Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kaçış Yok

Sen kendini gerçek sanan yalan
Bozguncusun her şeye hatta gölgene

Fark et fark edildiğini şu iletişimsiz anda bile
Kaçmak yok olumsuzluk aşılayan düşüncelerine

Onları sil baştan düzenlemek
Ve iyimserlik denizine akıtmadan.

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kadındı Adı...

Kadındı adı
Hep yapacakları vardı
Ve sunacakları altın tepside
Oysa
Etten kemiktendi
Eğer dinlenseydi
Kısacık gülüşler bile yeterdi
Öfke nedendi..
Beklemedi
Fazlaca bir ilgiyi
İstediği
Sıcacık bir gülümseyişi
Bir dokunuştaki
Ürpertiyi hissetmekti…
Yoksa eriyen
ruhundan geriye kalan
bedeninden istenen değildi…

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kahroldum

Sevginden
çöle dönüşen yüreğimi
verirken sana
gözlerinde
.................. kahroldum

Buz kestim üşüdüm
dokunuşunda
zoraki sarıldığını anladım
ihtiyaçtı seninki
.................. kahroldum

Dokunmak için beklediğin anın
yoğunluğundayım
bil ki senin ki
ne aşk ne de sevda

Kuru kuruya
bir ihtiyaçtı sevgin
......................... kahroldum

Değersizim gözünde
.............. biliyorum

Hissettiğimi anladın
gözlerime bakmadan
adımı fısıldadın....

Sadece bir kadındım o anda...
yaşamın içinden
sana sunulan
........................kahroldum

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kandırmak

nede çok özlerim
bendeki geçmişi...

sanırım
adına mazi denilen
buruk seneleri...

özler mi insan
çocukluk günlerini...

herşeyden habersiz
ÇOCUKLAR diyen
ebeveyn sözlerini...

şimdi aynı sözcüklerle
kandırdığım
geleceğimi......

tatlı uykular
diyen sahte gülüşlerimi...

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Karmakarışığım

içerdesin duvarlarla başbaşa
bir rüzgar eser aniden
nereden geldiğini haber bile vermeden
karmakarışık saçlarınsa
inatla gelir gözlerinin önüne
beni hisset beni yaşa der
sana sıkıntı veriyorsam da

şak diye damarını keserler
her yer kızıl kan
yeryüzüne çıkmayı bekleyen artezyen
içinde sen minik bir karaltı
nokta bile değilken

melteme bile söz geçirememişken
sen mi duracaksın engin dağlara göğsünü gererek
limanları zapt mı edeceksin başka çıkışın yokken
köprüleri mi uçuracaksın yolların bile patikayken
açken fırını mı yakacaksın açlığına inat
sen ne yaptığını bilmeden değil
sen düşmanını görmeden paçalarını sıvamışken

günün düş mü gerçek mi olduğunu
hayal meyal anımsarken
zamanın elindeki şımarık oyuncaksın sen
ve içinde kendine labiretler oluştururken
duvarlarını gökyüzüne uzattığın
temellerini mağmaya ulaştırırken
ey garip gerçek
sen insanoğlu aciz kul
bil düşmanı ama o seni bilmeden
sinsice fark ettirmeden saliselerden bile kısa
insan gibi yaşa duyguların rüzgarında
ama aklın sağlam halatlarında.

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kaybolmalı...

K a y b o l m a l ı

kaybolmak ister mi insan
evet çok ister
ve isteyince olsun diye çocukça şımarır
kaybolmak anlık olmalı istediğim yerde ve zamanda var olmalı
kural sınırlar ve zaman
terk etmeli düşünceleri
işte insan
yok olmalı
bir sınavda soruları çalmalı
bir olayda bir yanın canını korumalı
insan kaybolmalı
kuralsız
zamansız
ama
istediği için de
yapmalı
istemeli
yaşamalı
insan kurallarını
koymalı
ne biraz üzerinde olmalı
ne çok aşağılarında
aynı çizgide öpüşmeli düşünceler
ve
istemeli insan kaybolmayı
kaybedilmeyi
güzel olmalı
şehvet kokmalı
ama
insan olmalı
insan gibi yaşamak nasıl geçiyorsa
düşüncelerinden
işte öyle olmalı
yaşamalı
yaşatmalı
insan
bazen
kaybolmalı
kaybedenin yanında
kaybolmalı
insan yok olmalı
yorgunluğunu da dindirmeli
ve insan
yaşamalı
özgürce
kuralsız
kaidesiz
zamansız
ama
istemeli değil mi ya
bir an bile olsa
sonra
tekrar
eski çizgiye dönmeli
insan
yok olmalı
yok olmak istediğinde.....

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kimsin?

Bu gece düşüncelerimde varsın,
Kimsin,
nesin,
neredesin
ve neden
Benim düşüncelerimde gizli öznesin?

Bu gece bitmek, bitirilmek istemiyor.
Gözlerim
düşüncelerim kadar uyanık.
Ama dedim ya,
Kimsin,
nesin,
neredesin
ve neden
İçimde bu kadar çağlarsın?

Anladım, deliriyorum,
Kendi sözcüklerime,
Başka bir beden biçiyorum.

Ve beni bu kadar
Yakınlarına iliştiren
Düşüncelerime başka bir beden gibi
Anlam yüklüyorum.

İçimdeki sesin
başka bir dünyadan geldiğini,
Ve bedenim toprağa dönüştüğünde de
Dipdiri var olacağını da biliyorum.

Ama yine de soruyorum,
Kimsin,
Nesin,
Neredesin ve
Neden halen sımsıkı tutunuyorsun
İçimdeki
f ı r t ı n a y ü k l ü
K ı y ı l a r ı m a

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Korkaksın Sen

Korkaksın işte haykırıyorum dağlara
Şu geçen aylak kuşlara
Korkaksın sen
Duygularını köreltip kendini inkar eden
En büyük korkaksın

Tarihler bile korkar seni yazmaya
Senin cesaretsizliğini kağıtlara haykırmaya
Gözlerini kaçır bakalım daha ne kadar
An gelecek
bulamayacaksın bir nefes ve de bir ses
Korkaklığını haykıran

Zaman seni yutacak dinazorlar çağına taşıyacak
Son pişmanlık fayda etmeyecek nafile yere çırpınma
Sesini duyan bile olmayacak
Evrende bir sen bir de korkaklığın
Payidar kalacak.

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kurcalamak

Anlamaya çalışıyorum
................ günü
Kurcalıyorum
...............anlamını bilmeden
Bozup kenara atınca...

şimdi çözdüm
....
yanlış yerden başladım
.....................diyorum

Nuray Yıldırım

[GooD aNd EvıL]

Kuşlar...

kuşlar özgürlüğümdür
özlemlerimdir görmediklerimin
yer gök ufuk çizgisinde
kuşlar kanat çırpar
içimde bir şeyler kopar
bir kedi çığlığı ile
parçalanınca
kuş kanatları kalır gövdeden geriye
ve taksam tutar mı
beni özgürlük düşlerime
uçuracak....

Nuray Yıldırım