Memet Karabalık

**GooD aNd EvıL** · 05-03-2009, 07:05 PM

Aklımın Yolu

Şafakla birlikte uyanır dünya
İnsan, inadına güneşi doğurur üzerine
İyilik, en çok fakirlere yakışır
Ruhun kederini en çok anneler bilir
İkna olamadığımız demlerde,
Manasını hayatın en çok babalar söyler
İman ettiyseniz yaradanın tekliğine,
Nehirler boyu seversiniz
Tadını almışsanız secdenin,
Alnınız pak çıkarsınız sokağa
Dua değmişse dudaklarınıza,
Irmaklar ırak değildir bedeninizden
Naat’la büyümüşseniz
Işık vardır yüreğinizde
Verandanız yoksa da
En geniş yürekli evler sizindir
“Rivayet sanılır belki”, ama
Didindiğiniz her günün akşamı, cennet serilir ayaklarınıza
İsmi azam’ı her ağzınıza alışınızda
Mor dağların türküsü gelir, sorar hatırınızı
Yağmur, herkesi ıslatmaz; nur olur kimine
Akşam herkese karanlık değildir,
Ram olmuş kafalar günü geldiğinde en önde ölürler
İnsan dediğin bir harika gariptir
Niye geldim dünyaya der, taa ki ölene kadar
Eskiden yürürdük Muş’tan İstanbul’a
Lalenin adı amberçiçeğiydi o demler
Lale de yürümüştü ya İstanbul’a,
Ebleh oldu sonra, kaldı, dönmedi yurduna
Ruhunu sattı Hollanda’ya, “tulip” dediler sonra
İki dağ arasında gezersen eğer, bilirsin heybetli olmak ne demekmiş
Ne zaman ki Süphan’dan Ağrı’ya gidersen,
Erciyes’ten Nemrut’a bakarsan; o zaman uslanır İstanbul
Yedi tepeli olmak heybetli olmak değildir,
Üryan gezen çocukları saklarsan eteğinde
Ram olmazsan parası elinde pezevenklere
Eskiden deyyus derdi dedem onlara ya
Geniş mezhep de o deyyuslardan gelmedir ya
İki büklüm değilsen kısaca; heybetin Şam’dan görülür
Naaşın bile göze azamet kokar, korkutur teres takımını
Dinime inandığım gibi bilirim,
Elinden gelse kodoş takımının
Ne erkek bırakır arzın üzerinde, ne de kadın
Divan kurmak lazım bence, eskiden nasılsa öyle
Aklıselimi toplayacaksın bir odaya
Mum ışığında konuşacaklar sabaha dek
Israrla varacaklar bir sonuca
Tahtı olan herkes için bir karar çıkaracaklar
Tabureye çevrilecek olan tahtlarında sıkacaklar ümüklerini
Işık görmesinler diye yerin yedi kat dibine
Ah’larının işitilmeyeceği batkınlıkta
Şarkılarını bile unutacakları zulmette
Kadınları bile tanıyamayacak dışkı denizinde
Irak kalsınlar her şeye ve herkese
Metruk domuzlar gibi pisliklerini kemirsinler
Irak kalsınlar her şeye ve herkese
Zulmettikleri kadar zulüm görsünler
Irak olsunlar çocuklara….

Memet Karabalık

05-03-2009, 07:05 PM	#3
GooD aNd EvıL Aşmış Üye Üyelik Tarihi: Aug 2007 Konum: İstanbul Mesajlar: 281,268 Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts Üye No: 44033 İtibar Gücü: 57918 Rep Puanı : 34658 Rep Derecesi : Cinsiyet : Erkek	Aklımın Yolu Şafakla birlikte uyanır dünya İnsan, inadına güneşi doğurur üzerine İyilik, en çok fakirlere yakışır Ruhun kederini en çok anneler bilir İkna olamadığımız demlerde, Manasını hayatın en çok babalar söyler İman ettiyseniz yaradanın tekliğine, Nehirler boyu seversiniz Tadını almışsanız secdenin, Alnınız pak çıkarsınız sokağa Dua değmişse dudaklarınıza, Irmaklar ırak değildir bedeninizden Naat’la büyümüşseniz Işık vardır yüreğinizde Verandanız yoksa da En geniş yürekli evler sizindir “Rivayet sanılır belki”, ama Didindiğiniz her günün akşamı, cennet serilir ayaklarınıza İsmi azam’ı her ağzınıza alışınızda Mor dağların türküsü gelir, sorar hatırınızı Yağmur, herkesi ıslatmaz; nur olur kimine Akşam herkese karanlık değildir, Ram olmuş kafalar günü geldiğinde en önde ölürler İnsan dediğin bir harika gariptir Niye geldim dünyaya der, taa ki ölene kadar Eskiden yürürdük Muş’tan İstanbul’a Lalenin adı amberçiçeğiydi o demler Lale de yürümüştü ya İstanbul’a, Ebleh oldu sonra, kaldı, dönmedi yurduna Ruhunu sattı Hollanda’ya, “tulip” dediler sonra İki dağ arasında gezersen eğer, bilirsin heybetli olmak ne demekmiş Ne zaman ki Süphan’dan Ağrı’ya gidersen, Erciyes’ten Nemrut’a bakarsan; o zaman uslanır İstanbul Yedi tepeli olmak heybetli olmak değildir, Üryan gezen çocukları saklarsan eteğinde Ram olmazsan parası elinde pezevenklere Eskiden deyyus derdi dedem onlara ya Geniş mezhep de o deyyuslardan gelmedir ya İki büklüm değilsen kısaca; heybetin Şam’dan görülür Naaşın bile göze azamet kokar, korkutur teres takımını Dinime inandığım gibi bilirim, Elinden gelse kodoş takımının Ne erkek bırakır arzın üzerinde, ne de kadın Divan kurmak lazım bence, eskiden nasılsa öyle Aklıselimi toplayacaksın bir odaya Mum ışığında konuşacaklar sabaha dek Israrla varacaklar bir sonuca Tahtı olan herkes için bir karar çıkaracaklar Tabureye çevrilecek olan tahtlarında sıkacaklar ümüklerini Işık görmesinler diye yerin yedi kat dibine Ah’larının işitilmeyeceği batkınlıkta Şarkılarını bile unutacakları zulmette Kadınları bile tanıyamayacak dışkı denizinde Irak kalsınlar her şeye ve herkese Metruk domuzlar gibi pisliklerini kemirsinler Irak kalsınlar her şeye ve herkese Zulmettikleri kadar zulüm görsünler Irak olsunlar çocuklara…. Memet Karabalık

Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir)