![]() |
![]() |
#1 |
Aşmış Üye
![]() Üyelik Tarihi: Aug 2007
Konum: İstanbul
Mesajlar: 281,268
Teşekkür Etme: 98 Thanked 355 Times in 320 Posts
Üye No: 44033
İtibar Gücü: 57896
Rep Puanı : 34658
Rep Derecesi :
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Cinsiyet : Erkek
|
![]() Dün başladı yine bugün
değişen hiçbirşey yok. Bir anlam veremediğim güneş doğdu yine alacasından çıkıp karanlığın. Zaten karanlıktım bende Ufkum gibi umudum gibi Bir dilim sevdadan uzak yaşadım hep zenginliğim gibi bencilliğim gibi. Birgün,bir ay,bir yıl geçse ne çıkar ömrümden sensizliği çıkaramadığım sürece gönlümden. Beni bırakıp,KAL dediğin yerden giderken Yanına hıçkırıklarımın telif hakkını alıp, tek celsede mutluluk boşayan hakimler gibi Yorgun aşkımın kaleminide kırdın... Gül yüzünü omuzuma yasladığın anları, sevinçlerini susarak öptüğün dudaklarımı, o hiç bitmeyecek dediğin sevdaları, vicdanının topraklarına gömüp kaderimizi silerek gittin... Senden geriye kalan bu baş ağrısı,bu boş şişeler, Karşıt iki fikir gibi, her tartışmanın sonunda mağlup olsalarda sevgine, Tek ortak çaresizlikleriydi seni beklemek... Gitme Daha yağmur yağacaktı çatımıza Gitme Melekler konacaktı balkonumuza Gittin Hiçbir mahcubiyet asaletin kadar sefil etmedi beni Gittin Ruhu hasta,şairi yasta ihtiyar bir şiir bıraktın Bittim Hiçbir karanlık gidişinin gölgesi kadar zifiri ölümlerin arefesine savurmadı beni. Bittim Öyle yakınımki ölüme, yinede söylemeyin gülüme...
__________________
Buraya Kadarmış .. ![]() |
![]() |
![]() |
![]() ![]() |
Konuyu Görüntüleyen Aktif Kullanıcılar: 1 (0 üye ve 1 misafir) | |
|
|