![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57909
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Bende Kalan
Günler, aylar geçti Yıllar biri birini devirdi Ben, bir başka ben oldum Savruldum durdum Bir o yana, bir bu yana Bir lokma ekmek peşinde Bir yırtık urba içinde Unuttum kim olduğumu Nerden gelip, nereye gittiğimi Unuttum insanlığımı Düşe kalka geçti, Kırk küsur yıl. Yoruldum. Unuttum, ağlamayı bile Gülmek bir yana. Duygusuz, içi boş bir adam oldum. Anlamsız aydınlık, karanlık Gece, gündüz. Unuttum, yıldızları Unuttum, mehtabı Gözüm görse de havsalam almıyor. Gençmişim bir vakitler Ateş gibi, delikanlı Diyorlar… Bilmiyorlar; Kırılmışım, darılmışım Anlamıyorlar; Ezilmişim, horlanmışım Görmüyorlar, tükenmişim... Neyse, neyse Hikaye işte, masal, masal Rivayet hepsi. Tek bir şey var hatırladığım, Yıllar önce Umarsızca Sırtını dönüp Gidişin…
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|