! Allah aşkına... Aşk sence sevmek midir sadece?.. Aşkın anlamı
severken, sevilmektir de aynı zamanda. Tek taraflı aşk, platonik
olmaktan öte gidemez ve her platonik aşkın altında biraz mazoşistim
yatar. Sen mazoşist misin?
- Hayır! Ben sadece aşığım....
- Bende değilim ve olmaya hiç niyetim yok...
- Tamam, pekiyi. Mazoşist bir aşığım, ama en azından aşığım. Peki sen
nesin? Bir hiç... Aşktan korkan bir zavallı...
- Bir zavallı olmayı asla kabul edemem, çünkü değilim. Sadece,
kırıklarını aldırdım kalbimin, çıkartıp astım portmantoya!!!
- Sen kalbini istediğin sekilde kullan, istediğin yere as!, istersen
git dar ağacına as! Ama bana karışma, TAMAM MI??
- Tamam canım, İSTER SEV, İSTER NEFRET ET! Hem niye kızıyorsun... Hani
beni seviyordun? Seven, sevilene böyle bağırır mı?
- Evet seni seviyorum... 1828 oldu...
- Bu kaç bine kadar sürecek sence?
- Sende beni sevdiğini itiraf edinceye kadar...
- Hımmmm... Tam tahmin ettiğim gibi ..Tam bir erkek mantalitesi, tabii,
bende seni sevdiğimi söylediğim gün ve anda, beni sevdiğini söylemekten
vazgeçeceksin değil mi? Nasılsa kaleyi fethetmiş, zaferini kazanmış
olacaksın, ve AŞK İLK ÖLÜMCÜL DARBESİNİ ALMIŞ OLACAK...Kaçınılmaz sona
yaklaşacak yavaş yavaş...
- Hayyyyyyddaaaaaaa !!! Ya sen ne garip bir insansın.... Yemin ederim
bazen kendime şaşıyorum, ben sana nasıl asık oldum? Kaçınılmaz son
neymiş pekiyi...?
- Kaçınılmaz son, geriye kalan, bölünmüş darmadağın olmuş duygu
parçaları. Sana gelince, sen mazoşistsinde ondan bana asık oldun, tek
istediğin acı çekmek... Belki de biraz sadistsin, beni de kendine aşık
ettirip bana da acılar yaşatmak istiyorsun...
- Pes doğrusu...TEK SUÇUM SANA ASIK OLMAK! ben sadece asığım,
asık!Tabii senin gözünde mazoşist ve sadist bir aşık! Sen nesin peki?
Sen bir aşık bile değilsin, buna ne demeli? TAŞ KALPLI, duygu fakiri...
- Aşık olmak isteyen kim? Aşk bu fani dünyanın fani bir duygusudur...
Insanı sömürür... İnsani parçalara böler ve her parçadan, yeni bir
başka sen doğmasına sebep olur ki, bu parçaların ham maddesi
acıdır...Sende, senden yeni doğan senleri tanımak için, yıllarca
uğraşır durursun. Bir aşkın arkasından, değer mi?
- Tabii değer. Aşk yeryüzünde ki en kutsal duygu, yaşattığı tüm acılara
değer! Bence sen aşktan çok, aşkın içinde barındırdığı hüzün, öfke,
mutluluk, kıskanma, sahiplenme ve göz yaşını yasamaktan korkuyorsun! Ve
böylece duygusuz olarak yaşamayı yeğliyorsun, oysa bu duyguları sadece
aşk içinde yaşamayız ki, hayatımızın her kesiminde yer alır bu
duygular, bu duygulardır aslında bizi biz yapan ve bilsen neleri
kaybediyorsun, aşksız yaşamayı seçerek. Oysa ne kadar kaçsan da o
duygular bir gün seni bulacak...Çünkü dünya var oldukça aşk da var
olacak,sen kabul etsen de etmesen de!Zaten hep vardı...
- Hiç de değil! Aşk gelip geçici bir duygudur...İnsan sadece bir kez
asık olur, O da askın ne illet bir şey olduğunu bilmediği için, sonra
biraz akıllı ise AŞKI öğrenir ve bir daha asık olmaz...sevebilir tabii
, ona itirazım yok...
- Sence aşık olmak ile, sevmek arasında ki fark ne?
- Aslınsd hem birbirine çok yakın, hem de çok uzak iki duygu!
- Nasıl yani? Açıkla...
- Konuyu nereye çekmek istiyorsun?
- Konuyu buraya sen getirdin, benim konu falan çekiştirdiğim yok...Hadi
dinliyorum.... Açıkla bakalım! Aşk ve sevmek ve aralarında ki fark?
- Aşk içinde , mutluluğu,hüznü, hazzı, sahiplenmeyi, kıskanmayı, öfkeyi
barındırır. Çok karışık duygular yumağıdır, şiddetli yaşanır. Hatta bu
duyguların en yüksek dozda yaşanma seklidir... Sevgi ise aşkın daha
uysal halidir, daha halimsalimdir. Kesinlikle, aşk gibi yıkıcı ve
kırıcı degildir, bu yüzden ömrü daha uzundur.
- Evet?
- Evet ne?
- Devam et?
- Şu anda aşık olduğunu söyleyen sensin, ben değil.. Sen tarif et askı,
ben taş kalplide ögreneyim. Hem 1829 a ne oldu?
- 1828 de durdu...
- Neden?
- Sen öyle istediğinden...
- Yani 1828 de durdu, öyle mi?
- Öyle...
- Aşk yılmak mıdır?
- Aşk nazlanmak mıdır?
- Ben nazlanmıyorum..
- Nazlanıyorsun, üstelik korkuyorsun...
- Senden mi?
- Aşktan...
- 1829. kere beni sevdiğin söylemeyecek misin?
- Beni sevmeyen birine 1828 kere söyledim. Bu kadar yeter!
- Yıldın işte...
- Yılmadım sadece yoruldum...
- Neden beni sevmekten mi?
- Hayır seni sevdiğimi söylemekten...
- Beni sevdiğini söylemekten yorulan, kısa bir süre sonra beni
sevmekten de yorulur.
- ...........
- Neden susuyorsun...?
- Çünkü ben bir sadist ve mazoistim. Sen konuşmamı istedikse susuyorum,
susamı istediğin zamanda konuşuyorum. Sana acı vermek için, birde sana
asık bir mazosittim ya, sen acı çekiyorsun diye, bende acı cekiyor ve
böylece kendime de bir başka acı yaşatıp, cifte mutluluk duyuyorum.
-Çok komıksın!
- Senin kadar degil...
- Benim nerem komik? Ben cok ciddiyim...
- Aşktan korkman komik ve bunu itiraf bile edememem komik.
- Bak ben aşktan korkmuyorum, sadece aşkı tanıyorum. Aşk acı demektir
ve ben, sen bu acıları yaşa istemiyorum...
- Neden?
- Acı çekme diye...
- Benim acı çekip- çekmemem, seni neden ilgilendiriyor?
- Çünkü seni seviyorum ama dostça!
- Dostça?
- Evet!
- ..........
- ..........
- İlk aşkın kimdi?
- Bir yaz aşkı idi... Hani bir şarkı var ya, sanırım Zerrin Özer
söylüyordu... Sen bana, ben sana komşu evlerde, kök sarmaşıklar gibi
sarıldık o yaz...!!
- Ondan sonra mi kalbinin kırıklarını aldırdın ve astın portmantoya?
- Hayır! Daha sonra...
- Ne kadar sonra?
- Akıllanmam için gerekli zaman geçtikten sonra...
- Sen akıllı mısın şimdi?
- Tabiiiiiii..
- Pekiyi,çok zeki kız! Seni aklınla baş başa bırakıyorum...
- Nereye?
- Dışarıya çıkacağım, yürürüm belki biraz!
- Hadi git! Beni benimle bırak giderken... Başka bir şey istemem
ayrılırken!
- Bak bana sürekli şarkı sözleri ile karşılık verip durma!Hem tüm bu
şarkıların ilham kaynağı, üzgünüm ama AŞK. Sen inanmazsın ya hani,
belirteyim dedim.
- Sen beni sevdiğini 1829. kez söylemeyecek misin şimdi?
- Hem beni sevmiyorsun, aşk fanidir diyorsun, kalbini çıkartıp
portmantoya asıyorsun. Hem de seni sevdiğimi söylemeni istiyorsun?
Neden?
- Şey.... yanii.... Alışkanlık galiba... Eee kolay değil, 1828 kere
beni sevdiğini duydum..
- Sigarayı bırakabildiğine göre bu alışkanlığından da vazgeçebilirsin
sanırım, bence vazgeçsen iyi olur! Çünkü artık o dememi istedigin seyi
söylemiyecegim... 1828 kere yeterli bir aşk için...
- Yani söylemeyeceksin?
- Niye söyleyim?.. ben sadist, mazoist biriyim.
- Tam öyle demek istemedim aslında..
- Ne demek istedin?
- Ben şey... galiba şey demek istedim.... Birinden sevildiğini duymak
yine de güzel bir şey demek istedim...
- Sevdiğin birinden de, sürekli sevilmediğini duymak hiç güzel bir şey
değil...
- ........
- ........
- Ben cıkıyorum, görüşürüz...
- Nereye gidiyorsun?
- Bilmiyorum, sadece gidiyorum...
- Barış?
- Efendim?
- ........
- Seni dinliyorum....
- Şey diyecektim....
- Ne diyecektin?
- Şey... Senin hızına yetişmek pek kolay değil ama...
- Evet?
- Galiba...
- Evet?
- Şey....GALİBA GİTMENİ İSTEMİYORUM..
- Neden?
- Çünkü galiba BENDE, seni seviyorum 1!
- Biliyorum... Ben de seni seviyorum...1829...


alıntıdır.

[ƒяαмвυαz]

PİŞMANSIN İŞTE

Her gece oturuyorum ıssız odamda
Saatlece seni bekliyorum
en ufak bir tıkırtıda dönüyorum sağ sola
ama ama yoksun ki..
her gece düşünüyorum seni
nasıldı gitme bırakma beni derdin
bu sefer ben bi careyim
hep sen dedin ya hep sen ugrastın ya benimle
artık yoruldun yorgun düştün
ama
bende gururumu yorgun düştüm
demiştin ya bana nankör
o gün sildim seni
ve bak işte pişman olan yine sensin
yapamıyorsun değilmi gelemiyorsun yanıma
bitti artık
son rolümü oynuyorum bu hayaatta
ve ölümle sana elveda diyorum
HOSCAKAL SEVDİĞİM

[ƒяαмвυαz]

DÜŞÜNÜYORDUM

seni mutlu edebileceğim sürece mutlu olabileceğimi


düşünüyordum...


her ihtiyacın olduğunda yanında olarak destek olabileceğimi


düşünüyordum...


seni karşılıksız sevdiğim sürece beni karşılıksız sevebileceğini


düşünüyordum...


sana açık olduğum sürece senin dürüst olabileceğini


düşünüyordum...


istemediğin soruları sormadığım sürece alan söylemiyeceğini


düşünüyordum...

galiba yanılmışım kendini bile sevmeyen birinin beni sevmesini bekleyerek yalanlarla dolu hayatında bana yanlansız davranmasını bekleyerekfakat bana hiç bilmediğim birşey öğrettin birini sevmek için onu görmen gerekmediğini yanında olması gerekmediğini öğrettin.

en büyük hatan en büyük sevgim oldu

hergün tarifsiz acılarla ölüp ölüp dirilmek, kalabalığın içinde kaybolmak, hiç bir yere sığamaktan, gülüşümü umutlarımı kaybetmek.. bunların hiç zoruma gitmiyor niyemi hani birr söz var ya

kendi düşen ağlamaz

hata olduğunu yanlış olduğunu bile bile körü körüne sana güvenen seni seven bendim. işte bu yüzden

kendi düşen ağlamaz


kendi düşen ağlamaz


diyorum..

ve seni kalbimin en ücra kösesine gömerek bende senin yaptığın gibi benden gidiyorum

[ƒяαмвυαz]

Seni yokluğunda bulanlardanım ben..


Seni yokluğunda bulanlardanım ben. Yoktun; ama yaşardım seni...

Gençliğin en deli çağlarında sevdim seni. “Yaprak dökerdi bir yanım, bir yanım bahar bahçeydi…” En kahkaha dolu anlarda bile tarif edilmez bir hüzün yansırdı yüzümden. Ben en çok o hüznü merak ederdim. Gülüşlerin ardında gizli, üzerini örtmeye çalıştığım, senden başka kimsenin fark edemeyeceği o hüznü… Belki seni bana getiren de o hüzündü, kim bilir? Kalabalığın ortasında kahkahalar atarken , gözlerim gözlerine kenetlendiğinde susuşum bu yüzdendi. Şarkılara yüklemiştim aşkımı.

Söylenmemiş sözlerin tercümanıydı şarkılar. Ve “her şey verilmedi” hiçbir zaman, “gizli kaldı bir şeyler…”Beklenen son gecikmedi. Kaç mevsim sensiz geçti. Bedenin yoktu; ama ben yüreğimde hiç eksiltmedim seni. Bu yüzden seni yokluğunda bulanlardan oldum ben. Yaşanmalıydı ve yaşandı… sen tecrübelerine tecrübe kattın; ben, biraz daha büyüdüm. Senin çizgilerin artmıştır. Ben de belki biraz daha fazla hüzün taşıyorum. Ama içimdesin, gerçek olan bu. Ne güzel bir gerçek…

(Bütün gece rüyamda o vardı..Uyandım ve o yok oldu..Onsuz olmak çok kötü birşey nasıl dayanıcam bilmiyorumda )

:(:(:(

[ƒяαмвυαz]

BİTMEZ SORULARIM İÇİNDE CEVAPSIZ BIRAKIRSIN

Yasadıklarım nedir?
Kendi gönül sarayında saklı tuttuğun hislerin nedir?
Nedir benden böylesine sakladığın, kacırdıgın?
Yasayıp da yasatmak istemedigin?
Acıların, tecrubelerin, gecmisin mi seni mahzun bırakan?
Ask mı yoksa sevda mı, sevgi (?) mı?
Seni benden alıp goturen benim dısıma bırakan nedir?
Nedendir sana ulasamayısım?
Seni yasarken seni yasatamayısım nedendir?
Nicin askımı paylasamıyorum seninle?
Beni, bizi boylesine paylasmazlıklara goturen, nedir?
Birbirini tamamlayacak ama birbirinden
kopuk duran ikimizin suskunluguna sebep nedir?
Susmalarında mı bulmamı istiyorsun seni?
Kendini bunca kacırısın neden?
Korkuyor musun benden?
Yasadıkların mi beni sana yakın etmeyen?
Ya ben o yasadıklarından farklıysam?
Ya ben zaten seninsem?
Sevemez miyim gonlumce seni?
Senin kendini bana bunca hapsedisin neden?
Yasamamı istemezken, yasadıklarımı onaylamazken
neden olumu istemezsin benden, bilmem?
Neden sevmeme izin vermiyorsun?
Sevilmekten, almaktan bunca kacısın neden?
Nicin ben senken bensiz kalmak istersin?
Nicin "sevdim", "seviyorum", "sevecegim" derken susturusun beni?
Askımı, sevdamı neden anlamazsın?
Yoksa sen inanmaz misin aska?
Yoksa seven olmadı mı seni hic?
Yoksa sen sevmek nedir bilmiyor musun?
Sen yıllarca kosup da yetisemedigim bir meltem misin?
Islanmak, yıkanıp arınmak icin yetismeye çalısıp da
kacırdıgım bir sonbahar yagmuru musun?
Sen O musun?
Ben Sen miyim?
Ben sensem neden sen ben degilsin?
Neden ben olmaktan kacıveriyorsun?
Bir seyleri almak, vermek degil midir?
Almalarımızla kurtarıyorsak karsımızdakini bu vermek degil midir ozde?
Yoksa sen kor musun?
Askın gozunu kor ettigi asıkı bile gormeyen misin?
Colde rastladıgım bir serap mısın sen, ardından kosup da ulasamadıgım?
Sen ask mısın?
Asksan, neden yoksun?
Elimden tutup da beni yurumeye cagıran sen...
Simdi hic kimselerin olmadıgı kurak ve ıpıssız bir yerde
beni oksuz bir cocuk gibi bırakmıyor musun?
Aglıyorsan gozyaslarını silmeme neden engel oluyorsun?
Nedendir boyle sonsuz sususun?
Her seyi icine gommene sebep nedir?
Nicin yasamayı bırakıp da anlamaya calısırsın beni?
Nicin bir kez olsun "GEL" demezsin?
Nicin tek bir kez bile olsun "NICIN" demezsin? NICIN?"

''öLümü özLemeyen aşkı anLayamaz''

[ƒяαмвυαz]

SEN BENİM GİZLİ YANIMSIN


Sen benim hayatımdaki en güzel şeydin.Sanki tüm dualarımın karşılığıydın.Bunun için çıktın
sanki karşıma.Sevmenin bu kadar güzel olduğunu bilmiyordum.Sevipte ağlamanın , sevmeyen bir yüreğin gülmelerinden daha doyumsuz olduğunu öğrendim.Nerden bilebilirdim böyle olacağını , aşık olmaktan hep korkardım , beni üzeceklerini zannederdim.Nerden bilirdim senin gibi bir yüreğin yeryüzünde olduğunu ve aynı havayı soluduğumuzu.Senki küçük kalbinde dünyalara bile sığmayan sevdaları barındıran eşsiz bir insandın.Hiç bitmeyecek bir film gibiydin benim için.Seninle yaşadıkça bundan önceki hayatımı nasıl yaşadım acaba diyordum kendi kendime.Sen benim Sevgilimdin,Arkadaşımdın,Dostumdun,Kader Arkadaşımdın,Soluduğum Havaydın.Bitmek bilmeyen sevdamın sahibi gülen gözlerinin sebebiydi.Gerçekten senin gibi birinin yanımda olduğunu düşünmek bile inanılmaz bir duyguydu .Güven kaynağımdın.Hayatımda beni ışıtan beni ısıtan güneşimdin.Ne desem sığdıramıyorum kelimelere SENİ…
Belki sevdamız dikenli yollardan aşılmaz dağlardan geçecekti.Sen ve Ben beraber oldukça dikenli yollar bize gül bahçesi olacaktı.Hayatta ne varki hangi güzel şey varki kolay ele geçsin.Güzel olan ve insanı mutluluğa götüren her şeyde acı ve göz yaşı vardır.Buda güzele ve mutluluğa sahip olmanın bedeli olması gerek.Bende bunun için bir ömür boyu aşkımın bedelini ödemeye her zaman hazırdım .Seninle gülüyor sadece seninle yaşıyordum , seni tanıdığım günden beri aklımdaki yüreğimdeki hayalimdeki tek insandın .Yalnızım şimdi .Eski bir albüme sıkışıp kaldı geçmişim anılarım.Kimsesiz bir özlem yaşar oldum taş duvarlar arasında .Artık caddeler , sokaklar bana dar geliyor , yalnız ben kaldım boynu büyük çevremdeki insanlar arasında.Şimdi hayat benim için namlunun ucunda saklı.Biliyorum sana bu satırları yazmak boşa ama ben sana sana olan aşkımı , sevdamı anlatmaya çalışıyorum.Hani sular vardır coşkun akar ama dar bi geçide geldiğinde taşarya işte sen benim taşan yanımdın.Mecnun’un Leyla’sına doymamışlığı , Züleyha’nın çığlığı , Ferhat’ın erittiği dağımdın , sen benim sevdamdın , sen benim yakarışımdın , sen benim ağlayışımdın kısacası sen benim her şeyimdin.Peki ben sana bu kadar sevdalıyken neden yaşanmamışlıklarımla baş başayım hala , neden tutup elinden gözlerine bakıp haykıramıyorum aşkımı,sevdamı sana.Neden kardelen çiçeklerinin karı delerek boş vermesi gibi boşveremedim sevdamı sana.Yoksa yüreğim kardan mı soğuktu sana.Gül bahçelerinde gülleri toplamak varken güzelliklere inat karanlığı taşımak geleceğe neden.Sevdalılar yılmadan usanmadan takip edecek birbirlerini ve sonunda kavuşacaklar.Belki kıyamet olacak herkes için o gün ama onlar vuslatı yaşayacaklar kendi aralarında .Başkalarının kıyameti onların cenneti olacak.Ya benim sensizlik kıyametim ne zaman cennete dönüşecek , ne zaman hayat bana yüzünü gösterecek.Sen şimdi uzaklardasın , duymuyorsun yüreğimin feryadını ve bilmiyorsun senin hasretinle yaşlanan bedenimin isyanını.Belkide hiç duymayacak ve bilmeyeceksin.Ama ben seni her türlü imkansızlığa o inat olumsuzluklara karşı sevmeye devam edeceğim.Kurşun yarası sevdan hep benimle olacak.
Sensiz geçen günlerimin hesabını kim verecek bana ????????????
Kim tedavi edecek kalp yaramı ??????
Ben senin adını andığım da binlerce gözyaşı dökülüyor gözlerimden.Her seferinde daha fazla yüreğim kanıyor ve en acısı kimse bilmiyor bu sevdamın göz yaşlarımın rengini.Sen mutlumusun uzaklarda yine gülüyormusun gül açan gülüşlerinle.Sen benim olsaydın dünyanın hiçbir yerinde gül gül yetişmezdi senin gülüşlerinden gayrı ve kimse toplayamazdı sevdasına anlam katmak adına güllerini .Ama sen şimdi yoksun ve benim değilsin .Tüm sevdalarla toplanıyo güller benimki hariç.Ben hayata dair söylenecek sözlerimi tükettim , gülüşlerinden mahrum.Yolun sonu sensizlikse zaman kaybetmenin ne anlamı var ki.Sensiz yolda yaşamaktansa bir an önce kaçınılmaz sonu yaşamak tercihimdir.Duymayacaksın gidişimi , hissetmeyeceksin yokluğumu.Arkama bakmadan gidiyorum çünkü biliyorum ki arkamdada önümdede sensizlik var.Sen benim yasak duygularımın sahibi , günahkar hayallerimsin.Sen benim karanlığımın ışığı *******imin sabahıydın .Gündüz güneşim ,gece hilalimdin.Tabancamın kurşunuydun.Ama ne yazıkki senin bunlardan hiç haberin yok ve belki hiç haberin olmayacak.Ama yinede ben seni sen bilesin diye sevmedim.Sevdamın tarifi yapanın adamlığı ile ben seni adam gibi temiz kalbimle sevmiştim.Senin yanağındaki gülücükler gül bahçesine döndürmüştü HAYATIMI………….
Son satırlarımıda kısa bir şiirle ifade etmek istiyorum ………..


Bir gece ansızın gireceğim rüyana
Gözlerime bakamayacaksın
Özür dileyeceksin
Sevdamın büyüklüğüne gücüne inanarak
Ellerini bana uzatacaksın


Bir gece ansızın gireceğim rüyana
Ruhunu alıp götüreceğim
Uykunun en tatlı yerinde SEVDALAR DİYARINA
Günlerce aylarca dolaşıp duracağız
Sevda kentinin toz pembe sokaklarında
Kaldırımlarda kır çiçekleri olacak
Çimenlerin ise kırmızı gülleri olduğuna şaşıracaksın
Ve gökyüzünde kar yerine
Bembeyaz karanfillerin yağdığını görünce
Sevinçten çığlık atacaksın
Gözlerinden okunacak mutluluğun
Buradan ayrılmamak için dualar edeceksin
Bense usulca yerden bir gül alıp sana vereceğim
Ve uyandığında baş ucunda bir gül
Ayak parmaklarının arasında kır çiçekleri
Saçının her telinde karanfilleri göreceksin
Yaşadıklarının rüya olmadığını anlayınca
Şaşıracaksın…….
Beni arayacaksın ama bulamıyacaksın
Çünkü bu dünyadan çoktaaaann gitmiş olacağım !!!! :-)


(alıntı)

[ƒяαмвυαz]

İHANET MEKTUBU

Sana hiçbir şey söylemek istemiyorum. Bütün sözcükler yetersiz.. Hiçbir şey yazmak istemiyorum. Engin denizlerde kulaç attığım, üstüme gökkuşağını kuşandığım bu aşk yalanmış. Şimdi karanlık sularda boğuluyorum. Gökyüzü kurşun gibi ağır. Ne yana dönsem yalan. Gülüşler yalan, vaatler yalan..İnsanlar yalan. Ben seni mi sevdim..Senin gözlerinle mi baktım dünyaya.. senin ellerinle mi çiçek derledim.. sevinçti, aşktı göğsüme bastım. Kocaman bir yalanı seninle mi yaşadım?

Gözlerine baktığım zaman cennet bahçesine geçerdim.. Bir aldatmacaymış, kötü bir rüya.. Kötülüğün bile bir yüzü vardır, bir görünüşü.. ama en beteri buymuş.. bu aldatmaca. Bir masal olsaydın razıydım, bir şiir olsaydın, alır saklardım.Güzel bir yüz kalırdı senden geriye, hoş bir anı.. kimsenin dokunamıyacağı bir tarih. Ama hiçbir şey kalmadı.. Bir yokluğu varsaymışım. Bir HİÇ’e sarılmışım. Çölde serap bile değilsin. Serabın gizli ışığı vardır. Sen ışığı yutan karanlık.. bir kör kuyu.. Ben kör kuyularda kaynak suyu aramışım.

Nasıl olsa biterdi bu aşk. Ama unutulmaz bir hatıra, gençliğin en güzel anısı olarak kalsaydı.. Sen hiçbir şeyin değerini bilmedin. Kökün çürük, yaprağın kül, meyvan zehirmiş. Ben seni aşkın yerine koymuş aldanmışım. Kabahat sende değil, ben insan tanımamışım.

Sana karşı öfke duymuyorum, kırgın değilim, kızgın değilim.. Çünkü sen zaten yokmuşsun. Asıl kızılacak kişi benim.. Küçücük bir toz tanesini bir mücevher sanmışım. Senin ihanetin bana koymadı..Beni kahreden, beni yokeden, beni bin pişman eden tek şey.. bir aşk yaratmış tek başına yaşamışım. Sen zaten yokmuşsun ki.. senin neyine yanayım?

[ƒяαмвυαz]

CANIM ÇOK ACIYOR

Acımasız mıyım?...
Yoksa acınacak haldemiyim bilmiyorum.
Bilinmezlikler mi çok, yoksa bilinmezlikleri ben mi
yaratıyorum, bir türlü karar veremedim...

Benim olmanı istemek mi hata, yoksa hata seni
sevmek mi... zaten en karmasık sorum bu.
Günlerdir cevaplarını bir türlü bulamadıgım binlerce
soru soruyorum kendime...Sonra itiraf ediyorum.

Evet seni seviyorum ,seni istiyorum ama niye
bu kadar uzaksın bana?

Farklılıklar mı insanı uzaklaştırır birbirinden?
Bu kadar mı acımasız hayat ki sırf farklısın diye
beni asla görmeyeceksin...Seni çok sevdiğimi öğrenemeyeceksin.

Belkide unutmak en iyisi diye cevap buluyorum kendime,
ama unutmayı bile beceremiyorum. Keşke dünya dursa ya da ben dursam ve dünya dönse gözlerim bir kapalı bir açık derken geçse bugünler
öyle ki seni unutabilsem...
Ve ben yine üzgünüm seni unutamıyorum....

KALBİMİ KENDİMCE YAMALIYORUM.
Ama artık dikiş tutmuyor yaralar. Gözlerimi kapatmak
bile fayda etmiyor son günlerde...
Hak ettiğimi mi yaşıyorum yoksa haketmedigim
şey için sınanıyormuyum bilmiyorum.

Ama acısına dayanamıyorum...

En umarsamaz halimle bile seni umursarken
ben sadece öylece bakıyorum...

ÜZGÜNÜM canımı acıtıyorsun
AMA sen canımı acıttıgını bile bilmiyorsun.......

[Kéan aRs]

dvm dvmmmmmmmmmm

[ƒяαмвυαz]

zalim


Bu siir sanadir iyi dinle...
Dinle ki,
Bana dair ne varsa
Ve ne varsa yalan yanlis yasadigimiz
Hersey ama hersey yüzlesecek bu misralarda...

Bugün haber aldim senden
Defalarca çarpip nefretin kapilarini
Sokaklara vurdum kendimi.
Serseri kaldirimlar ayagima dolasti,
Yalanlarla soguttum yüregimi
Kahrettim, kan kustum ama hep sustum

Bilir misin kaç kereler seni düsünüp de,
Gizli gizli agladim,
Sen ki celladi olmustun hayallerimin
Umutlarimin katili...
Ve genç bir ömrün acimasiz azraili
Her gece çalip rüyalarimin kapisini
Beni dirhem dirhem öldürdün

Dünyayi dar edecektim sana
Önümde diz çöküp yalvaracaktin
Bensizligin acisi oturdugunda içine
Yoklugum ilmek olup dolandiginda boynuna
Ipini çekecektim, olmadi yapamadim.

Bilir misin kaç kereler seni düsünüp de, sana içtim
Serefine degil, serefsizligine...
Ben seni mi sevmistim?
Sabahlara kadar aglayip kuruttugumda göz yaslarimi
Kimse sormadi halimi, kimse acimadi.
Sarkilarla dertlestim birbasima...
Unuttum deyip kutladigimda sensizligi
Silmek için gözyaslarimi aynaya her baktigimda
Gözlerimde seni buldum.
Basucuma resmini koydum,
Nasil da acimasizdi bakislarin
Nasil da zalim,
Ben seni mi sevmistim?

Kirik dökük bir bahar mi kalacakti senden geriye
Ve ihanetin hiç dinmeyen sancisi...
Seni benden çalacaklar miydi?
Bir kus gibi uçup gidecek miydin yüregimden,
Bir daha dönmeyecek miydin?
Hangi kahpe kursunla bitti bu mavi sevda?
Aglamak neyi degistirir ki
Hersey bitti artik hersey bitti
Sen hayallerimin celladi,
Umutlarimin katili ve zavalli bir ömrün acimasiz azraili,
Beynimdeki tek kursunla vurdum kendimi,
Gelip alabilirsin emanetini...


böhüüü

[ƒяαмвυαz]

Hoşgeldin! Göbekbağımdaki Kördüğümüm

Vaktinden çok sonra gelen sevdam,

Güldüşüm…

Satırlarımı titreten tek sevgili,

Zamansız esen ayazım,gülenyüzüm…

Aklımı adında düşürdüğüm,

Yanım,yelim,yönüm,


Hüzün hükümranlığımda ki en son bağbozumum,

Düşlediğim dudaklarımın arası,

Puşt gönüllü gözlerinde sürüldüğüm,

Acıyan yerlerimin en asil teslimiyeti,

Ömrümün eşkiyası,

İt gibi açım sevdana,

Sakın indirme ruhumdan gözbebeklerini,

Başım göğsünün tiryakisi,

Unutsun ölümü Azrail,

Erteliyorum gitmeleri…

[ƒяαмвυαz]

BU AŞK MASALI BENİM


Bir uçurum kenarında benim duygularım ama tam çizgide
Atlamak mı aklımdan geçen yoksa orada durup tadına varmak mı
Zaten tattığım herşey yarıda kalan İstanbul masalları gibi
Sevmekle sevmemek arası bir şey yani durduğum çizgi
İşte bu sensin uçurum çiçeği seni koklamak yürek işi.
Kaldırıp da atamadığım, alıp da koyamadığım yasak gözlüm.

Bir kaldırım taşı benim duygularım üstüne ayak basılan,
Her gecenin ısısız karanlığında bile basıldığını sanan,
Yağmurda ıslanan, ayazda donan, sıcakta eriyen sevdam,
Her gün değişen her gün başka duyguyla yıkanan
İşte bu sensin kaldırım çiçeği, etrafı tellerle çevrili.
Kaldırıp da atamadığım, alıp da koyamadığım haram gözlüm.

Bir orman gibi benim duygularım, her tarafı birbirine benzeyen,
Kaybolmak mı aklımdan geçen yoksa çıkıp gitmek mi içinden
Ben bu ormanda uçurtma uçurmaya çalışan küçük bir çocuk,
Her köşesinden güneşin görünmesini bekleyen,
İşte bu sensin yaban çiçeğim, dikenlerle büzülen,
Kaldırıp da atamadığım, alıp da koyamadığım zehir gözlüm

Bir yıldız sanki benim duygularım, aşk masallarına konu olan
Çok uzakta olması mı beni üzen yoksa zıplayıp da dokunamam mı
Aslında uzay bilimi, bence sevme sebebi ya da yalnızlığın yeri
Bak bu benim yıldızım, uzaktan seyrettiğim hasretim
İşte bu sensin yıldız çiçeğim, her gece parlayan
Kaldırıp da atamadığım, alıp da koyamadığım uzak gözlüm

Bir aşk masalı benim duygularım, sayfalarca aşk anlatan,
Biri gönülden bakar sevdasına öteki aya, dağa, taşa diye başlayan
Yazarı da yok ön sözü de, her sayfa her günümü yansıtan
Bazen bitmesini istediğim, bitince üzüleceğim sevdam
İşte bu sensin masal çiçeğim, sayfaların arasında saklanan
Kaldırım da atamadığım, alıp da koyamadığım masal gözlüm...

Alıntı

[ƒяαмвυαz]

İŞTE AŞK BUDUR


Düşler özlemekten yoksundur

Bu şehir yokluğunun duvarlarıyken, ''Seviyorum''derken sızlayan içimdir. Onulmaz yaralar açarken gül saplı hançer, seni düşünmektir işim. Dikenler, tuz banılan yaranın acısıdır, geçmiş olmayan geçmişte. Sımsıkı sarar duvarlar, her geçen gün, seni hatırlatırken ben senim, duygularım sen. Anılar sarar benliğimi. Yaşanırken değersiz, ayrılınca vazgeçilmez. Birlikte paylaştığımız parasızlığın döner ekmeği geliyor aklıma. Midem, kapanmaz yarasıyla, seni değil düşüncesizliğimi hatırlar gibi sızlarken, omuzunda gül beslerdim göz yaşlarımda saklanmış, bülbüle hasret. Acı hissederken, karanfiller, senden yana, güne bakan misali dönüktü. Tarafını tutmuş asi lider tavrı vardı her yaprağın bükümünde.

Nasıl gülerdin pek hatırlamam, bildiğim ölçüyle açılan dudakların, coşkusuz görünürdü. Bir deha olduğunu düşünürken ben şarkı söylerdim '' Küçüğüm daha çok küçüğüm bu yüzden bütün hatalarım.'' Korkularım da bu yüzdendi sanırım. Seni kaybetmekten korkardım. Sımsıkı sarmak isterken kollarımda seni, beni sarmanı isterdim tepinen göz bebeklerimde. *******i ateşler içinde sanrılar sarmış benliğim, ertesi günün kaprisi için yeterli neden olurdu. Ne çok kıskanırdım seni. Usul usul içimde birikenler, engelleyemediğim şiddet olarak yansırdı, ilişkimizin taraf tutmuş seyir defterine. Beni en çok sinirlendiren yanın, sevimsiz ukalalığın, kulaklarımda tatlı nağme şimdilerde. İçim burkuluyor, Üniversitenin bahçesinde, kum saatine uydurulmuş kaçamak saatimizde, saz çalan gençlere eşlik ettiğin son rahat görüşmemizi hatırladıkça. Ne çok istiyordum '' Seni seviyorum'' diye haykırmayı. Ama her seferinde ''Beni seviyor musun?'' çıktı dudaklarımdan. '' İki kalbin biri daima soğuktur'' sözündeki sıcak tarafa düşürülmüş, rolünü iyi oynayan oyuncu gibiydim.

Seni düşünürken yeleleri salınan atlar gelir aklıma. Eyer vurulamayan, gem takılamayan azgın ve asi atlar. Çayırlar hoyratça ezilirken nalların altında, tozlu yollara özlem duyar diye düşünürdüm. Çocukluğunun öykülerini anlatırken, sen daima kocaman gelirdin gözümün önüne. ''Sahi sen hiç çocuk olmuş muydun?'' dediğimde sana, sen bilyelerini anlatmakla başlamak yerine, ineklerin arkasında nasıl koştuğunu anlatırdın. Doğrusunu söylemek gerekirse canlılara ait anatomi bilginde fena sayılmazdı bence. ''Kaplumbağaların kıskanç olduğunu biliyor musun?'' diye sorduğun gün ben senin anlattıklarının devamını dinlememiştim. Düşündüğüm yalnızca kaplumbağaların kıskanç olanının bana göre şanslı olduğuydu. Ne de olsa yüzlerce yıl birlikte olabiliyorlardı. Üstelik, birbirlerinden çok uzaklaşamazlardı. Altı üstü bir görünüm uzaklıktalardı. Özlemlerini giderecekleri o uzun kavuşma yolu hep görme alanının içinde, birbirlerine koşamasalar da birbirlerine yakınlaşırken o uzun yol aslında an bile değildir.

Bugünün aşkları acımasız gelirdi kimi zaman sana. ''Kavuşma hayalleri kuramaz sevgililer. Sabah akşam birbirlerine ulaşabileceklerini bilerek nasıl hayal kurabilirler ki?'' diye sorardın. Bir yerde mi okumuştun ya da duymuştun şu an tam hatırlayamıyorum bir güzel masal gibi gelmişti bana. Yine aynı, hisleri okunmayan mimiklerinle anlatmaya başlamıştın '' Bir aşık varmış bir zamanlar. Adı, hikayenin yanında önemsiz ayrıntı, bu yüzden söylemiyorum. Bir köyde yaşar, düğünlerde saz çalıp geçimini sağlarmış. Bir kızı severmiş. Kız onu sever miymiş bilmiyorum, ama aşık belli ki bu yüzden saz çalar, ezgiler dizermiş. Sazını tıngırdatırken, teller değil yürekmiş titreyen. Mızrap dertli dertli gezinirken yürek üstünde, dil, seher vakti gül seyreden bülbül şakımalarına dönüşürmüş. ''Her gülün bir har'ı her har'ın bir bülbülü var'' güftesini aşığın daha önce duyduğunu hiç sanmıyorum.

''Aşığı, klasik son bekliyor sanırım'' dediğimde. '' Haklısın ama son, başlangıç oluyor. Dinle bak hikayeyi;" "Aşık bu. Sözcükler, türkü oluyor ağzından çıkarken. Ne söylese, yavuklusu geliyor aklına, bir güzel bezeniyor ezgiler. Düğünün birinde, yavuklusunun gözlerinin içine bakarak, çalıp söylüyor. Ne dediğini bilmiyorum ama, heybetli görüntüsü altındaki minicik duygusal yürek, şimdi tek başına sızlamıyordu. Kızın babası o gün karar verdi, Emine'yi evlendirmeye. İsteyenleri de vardı zaten. Ufak olduğuna aldırmadı ''aldığımda anası da ufaktı'' deyip Hacı Hasan'ların oğluna verdi. Bizim aşık terk etmiş köyü, diyar diyar gezip saz çalmış, Emine'yi söylemiş türkülerinde. Çok özlediğinde Emine'yi, köye geri gelmiş, ama Emine'yi görememiş. Günlerce sabırla görmek için beklemiş, görememiş. Sonunda kararını vermiş, ilçeye gidip, Emine'yi mahkemeye vermiş. Mahkeme günü, Hakim sormuş ne oldu diye. Aşık, Emine'ye bakmış. Hakim sormuş, Emine'ye bakmış. Ortada suç olmadığı için, mahkeme düşmüş. Mahkeme masrafları aşığa ödetilmiş. O günden sonra, ne zaman Emine'yi görmek istese, Emine'yi mahkemeye vermiş. Kazandığı tüm parayı mahkeme masrafı olarak harcamış.''

Böyle hikayeleri nereden bulurdun doğrusu anlayamazdım. Senin, köye ait yanın bazen beni korkuturdu. Anlattığın, beni ürküten olaylar, sana ne kadar sıradan gelirdi. Ölüm, sanki bakkaldan ekmek almak gibi gelirdi anlattıklarında. Kollektif iradeden söz ettiğinde, sanki suçlara ortak olmayı meşru kılar gibiydi sözlerin. Köye her gittiğin günün sabahına kadar dua ederdim senin için. '' Allahım onu yalnız bırakma, ona yardım et'' diye yalvarırdım. Silahların gölgesinde bir yaşam senin için dayanılabilir miydi acaba? Yoksa sen gerçekten köydeki kimlikte biri miydin?

Siyasi adanmışlığın simgelerden başka bir anlamı olmadığını anlattığın gün, verdiğin örnekler beni şaşkınlığa düşürmüştü. Günlük yaşamda gerçek olan ama nedense benim göremediğim bu simgecilik, siyasi yapının sığ yapısını da gözler önüne seriyordu. Liderlerin bu simgeciliği güncel tutmak için ürettikleri ya da kabullendikleri parmak işaretleri ise bu yapıyı tescil eder gibiydi.

''Birisi çıkıyor ben vatanseverim diyor, adı diyelim ki, X oluyor. Bir başkası diyor ki hayır efendim ben milliyetçiyim. Bunu söyleyenler ise, Y kimliğine sahip oluyor. Bu örnekleri çoğaltmak, tabii ki mümkün. Peki ama, ya politik adanmışlığın değer yargıları, onlar kabul görüyor mu? Çoğunlukla hayır. Bu değer yargılarına aykırı tutumlar ise aynı tarafta olmanın verdiği hoşgörü içinde kayboluyor. Bu durumdan ise mutlak olarak karşı tarafta yer alanlar zarar görüyor. Bu durumun suçlusu kim? Kuşkusuz, taraftar sayısını arttırmaya çalışan erk sahipleri. Çatışma, bunların bitmek bilmeyen ihtiraslarından kaynaklanıyor. Etik değerlerimizi, adanmışlıklarımıza endeksliyoruz. Sonra bakıyoruz ki, zararı bize dokunmuş. Her büyük olay ya da gösteride üzülenler olduğu kadar sevinenler de bulunuyor. Bak gösterilere ve sonuçlarına kim seviniyor.? Sevinen erk sahipleri oluyor. Kim üzülüyor.? Üzülen, erk sahiplerinin oynadıkları satranç tahtasındaki piyonlar oluyor. İşte karşı olduğum bu; inisiyatif kullanma hakkından yoksun kalmış, piyon olma duygusu. Hadi getir gözünün önüne, okuduğun, gördüğün ya da izlediğin olaylar ve sonrasını.''

Sen bunları söylerken gözlerinin, olayların, kurum ve kişilerin üzerlerindeki göstermelik zırhları soyan bir yeteneğinin olduğunu düşünürdüm. Neden böylesin sen.? Senin, anlayamadığım mantık yapın, beni mutsuz etmekteydi.

Nasıl başlamıştı.? Ne hissetmiştim, bunu hiç bir zaman anlamadın. Adın sıkça geçiyordu arkadaş toplantılarında. Fakültenin siyasi yelpazede yer alan, ya da almayan, tüm siyasi düşünceleri arasında, köprü gibiydin. ''Anlamak, dinlemek, barışın ad konmamış andıdır'' dediğini duyardım. Örgütlenme, köyden mi başlamalı, yoksa şehirde mi tartışmalarının yapıldığı, sigara dumanında, isle kaplanmış duvarlar arasında, amacın, diğer insanların da çözümleri olduğunu, onlara anlatma savaşıydı. Böyle duyardım. Sağcıların gözünde solcu, solcuların gözünde sağcı olduğun söylenir dururdu. Kimi zaman seni, paralı eğitime hayır mitinglerinde görürken, kimi zaman milliyetçi mitinglerde, en ön sıralarda yer aldığını, bu yüzden polis olduğun anlatılırdı. Hiç bir ağaç dikme şölenini kaçırmadığın, ayakkabılarının değişik zamanlarda, üstünde biriken çamurlardan anlaşılabilirdi. Anarşist gruplar, her türden egemenliği reddederken, sen birden bire egemen olurmuşun. Hatta bu yüzden, seni, aralarında istemedikleri bile olmuş.

İşte bu sıralarda, parkın birinde, birbirine bitiştirilerek birleştirilmiş masaların başında, ateşli tartışmalar yaparken tanımıştım seni. Bana baktığında fırtınalar koparan bakışlarını, hiç bir zaman anlayabildiğini sanmıyorum. Erdem üzerine söylemlerin ağır dili altında ezilirken ben, aslında hiçbirşey anlayamıyordum. Oysa sen benim anlamadıklarımı düşünüp söylüyordun. Kelimelerin yanyana gelişindeki o muhteşemlik, yalnız benim için, iyi bestelenmiş şarkı gibiydi. Parkta dolaşıp, çay satan seyyar çaycı çocuk için söylediklerin, bugün bile kafamın içinde, aşırılığımın balyozu gibi inip kalkmakta. ''Biz nutuklar atarken burada, pratiğin acımasız yaşam biçimi, bu çocuğu bizden farklı kılıyor. Ne geçmişinde, ne de geleceğinde, bu çocuk, bizim konuştuklarımızı anlamayacak. Aramızdaki tek fark ise, bizim, aile anlamında doğuştan gelen şansımız olmalıdır. Göreceli nitelik üstünlükleri, bizim yanımızda onu, paraya ihtiyacı olan ailesinin gözünde ise, onu üstün kılmaktadır.'' Bu söylediklerini de daha öncekiler gibi anlamamıştım.

Sonraki günlerde, senin katıldığın söyleşilerin aksatmaz devamlısı olmuştum. Benim farkıma vardığın gün, yağmur bardaktan boşanırcasına yağıyordu. Sen, bana bakıp ''ıslanınca ne kadar güzelsin'' demiştin. Belki de yaşa****nın en yalın cümlesiydi bu. Seni seviyorum diye haykırmak isteyen bu yürek, herzamanki suskunluğuyla, yalnızca gülümsemekle yetinmişti. Sokakların su akan yollarında, karşıya geçerken elini uzatmıştın bana. ''Hadi tut elimi'' dediğinde kayıtsız şartsız teslimiyetin, ilk günü gibi gelmişti bana. Elimle uzanan elini tuttuğumda, havada uçuyorum sanmıştım. Ayaklarım yerden kesilirken, ağır çekimli film sahneleri gibi, durağan bir zaman dilimindeydim. Durağan zaman bittiğinde, senin kollarında sığınmış bir çocuk olduğumu fark ettim. Yağmur gök yarılmışçasına akarken, anlattıklarını anlıyorum gibi gelmişti bana. Bir siluet olarak geçiyordu, gözümün önünden anlattıkların. Yaşanmış ve yaşanacak ne varsa hepsi bitmiş gibiydi. ''Zaman bir aşığın gözünde kimi zaman yıl, kimi zaman andır'' dediğin o gün, senin olmak istemiştim. Oysa sen, bana karşı çıkmıştın; "insanlar, özgür iradeleri, inisiyatif kullanma hakkından yoksun bırakılmış kararlarda, mutlu olamazlar'' demiştin. İçimden lanetler okurken, sana ne kadar çok kızdığımı gösterememiştim.

Beni, en çok, hasta olduğun zamanlar sevdiğini düşünürdüm. Yalnız o zaman, yanında ben olurdum ve sen, bana bakarak, sevmenin ne kadar önemli olduğunu anlatan ruh haline girerdin. En çok ölmenden korkardım. Aslında korkum, sensiz ne yapacağımı hiç düşünememiş olmamdan başka bir şey değildi. Sensiz ben ne yapardım.? ''Seni seviyorum, eğer kadın tarafından söylenmişse, beni sev, beni koru, benim yerime de düşün, omuzun en sıkıntılı anlarında bana yastık, tuttuğum elin, gençlik içinde yaşadığım yaşlılıkta, bana destek olsun anlamına gelir çoğu zaman'' dediğinde seninle birlikte, bu tür edilgen kişiliklere atıp tutmuştum, ama ben, o zaman aynı edilgenlik batağında çırpınıp duruyordum. Bunu sana söyleyemezdim. Bilirdim ki bunu söylediğimde, ya da sen, bunun farkına vardığında vazgeçilmezim, benden kaçardın. Böyle bir edilgenlik sana göre değildi.

'' İkili duygusallıklarda biz diyebilmek, ancak ben diyebilen insanların, eşit katılımlı kararlarıyla mümkündür. Biz kavramı anlam olarak da bunu gerektirir. Biz, birden fazla ben anlamına gelir. Eğer bu şartlar yerine getirilmemişse, etken 'ben'e endekslenmiş, asalak, tarafların biri birlerini kandırmasından başka anlamı olmayan 'biz' kavramı ortaya çıkar.'' Bunları söylerken, yeni yeni anlamaya başladığım bir kurnazlıkla, beni yönlendirmeye çalışıyordun. Rahatsız oluyordun benim halimden. Yaşamında belki de ilk kez, birini kırma korkusuyla, söylediklerini, dolaylı olarak anlatmayı tercih ediyordun.

Her davranışıma dikkat etmenin ötesinde, çıldırtan özenle, senin düşüncelerine uygun davranmaya çalışıyordum. Seni memnun edebiliyor muydum bilmiyorum ama, değişik toplantılarda yararlı olmaya çalışıyordum. Sen, bazen bunları olumlu buluyor, bazense, anlayamadığım o garip mantık yapınla, bana karşı çıkıyordun. Ne düşündüğünü gerçekten anlayabilseydim, sanırım hiç mutsuz olmayacaktım. Davranışlarım sana benzemeye başlarken ben, özgünlükten gittikçe uzaklaşıyordum. Sensiz bir yaşam artık, mutlak olarak, düşünülemez hale gelmişti.

Seher vakti, çığlıklarla uyanırdım. Sanki yokluğun, beni uykudan bir seher vakti uyandıracak gibiydi. Bir zil çalacak ve sen olmayacaktın gelen. Acı haber, nezaketen bile gönlümü almadan, konuşabilir miyim diye sormadan, senin yokluğunu haykıracaktı yüzüme acımasızca.

'' Bugün araba aldım, hadi pikniğe gidelim'' dediğin gün kulaklarıma inanamamıştım. Hasta olduğun gün dışında, ilk kez benimle yalnız kalmak istiyordun. Yalnız ikimizin olacağına, hala inanamıyordum. Hemen hazırlanmam gerektiğini biliyordum. '' Bayanlar dışarı çıkmadan, kimse beni dışarı çıkaramaz'' dediğin günden bu yana, senden bile hızlı hazırlanmaya başlamıştım. Yola çıktığımızda "mutluluğun sınırı nedir?" acaba diye düşünmeye başlamıştım. Kolay mı, sen ve ben, birlikte kocaman bir günü paylaşacaktık. Piknik yeri senin istediğin gibi bir yer olduğundan, kimsenin kuşkusu olamazdı sanırım. Şu anda su getirmeye gittin. Marul salatası yapmayı düşünüyorsun. Yiyeceğe ne gerek vardı sanki. Sen yanımdayken, yiyeceğe ne gerek var sanki. Bana gitar çalsan, ben ise, karşında her zaman heyecandan kısılan sesimle 'Ala gözlü yar, şirin sözlü yar' diye başlayan ve seni anlatan şarkılar söylesem. Seni seviyorum erişilmezim benim.

'' Telsizle haber verin, yolları boşaltsınlar. İkiside çok kötü yaralanmış." Ambulans, son hızla yolları aşarken, Doktor, kızın yazdığı defteri okuyup bitirmişti. Kaza yerine gelişinden sonraki olayları hatırlıyordu. Telsizle haber verdiklerinde, uykusuz geçen kaçıncı günü olduğunu hatırlamadığı zamanın içinde, gözleri kapanmak üzereydi. "Yine hangi trafik hatasını işlediler Allah bilir" diye düşünmeden kendini alamamıştı. Ambulansın şoförü, yolları hızla kat ederken mesleği seçme kararının doğru olup olmadığını düşünüyordu. Geldikleri kaza yerinde karşılaştığı olay, daha önce görmediği kadar kötüydü. Araba uçuruma yuvarlandıktan sonra, içindekiler fırlamışlar gibiydi. Ancak ortada olağanüstü bir durum yoktu. Yol virajlı değildi. Kalabalık da değildi. Nasıl olmuştu kaza, doğrusu anlayamamıştı. Uçurumun derinliklerine indiklerinde, her tarafları kırılmış iki genç baygın halde yatıyorlardı. Doktor, inen sedyelere yerleştirdikleri iki kişiyi, yukarı çıkarmaya çalışırken, küçük bir ajanda yerde duruyordu. Alıp cebine koyduğu bu ajanda, ambulansın içinde okuduğu ajanda idi. Hastalar için dua ediyor ve lanet okuyordu Tıp Fakültesini kazandığı güne. "Acaba aracı kim kullanıyordu?" Bu soru, günlerce kaza üzerinde düşünmesine neden olmuştu. Hastalar, yoğun bakımdan bir türlü çıkamıyordu. Ümidi her geçen gün azalırken, O, yalnız dua edebiliyordu. Çaresizlik içinde kıvrandığı bir gün, her gün ziyarete gelip bekleyen arkadaşlarıyla konuşmaya karar verdi. Gözleri kanlanmış, yorgunluğu her halinden okunan, bedeninde azimli bekleyişin izleri görülen birine yaklaştı. "Merhaba" dedi usulca. "Merhaba" Beyaz gömleğinden doktor olduğunu anladığı kişiye, umutla bakarak " yaşayacaklar mı?" diye sordu. "Bilmiyorum. Ama elimizden geleni yapıyoruz. Kazanın nasıl olduğunu biliyor musun?" kim olduklarını sormamıştı bile, çünkü herkesten iyi tanıyordu onları. İzinsiz okuduğu defter, her ikisini de çok iyi tanımasına neden olmuştu. " Ilgın, benden arabayı istedi. Ceren'i pikniğe götüreceğini ve dönüş yolunda arabayı onun kullanmasını isteyip, Ceren araba kullanırken evlenme teklif edeceğini söyledi. Arabayı ona verdiğim için kendimi bağışlamıyorum. Tüm olanların suçlusu olarak kendimi görüyorum." O an, Doktorun kafasında şimşekler çaktı. Ölesiye aşık olan zavallı kızcağız, evlenme teklifini duyunca, zaten aklı başında olmayan ruh haliyle, hiç ummadığı bir durumla karşılaşmanın verdiği heyecanla, yoldan çıkmış olmalıydı. Yoğun bakım odasından iki sedye çıkıyordu. Yüzleri kapatılmış iki beden, sessiz sedasız sedyenin üzerinde yatıyordu. Gözlerini ayıramadığı sedyeler yanından geçerken, son gayretle ayağa kalktı, yüzlerini açtı.
.............

[ƒяαмвυαz]

SEN GERCEKTEN BANA AŞIK OLABİLİRMİSİN?


Sen, yalnızlığa inat bütün bir geceyi, sevgilinin düşüyle geçirebilir misin?
Gelmeyeceğini bile bile, sanki her an kapıdan girecekmiş gibi gözünü
kırpmadan sabaha kadar bekleyebilir misin? Bugüne kadar ne yaşadıysan
yaşadın. Bunların hepsinden sıyrılıp, özünü asla yitirmeden yeni bir
kimlikle başka dünyalar kurup yeni hayatını mutlu kılmak için uğraşabilir
misin? Yağmurun altında aklında sevgilin, dudağında onu anlatan bir şarkıyla
mırıldanarak saatlerce yürüyebilir misin? Oysa herkes kaçmaktadır yağmurdan.
Seni ıslatanın aslında yağmur değil aşk olduğunu anlayabilir misin? Yüreğini
cesurca açıp, bazen ağlamayı, bazen ümitsizce beklemeyi, bazen öfkelenmeyi ve herkesin huzurlu olarak nitelediği sakin, beklentisiz, sürprizlere kapalı hayatını terk etmeyi göze alabilir misin? Nefes almanı zorlaştıran,
yüreğinin yerinden fırlayacak gibi çarpmasına neden olan, hoş ama zaman
zaman da sıkıntı verici o heyecanı, saklamaya ya da azaltmaya çalışmadan her zaman taşıyabilir misin?
Özlemin, küçücük bir kordan, kentleri yakacak kocaman bir yangına dönüşmesine izin verebilir misin? Elde ettiğin her şey senin olsun. Sen yarın için hayal kurabilir misin? Arzuladığın sevgiliye kavuşmanın hayalini kurmaya cesaret edebilir misin? Bunu yaparken bazılarının sana "aptal" deme riskini göze alabilir misin? Hiçbir şey düşünmeden, sadece o anı yaşayıp yüreğini, beynini, bedenini coşkunun ve hazzın kucağına teslim edebilir misin?
Nerede olduğunu, kim olduğunu, kimlerle olduğunu unutup, sıyrılıp kaygılardan dans edebilir misin saatlerce? Hem kendini hem sevgilini hatalarıyla, değiştirmeden kabul edebilir misin? Her güne yeni bir isim verip başka başka anlamlar katabilir misin? Hiç kimsenin görmediği güzellikleri fark edebilir misin? Ruhuna ihanet etmeden, sadece yüreğinin sesini dinleyerek ve yüreğin sana "o" dedikçe onun izinden gidebilir misin?

Söyle, sen gerçekten bana aşık olabilir misin ..?

[ƒяαмвυαz]

GEL SENİ SEVİYORUM

Geçmiyor Zaman.........

Oysa Yanımdaysan Nasıl Da Doluyor Boşlukları Anlamsızlıklarımın.........
Yetiremiyoruz.........Saniyeler Dakikalar Saatler Ve Günler.........Nasıl Da Akıyor...
Ama Yoksun Diye Durdu Şimdi Zaman...
Şimdi Sen Girsen Odaya.........Sana Sarılsam Sarılsam Sarılsam...Ve O Anda Dursa Ya Dünya.........Neden Sen Yokken Duruyor Ya?
Yalnız Kıyılarımda Sessizce Bekleyiş Gemilerimi Yüzdürüyorum.........Az Kaldı Diyorum...Sabret Diyorum İçimdeki Bekleyen Aşığa.........Acı Çekme O Da Seninle Yokluğunda Bile.........


Özlemek.........

İlk Defa Bu Kadar Sevdim Özlemeyi Ve İlk Defa Bu Kadar Nefret Ettim Özlemekten...Yollara Hiç Bu Kadar Sövmemişti Yüreğim Canım Acımamıştı Kimsenin Yokluğunda Bu Derece...Ve Bekletemedi Zaman Bile Beni Böyle.........Uzaklıklar Gerçekten Sevenleri Ayıramıyormuş Öğrendik Birlikte Ama Gözlerim Heryerde Seni Arıyor...
Delirmeye Bu Derece Yaklamamıştım Ben "Deliyim Ben" Diye Gezdiğim Hiçbir Anımda...


Gurur!

Gurur Da Neyin Nesi?Hayatımda En Yakınımdakiler İçin Bile Vazgeçmemiştim Ben Gururumdan...Şimdi Aşkıma Dair İçinde Gurur Geçen Tek Duygum Aşkımla Gurur Duymamdır Herhalde.........


Hayat !!

İşte O Sensin!Hayatımsın.........


Ve Sevmek!!!

Öyle Birşeylerin Hoşuna Gitmesi Değil Bu...Sevmek Nankörce Olmaz Öyle Herkesin Ssandığı Gibi.........Gerçek Sevgi Koşulsuz Sevdiğinde Çıkageliyor.........Neden Sevdiğini Bilmeden Seviyorsun.........
Ben Seni Birşeylere Rağmen Değil Ben Seni Rağmensiz Seviyorum Demiştin Ya Bana.........Ben Seni Bana Rağmen Seviyorum!Sevmemeye Koşullanmış Hırçın Birine Sevmeyi Öğrettiğin İçin Seviyorum...İşin En Güzel Yanı Aşka İnanmama Meyilli O Hırçın Bile Seviyor Seni.........Şimdi Seni Sevdiği İçin Kendimi Daha Çok Seviyorum.........Ruhumsun Çünkü.........Seninle Sıcak Ve Canlıyım...Sensiz Bir Morga Yakışıyor Bu Beden Ve Uçmağa Varacak Gibi Her An Bu Ruh.........

Özlüyorum.........

Uyumak Uzak Kalıyor Artık Bana.........Hem Hiçbir Şey Yapmıyor Hem Çok Şey Yapıoyorum.........Aldığım Her Nefesle Seni Yaşıyorum Ve Seni Özlüyorum.........

Nasıl Oldu Da Anlamım Oldun Benim?
Aşk Anlamlandırmak Mıdır Anlamsızlıkları?


Hadi Gel Artık.........
Sarılayım Sana
Öpeyim
Gözlerinin En Derininde Kaybolup
Tebessümünle Kendime Döneyim.........
Gel Artık
Çünkü Bitmez Bu Özlem
Ben Seni Seninleyken De Özlüyorum
Gel
Seni Seviyorum.........
Seni Seviyorum!.........


-> alıntı <-

[ƒяαмвυαz]

ŞİMDİ UYANIR ÇİÇEKLER

Bugün safaklara uyandım
Yalnız bırakıldım ilk güneşe
Dünde konuşulmamış sancılar gibi
bekledim yalnızlığı yokluğunun başında
bıkmadan usanmadan
sen geleceksin gibi
şimdi uyanır çiçekler
şimdi çaydanlık kaynayan sular düşer
tavşan kanı demlere
ve uyanır tüm uykulu gözler
başlar bir telaş bu sehirde
pencereye koşuyorum
tüm perdeleri aralıyorum
yollara bakıyorum
pencerelere konan kuşlara
yollarda kaybolan hızla giden arabalara
nerdesin
hangi yol çıkar sana
hangi gökyüzü baktığın gökyüzü
hangi yıldız senin
hangi mavi
hangi çiçek sevdiğin kokladığın
lanet olsun yoksun
gelecekmisin onuda bilmiyorum
bir amanın körün elinde ki sopa gibi kovalıyorum aydınlığını
sesini

hangi taraftasın
ayyuka çıktım artık
kansızların içinde
wambirlerin içinde
gel artık dokun yüzümdeki kırışıklıklara
bak yorgun gözlerime
bir nefes bir dokunuş bir yok oluşların direnmesinde
unutulmuş sarkıların bestesinde hüzzam derinlerinde
bıraktım kendimi

[ƒяαмвυαz]

ZAMANSIZ GİDİŞİN


Tüm yaşanmışlıkları
Unutturur mu zaman...

Mutluluğumu geri verebilir mi?
Seninle dolu günlerimi
Aradığın zamanlarda ..
Yüzümde beliren gülümsemeyi
Söyle geri getirebilir mi?
Yaşanmaz kılarmı ayrılığı..
Yine hissedermiyim
Güven veren sıcaklığını...
Unutturabilir mi
Camdan kırıkları...
Unutmadım ben hala
Son bakışını..
Gözlerimi senden kacırışımı...
Caresizce gidişimi...
ßen giderken seninin yiti$ini..
Unutmadim...
ßeyaz bir güldüm
Senin ellerinde..
Canını acıttım..
Acıdım..
Öylece bir köşede kalakaldım...
Sensiz bende kanadim..
Hani Rüzgar değse kirpiğime
Kan damlardı baktığın yere..
Kirpiğime ayrılık değdi..
Gelsene...
Hani gelmediğin gün ölürdün...
Bak sen gelmedin ben öldüm...

[ƒяαмвυαz]

DENİZ GÖZLÜM

Her kayan yıldızda, her duamda tek dileğimdin
Sen akıtamadığım gözyaşlarımda gizlisin
Kaderimsin,güneşimsin...
Asla üzülme hayat bulduğum o deniz gözlerin hep gülsün
Hani bana demiştin ya "Gökyüzüne bak işte benim sevgim o kadar büyük"
Bu sözün hep kulaklarımdaydı gülüm
Yıkıldım tutundum sevgine
Ben sevdamı senin kadar güzel anlatamadım ama inanki benim sevdamda o kadar büyük ve sonsuz
Seni üzen bişey olduğunda gökyüzüne bak sevdamız orada olacak
Ellerim her zaman yanında olmasada yüreğim hep seninle
Sen hep gül, gül ki bende yaşayabileyim tutunabileyim sevgine...

[ƒяαмвυαz]

GİDEMEYECEKSİN YİNE

biliyorum gidemeyeceksin..bir adım daha atamayacaksın..çıkmayacaksın o kapıdan dışarı..


gidersen düne düşer düşün..yarım kalır gülüşün..ölürsün..bensiz,nefessiz, hiçe dönüşürsün..


bilmiyor musun benden uzaklaşınca nefesin kesiliyor senin..!içine kor alevler saçılıyor,gözüne mil çekiliyor,geri dönüyorsun bilmiyor musun..!öyleyse ne diye gitmeye çabalıyorsun..dur durduğun yerde!yüreğimin orta yerineki en büyük odayı sana verdim..daha ne istiyorsun..?


ölümle mi oynamak istiyorsun,yoksa fazla mı rahat geldi yerin?yoksa..yoksa seni göndermeli miydim?kıymalı mıydım canına??yapma..zorlama..gidemiyorsun işte..anla!!


gitmeler kolay değildir biliyorsun..her seferinde ölümden dönüyorsun..kaç kere düştün azrailin kucağına unuttun mu?kaç kere yerlere serildi ruhun?parça parça olup ayağıma saçıldığını ne de çabuk unuttun??


bu inatta nereden çıktı sevdiğim?bu gidişi istemeler de niye?yokluğumda üzerine kilitlenen demir kapılar,canına batan camlar,sarıya duran sonbahar canını yakar..gidemezsin anla..aşk seni en gafil yerinden yaralar..yakalar ayağından,savurur bana atar..


gidemezsin biliyorum..üzüntüyle izliyorum çabalayışlarını..her seferinde geri dönüyorsun ya,bu yüzden hiç kapatmıyorum kapılarımı..

gidemezsin biliyorum..benim kokum,benim tenim olmadan yapamazsın..yine diyorum yine..gidemeyeceksin işte..aşk seni alıp,koyacak yine pencereme..


_derin_

[ƒяαмвυαz]

BİRŞEY DEME BOZMA HAYALLERİNİ



bulutlar geliyor karşıdan koşarcasına; kararmış bulutlar, yanık bulutlar...
Gönlümden sel olup taşarcasına, gurbet yollarından dönmüş bulutlar...
Hüzünlerle çile yüklenmiş, umuttan yana sisli bulutlar.
Şafak vaktinde üç kere, beş kere öpüp, güllerden bir demet yapmıştım avuçlarımda.
Ne yazık ki ne söyleyebildim, ne de bir yol bulup gönderebildim sana.
Derdiğim güller yerlere düştü, sevincim mum alevi gibi söndü,
gül bahçesinden ayrıldığımda...
Baktım ki o an, çalı dikenli karanlık bir yoldu uzanan karşımda.
Hiç birşey düşünmeden saptım o yola...
Üstüm başım berbat, saçlarım darmandağınık,
pabuçlarım yırtık, ellerim kan içinde, yürüyordum usul usul zorluklarla.
Yorgundum, soluksuzlanmıştım.
Artık nice şeylerden geçmiştim, bir damla suydu isteğim...
Ne yazık ki bir çeşme bulup, içememiştim...
Sonbaharın rengi gibi, sapsarı çilelerle doluydu ömrümün kalan yolu.
Gönlümün kızaran semalarında;
yalnız bugün değil, dün de olduğu gibi,
sevdama kasteden tayfunlar esmekteydi.
Derdin bana "gelmek için binbir yol var",
var, tabi ki var, var da; töreler gibi engeller de var o yollarda...
Sen kış günümde açan, kardelenim bile olamazdın sevdaçiçeğim.
Oysa ben yaşların zehir olsa da, gözlerinden "çarem" der içerdim.
Duyar mısın feryatlarımı yağmur gözlüm?
Bu dünyada değil, öte tarafta da, biriciğim, tek eşim sensin, sen kalacaksın..
Ben sana gelemiyorken, derdiğim gülleri bile sana gönderemiyorken; kararmış,
çileler yüklü, umudu sönük, sisli bulutlar gelmekte üzerime, üzerime...
Her şeye rağmen, sen gene de sus, bekle beni...
Birşey deme, bozma hayallerini,
düşlerini de yitirme..
Ne birşey sor yazgıya, ne de söyle...
Sus sen, sen söyleme...

[ƒяαмвυαz]

DİĞER YARİM


Bugün özel
Bugün güzel bir gün
Icimde tarifsiz bir huzur var
Bütün gece dua ettim yine
Ne güzelmis seninle yasananlar


Hic bir gün bukadar anlamli degildi
Bu gün sen dogmussun
Yillar öncesi vardin sanki hayatimda
Hep seni aramis meger bu gözler
Tanimadan sevmis seni bu kalp
Meger hep varmissinda ben bosu bosuna umutsuzluga kapilmisim


Bu sabah cok erkendi uyandim
Karanlikti hala tüm sokaklar
Yagmur yagdi yikandi tüm sehir
Günes acti tüm hatiralar


Sana sarilmak isterdim..Tamda simdi..
Hic birsey söylemeden sicakligini hissetmek isterdim
Bu gün de unutmadim seni diger günler gibi
Bir dilek tut isterdim.. ikimiz icin
Ya da sadece "seni seviyorum" diyebilmek
Ikiside hayal gibiydi benim icin
Unutulmadin; Ne sen, ne senden kalanlar
Gözüm gibi bakiyorum her bir aniya


Takvimlerden bir gün daha düstü
Bir gün daha gidisinden sonra
Ben iyiyim agladigima bakma
Alismak zor seninsiz yasamaya


Zor geliyor bir güne daha sensiz baslamak
Yanina kosmamak icin kendimi zor tutuyorum
Biliyorum bir yerlerde nefes aliyorsun..
Iste bu yüzden mutlu olabiliyorum.
Alisamadim..ama dogrusunu istersen alismakta istemedim hic..
Yüzlesemedim sensizlikle..
Tek basima olamadim
Sen bir yerlerde hep Yasatildin..


Esyalari tek tek toparladim
Uzun uzun resimlere baktim
Iki damla akti gözlerimden
Sevdigin bir türküyü fisildadim


Aglamayacaktim bugün..
Hissettin biliyordum.
Bugün üzülme istedim,
Yeni umutlar dogsun
Yine mutlu ol
Benim sevdigim kadar sevemezler biliyorum ama üzmesinler seni duyunca dayanamiyorum..
Yirtamadan resimleri,
Hep yanimda gözlerin, gülüsün
Ama unuturum diye nasil korkuyorum bilmiyorsun
Arada bir bakip daliyorum..
Sanki gülümsüyorsun ..
O kagit parcasini icime cekiyorum..
Kokunu özlüyorum..
Burnumda tütüyorsun..
Bilmiyorsun


Dogum günün kutlu olsun canim
Mutlu olsun benim diger yarim
Dogum günün kutlu olsun canim
Yanindayim yerim senin yanin..
Dogum günün kutlu olsun canim
Sana ait benim tüm hayatim


Dogum günün kutlu olsun diger yarim
Beni sevdigin icin degil, sevildigimi hissettirdigin icin tesekkür ederim...
Hersey diledigin gibi olur umarim..
Sana bugün de söyleyemiyorum ama Seni Seviyorum..
Hep yanindayim .. Hep icimdesin .. Hep bende kalacaksin..

[ƒяαмвυαz]

düş bitmeden sen bitme..bitmeden sevqi , gitme..



Gözlerini gördüm önce uzaktan, aklımı başıma hep dar eden gözlerini.... güzeldi....
Yürürken sana, düşündüm; insan kac kere bu kadar mutlu olur ki, olur mu ki?

yarınsız qelmeLerim var ayak ucumda,
sonu sana cıkan,
sonrası buqünden qitmiş....
Feneri uzaklıklarda söndürdüğüm,
hani gitmesem dediğim,
otobüs camlarına eş bir hüzün çıkmazı....

Cok uzaktaydım belki herşeyden, sana yakınken, en büyük sıradanlıkLarı terkettim biliyorum....
Belki bir rüyaydı ama inandım.... Teşekkür etmiş miydim?


nisan yağmuru dedikleri bu muydu,
icinde kalıyor insanın....
gitmeliyim diyorum,
ayağımda düğüm qibi sözlerin....
gitme dedin mi hatırlamıyorum bile,
ne cok an var kaybolduğum, bulma beni....

Senden her ayrılışımda bir yanım senle kalacak biliyorum ve kalbimdeki ağrı, şu düşlerime giren yara
bu yüzden hic kapanmayacak....
Veda etmeyi sevmiyorum demiş miydim?

her qecenin sabahı var,
var da;
senin olmayı özledim diyor içim
ve bu söylem hep uzun sürüyor şimdilerde....
Ne yaptın bana?


O akşam otobüsten bozma servis aracıyla evime dönerken, sanki hayat durmuştu ve yarın sabah
yeniden uyanmak isteyeceqim hic bir sebebim kalmamıştı....


yine de, eteğimden çekerek
beni kandırmasına izin verdim
icimdeki çocuğun....
haklıydı biliyorum,
güzeldi çünkü....


Bak burdayım şimdi, ne kadar uzaktayım....
Aklımda kaLan o ´´öpücükLer ve çay´´ anlarının kurduğu, dayanılmaz ic cekişLerLe beraber....
Ne cok şeyin özetidir aslında iç çekmek....


Ne qeldiyse onu yazmak istedim, basit bir kac sözLe anlatmak istedim, duru olsunLar istedim, o unutulmayanlar qibi, ne iyi ettim....
Üzülme sakın, kısa yaşamışLıkLar hic yaşamamış oLmaktan daha iyidir demiş miydim?
şimdi teselli diyeceksin belkide, başka ne varki diyeceğim ben de avutacak....
Ölelim mi beraber, yada boşver uyuyalım mı yine....
Bu hatıra olacak unutma, bir gün alakasız bir yerde karşımıza çıksın istedim ve yine ben istedim....


Bil ki,
icimde hep ömürLük bir sevda büyüteceğim, ,
ve gün gelecek, sana bir daha gitmemek üzere geleceqim....

[Kéan aRs]

çok yawaşsın:P

[ƒяαмвυαz]

AŞK HİÇ BİTERMİ


Bunca hatıra bunca gözyaşını bir günde silermi?
Gözlerime bak ve söyle fırtına dinermi?
Hissettiğimiz sımsıcak sarılmalar geçermi..
Sil gözyaşlarımı ve söyle, aşk hiç bitermi?
Bu kahrolası hayat sensiz sona erermi?

Söyle ne olur..
Aşk hiç bitermi?
Bir ömür böyle geçermi?
Seni benliğime almışken
Bu beden seni silermi?
Yüzümü güldüren insan hiç gidermi?
Sen varken gözlerimin parlaması
Belki o biter.
Ama ya aşk, aşk hiç bitermi?

Söyle artık ne olur..
Aşk hiç bitermi?
Neden susuyorsun ki?
İnsan sonsuza kadar sevemezmi?
Hani nerede eskitemediğin aşk?
Kuşlarla uçup hiç gidermi..

Susma artık söyle.
Aşk hiç bitermi?
Meleğim hiç uçup gidermi?
Başkası onu böyle severmi?
Kaybetmemek için ne yapar?
Böyle delice severmi..
Senelerini uykusuz.
Yüreğini duygu'suz bırakıp gidermi?
Yağmurda ağlarmı nefes nefese.
Sensiz bir gün olsun gülermi?

Tamam sus..
Anladım, aşk bitti..
Seni seviyorum bitti.
Benim için ölmende bitti.
Göz yaşların dindi..
Söylemeden anladım işte
Uğruna canımı koyduğum
Yaşam kaynağım, suyum
Gecem gündüzüm, tek düşüncem
Herşeyim, herşeyim..
Aşk Bitti.. Aşkın bitti.

bitti artık ağlayışım bitti artık haykırışım
sana olan büyük aşkım bitti artık
git gidebildiğin kadar git bütün yollar senin olsun
ama unutma ki
ne benim kadar seni seveni
ne benim kadar sana değer vereni asla asla bulamayacaksın...

[ƒяαмвυαz]

HİÇte Bİlem Kiskanma:p:p

[ƒяαмвυαz]

ARANIYOR

Bir kalp aranıyor sevgiye değecek

Bir sokak aranıyor özgürce gezecek

Bir mum aranıyor sonsuza denk yanacak

Inan bir seni seviyor bu deli yürek vazgeçmezmiş,
yıllar geçsede senden bir gün ölmeye karar veripte,
sen olmazsan yanılada haykıracakmış

Ben seni bir gün beni öldüresin diye değil,
beni ölümden döndüresin diye sevdim
sen yanıltın beni ve ben şimdi gidiyorum arkama bakmadan,
ve seni kalbimden atamadan birtanem gidiyorum...


alıntı

[ƒяαмвυαz]

BU KADAR EMİN YÜREĞİM

gecenin bir yarısı, yükseliyorsa çığlığım,
duyulsun diye değil,
duyulmadan seslenmeyi biliyorsa; bu yürek,
görmedende sevmeyi bilir.....


hayatta kimse için ağlanmaz,
ağlamaya değen zaten ağlatmaz,
eğerki olurda bir gün ağlarsan,
başını dik tutki
gözyaşların, ağladığın insan kadar küçülmesin

bu da kapak olsun....

[Kéan aRs]

benmi kıskancam :D 5.000 lerdeyim ben:D 200 desin daha hehe:P

[ƒяαмвυαz]

KELEBEKLER YAĞMURDA UÇAMAZ

Unutulmuş sevdalar bekler,
Sıfır otuzlara dolu duraklarda.
Tutuşup yanar eski şarkılar,
Aşkın en güzel yanı, belki de yasaklardır,
Gözyaşıyla ıslanırken hatıralar…

Büyüsü bozulur, yaşanınca her şey,
Aşk yalnızlıkları ıslatır.
Gölgelere sığınır, su mavisi ayrılıklar.
Ve yalnız içimizde söylenir,
O en güzel şarkılar…

Yüreğimizde kalır yine de,
Bulaşığı acıların.
Uykusuzluğumuzu gizler *******,
Bakarsın yaşananlar unutulur,
Ve buğulanır camlar,
Dilim varmaz sana ayrılalım demeye,
Ve umudumu öldürür acılar.

Uzak kış artığı bir şehirde,
Toplanır gökyüzünde bulutlar.
Sen kalbinin yalnız kalacağını düşünürken.
Oysa, yağmur damlaları birbirini tutamaz,
Buluşurlar yere düşünce…
Açma yüreğini her sevgiye ve sanma ki
Erkekler ağlamaz…
Yeter ki ıslanma içimdeki yağmurda,
Kelebekler yağmurda uçamaz…

[ƒяαмвυαz]

AĞlarim Ama :(:(:([8]

[ƒяαмвυαz]

Geçmişten geceye katıklamalardan


Kelimeler buhranlarda olsalar da
nefesimden yükselir hissettiklerim.

Benim en büyük küfürüm susuşumda saklıdır...


Çok ağlattın çocuk yüreğimi,
Çok nöbetledim haykırmakla susmak arasında
Vicdan kırıntıları aradığım *******im,
Bitmeyecek gibi gelen hüsranım oldun.
Gittin ya
Sen gittin ya
İnan bana o an çok üzgündüm
Uzun zaman sonra ardından
Nasıl mutlu oldum, huzur buldum.
Çocuktur unutur derler ya hani
O çocuk çok ağladı,
Çocuk yanım unuttu, affetti...
İnsanlığımsa bilgeleşti
Şimdi uzar gider huzurum
Sensiz ben daha bir BEN oldum sanki
Teşekkürler sadece GİDİŞİNE
Lanet etmesem de geldiğin o güne...
Eyvallah

AŞK mı? Öyleyse sana anlatayım...


Aşkın iki hali vardı:
SEN hali,
BEN hali...
Sen nasıl da tatlıydın,
bir çocuk gibi hep heyecanlı
hep bir şeyler peşinde
ve bu seni nasıl da masum gösterirdi.
Ben enerjiyle dolmaya açıktım,
bir oyuncak bebek gibi biri beni kurduğu zaman
o enerji hiç tükenmez gibi olurdu

Sen o masum çocuksu delidolu duruşun altında
inanılmaz kabuslar da gizlermişsin meğer,
yalanların yanlışların çocuksu değildi...
Yaşlı bir adamdan daha günahtaydın belki de
yaşam tarzın buydu senin:
"Önce sen acıt ki seni acıtamasınlar"
Ama...
Ama ben seni acıtmazdım ki!!!!

Bense o mantıklı, düşünceli kızın içinde
pembe filler, mor inekler barındırıyordum
mümkün olsa tüm dünyaya iyilik saçardım
düşmanımın gözyaşı bile akmamalıydı
Evet objektifim ve çok düşündüm
Hatasız olmasam da
Art niyetsiz ve hep iyiydim.
Allah bilir tabiki belki ben de senin kadar günahtaydım?
Sorsam öyle söylerdin:)

Ben senin çizdiğin hayallerin içini boyamaya çalışırken
Sen oyun oynadığını sanarak eline silgiyi alıp silmeye başlamıştın
Görmem geç oldu


Aşkın BEN hali
vefa,sadakat,duygu,mutluluk ve AŞK demekken,
Aşkın SEN hali
yarış,savaş,kaçış,ihanet,yalan ve AŞK demekti.

Ben sonsuzluk derdim aşka,
Sen içten içe ayrılık...

Ben Şirin'e bürünürdüm aşkımı efsaneleştirirdim
Senin dünyan zaten fantastikti bilmezdim
Aynı oyun kutusunun içine konulmuş
Bir tavla pulu ve bir satranç piyonu
Dünyamız farklıydı,
Yolumuz ayrı,
Ben belki yokluğunu tutardım da bir piyonun
Sen tavla bile bilmezdin


Hüzün kovalar bazen insanı,hayat hiç mükemmel olmaz!
Sen mükemmel peşinde koşar gibi gözüküp,
çoğu zaman başarısızlığı kutlarken,
Ben elimdekiyle avunur gibi yapıp,
Hep ilerlerdim ve kutlamazdım zaferlerimi
senin başarısızlıklarını kutladığın gibi şaaşalı


Ben noktalarken seni sevdim,sevmiştim derken
senin her başlangıcın seviyorumdu
Bitişin beni yalanlamak oldu,


Değişen ben değildim,
Ki şu anda inan ki çok değiştim!
Değişen sahtekarlıkların inandırıcılığıydı
Güvensiz aşktansa
Güvendiğim sevgiyi saklarım kendime
Bedeli yeklikse uzak düşmem kendimden
Ayrık otları bitmeden çeker giderim hiçlikten...
Uzun...
Uzun ve güzel bir ömür sığar hiçlikten gelmiş bir "Herşey"'e
Anlayana ve anlamayana...
Yine de özlerim bazen en sığ anlarını
Yine de nefret etmem seni sevmiş olmamdan..



Bazıları ilk defa
AŞK'ı bulduklarında
AŞK'la tanışırlar...
Ve o andan sonra AŞK ile AŞK'ı karıştırmamayı öğrenir,bilerek yaşarlar.....

Bilge insanlar der ki: Bir yanlışı öğrenmek, doğruyu öğrenmenin bir başka harika halidir...

[Kéan aRs]

konu kilitlerim bakkkkk:D şimdi ben şaka yapıyorum ama başkaları gerçek sancak:D

[ƒяαмвυαz]

vakti geldi sevgilim gidiyorum

Gidiyorum sevgili
Üzerime dar gelen
Tüm kostümleri çıkartarak
Geldiğim kadar çırılçıplak
Gidiyorum

Bazen istemesen de
Kıyılıyor aşklara
Cılız bir mum ışığının
İsli alevinden düşmek
Kızgın bir damla gibi
Ve donan o damlada
Kıvrılıp kalmak tek başına
Yapayalnız
Ve cansız


Gidiyorum sevgili
Geceyi göğsünden
Günü gözlerinden kurşunlayarak
Ardımda sevdaya dair tek bir iz bırakmadan
Faili meçhul ayrılıklar dosyasına
Bir yenisini ekleyerek
Gidiyorum


Elimi ellerinin sıcağına uzatmadan
Bir veda busesi dahi kondurmadan
Gözlerimi gözlerinle
Sözlerimi sözlerinle buluşturmadan
Tıpkı bir kaçak gibi
Gidiyorum

Sakın korkuyorum sanma sevgili
Yakalanmak ve hapis olmak bir yüreğe
İsteğim özgürlük değil
İstediğim yürekte
Mahkum olmayışımadır isyanım
Ve artık bu onuru da
Yaşamalı yıkılmışlıklarım


Şimdi dudaklarımı son kez değdirirken
Senli sevgi şiirlerime
Kalbim daha bir hızlı çarpıyor
Zaman bile ihtiram duruşunda
Kalbimle yarışmıyor

Vakit geldi sevgili
Gidiyorum
Ve sana olan bu veda şiirimde
Diyorum ki

Bel ki beklediğin ben değildim
Ama unutma sevgili
seni en çok !!!


alıntı

AŞKIM SENİ ÇOK SEVİYORUM

[ƒяαмвυαz]

Bende Şaka Yapiyom Kİlİtleme Canim Abİm Benİm :p:p:d:d

[ƒяαмвυαz]

:D:D yağcılık diye buna denir

[ƒяαмвυαz]

AŞK KİM SEN



Aşk Kimsin Sen

Ey aşk!
Çoğu zaman çaresizlikmisin sen
Göğsü deliveren koca bir hançerden ibaretmisin
Kimi zaman yalnızlık kimi zamansa kalabalıkmısın
Ne olduğun belli değil
Çiçekleri böyle kurutan senmisin
Senmisin aydınlığı karanlık yapan
Senmisin kedere boğan
Söyle aşk!
Bir bilen olmaz sorsam tarifini
Ezelden ebede kalan halini
Ne kitaplar yazdı senin ismini
Hiçmi insafın yok söyle aşk
Ne gözyaşı dindirdi senin derdini
Ne ağıtlar sızlattı taş yüreğini
Sanki kan bürümüş her bir yerini
Hiçmi insafın yok söyle aşk
Ne umutlar söndü senin yolunda
Ne gençlikler gömüldü gönül yaranda
Akıllanmaz yürekler açsanda yara
Hiçmi vijdanın yok söyle aşk
Sen değilmisin severken karayı ak eden
Sen değilmisin ferhat'a dağı deldiren
Sen değilmisin seveni canından eden
Hiçmi yanmaz yüreğin söyle aşk
Ne anlam taşırsın nede bir yürek
Ne elle tutulursun ne gözle görülürsün
Peşine düşeni süründürürsün
Hiçmi yanmaz yüreğin söyle aşk
Gözün doymadımı diye isyan edesim var
Daha neler feda sana deliresim var
Ne sensiz oluyor ne seninle aşk
Senden alınacak çok hesabım var
Sana sorulacak hesabım var aşk! ! !

-alıntı-

[ƒяαмвυαz]

YASTIK

(Kimbilir kaç gecenin sabahı doğdu senle, alıştım saçlarıma dolanmış ellerine,
Neler yaşadık neler paylaştık bu evde, mutluyum ilk defa huzuru buldum senle.)

Yıllar önce senin varlığını bir suçlu gibi hissederek, bakışlarını karşımda görerek uyandığım sabahları hatırlıyorum… İnanılması güç ama hatırlıyorum… Seninle geçirdiğim günün ertesinde seni düşünerek gözlerimi açtığımı... Ama hep suçluluk duyarak… Sana hak ettiğini verememenin korkusunu duyarak, seni sensiz yaşayarak… Sevgimi gözlerinin içine bakarak, gönül rahatlığıyla dile getirememenin zorluğunu yaşayarak… Belki de göz yaşı dökerek… Seni, ellerini, gözlerini ve özellikle bana bakışını özleyerek…
Daha o zamanlar sevmiştim seni, ama uzaktan… Kaçarak…
Kaçmıyorum artık, kollarına sana bıraktım kendimi… Ve ilk defa bu kadar huzurluyum kollarında… Yanlış yaptığımı düşünmeden, özgürce seni sevip özleyerek yanındayım… Huzurumsun…

(Biz bize yetsek bir kenetlesek, uzatıp iki dudak aşka gelsek.)

Bir dakika olsun ayrılmak istemiyorum kollarının arasından… Hep beni kucakla, hep sarılalım istiyorum… Kollarının arasında başka hiçbir şey düşünemiyorum… Sadece sarılıyorum, başka hiçbir düşünceye yer vermeyerek… Demiştin ya “düşüneceğim insan zaten kollarımın arasında” diye… Tam olarak söylemek istediğim bu aslında… Bütün günümü seni düşünerek ve özleyerek geçiriyorum sevdiğim…

(Lamı cimi yok artık sen benimsin, günlerim, *******im herşeyimsin,
Sarılıp uykuya daldığım anda, yastığın yarısı ben, yarısı sensin.)

Kimseyle paylaşamayacak kadar çok seviyorum seni… Ne bir arkadaş ne bir dost ne de aile sadece benim ol istiyorum… Sadece “biz” olalım, başka kimseyi görmeyelim istiyorum… Diyorsun ya “sabah kalktığımda da gece yatarken de seni düşünüyorum” diye… Bende gözümü her sabah seninle açıp her gece yatarken de seninle kapatıyorum sevgilim… Dünyamda ki kötü olan her şeyi alıp götürdün… Gece başımı yastığa koyduğumda ki o üzüntüler gitti, sen geldin… Sadece seni yaşıyorum.. Her gün, her saat , her dakika….

Not:parantez içindekiler tuğba özerk yastık şarkısından alıntı...

[ƒяαмвυαz]

en umutsuz kelimelerim dilimin ucunda

En umutsuz kelimelerim dilimin ucunda Seni unutmak için söyleyeceğim yalanlarımı hazırlıyorum Ezberlemeye çalışıyorum yalanlarımı Sensizlik bana ağır geliyor Saçmalamaya başlıyorum

Yüreğimde ki eksikliğin Utanmadan sana acıktırıyor beni Ben sana doyamadım ya
Bundandır belki açlık nöbetlerim

Bir yanlışlığın içinde kaybolmak gibi Ben sen olmadan kendi yanlışlarımın içinde kayboluyorum Yanlışlarım sana dairdi Seni unutamamak ta bir yanlışlıktı

Bütün çareler çaresizleşmişken Ben bir şeylerden çare koparmaya çalışıyordum

Bir küçücük çare Seni bana getirebilir miydi bilmiyorum

Yokluğun da hayalinle avunmak Acılar damlatıyordu beynime Acılarım birikiyor

Hayalinle savaş açıyor Yine hayalin galip geliyordu Ben acıyı unutuyorum
Hayalin ise hala gözümün önünde duruyordu


Kalmadı
Mecalim
Seni unutmaya da
Sana kavuşmaya da

Birileri çalsa seni hücrelerimden Koparsalar yüreğimde ki yüreğini Senden bana hiçbir kırıntı kalmasa

Sen benden gideli çok zaman geçti Benim zamanlarım olmadı seni unutmaya

Unutmaya katlanamadı yüreğim
Hasretini sardı yaralarıma durdur dedi kanayan yanlarını Ama durmadı
Yüreğim de çare olamadı kanayan yanlarıma

Oluk oluk akıyordu sensizlik her yerde Ve ben çaresizce seyrediyordum aynada ki acizliğimi
Bana verdiğin acı seni unutturmuyordu içimdeki ateşi daha da alevlendiriyordu

Ve bu alevlerim sıçrıyordu her yana küçük küçük yangınlar çıkarıyordu
Küçük yangınlarım gittikçe büyüyordu Seni bulamıyordum
Yangınlarıma su gibi akman gerekiyordu Ama ben seni bulamıyordum
Yoktun

Sonra sus dedim yüreğime
Sustu
Sanki yorulmuştu

[Kéan aRs]

pisslik walla kilitlerim>=(

[ƒяαмвυαz]

hoşçakal aşkların en güzeli


Yazılanmı önemliydi çizilenmi sevdalara..
Oysa ben ne yazdım ne çizdim sevdamı
İçimde büyüttüğüm ufaklıktın sen..
Ben ne kadar büyüttüysem seni; o kadar ufaltmışsın kendini
Sen giderken "gitme kal yanımda sana ihtiyacım var!"
Diyemedim ki..diyemezdim de..
Çünkü sen Kararlıydın gitmeye..ki kalma meraklısıda hiç mi hiç olmamışsın
Ben ne savaşlar vermiştim yüreğimde..
Ne volkanlar patlatmıştım hep sen ol diye..
Sensiz olmak benim sonum olurdu biliyordum..
Bildiklerimin de başıma gelmesinden öyle çok korkuyordum ki..
korkularıma rağmen savaşlarımı hiç ertelemedim..
ertelenmiş bir sevda bana göre değildi..
Ya Sen?
Savaştın mı benim gibi?
Korktun mu kaybekten deli Sevdanı?


Kaç Kere yemin ettin bozacağını dayanamayacağını Bile Bile?


......


O kadar Gözyaşı döktüm ki ardından..
Hiç utanmadım ve hiç silmedim gözyaşlarımı..
Çünkü görünen sadece gözümdeki yaştı..
Kalbimdeki acıları bitmişliği göremezdin..
bu yüzden ağladım karşında işte bu yüzden ağlamaktan;
Göz yaşlarımdan asla ve asla utanmadım...


Ben sevdamdan da utanmadım..Seni Sevmekten de..
Pişman değilim bir daha dünyaya gelsem bin kerede olsa Seni Severim!
Umudumu yitirdiğimde utandım ben yar..!
Çünkü umutlarımda binlerce güzellik var....


Şimdi bana kalan ardından;
Bomboş bir Hayat..ve Bir o kadarda dolu kalbimin yamaları..
Bir avuç göz yaşı Ve bir dünya kadar Sevdan..
Gittin işte..
döBitti bu sefer dönüşü Yok...
Kalbim alıştı belki de bu sefer ama telafisi yok..
Olmayacakta...
Unut deme Sakın..
Unutmak için sevmedim ki seni..
Kolay mı ki unutmak o kadar savaşın O kadar acının O kadar sevdanın
ardından Seni...
Hadi sen unut beni Sevgili..
Ben Es geçtim Unutulması gereken Her şeyi...




Hoşçakal...."Hoşça" kal....Aşkların En Güzeli...

[ƒяαмвυαz]

ya kaan bi daha senin oldugun yere konu açmıcam:(neden böle yapıyonkii

[ƒяαмвυαz]

Cok Sevdim Diye Mi Kaybettim Seni !

Nedenini bilmiyorum,
Ama...
Bugün her zamankinden daha çok ihtiyacım var sana...

Çok eksiğim bugün...Yine batıyor güneşle birlikte kayboluyor tüm direncim,umutlarım!'Ben artık onsuz yapabiliyorum...!dediğim günler toz duman olup yapıştı yine boğazıma,Nedense tutamıyorum sensizliğin çıldırtan isyanını bugün!..Damlıyor gözyaşlarım...

Bak,
Yine çekildi;
Evli evine,köylü köyüne!
Nedenini bilmiyorum,ama;
Evsiz,köysüz kaldım bugün,bu gece...!

Herkes sığınacak bir çatı buldu gerçek benliklerde,bense sensizliğin kimliksiz çatısına sığındım yine...Bana gelen tüm yollar kapandı,yolsuz kaldında dönemedin mi?Yoksa çıkar bi yol mu buldun kendine!!!Bilmiyorum sebebini,sonucunu çok yanlızım bu gec

[Kéan aRs]

:D sende yağcı diosun :D
offff sanki kilitlicem heee saçmalama!!!

[ƒяαмвυαz]

Senden Sonrasıni Nasıl Anlatmalı Nasıl Yaşamalı...

Senden sonrasıni nasıl anlatmalı nasıl yaşamalı, bir bile bilsem.... Yollarımı kaybettim ardından, O yolların çıktığı kapıları; Oysa hayatın başında ne güzel yollarım vardı.. Her biri ayrı ayrı kapılara çıkıyordu. Sevgi kapısıni açacak kalbim vardı; senin sevginle beslenen.. Aşk kapısı oysa; anahtarını senin verdiğin sevgiyle açacaktım,.. mutluluk kapısı ve diğerleri,, her birini teker teker kaybettim..Senden sonra, özlem kavurdu her tarafı kalbim buz kesti, senden sonra sevgi bana yabancı, aşk bana yabancı, mutluluk bana yabancı...

Senden sonra neyi yaşayacağımı karıştırdım. Anahtarlar hangi cebimde ya da nerede kaybettim bilemiyorum.. Biliyormusun senden sonra korkar oldum, mutlu olmaktan, ya da aşkı tatmaktan..
Oysa ne güzel hayallerim vardı. Senden sonra hayaller bir kuş oldu ellerimin arasında uçsuz ufuklara doğru bir daha dönmemecesine uçup gitti... İçimin hiç bu kadar üşüdüğünü hatırlamıyorum.

Kalbim buz kesti senden sonra, o kadar uzaksın ki bana oysa yanıbaşımdaydın...
Bir hiçlik kaplamış duygularımı neyle ve nasıl dolduracağımı inan bilmiyorum yada nasıl öğrenecegim, bir okulu yada öğreteni var mı?Onuda bilmiyorum.
Isyanlarda yüreğim ihtirasların kurbanı olmak daha çok acı çekmek istiyorum...Ta ki acılar kalbimi acıtmayana kadar...
Hayatımda ilk kez canım yanıyor..
Hayatta ilk kez ağlamaktan korkuyorum, ya gelmezsin diye gözyaşlarımı sıcak ellerinle silmezsin diye korkuyorum.

Hayatımda ilk kez yalnızım hem de hiç olmadığım kadar...
Özlem meğer ne güçlü bir duyguymuş...
Sevgiyi unutmak, aşkı hatırlamak istemiyorum.. ama özlemin yok mu, içimi kavuruyor...
Senden sonra buz kesen kalbimde hissettiğim tek guzel duygu ya da içimi ısıtan sey ozlemin...
Bir yunus olmak okyanusun derinliklerine karanliklarina dalmak isterdim..Ta ki yukarıya çıkamayana kadar.. Anılarımı su üstünde bırakıp, derinlerde bir yerde, güneş görmeyen karanlıklarda yaşamak isterdim..
Yüreğim isyanlarda hemde hiç olmadığı kadar ..
Ne kadarda güzeldi herşey... Ta ki senden sonrasina kadar... Bu öyle büyük bir fırtınaki, kurtulmam imkansız...
Yokluğunun verdiği sevgisizlik, çaresizlik her yanımı kaplamış...
Kimsenin beni sevmesini istemiyorum, kalbimin belki sevgisizlikten yaşayamayacağını umuyorum.
Ne garip öyle değilmi gözyaşlarıda faydasız, hiç bir şey ruhumdaki sensizlikten doğan sevgisizliği unutturamıyor...
..
Yaşamak meğer senmişsin, bunu anlamak sen gidince nasip olacakmış...
Hayatta aldığım en ağır ders bana...
Bir kez için neler vermezdim biliyorsun degil mi?...
Bir kez bana bakman için,bir kez daha gulumsemen icin, bir kez daha "ela gozlum" demen için hayatimi, gerekirse en ağır diyeti ödeyeceğimi bilsem bile, yine de hiç biri sensizliğin verdiği acıdan daha büyük olamaz cunku...
Aşka beslediğim sevginin kaynağı senmişsin...
Hayatımın rengi senmişsin...
Sensiz, renksiz bir dünyada yaşar gibiyim.
Oysa maviyi ne çok severdim.Simdi deniz koca bir siyah gozumde,gokyuzu ise kara bir delik..hayallerini bile kuramıyorum mavinin..
Oysalar ve keşkeler senden sonra bana artı kalanlar..
Ne çok yapacak şeyimiz varmış meğer seninle, oysa hiçbirini yapamadık...
Senden sonra batıyorum her geçen gün biraz daha yok oluyorum...
Ortada bir yerlerdeyim, burası neresi ya da nereye koşuyorum bilmiyorum.
Bir senden öncesi bir de senden sonrası var...
Senden sonrasını yaşamak istiyorum.Fakat seninle olan zaman hep engel oluyor, hayat o kadar tatsız ki senden sonrasını yaşamak istemiyorum...
Bir masalda yaşıyorum senden sonra... Bir rol beğendim kendime sürekli mutluluk oyunu oynuyorum, gülücükler atıyorum çevremdeki olmayan insanlara ve duvara astigim resminde mutlulukla gulen gozlerine..Sensizligimle olan senle sohbet ediyorum.Meğer ne kolaymış rol yapmak.Sanki yeniden yasiyorum,hayattayim yeniden...
Sanki sevgiyi yaşıyorum..Oysa senden sonra yaşayamiyorum bu hayatı...
Ne güzel yollarım vardı..Ama yolların çıktığı her kapıda bir kilit vardı.Anahtarlarinin hepsini de sana vermiştim..

Her kapıyı bana sen açacaktın.Oysa şimdi sen yoksun...
Hiç bu kadar çaresiz kalmamıştım hayatta...
Simdi sudan çıkan balığın neler hissettiğini biliyorum...
Bir an dalıyorum, ve kendimi seninle olduğum yerlerde buluyorum. Kızılay Ve Ümitkoy arasindaki o yolda..Agaclarin arasindan yururken sarmas dolas umutla,askla.. onlar sahitti askimiza..Kilitlenirdi gozlerimiz birbirine..Kalplerimiz gibi..Saatelerce bakardim o doyamadigim gozlerine..
Ilk kez ramazanın gelmesini istemedim ya da bayram sabahı uyanmak gelmedi icimden..Biliyordum sen yoksun,gulen gozlerin yok,bayram sensiz neye yararki?
Bunu bilmek ayrı, katlanmak ayri canımı yakıyor...Senin hayatımda olmayışını bilmek ve bunu kabullenmek zorunluluğu içimi çok eritiyor...
Anlatmak mümkün değil aklıma hep Mevlananın o meşhur lafı geliyor AŞKI sorduklarında BEN olda gör demiş..
Bana da sensizliği sorduklarında BEN olda ANLA demek geliyor icimden.Ama kimsenin bunu yaşamasıni istemem....
Her yeni bir gün belki bir nebze olsun mutlu ediyor beni, hayatımdan anlarin eksilmesi sona yaklaşmam tek tesellim...
Sensizliğe alışmak istemiyorum..Senin hayatımda olmadığına inanmak istemiyorum..
Bütün bu karmaşanın, bu yaşananların tek sebepi var.Seni deli gibi seviyor olmam ve asla vazgecmeyecek olmam..Biliyorum bir gun geri doneceksin bana .Bu hayatta olmasa dahi baska bir hayatta baska bir vucutta..Hani derdik ya birbirimize "Biz baska vucutlarda zaten beraberdik taniyorduk birbirimizi ASIKTIK"diye`..Sen benim hayatimda zaten hep vardin, Biz zaten hep beraberdik,..Yasamlar gelip
gececek..Ama askimiz inan bana baska vucutlarda can bulacak .

[ƒяαмвυαz]

kaan abi ne olur beni affet

[Kéan aRs]

hadi affettim!!!

[ƒяαмвυαz]

GİTTİN...


GİTTİN....
Gittin sen,tüm gidenler gibi…beni tamamladığını düşünürken,yine yarım kaldım.
Tebessümün takılı kaldı yüreğimde…
Sonu yok,ışığı yok,ıssız bir yolda sessiz kaldı sevdam...
Korkup kaçtın beklide bu sevdadan !
Sığdıramadın kalbine,taşıyamadın doğru dürüst…
Bu kadar çabuk pes edişinde bundandı belki ?
Başka cümlelerin ardına sığınman,yalan sevdalara kapılman bundandı işte.

Gözlerine baktığım zaman hayat bulurdum.
Öyle güzeldiler ki…sanki hayat saklıydı içlerinde !
Birden kapattın o gözleri…aldın benden hayatımın en beyaz siyahını...
İşte ondan sonra başladı her şey;kalp ağrılarım,baş ağrılarım,haykırışlarım,hıçkırıklarım….
Benden aldığın en beyaz siyahtı bunlara sebep.
Yaşadıklarımın kötü bir kabus olduğunu düşleyip,geçecek diyordum,
Olmadı,geçmedi her şey artarak daha da çoğaldı.
Pişmanlıklar sardı çevremi,keşkeler birikti içimde,acabalar dolaşıp durdu beynimde…ama yinede hep sen vardın düşlerimde,hep sen çoğaldın,hep sen büyüdün içimde…

alıntı...

[ƒяαмвυαz]

kaan abi elini ayanı öpüyüm abi çok saol abimmmmmm!!!

[Kéan aRs]

aaaaaa sende abarttın!!!

[ƒяαмвυαz]

Sustum! Yalnız Acılarım Konuşuyor!


Canım acıyor. Yüreğimin ta içi parçalanıyor adeta ama susuyorum, susmak zorunda hissediyorum kendimi.


Dudaklarımda "Sustum." ibaresi, ellerimde kocaman bir sensizlik. En çok canımı yakanda bu zaten.


Ben susuyorum.
Susmalıyım.
Yalnız acılarım konuşmalı.
Fakat kimse duymamalı.


İçimizdeki çatışmaları yok edebilsem keşke... Seni pembe hayallerimize götürebilsem... Kömür karası gözlerinin parlaklığı gibi mutlulukları savurabilsem önüne... Ama yapamam, yapmamalıyım. Dudaklarımdan kelimeler dökülmemeli...Susmam lazım şimdi! Yüreğim yansada tenimin beyazı gibi beyaz kalmalı senin için açtığım gönül sayfam... Kanamamalı, acısını haykırmamalı. Susması lazım şimdi!


Bir tek yüreğim konuşmalı. O haykırmalı. O anlatmalı yaşadıklarını. O hesabını sormalı ona yaptıklarının bedelini. Herkesi ve de her şeyi susturmalı, o konuşmalı bir tek.


Toprakla alabora olmak çok mu yakın sence?
Şunu anladım.
Ölmek demek değil şu mezar taşları.
Şurda yaşarkende yok olup gitmek varmış.


Dudaklarımda "Sustum." ibaresi, ellerimde kocaman bir sensizlik. Ben sustum, yalnız acılarım konuşuyor. Fakat kimse duymuyor.

[ƒяαмвυαz]

abim saol bırak benide şiirlerimi yazıyımmmmmmmm!!!

[Kéan aRs]

tamam byby

[Kéan aRs]

.. --- BU AŞK OLMAZ---

gözlerine bakinca icim sizlar sana bakinca icim yanar ellerini titsam kalbim durur seninle konusam dilimi yutmus gibi olurum..
seni izlerken yüzüm güler senin bakisin beni deli divane eder hep yanimda ol bu bana yeter..
ama yoksun cünkü seni ilgilendirmiyorum baskasi var galiba hayatinda ama napalim kader gülmedi bana üzülmicem diyorum kendi kendime ama ne fayda..?!?
bosver beni umrunda deyilim zaten sen gitiginde kalbim paramparca oldu zaten..bir kere kirmistin bu yarali kalbimi ama seni affetim..sevmistim cünkü seni..sana olan askimi duvarlara yazdim..ismin hic düsmedi dilimden..sana olan askimi itiraf ettim seni cok seviyorum demistim sende salak gibi BENIMI demistin..
o an anlamistim herseyi..beni sevmiyorsun belliydi
canim bitanem bunlar palavra..bana söyledigin yalanlarda..herseyi bosveriyordun beni dinlemiyordun ama hep seni dinlememi istiyordun bende salak gibi dinliyordum..A$KIN gözü kör derler ama..sende bunu bosver zaten hepsi palavra..bunlarin hepsini bosver diyosun ama olmaz bitanem bunu bilmiyorsun..unutsak bile ne fayda is isten gectikten sonra..aramizdaki yasfarkini unutmiyalim bu cünkü ilk sorun..!!
bazen sen gelirsin aklima ne güzel a$k yasardik derim varya..ama sonra hersey aklima gelir..beni sevmedigini unutmus gibi olurum..kendi kendime diyom..yasiklar olsun bana cünkü sana deyerinden daha cok deyer verdigim icin..sana ne kadar a$ik oldugumu bilemesin ama senin bana olan askini ben bilirim..
HIC YOK..!!
benim sana olan askima ne güzel derim..
senin bana olan askina sadece HA ...tir(YASAK KELİME) LENN derim..
artik abimsin nafile bu saaten sonra edilen emeye..ama bunu bil senden koptugum gün hayatimdan bir parcayi alip gittin..
A$KIMI..!!
ama hayat devam ediyor sen olsanda olmasanda far etmez artik cünkü kalbim paramparca..ALDIN A$KIMI GITTIN..
ELVEDA diyom artik ne diyeyim baska..

CANIMA HATIRA..unutulanlar unutanlari asla unutmaz bitanem..
bu siiri seni unutugum anlamina gelmez hala kalbimdesin ve seni seviyorum ben senin gibi bir kalemde silip atamam ama olsun be bitanem benim bi sevdigim söz var =kAdEr UtAnSiN=…

[Kéan aRs]

O durmadan kaçıyor;
Sen ardından gitmiyorsan;
O günün her saatinde saklanıyor,
Sen yollara düşüp deli divane aramıyorsan;
O sana acıların en büyüğünü tattırıyor,
Sen bundan en yüce hazzı duymuyorsan;
Boşuna aldatma kendini,
Onu sevmiyorsun demektir.
Elindeki içki kadehinde,
Dudağındaki sigarada ,
Okuduğun kitapta,
Mırıldandığın şarkıda,
Söylediğin şiirde,
Gördüğün rüyada
Ve yaşaman icin
Ciğerlerine doldurduğun havada
O yoksa;
Onun vazgeçilmezliğini anlamamışsan;
Onu sevmiyorsun demektir.
Renkler onunla değerlenmiyorsa,
Örneğin; onsuz kırmızı kırmızılığının,
Mavi maviliğinin farkında değilse,
Beyaz yalnız o giydiği zaman
Güzelliğini haykırmıyorsa,
Sabahları onu görünceye kadar
Güneş doğmuyorsa
Ve onsuz gökyüzü *******i
Aya, yıldızlara hasret değilse
Onu sevmiyorsun demektir…

[Kéan aRs]

Hiç ben beni bu kadar
Yalnız hissetmemiştim
Başkasının yüzünden
Dirilip ölmemiştim

Gözün aydın sayende
Ölüyorum bil bende
Kurtuluşum yok artık
Gelsen de gelmesen de

Öğle bir dert buldumki
An bile güldürmuyor
Hasretin yüreğimi
Yakıyor öldürmuyor

Canım yanıyor canım
Vursan da vurmasan da
Düştüm kalkamıyorum
Tutsan da tutmasan da

Yaşayıp azabını
De ki çekecektim
Sevmenin gazabını
Ben nerden bilecektim

Yaktı beni gözlerin
Bilsen de bilmesen de
Bitti seven yüreğim
Sevsen de sevmesen de

Bir inat uğruna, ayrıldık seninle
Bu sevgiye istemeden son verdik
Hem sana hem bana oldu bak yazık
Sen benim sevgilim değilsin artık

Bende son bir Mektup, sende hıçkırık
Elimde kalan son kadeh o da kırık
O günleri keşke hiç yaşamasaydık
Sen benim sevgilim değilsin artık

Sevdiğini söyleme buruk kalbime
Seni öylece gömdüm en derine
Dönsen de bakmam artık gözlerine
Sen benim sevgilim değilsin artık

Teselli etme beni tutma ellerimi
Çoktan aldı başkası senin yerini
Tanrı affetse ben affetmem seni
Sen benim sevgilim değilsin artık...

[Kéan aRs]

Serseri Telaşlarda Ömür

Akmayan yaşlar çağıldar
Gönlümün her köşesinden
Her gün Mecnun...
Her gün Leyla..
Bir Yunus'tur, olgunlaşır çileyle

Serseri telaşlarda ömür...
Bilinmez; Kim ne yer...Ne içer
Kim sevilir...Kim yerilir
Bir kavgadır..Bir kin..
Unutulmuş sevgilerde,unutulmuş insanlık
Oysa; Bir ten.. Bir can...

Bir ten, bir can..
Gidenin hangisi dönmüş oradan...
Yılların teleşında, kin kusmak niye,
Niye kan kusmak....

Unuttuk - can -demeyi
-Can-çıkmada bedenden

Hava; Sisli-puslu
Ha yağdı...Ha yağacak, yağmur
Kış bembeyaz, saçlarda,
Buruşmuş gömlek gibi ten!


Nedir hala bu telaş...Bu koşuşturmaca..
Açmak varken sevgi penceresini...
Uzanmak dururken yıldızlara..Güneşe..


Solgun umutlar
Can vermede...Kafeste...

[Kéan aRs]

Kurşun serseri ise,sıkanlarmı efendi!

Silah almış eline
Kendini er sanıyor
Erlik senin neyine
Gözyaşları kanıyor

Yamrı,yumru elleri
Bilekleri titriyor
Aval,aval gözleri
Mermiler sektiriyor

Cühelanın efesi
Dağlardan indi düze
Hoyratlığın nefesi
Gece çatar gündüze

Süzülüyor meclise
Namı hünkar beğendi
Kurşun serseri ise
Sıkanlarmı efendi

Ya çakırkeyf ya ahmak
Silahından habersiz
Zevk alıyor avanak
Mermileri adressiz

Ya bir sabi'yi bulur
Ya bir körpe fidanı
Masum gibi kaybolur
Masumluğun şeytanı

Adı kazaya çıkar
Davetkarı haytası
Ardı sıra ağıtlar
Canı yanan başkası

Erlik seni neylesin
Cehalet çukurusun
Ah bir çalışsa beynin
Belki fikre durursun

Karabatak gibisin
Garabet penahısın
Kurşundanda betersin
Sen kimin günahısın

[Kéan aRs]

Adımız Serseri

Yanlış zamanlarda doğmuş yanlış adamlardık!
Adımız bile yanlış yazılmıştı hüviyetimize
Ama onurluyduk
Ne bir karıncayı incittik ne de bir kavgadan kaçtık
En fazla şehrin duvarlarını kirlettik sevgilinin ismiyle
Hani yetmişliği devirdiğimiz o sarhoş *******de
Oysa bu yaptığımız bile
Tertemizdi bizim gözümüzde...
Toplanınca biraraya
hep söverdik bu şehre
oysa,
şehir onlarındı, sokaklar bizim
dünya onlarındı,
sevdalar bizim!
elinden şekeri alınmış ağlayan bir çocuk gibi,
avutulmak isteyen yüreğimize
hep deli dediler deli!
anamızdan başka kimsenin bilmediği adımızaysa serseri!
Oysa,
nerde bir kuşun kanadı kırılsa,
ilk bizim canımız acırdı
nerde bir ana ağlarsa
bizim gözlerimiz dolardı...
yani adamdık adam gibi!
Ağlamasını da bilirdik sevmesinide
mahallenin kızlarının camlarda beklediği gençlerden de öte
sabahı camlarda bekleyen gençlerdik...
ölürdük ulan ölürdük!
bir çift gözün hatrına ölürdük!
kimseler görmezdi güneşin gözlerini
yalnızca biz görürdük!

Dedim ya,
Yanlış zamanlarda doğmuş yanlış adamlardık
Ondandır heralde,
Herkesi bizim gibi “ADAM” sandık!

[Kéan aRs]

Ölmek Kolaydır Bu Serseri *******de

Ölmek kolaydır bu serseri *******de
Gözlerini kapatmak son defa
Bu bozgun deltasına
Güle güle dercesine
El sallamak...

Ölmek kolaydır bu serseri *******de
Duyduğun o son pişmanlığın
Fayda etmeyeceğini bile bile
Kucak açmak sonsuz karanlığa...

Ölmek kolaydır bu serseri *******de
Ruhunu teslim etmek
Çok uzak diyarlara
Acı,sonra sızı
Sonrası karanlıktır...

Ölmek kolaydır bu serseri *******de
Gözlerinin önünde yitip gitmek
Her gün her saniye öldürür beni
Bilmezsin belkide
Bilemezsin
Benliğim öldürür beni aslında
Can çıkar bedenden
Kalbimdeki yara kalır
Ve hiçbir hekim bulamaz çareyi
Bu ölümcül vakaya...

Ölmek kolaydır bu serseri *******de
Bir dize mısrada yitip gitmek
Şarabın son damlası gibi
Yok olmak,karanlığa gömülmek
Yüzüne dokunamadan yitirmek son direnci
Ve baktığında son kez yüzüme
O buruk sevinç son kez çarpmaktadır gözlerine
Bir sille gibi
Bir tokat
Belki de acı bir itiraf...

Ölmek kolaydır bu serseri *******de
Sessizce yitip gitmek
Ve hiç kimsenin bilmediği bir mekanda
Yol almak sonsuz sensizliğe...

[Kéan aRs]

Serseri Kalbim

Şu dünyada yanlışlıklar,haksızlıklar çok mu çok.
Şikâyetçi olanları sorarsan, hesabı yok.
Paki neden, nasıl? diye sormak sana mı düştü,
Görülüyor ki herkesin bu laflara karnı tok,

Kimi menfaatinin etrafında bir pervane.
Kimi yalnız kendi sevdiklerine olur divane.
Bu bencillikler ve egoistlikler nedir diye,
Haykırmışsın duyarlar mı,sanki bundan kime ne?

Herkes hem doğruluktan,dürüstlükten dem vurur.
Nerede çirkin, yamuk iş varsa selam durur.
Şu dünya sanki koskoca pis bir bataklık olmuş,
İnsanları da sivri sinek, artık gör ne olur.

Benim bu sitemlerim hep kendimedir, kendime.
Üzülmüşüm,kahrolmuşum,bundan kime ne kime.
Kim bilir kaç ok yarası var şu göğüs kafesimde,
Hele bir açın da bakın şu Şahin’in kalbine.

[Kéan aRs]

Serseri Şair

Yüreğimi yüreğine çevirdiğimden beri
Ben oldum hem şair hem de serseri
Aklımı alıp da, ettin benden beni
O gün bugündür, sendedir bu serseri

Yalanım yok seviyorum desem seni
Der misin ben de seviyorum seni?
Bu sözle inan mesut edersin beni
Cevabını düşünmekten oldum ben bir deli

[Kéan aRs]

Çoktan Öldü Serseri

Üşüyorum
Yağmur iliklerimde
Aciz bedenim
Titrek bir sokak lambası altında
Mülteci kaderine
Çıkınımda sevdadan kalma kırıntılar
Umut ötesinde umutsuzluk türküleri dilimde

Üşüyorum
Yağmur yüreğime sancı
Ardımda sır bıraktığım bir tek o hancı
Adımı unutsa da unutmaz acımı

Gece karanlık
Yağmur bir türlü dinmiyor üşüyorum
Üstelik saç sakala karışmış
Beni kimse görsün istemiyorum
Hani yıkıldı demesinler
Hani seni suçlamasınlar diye
Anlasana sana hala toz konduramıyorum işte

Bütün gece iliklerimde yağmur titriyorum
Minarelerden dökülürken ezan sesi
Sesiz bir çığlıkla ben senden gidiyorum
Çoktan öldü serseri

[Kéan aRs]

Serseri

Sen unutulmayacak kadar
güzeldin.
Ben unutamayacak kadar
serseri.

Geldin gittin hayatımdan,
bi kaç zaman aldın
ben o zamanda kaldım.

Sen affedilmeyecek kadar
suçluydun.
Ben yine de affedecek kadar
serseri.

Giderken yağmurlar yağdırdın üstüme,
dondu kaldı hayat.
Oysa bi parça bulut yoktu.

Sen dönmeyi düşünmeyecek kadar
sersem.
Ben hep bekleyecek kadar
serseri...

[Kéan aRs]

Serseri Bir Rüzgar Eser Ruhumda

Serseri bir rüzgar eser ruhumda
Aradığım özgürlüktür kanımda
Bulanık doğrulardan arınmak
Almak gerçekleri avuçlarıma

[Kéan aRs]

Masum Serseri / Aşka Veda

Nokata nöbetlerine diktiğim gözlerimden

Asılı kalan gözyaşlarımın ipini kesiyorum gözkapaklarımı buruşturarak.

Çekiliyorum artık ellerim cebimde seni beklediğim köşelerden

Bu gece sonkez kırıyorum şişeleri vurup taşlara

Bu gece sonkez ıslatıyorum yanaklarımı bir daha asla.

[ƒяαмвυαz]

1 2 3 başla!!

[Kéan aRs]

Bir Şair, Bir Serseri

Bir şair bilirim çifte yürekli
Bir yüreği şair, bir yüreği serseri
Herkes serseri sanır
Bilmezler şairliğini
Bir şair bilirim adı sanı duyulmamış
Bir şair ki sevdiğinden başkasına şiir yazmamış
Ne bahar, ne yaz, ne dünya, ne insanlar
Ne savaşlar ne de barış
O yalnız sevdiğini anlatmış şiirlerinde
Mısra mısra işlemiş sevdiğini
Hep sevdasını taşımış şiirlerine
Bir şair bilirim; bir serseri
Gündüzleri hep kavga gürültü
*******i sevda doludur gönlü
Her şiirinde sevdiğine yeniden aşık olur
Her mısrada can verir
Bir şair...Şiirlerini ağlayarak okur
Bir şair bilirim; bir serseri
İki yürek taşır;
Biri kan dökerken gündüzleri
Biri *******i hüzünlerle yarışır
Bir şair bilirim; bir serseri
Hem şair yüreği aşıktır sana
Hem serseri yüreği...

[ƒяαмвυαz]

ayrılık değil


Gün ışığına söyle
Boğamaz içimin karanlığını,
Hep yağmurun sesine karışır,
Hüzün dolu bir şarkı.
Ve hep bir şeyler eksik kalır,
Sende ben,
Bende sen...
Umutsuzca özleriz birbirimizi....


Gün ışığına söyle
Gökyüzü çılgın mavileri de bilir.
Atamadıkça birbirimizi yüreğimizden
Ve vurdukça yüreğimiz birbirimizi
Sokakları sarmışken yağmur bulutları
O çılgın bir mavi yüreğimizde dururken,
Gülüşlerim çok uzaklarda kalır.
İçimdeki tamtamlar ayrılık çığlıkları atar,
Ama bu hayattan çalınmış zamanlar.
Bizi yine ayıramazlar.

Gün ışığına söyle
Vedalar kavuşmak içindir,
Bir yanılgı,
Bir saçmalık,
Bir pişmanlık değil,
Bu bir sevgi,
Belki ölümsüz de değil.
Her şeyimizi kaybettiğimiz bu hayatta.
Hep bir şeyler eksik kalacak bil...
Bende sen,
Sende ben...
Bu yaşadığımız dayanılmaz hasret,
Ayrılık değil...



-Ayrılık Gözyaşına Sığmaz isimli kitabından
Ahmet Beltekin

[Kéan aRs]

Bana Serseri Diyorsun

Benim için kötü dedin,
Böyle olmamı istedin,
Senden başkasına sevgi beslemedim,
Sevdimde kötü oldum.
...
Dinlemedin beni meyhanelerde buldum kendimi,
Sen içirttin içirttinde soldum,
Gece gündüz sarhoş oldum,
Bu yaşımda ayyaş oldum.
...
Bakamaz oldum artık kendime,
Kırıcı konuştum sevdiklerime,
Kin besledim dünyama girenlere,
Genç yaşımda isyankar oldum.
...
Formülünü ben çözdüm bi tek aşkın,
Ecel gidip geliyor ölümüm yakın,
Ölsem bile mezarıma gelme sakın,
Bu yaşımda bahtiyar oldum.
...
*******i gitmedim eve seni gözledim,
Kimseyi görmez oldu gözlerim,
Bütün sevenleri terkettim,
Anama babama günahkar oldum.
...
Atıyorum diye sokağında cirit,
Bana serseri diyorsun,
Sen serseri ettin beni,
Şimdi serserimi diyorsun.
...
Dolaştıran sensin beni bu sokaklarda,
Serseri edende sen,
Ağlatanda sensin beni,
Sürgün edende sen,
Şimdi serseri diyorsun,
Sen serseri ettin,
Şimdi, bana serseri diyorsun.
...
Sordun mu hiç halimi,
Sen hep gülüyorsun,
Neden diye düşündün mü,
Şimdi serseri diyorsun.
...
Serseri olmamı isteyen sendin,
Şimdi niye serseri diyorsun,
Bunu sen istedin,
Bundan böyle bana serseri diyebilirsin.

[ƒяαмвυαz]

ikimizde birer acemi aşıktık


İkimizde acemi birer aşıktık o zamanlar
Sen yollarda eski bir aşka ağlıyordun
Bense kendimi usta sanıyordum bu işlerde
Ve yağmur gibi akıp giden yıllardan geriye ne kaldığını bilmiyordum
Seni tanıyana kadar

Ama farkındaydım yinede ne zaman seninle olsam,
Tanıdık bir kuş cıvıltısıyla uyanırdım her sabah,
Şimdi ise kırılgan mektuplar yazıyorum,
Hangi adrese göndereceğimi bile bilmeden.

Malumun olsun ben sende kendimi sevdim,
Hüzün dolu yağmurlarda taşan boynu bükük nehirleri,
Ben sende yolları sevdim,
Dallarına hiçbir kuşun konmaya yanaşmadığı ağaçlarla kaplı yolları.

İkimizde acemi birer aşıktık aslında
Ve çoğu defa ne yapacağımızı bilmeden serseri dolaşırdık sokaklarda.
Ben sende kendimi sevdim;hüzün dolu yağmurları,mor kanatlı turnaları
Ben sende rüzgarı sevdim;alıp götüren yılları,saklı kalan umutları,

Ne yeminler bozdum ******* büyürken sensiz,
Ne yeminler bozdum yıllar geçerken sitemsiz,
Ne yeminler bozdum tarifi bile imkansız
Senin için ay mavi gözlüm

Ben sende yolları sevdim yüreğimden gelip geçen sevda dolu katarları,
Ben sende seni sevdim avuçlarken yüzünü yahut dokunurken sessiz,

Ne yeminler bozdum ******* büyürken sensiz,
Ne yeminler bozdum yıllar geçerken sitemsiz,
Ne yeminler bozdum tarifi bile imkansız
Senin için ay mavi gözlüm


Alıntı...

[Kéan aRs]

Kapındaki Serseri

Bir gün kapın çalınacak,
Açacaksın merakla
Karşında serseri kılıklı bir adam,
Paçavra elbiseli,uzamış sakallı,
Perişan mı perişan...

Hiç bir şey söylemeden gözlerine bakacak,
Bu gözler sana çok şeyler anlatacak,
Yılların gerisinden hatırlayacaksın ama,
İhtimal vermeyeceksin karşındaki adama...

Sakın yanaklarıma süzülen damlacıklara şaşırma,
Sakın bana sakın bana kim olduğumu sorma,
Yılların karanlığından sana bakan biri varsa,
Eskidendi o bitmiştir, ölmüştür de,
Fakat sen kimsin deme,
O zaman, o zaman ölürüm işte...

[ƒяαмвυαz]

aşk kapısı

Yarım kalmışçasına bitiyor bazen sözler. aşkın kendisi gibi tıpkı. şiire bile sığdıramıyorsun anlamını. ansızın içinde büyüyen bu belirsizliğin adını koymaya çalışırken sen, kocaman bir boşluğu biriktiriyorsun farketmeden. evet, somutmuş gibi hissediyorsun o boşluğu. hıçkırır gibi zor geliyor nefes almak. gözyaşların içine akarken bir kez daha, ağlamamak için inat ediyorsun. kan ağlıyor bir tarafın, olmayacak biliyorsun. onsuz geçmeyecek zaman, dolaşmayı özleyeceksin eski parklarda, sarılmasını bekleyeceksin günün bitiminde beklenmedik bir şekilde. anılarda kalıyor olacak bunlar ve işin kötüsü sen biliyor olacaksin bunu. ayrılıkta diyemeyeceksin buna, yalnızlıkta. özüne dönmüş olacaksın sadece. onsuz doğmuşken bu hayatta, onsuz devam edeceksin. bazen şartlar böyle gerektirir diye avunacaksın içten içe sevilmediğini bilerek. gece olacak, bir şeyler içmeye çalışacaksın, onsuz bir bardak içkinin bile keyfi olmayacak. karanlık olacak her yer tıpkı içindeki gibi. ağlayabildiğini fark edeceksin sonra sadece o karanlıklar içinde. eskilerden birine öylesine bir şeyler yazmaya çalışacaksın ve onu bulacaksın yazdıklarının içinde, kaçmaya çalışırken ondan. o değil doğru kişi diye isyan edeceksin, sana uygun olmadığını söyleyeceksin ve bunu bile bile içmeye de yazmaya da devam edeceksin. o boşluğu hissedeceksin bir kez daha, bir kez daha, sonra bir kez daha. uykuya dalmak için yatağına uzandığını düşüneceksin, rüyalarından korkacaksın. sonra sızıvereceksin ve birisinin gelip seni uyandırmasını bekleyeceksin. belki de asla gelmeyecek deyip devam edeceksin yaşamaya. yarın yeni bir gün olacak bileceksin. aynı güneş de olsa doğan, senin için ışıldıyor bir parça diye düşünecek, tebessüm edeceksin. kimsenin seni çıkaramadığı o karanlıktan sen iteceksin kendini aydınlığa ve sonra güleceksin yeniden. tutunmaktan başka çaren olmadığı için değil, istediğin için sarılacaksın hayata. bir şarkı da için acıyacak sonra, çocukluktu deyip gülüp geçeceksin. “aşk mıydı?” diye soracaklar, bilmiyorum deyip geçiştireceksin. “evet.” derken içinden hep yalnız olduğunu tekrar edeceksin. aşk da kurtarmıyor çünkü o derinlikten seni, arkadaşlıklar da; sen bunu çoktan tecrübe etmiş olacaksın. ve yine güleceksin. sonra yine bir boşluk yeni baştan, başka bir acı daha hissedeceksin. doğanın kanunu bu, artık bunu öğreneceksin. yürüyeceksin, yürüyeceksin. ne kadar çok şey yaşamışsan o kadar anlamlı olduğunu hayatın, göreceksin. kulak vereceksin yeniden satırlara.
“ sabah oluyor sevgili,
gecenin hatırına zorlama güzel hava bugün.
gitme zamanıdır bana,
hoşça kal hayata bensiz devam edecek sana.” derken dizeler fark edeceksin bazen sözlerin de bitebilecek olduğunu.

(alıntı)

[Kéan aRs]

Serseri Kalbim

Mutlu musun orada;
Bu serseri kalpten uzakta.
Belki bir başınasın,
Hem de çok uzaklarda.

Biz seninle bir bütündük.
Bir yanım nereye gitse sen de vardın,
Bir yanın nerede üzülse, burada ağlayan,
Acını kutsal su diye içen,
İçtikçe ölen,
Öldükçe seni kurtaran ben vardım.

Hatırlar mısın bir ben vardı.
Gülümseyerek bakan,
Umutlu olan ve mutlu şiirler yazan.

Onu hiç unutma aşkım,
O bir daha geri dönmeyecek.
O bir daha asla olmayacak,
Bu serseri kalp bir daha hiç kimse için
Çarpmayacak.
belki de çarpamayacak
çünkü biliyorki...
onu sevginden başkası doldurmayacak
ve bir gün senin sensizliğinde
senin yokluğunda yok olacak

[Kéan aRs]

Yol Ve AŞk


İki göz ışık
Delerken bağrını gecenin
Açılan her merhametsizce yolun
Sağına ve soluna gölge düşüren
Yorgun ışıkların aydınlattığı
Bir kasaba resmi düşer yüreğime
Ve buğulanan gözlerime hayalin
Bu hareketsiz ve donuk resme
Hayat veren hatıralar
Gözlerini diker
Eski bir yapının ruhuma uzanan ellerine
Bu eller hızlandırırken tekerleğini zamanın
Varlığına veya yokluğuna iman ettiğim
o kısa aralıkta
Floransan bir lambanın
Zayıf ve soluk ışığının
Bir gölge düşürmesi beklenir
Parmak uçlarımdan dökülen
Fersudeleşmiş bir alfabeyle
Adını yazamadığım
Camların buğusuna
Uzak ve yorgun bir yükseklikte
Geceyi seyreden her ışık süzmesi
Karanlığın kalbinde erirken
Nemlenen yüreğimde,
Gurbetin, en uzun zamanını sayıklarım
En yakın mesafede

[ƒяαмвυαz]

seni seviyorum

Seni Seviyorum

Hayatım gelişinle anlam kazandı.. Kendimi eskisi gibi basit ve önemsiz
Hissetmiyorum... Kalbimin atışlarına tekrar tanık oldum.. Tam durdu derken.
İçimdeki kelebekler yeniden uçuşuyor.. Oysa kelebeklerin ömrü bir günlük
değil mi? Ne garip ki, benim kelebeklerim her gün çoğalıyor, sende hayat buluyorlar..

Gelişin öyle çok şey kattı ki bana.. Mesela bakıp hüzünlenmiyorum artık tren istasyonlarına, denize bakıp saatlerce, iç çekmiyorum.. Elele iki sevgili görsem kıskanmıyorum.. Hüzünlü şarkıları geride bırakalı çok oldu.. Bir güneş gibi doğdun hayatıma, Güneşimdin!
Karanlık odamı aydınlatan gözlerin vurdu önce.. Gözlerim kamaştı...

Her şey sen oldun!

Senle her şeyi yeniden sevmeyi öğrendim, seni severken..

"Seni Seviyorum..
Ve bundan hiç korkmuyorum,
Korkusuzca, cesurca seviyorum seni...
Sen benim her şeyimsin!
Hayattaki tek gerçeğim..
Deli rüzgârım,
Mavi sevdam...
Sen varsan varım,
yok isen yokum!
Seni çok seviyorum Çakmak Gözlüm!"

Bana yaşattığın ve yaşatacağın her şey için çok teşekkür ederim aşkım ..

Rüviş..

[Kéan aRs]

Son kapımız ölümdür

Sen sensin, şimdi sensin
Paran pulun malın çok
Yiyorsun içiyorsun
Hayat tatlı derdin yok.


Ben benim,evet benim
Senin gibi değilim.
İkimizde insanız
Senden benim farkım yok.


Sen yaşarsın bey gibi,
Fakat ben sürünerek
Ölüm son kapımızdır
Gidecek bir yerin yok.


Öyleyse neden daha,
Paranla çalımdasın.
Herkesi hor görürsün
Kalblerde bir yerin yok.


Unutmaki bu dünya,
Ölümlü bir dünyadır
Bakma şimdi olduğuna,
Yarın burda yerin yok.








Her ayrılık bir ölümdür

Her ayrılık bir ölümdür aslında
İçinizde bir sürü şey ölür
her ayrılıkta
Matemini tutarsınız sonra
çürümeye yüz tutmuş
O yıllarca özenle büyütüp
Yeşerttiğiniz anıların
yaşadıkça.

[ƒяαмвυαz]

çok şey istiyorum

Güneş,
Yine gözlerini açtı..
Benim sana,
Kalbimi açtığım gibi..
Her sabah sensizliğe uyanmaktan,
Seni sadece içimde büyütektense,
Her sabah sana uyanmak,
Yağmurun altında,
Ellerin içimi ısıtırken,
İliklerime kadar ıslanmak..
Gözlerinin buğusunda,
Kendimi unutmak..
Bir kır kahvesinde,
Karşımdayken gözlerin,
Hayalinle yaşamak..
Ve..
Her gece gözlerimi,
Yine hayalinle kapamak…

[Kéan aRs]

Ölüme Dair

Buyrun, oturun dostlar,
hoş gelip sefalar getirdiniz.
Biliyorum, ben uyurken
hücreme pencereden girdiniz.
Ne ince boyunlu ilâç şişesini
ne kırmızı kutuyu devirdiniz.
Yüzünüzde yıldızların aydınlığı
başucumda durup el ele verdiniz.
Buyrun, oturun dostlar
hoş gelip sefalar getirdiniz.

Neden öyle yüzüme bir tuhaf bakılıyor?
Osman oğlu Hâşim.
Ne tuhaf şey,
hani siz ölmüştünüz kardeşim.
İstanbul limanında
kömür yüklerken bir İngiliz şilebine,
kömür küfesiyle beraber
ambarın dibine...

Şilebin vinci çıkartmıştı nâşınızı
ve paydostan önce yıkamıştı kıpkırmızı kanınız
simsiyah başınızı.
Kim bilir nasıl yanmıştır canınız...
Ayakta durmayın, oturun,
ben sizi ölmüş zannediyordum,
hücreme pencereden girdiniz.
Yüzünüzde yıldızların aydınlığı
hoş gelip sefalar getirdiniz...

Yayalar-köylü Yakup,
iki gözüm, merhaba.

[Kéan aRs]

Cebimde Ölümüm

Gülüm gülüm
Bu kentin koynuna girdiğim günden beri
Cebimde ölümüm
Avuç avuç dağıtırım insanlara
Bir türlü tükenmez ölümüm.
Üzümleri aydınlatırım
..........

[ƒяαмвυαz]

gittin

arkanı dönüp giderken
hıçkırıklar düğümlendi boğazıma
kızdım ,bağırdım , haykırdım, isyan ettim
yine de seni sevdiğimi söylemedim
ardında ağlayan bir çift göz
paramparça bir yürek
ve dalları kırılmış bir ağaç gibi baktım
ama gitme kal diyemedim
kahrolası gururum, kahrolası dilim


**********************


Gitme Kal Diyemedim


Bir sevda durağında tutsak kaldı özlemim
uzun kara trenler alıp götürdü seni
hasret boyu uzayan raylara döküldü gözlerim
bütün insanlar ağladı sen giderken.
bütün istasyonlar gözyaşlarına boğuldu
bir ben ağlamadım inanki, bir ben
ince bir duman gibi kaybolup gittin


oysa seni sevdiğimi söylememiştim daha
sensiz yaşamayacağımı,
sana aşkımı anlatamamıştım
gitme kal, giden ben olayım
gitme kal diyemedim
kahrolası gururum, kahrolası dilim


arkanı dönüp giderken
hıçkırıklar düğümlendi boğazıma
kızdım ,bağırdım , haykırdım, isyan ettim
yine de seni sevdiğimi söylemedim
ardında ağlayan bir çift göz
paramparça bir yürek
ve dalları kırılmış bir ağaç gibi baktım
ama gitme kal diyemedim
kahrolası gururum, kahrolası dilim


gittin hayallerim ardında yaprak yaprak düşüyordu
bir çocuk üşüyordu elleri cebinde
dalında bir gelincik ağlıyordu
bir dağ yanıyordu içimde
gitme, gidersen baharda git
sonbaharda gitme
yapraklar düşmesin ardında
diyemedim
kızdım ,bağırdım , haykırdım, isyan ettim
yine de seni sevdiğimi söylemedim
kahrolası gururum, kahrolası dilim
gitme kal diyemedim


.../
bir rüzgara açarım şimdi kalbimi
bir de sulara
alıp getirsinler diye sevgimi sana


bir tutam sevgiydi yaşam kalbimde
bir yudum hasret oldu
döküldü gözlerimde tane tane


gittin,
bir tren garında
ömrümü rayların arasında götürdün
oturdum bir köşede
öylece ağladım, kahroldum
bir sessiz çığlığın yarayla buluşmasıydı gidişin
ardından gitme kal, gözlerin yaralarımın tek merhemi
diyemedim


dizlerim, ellerim, yüreğim paramparça şimdi
suları çekildi canağacımın
asitli yağmurlar döküldü dallarıma
acılar topluyorum takvim yapraklarından her gece
gözlerime kan oturdu ey yar!..


her gece bekleyişler öldürür beni
gelmeyişler
bir de eriyişler hasretinden her gece


ah! gurbet ah! sen olmasaydın
ayrılık olmasaydı
hasret olmasaydı
ben olmasaydım
sen olmasaydın
aşk olmasaydı
kahrolmasaydım...

[Kéan aRs]

Gerisi Ölümden Pay

Bu sabah güneş parlak doğdu yeniden.
Ne yıldız kaldı elimde, ne dolunay.
Bana ne gönül avutan beğeniden!
Bir ömür geçmiş, gerisi ölümden pay.

Beni anlatan bir lisan bulamadım.
Yabancıydım bu köhne, yitik illerde.
Çatladı kurak toprağım, sulamadım
Garip heceydim gönlü tutuk dillerde.

[Kéan aRs]

Ölümden Öte Köy Yok

Dostlar teşekkür ederim
Sanmayın hemen öteye giderim
Dokuz köyden kovuldum
Onuncu köyde bir nefes beklerim

Yol sordum mihmandarıma
Verdiği cevap gitmedi ağırıma
Buradan öte köy yok dedi bana
Dedi hiç feryat edip bağırma

Teslimim sıra beklerim
Arkam konvoy hiç boş kalmaz yerim
Arada bir önümdekini iteklerim
Hiç öne geçmek isteyen yok